Po I Wojnie Światowej w USA był nadmiar samolotów i bezrobotnych byłych pilotów wojskowych. Jak Stany długie i szerokie wędrowały tzw. cyrki lotnicze oraz - opisane w książce - wyścigi wokół rozstawionych 2 pylonów (stąd oryginalny tytuł "Pylon"; polskie tłumaczenie jest OK, bo pylon jest punktem zwrotnym dosłownie i w przenośni). Pojawiła się zupełnie nowa kategoria samolotów (racing planes) o ogromnych silnikach i kiepskich własnościach pilotażowych (np. słynny Grenville R-1 "Gee Bee"),bo wygrany mógł być tylko jeden.

Książka opisuje zmagania wiecznie niedofinansowanego lotnika, który stawia wszystko na jedną kartę i kupuje większy silnik do swojego samolotu. Kibicuje mu dziennikarz i małe grono przyjaciół. Niestety, finalny wyścig kończy się tragicznie.

Po I Wojnie Światowej w USA był nadmiar samolotów i bezrobotnych byłych pilotów wojskowych. Jak Stany długie i szerokie wędrowały tzw. cyrki lotnicze oraz - opisane w książce - wyścigi wokół rozstawionych 2 pylonów (stąd oryginalny tytuł "Pylon"; polskie tłumaczenie jest OK, bo pylon jest punktem zwrotnym dosłownie i w przenośni). Pojawiła się zupełnie nowa kategoria...

Wątek lotników z dzieciakiem frapujący, ale reszta - niekoniecznie.

Wątek lotników z dzieciakiem frapujący, ale reszta - niekoniecznie.

Początek był ciężki. Jakiś facet chciał kupić buty, potem pojawiła się postać reportera, zawody lotnicze i dużo alkoholu. Z początkowego galimatiasu zaczął się jednak wyłaniać coraz wyraźniejszy obraz ludzi żyjących na krawędzi, którzy nic nie mają tyko siebie. W tym towarzystwie próbuje się odnaleźć wilk samotnik przedstawiony w postaci reportera.
Tłem dla tej opowieści są zawody lotnicze. Główny bohater ma napisać reportaż ale zamiast skupić się wymaganej przez szefa pracy próbuje wgryźć się w historię kobiety żyjącej z dwoma mężczyznami. Powoli coraz bardziej angażuje się w życie tych ludzi a historia do opisania schodzi na dalszy plan
Po przeczytaniu pozostaje niepokój. Tak do końca trudno powiedzieć jaki był cel, morał tej książki. Jest ona dość mroczna, trochę lepka i brudna. Jest w niej też trochę nadziei i światła. A kończy się tak jak to już w życiu bywa.

Początek był ciężki. Jakiś facet chciał kupić buty, potem pojawiła się postać reportera, zawody lotnicze i dużo alkoholu. Z początkowego galimatiasu zaczął się jednak wyłaniać coraz wyraźniejszy obraz ludzi żyjących na krawędzi, którzy nic nie mają tyko siebie. W tym towarzystwie próbuje się odnaleźć wilk samotnik przedstawiony w postaci reportera.
Tłem dla tej opowieści...

to nie ja się na was zamykam
ani wy nie zamykacie się na mnie
po prostu...nie wpuściłem was do mojej klatki
ale zawsze możecie mnie dokarmiać...
pogodzę się ze śmiechem i drwiną,
ja nie znam słów..odpowiem czerwoną śliną...

Bohaterowie Faulknera...najczęściej paskudni,brzydcy,antypatyczni-nie sposób jednak ich nie polubić....
Kieruje nimi chciwość,bywają podli,głupi,małostkowi i bezradni-nie można jednak w ostatecznym rozrachunku odmówić im heroizmu....
Wiodą życie szalone,plugawe,naznaczone nałogami,pędzą na oślep i bez zrozumienia-nie można jednak oprzeć się uczuciu zazdrości...

Mniej znana(dlaczego?) powieść geniusza,choć w nietypowej scenerii,daje nam jak zawsze dużo chwil do zadumy....

to nie ja się na was zamykam
ani wy nie zamykacie się na mnie
po prostu...nie wpuściłem was do mojej klatki
ale zawsze możecie mnie dokarmiać...
pogodzę się ze śmiechem i drwiną,
ja nie znam słów..odpowiem czerwoną śliną...

Bohaterowie Faulknera...najczęściej paskudni,brzydcy,antypatyczni-nie sposób jednak ich nie polubić....
Kieruje nimi chciwość,bywają...