„Jej życie trwa teraz tylko tutaj. W tej książce.”

Stworzenie tej powieści zajęło autorce aż osiem lat badań i podróży, a pomysł na stworzenie historii narodził się z zainteresowania dziełami i biografii Rembrandta van Rijna. Bowiem z biografii mistrza malarstwa można dowiedzieć się, że jego żona, Saskia van Uyenburgh, po swej śmierci zostawiła go samego z ich małym synkiem, Titusem. Malarz bardzo przeżył jej przedwczesne odejście i niedługo potem nawiązał romans ze swoją służącą, Hendrickje Stoffels (z którą nigdy się nie ożenił) a owocem ich miłości stało się przyjście na świat ich córki – Cornelii. Nieślubnego dziecko mistrza stało się prawdziwym skandalem w kręgach elity amsterdamskiej. Nie zachowało się wiele szczegółów z życia Cornelii, dlatego autorka pobudziła wodze wyobraźni. Chociaż zamieszczona w książce historia to fikcja, jednak wgłębiając się w lekturę nie odnosi się takiego wrażenia.

Córkę Rembrandta poznajemy w wieku 14 lat. W retrospekcji dowiadujemy się, że gdy miała zaledwie kilka lat to panująca wówczas w Amsterdamie zaraza odebrała jej ukochana matkę. Kilka lat później jej przyrodni brat, syn Rembrandta i Saskii, a jednocześnie jej najserdeczniejszy przyjaciel, żeni się z Magdaleną van Loo, córką bogatego kupca. Od tego czasu Cornelia czuje się strasznie osamotniona. Całe dnie spędza w domu, zajmuje się obowiązkami domowymi, czasem tylko czyta książki, towarzyszy jej kot Tijger. Mieszka wraz ojcem obdarzonym ciężkim charakterem, zktórym ciężko jej się porozumieć. Kiedyś Rembrandt cieszył się dużym autorytetem w społeczności, a jego dzieła osiągały wysoki status i bardzo dobrze się sprzedawały. Jednak na starość dziwaczeje, zaczyna żyć na granicy obłędu. Twierdzi, że tworzy na chwałę Boga. Powoli popada w zapomnienie i traci poważanie, popada w kłopoty finansowe. Cornelia musi zajmować się ojcem i znosić jego fanaberie. Na dodatek powracają do niej mroczne i niewyjaśnione wspomnienia z przeszłości, na które próbuje znaleźć odpowiedzi. Wydaje jej się, że ucieczką od jej trosk może stać się uczucie do Carela, syna bogatego właściciela statków, choć na razie nie zdaje sobie sprawy, że prawdziwa miłość nosi twarz kogoś, którego zna już od dawna...

„Córka Rembrandta” to piękna i fascynująca podróż po XVII- wiecznym Amsterdamie, gdzie doskonale została osadzona opowieść o Cornelii. Jej postać nie odbieram tylko jako nieślubną córkę sławnego malarza, tylko jako młodą kobietę, która próbuje walczyć o własną tożsamość, na przekór przeciwnościom i panującym konwenansom. Która chce poznać własną przeszłość i na nowo odnaleźć siebie, która chce, by jej własny ojciec dostrzegł jej wyjątkowość, zyskać w jego oczach uznanie, szacunek i odrobinę ojcowskiej miłości.

Polecam „Córkę Rembrandta”, powieść jest naprawdę wzruszająca. To tu splata się historyczna fikcja, tajemnica i romans. Dzięki tej książce zainteresujecie się też twórczością Rembrandta i może zechcecie odnaleźć reprodukcje jego dzieł.

„Jej życie trwa teraz tylko tutaj. W tej książce.”

Stworzenie tej powieści zajęło autorce aż osiem lat badań i podróży, a pomysł na stworzenie historii narodził się z zainteresowania dziełami i biografii Rembrandta van Rijna. Bowiem z biografii mistrza malarstwa można dowiedzieć się, że jego żona, Saskia van Uyenburgh, po swej śmierci zostawiła go samego z ich małym...