Terry Pratchett to bardzo specyficzny autor. Wykreował sobie wszystko. Swój świat, swój wizerunek, swój humor, a nawet swoją ironię i groteskę. Niestety podczas czytania tej książki przypomniała mi się pewna scena z Family Guy'a, która świetnie obrazuje to, co mam na myśli. Co prawda w niej występował S.King, ale obaj panowie są na tym samym szczebli kariery. Mistrz horroru przychodzi do swojego wydawcy i siada milczący. Zapytany o nową powieść, dalej milczy i panicznie rozgląda się po pokoju. Nagle wzrok zatrzymuje na lampie, chwyta ją i wykrzykuje: "W następnej książce dzieci zjadać będą lampoludzie!" I mimo, że wydawca widzi, że King nie ma żadnego pomysłu kupuje pomysł na książkę. Przy takich sławach już nie odsyła się książek z dopiskiem: "Przemyśl to jeszcze", po prostu wydaje się wszystko, jak leci. To tak słowem wstępu i ubolewania.

Książka przez większość czasu wynudziła mnie potwornie, a czasem nawet irytowała. Marchewa, którego zdążyłam polubić w "Prawdzie" tutaj był tak zniszczony, wydawał mi się inny, a same zabiegi stosowane na nim i jego historia były czystą amerykańską parodią. Miejmy nadzieję, że nigdy tego nie zekranizują, są dużo lepsze książki, które na to zasługują. Dopiero gdzieś przy 180 stronie akcja przestała być tamowana, a żart, groteska i inteligencja autora zaczęła się pokazywać. Raz, czy dwa się uśmiechnęłam, raz przyklasnęłam. Ogólnie intryga dosyć przewidywalna, toteż zachwycona zakończeniem nie byłam, ale pozwoliło mi ono po prostu zamknąć książkę bez wrażenia, że zmarnowałam czas czytając całą.

Można się doczytać w tej książce komentarzu na temat tyrani, władzy i zamachu stanu. Nawet może małą anegdotkę o Francji? Mnie się tak skojarzyło, ale może na siłę szukałam mądrości by się ratować.

Terry Pratchett to bardzo specyficzny autor. Wykreował sobie wszystko. Swój świat, swój wizerunek, swój humor, a nawet swoją ironię i groteskę. Niestety podczas czytania tej książki przypomniała mi się pewna scena z Family Guy'a, która świetnie obrazuje to, co mam na myśli. Co prawda w niej występował S.King, ale obaj panowie są na tym samym szczebli kariery. Mistrz horroru...