O istnieniu Sergiusza Piaseckiego jeszcze niedawno nie maiłem pojęcia. Smutne, że tacy jak on autorzy są mało znani i w ogóle nie promowani w III RP. Jeszcze jeden dowód na to, czym jest ten twór. Najwyższy czas na głębokie zmiany.
Polecił mi S.P. Witold Gadowski w jednej ze swoich książek. Napisał o nim tak sugestywnie i przekonująco, że nawet jeszcze nie skończywszy książki zacząłem namierzać twórczość Piaseckiego i na pierwszy ogień w moje ręce wpadł właśnie Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy.
Książka świetna i poruszająca. Pisana prostym, niemal prymitywnym językiem, przeplatana często niezrozumiałymi dla nas grypsami, a jednocześnie czytelnym łatwo trafiającym do serca i duszy czytelnika.
Opowieść o Polsce, której już nie ma, o ludziach, którzy przeminęli. O czasach, które już nie wrócą. O kresach za którymi irracjonalnie coraz bardziej tęsknię i coraz częściej myślę. Może dlatego, że moi rodzice pochodzą z tamtych stron. Brakuje takich książek w głównym nurcie czytelniczym. Dzięki nim możemy poznać klimat tamtych stron, minionego czasu. Klimat II RP. Sergiusz Piasecki napisał sporo książek. Pewne jest, że będę starał się przeczytać wszystko co napisał. Nie wyobrażam sobie, żeby było inaczej. Gorąco polecam

O istnieniu Sergiusza Piaseckiego jeszcze niedawno nie maiłem pojęcia. Smutne, że tacy jak on autorzy są mało znani i w ogóle nie promowani w III RP. Jeszcze jeden dowód na to, czym jest ten twór. Najwyższy czas na głębokie zmiany.
Polecił mi S.P. Witold Gadowski w jednej ze swoich książek. Napisał o nim tak sugestywnie i przekonująco, że nawet jeszcze nie skończywszy...