Zachęcona wrażeniem, jakie wywarła na mnie lektura "Roku 1984" postanowiłam zgłębić pozostały dorobek pana Orwella, a przynajmniej jego część. Na pierwszy ogień poszła książka, która wedle opisu na okładce miała doń nawiązywać, "Na dnie w Paryżu i Londynie".
Jest to utwór literacki o charakterze biograficznym, pisany niejako w formie luźno prowadzonego pamiętnika, przez co jest dość chaotyczny. Autor, na bazie obserwacji i własnych doświadczeń, przedstawia wycinek z życia biedoty w Europie u schyłku lat dwudziestych. Jego opisy są szczegółowe, przesycone realizmem. Na kartach książki przewija się barwny szereg drugo- i trzecioplanowych oraz epizodycznych postaci, spośród których na szczególną uwagę zasługuje moim zdaniem chodnikowy malarz - Bozo. Oprócz scen z życia, koncentrujących się na poszukiwaniu przez Orwella i jego towarzyszy pracy, miejsca na nocleg i środków utrzymania, przytaczane są prawdziwie zabawne bądź budzące zgrozę anegdoty, a także przemyślenia autora, dotyczące ówczesnego stanu rzeczy. Formułuje swoiste zalecenia, których wprowadzenie w życie ulepszyłoby jego zdaniem świat. Podejmuje nawet rozważania nad przemianami zachodzącymi w języku angielskim.
Książkę trudno jest ocenić. Z jednej strony przybliża nieco realia życia w tym trudnym, międzywojennym okresie (który nie był mi zbyt dobrze znany), z drugiej wątpliwości budzi autentyczność opisywanych zdarzeń, na co w ten czy inny sposób, posiłkując się posłowiem tłumacza, wskazało wielu moich poprzedników. Ponadto treść jest raczej nieuporządkowana, chociaż, jak wiadomo, biografie rządzą się swoimi prawami. Czytelnik liczący na spektakularne zakończenie także się zawiedzie. Mimo to w tej pozycji było coś takiego, co uniemożliwiało odłożenie jej na dłużej. Sama byłam zaskoczona, kiedy okazało się, że tak szybko dotarłam do końca.
Najbardziej brakowało mi objaśnień do francuskich zwrotów (moja znajomość tego języka jest poniżej krytyki) - a skoro w książce i tak znajdowały się przypisy, to czyż nie można było pokusić się o ich translację?

Zachęcona wrażeniem, jakie wywarła na mnie lektura "Roku 1984" postanowiłam zgłębić pozostały dorobek pana Orwella, a przynajmniej jego część. Na pierwszy ogień poszła książka, która wedle opisu na okładce miała doń nawiązywać, "Na dnie w Paryżu i Londynie".
Jest to utwór literacki o charakterze biograficznym, pisany niejako w formie luźno prowadzonego pamiętnika, przez co...