Po przeczytaniu "Papierowych miast" postanowiłam sięgnąć po kolejną książkę Greena i nie zawiodłam się.
Co prawda, "Szukając Alaski" to - moim zdaniem - historia nieco słabsza, jednak i tak bardzo dobra.

O czym jest ta powieść? Przede wszystkim o dorastaniu, dojrzewaniu, które przepełnione jest wieloma bolesnymi doświadczeniami życiowymi. Ale nie tylko, bo jest tu też sporo miejsca na nieskrępowaną młodzieńczą brawurę, na przyjaźń, pierwszą miłość, na podejmowanie ważnych decyzji, które raz okazują się trafne, a innym razem błędne.

Bardzo podobała mi się narracja prowadzona z perspektywy głównego bohatera - nieco zakompleksionego nastolatka, dla którego pobyt w nowej szkole z internatem okazuje się punktem zwrotnym w dotychczasowym monotonnym życiu, pełnym porażek i rozczarowań.
Dużo tu lekkiego humoru, ale są też poważne refleksje, zwłaszcza w końcowej części. Momentami sposób opowiadania przypominał mi Salingera, chociaż w złagodzonej wersji.

Czyta się szybko i z emocjami, jest to lektura lekka, ale nie pozbawiona głębi.
Polecam wszystkim - i młodzieży, i dorosłym.

Po przeczytaniu "Papierowych miast" postanowiłam sięgnąć po kolejną książkę Greena i nie zawiodłam się.
Co prawda, "Szukając Alaski" to - moim zdaniem - historia nieco słabsza, jednak i tak bardzo dobra.

O czym jest ta powieść? Przede wszystkim o dorastaniu, dojrzewaniu, które przepełnione jest wieloma bolesnymi doświadczeniami życiowymi. Ale nie tylko, bo jest tu też...