Straszna opowieść. Tym straszniejsza, że jej inspiracją były prawdziwe wydarzenia, wyroki śmierci, które zapadły na rzeczywistych ludziach... A oszczędna forma dramatu, w którą Miller zręcznie wplótł obszerne didaskalia z tłem historycznym i społecznym - jeszcze lepiej oddają grozę tamtych wydarzeń.

Wraz z rozwojem akcji, zagęszcza się atmosfera nagonki, paranoi i absurdu. Absurd "Procesu" Kafki i poczynania Hiszpańskiej Inkwizycji połączone w jedno: tak właśnie wygląda ów proces "czarownic" z Salem. Gdy nie ma możliwości racjonalnego wytłumaczenia się, gdy każde słowo może być zrozumiane opacznie, gdy wyrok jest z góry zasądzony i tak naprawdę cokolwiek by się nie powiedziało czy zrobiło - i tak jest się już przegranym... Dobrze, że pojawił się chociaż jeden głos rozsądku, dobrze, że chory ustrój teokratyczny udało się obalić, dobrze, że znaczną część oskarżonych udało się ocalić od stracenia. Ale za jaką cenę?! A wszystko przez idiotyczny wybryk znudzonej i ogłupiałej (zakochanej?) małolaty, która dla własnych celów gotowa była doprowadzić do śmierci Bogu ducha winnych ludzi. Wszystko przez chciwego i pełnego hipokryzji pastora, który chciał się wzbogacić dzięki głupocie i zabobonności swoich wiernych...

Historia wciąż aktualna, bo pod pozorem tych historycznych treści, autor ukrył prawdę na temat funkcjonowania władzy i społeczeństwa, na temat mechanizmów, którymi można manipulować ludźmi dla własnych celów, na temat ludzkiej podłości, którzy we własnym interesie potrafią iść do celu po trupach innych. I to dosłownie... Dobra, mocna rzecz, naprawdę warta przeczytania.

Straszna opowieść. Tym straszniejsza, że jej inspiracją były prawdziwe wydarzenia, wyroki śmierci, które zapadły na rzeczywistych ludziach... A oszczędna forma dramatu, w którą Miller zręcznie wplótł obszerne didaskalia z tłem historycznym i społecznym - jeszcze lepiej oddają grozę tamtych wydarzeń.

Wraz z rozwojem akcji, zagęszcza się atmosfera nagonki, paranoi i absurdu....