Książka traktuje co prawda o wielu, czasami wręcz szokujących, aspektach ubóstwa i włóczęgostwa, lecz o ile na początku przyswajalność historii jest wysoka, o tyle z upływem stronic ogarniało mnie już znużenie, a do szewskiej pasji doprowadzały mnie wtrącone w relację zdania w języku francuskim. Języka nie znam, a domyślanie się ich znaczenia w kontekście sąsiednich zdań czy wręcz sięganie do słownika przewyższało moją determinację do poznania tego dzieła. Może po prostu trafiłem na tak nieszczęśliwe wydanie pozbawione przypisów, a może tak miało być. Jedno jest pewne - książkę doczytałem z wielkim trudem i po Orwella zbyt szybko nie sięgnę. Jej jedynym, dostrzeganym przeze mnie w tej chwili atutem jest fakt, że powieść ta może służyć za spore kompendium wiedzy na temat przetrwania w skrajnej biedzie. Jest to swego rodzaju poradnik surwiwalowy, który na dokładkę obnaża kilka absurdów cywilizacyjnych i pokazuje jak wygląda prawdziwe oblicze świata, kiedy brak pieniędzy zmusza człowieka do życia z dnia na dzień, a jego największe marzenia redukują się do ciepłego posiłku i dachu nad głową w zimną noc.

Książka traktuje co prawda o wielu, czasami wręcz szokujących, aspektach ubóstwa i włóczęgostwa, lecz o ile na początku przyswajalność historii jest wysoka, o tyle z upływem stronic ogarniało mnie już znużenie, a do szewskiej pasji doprowadzały mnie wtrącone w relację zdania w języku francuskim. Języka nie znam, a domyślanie się ich znaczenia w kontekście sąsiednich zdań...