ciepła i nietypowa opowieść, krótka forma

ciepła i nietypowa opowieść, krótka forma

dowcipna i niepowtarzalna książka o czytaniu, o podróży w literaturę, całkiem zaskakujące choć oczywiste odniesienia do czytania, - dla tych co czytają
świetna lektorka A Seniuk

dowcipna i niepowtarzalna książka o czytaniu, o podróży w literaturę, całkiem zaskakujące choć oczywiste odniesienia do czytania, - dla tych co czytają
świetna lektorka A Seniuk

Co się stanie, gdy królowa Elżbieta II zawędruje przypadkowo do objazdowej biblioteki, która zaparkowała na kuchennym podwórzu? Czy pasja czytelnicza może być rozwijana? Czy jest jak mięsień i może być wyćwiczona? Jak zmieni się osobowość królowej, gdy zacznie pogrążać się w lekturze? Przyjemna lektura, która w sposób zupełnie niezauważalny skłania do zastanowienia się nad własnym czytelnictwem. Wersja audio – zacna. Słucha się z przyjemnością i z zaskoczeniem przyjmuje się fakt, że to już koniec. Polecam.

Co się stanie, gdy królowa Elżbieta II zawędruje przypadkowo do objazdowej biblioteki, która zaparkowała na kuchennym podwórzu? Czy pasja czytelnicza może być rozwijana? Czy jest jak mięsień i może być wyćwiczona? Jak zmieni się osobowość królowej, gdy zacznie pogrążać się w lekturze? Przyjemna lektura, która w sposób zupełnie niezauważalny skłania do zastanowienia się nad...

W końcu jakaś przyjemna w czytaniu książka! Subtelny humor, trafne przemyślenia na temat książek i czytania, skarbnica nawiązań literackich (choć po części specyficznych kulturowo, ale sporo było mowy o klasykach). Nie jest przegadana, zresztą to raptem około 100 stron. Plus za posłowie od tłumaczki.

W końcu jakaś przyjemna w czytaniu książka! Subtelny humor, trafne przemyślenia na temat książek i czytania, skarbnica nawiązań literackich (choć po części specyficznych kulturowo, ale sporo było mowy o klasykach). Nie jest przegadana, zresztą to raptem około 100 stron. Plus za posłowie od tłumaczki.

Bardzo zabawna historia. Co by było gdyby królowa angielska zatraciła się w czytaniu książek.

Bardzo zabawna historia. Co by było gdyby królowa angielska zatraciła się w czytaniu książek.

Książka z serii lekkie, łatwe i przyjemne. Czytelniczka znakomita to historia Brytyjskiej Królowej, która pewnego dnia odkrywa uroki czytania książek i w czynności tej zatraca się tak bardzo, że zaczyna zaniedbywać swoje królewskie obowiązki. Książka nastraja bardzo pozytywnie, pozwala w osobie głównej bohaterki odnaleźć nas samych, a wiele fragmentów powoduje wybuchy śmiechu. Jedynym minusem jest zakończenie, które mnie nieco rozczarowało. Mimo to książkę polecam, dobra na poprawę humoru.

Książka z serii lekkie, łatwe i przyjemne. Czytelniczka znakomita to historia Brytyjskiej Królowej, która pewnego dnia odkrywa uroki czytania książek i w czynności tej zatraca się tak bardzo, że zaczyna zaniedbywać swoje królewskie obowiązki. Książka nastraja bardzo pozytywnie, pozwala w osobie głównej bohaterki odnaleźć nas samych, a wiele fragmentów powoduje wybuchy...

Tak jak nie śmieszy mnie czeskie poczucie humoru, co wielu bardzo dziwi, tak ta książka rozbawiła mnie nawet momentami do łez. Być może to za sprawą Anny Seniuk, której interpretacja lektury "Czytelniczki znakomitej" wprost powaliła mnie na kolana. Teraz nie potrafię sobie wyobrazić nikogo innego w roli głosu królowej Elżbiety II.

Autor tej krótkiej powieści w świetny sposób "wykorzystał" postać brytyjskiej monarchinii i nadał jej nowy wymiar. Pewnego dnia na pałacowym dziedzińcu pojawia się objazdowa biblioteka. Królowa trafia do niej przez dziwny przypadek. Jest wręcz zaskoczona tym, że ktoś wpadł na pomysł stworzenia wypożyczalni książek na kółkach. Na początku zdaje się być nieco sceptycznie nastawiona do samego czytania różnego rodzaju lektur. Twierdzi, że czytanie wprowadza pewne ograniczenia. Dokonuje selekcji ludzi, dzieląc ich na lepszych i gorszych. W końcu dochodzi do wniosku, że nie wypada jej odejść z pustymi rękami, więc wypożycza jedną z powieści. I tak ten jeden zupełnie przypadkowy incydent zaszczepia w Elżbiecie II miłość do literatury. Od tej pory królowa oddaje się swemu nowemu hobby niemalże wszędzie, z czym wiele osób nie może się pogodzić i zaakceptować królewskiej fanaberii. Jej wysokość dopiero teraz uświadamia sobie jakie datąd wiodła nudne, pełne schematów i rutynowych czynności życie. Czytanie wyzwoliło w niej w pewnym sensie nieco "buntownicze" cechy. W wyniku tego nawet często zaczyna postępować niezgodnie z przyjętym protokołem dyplomatycznym, "wyrywać się" pewnym konwenansom związanym chociażby z prowadzeniem dialogów z podwładnymi, a nawet nie przestrzegać dworskiej etykiety. W swe osiemdziesiąte urodziny dochodzi również do wniosku, że musi zostawić po sobie jakiś namacalny ślad, a nie samą tylko pamięć, której i tak nikt z czasem nie będzie celebrował. Oświadcza, że ma zamiar wydać książkę i wcale nie będzie to biografia królewskiej mości. To będzie analityczne dzieło literackie o charakterze refleksyjno - moralizatorskim... Hmmm...

Ach muszę przyznać, że całkiem haryzmatyczna ta "Czytelniczka znakomita"... Doskonała, lekka, pełna wyśmienitego humoru, nietuzinkowa, a nawet dość wyrafinowana to lektura, traktująca o Elżbiecie II z przymrużeniem oka. Polecam. Niezła zabawa gwarantowana. Chyba, że kogoś śmieszy czeski humor... Hi... Wówczas istnieje niewielkie prawdopodobieństwo niezrozumienia tejże lektury... :)

Tak jak nie śmieszy mnie czeskie poczucie humoru, co wielu bardzo dziwi, tak ta książka rozbawiła mnie nawet momentami do łez. Być może to za sprawą Anny Seniuk, której interpretacja lektury "Czytelniczki znakomitej" wprost powaliła mnie na kolana. Teraz nie potrafię sobie wyobrazić nikogo innego w roli głosu królowej Elżbiety II.

Autor tej krótkiej powieści w świetny...

Urocza wariacja o czytaniu. Nałogową, zapaloną "pochłaniaczką" literatury staje się królowa angielska. Nieumiarkowanie czytelnicze powoduje wiele zabawnych sytuacji, w związku z czym dwór próbuje ograniczyć dostęp do zgubnych "narzędzi" (książkami zwanych),które przyczyniają się do zaniedbywania królewskich obowiązków. Jednak myliłby się ten, kto sądzi, że to jedynie lekka i zabawna książeczka.
Allan Bennet i tłumaczka Ewa Rajewska uświadamia nam, czytelnikom, że "rozkosze tekstu to rozkosze smakowane przez samotników. Introwertyków, których łatwo można oskarżyć o egoizm. Czytelnictwo jest niepowszechne i niezmiernie rzadko staje się pretekstem do budowania więzi, międzyludzkiej wspólnoty. Owszem, książki są demokratyczne, czytać je może każdy, nie z każdym jednak można o nich porozmawiać."

Urocza wariacja o czytaniu. Nałogową, zapaloną "pochłaniaczką" literatury staje się królowa angielska. Nieumiarkowanie czytelnicze powoduje wiele zabawnych sytuacji, w związku z czym dwór próbuje ograniczyć dostęp do zgubnych "narzędzi" (książkami zwanych),które przyczyniają się do zaniedbywania królewskich obowiązków. Jednak myliłby się ten, kto sądzi, że to jedynie...

Przeczytane, zapomniane.

Przeczytane, zapomniane.

Powieść o tym, że literatura zmienia człowieka. W tym wypadku samą królową angielską - Elżbietę II.

Powieść o tym, że literatura zmienia człowieka. W tym wypadku samą królową angielską - Elżbietę II.