Jestem wiernym czytelnikiem książek Marka Krajewskiego.Mysle że pierwszy cykl o Edwardzie Popielskim był jednak tym najciekawszym i najbardziej zaskakującym.Natomiast ostatnia powieść nosząca tytuł"Pasożyt"nie odbiega znacząco od innych częśći cyklu o współpracy głównego bohatera z polskim wywiadem i jest na tym samym średnim poziomie.Ku memu zaskoczeniu znalazłem pewien błąd w powieści.Otóż jedna z bohaterek wypoczywa nad zalewem zegrzyńskim,a zalew zegrzyński powstał w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku co oznacza brak jego istnienia w latach trzydziestych ubiegłego wieku.... Pomimo wszystko nadal bardzo sobie cenię i lubię powieść Marka Krajewskiego.

Jestem wiernym czytelnikiem książek Marka Krajewskiego.Mysle że pierwszy cykl o Edwardzie Popielskim był jednak tym najciekawszym i najbardziej zaskakującym.Natomiast ostatnia powieść nosząca tytuł"Pasożyt"nie odbiega znacząco od innych częśći cyklu o współpracy głównego bohatera z polskim wywiadem i jest na tym samym średnim poziomie.Ku memu zaskoczeniu znalazłem pewien...

Bardzo dobry kryminał.
Warto przeczytać.
Polecam.

Bardzo dobry kryminał.
Warto przeczytać.
Polecam.

Osobiście serię z Edwardem Popielskim dzielę na dwie części: kryminalno-policyjną oraz gdy główny bohater współpracuje z przedwojennym wywiadem. Ta część serii jest gdy główny bohater pracuje dla "dwójki" jest najciekawsza.

Osobiście serię z Edwardem Popielskim dzielę na dwie części: kryminalno-policyjną oraz gdy główny bohater współpracuje z przedwojennym wywiadem. Ta część serii jest gdy główny bohater pracuje dla "dwójki" jest najciekawsza.

Po prawie 1,5 roku przerwy wróciłem do serii Marka Krajewskiego. Otrzymałem dokładnie to czego się spodziewałem czyli przyjemna lektura, którą łatwo i szybko się czyta. Jednakże odnoszę ostatnio wrażenie, że Pan Marek idzie trochę na łatwiznę i jednak kolejne książki są dość podobne do siebie. Misja wywiadowcza, jakaś kobieta, "dwójka". Przydałby się powrót do Lwowa i jakieś śledztwo typowo kryminalne, ponieważ wątek tzw. dwójki, jest już trochę oklepany i nie jest to tylko zarzut do Pana Marka ale generalnie do autorów kryminałów w stylu retro. Co do fabuły, jak zwykle misterna robota za którą szanuję tego autora. Z ostatnimi książkami MK jest trochę jak z małżeństwem z 25letnim stażem. Nie ma już tego WoW jak bywało na początku, bywało lepiej i raczej niczym Cię już nie zaskoczy ale jednak masz sentyment i uczucie, że nie zmarnujesz czasu.

Po prawie 1,5 roku przerwy wróciłem do serii Marka Krajewskiego. Otrzymałem dokładnie to czego się spodziewałem czyli przyjemna lektura, którą łatwo i szybko się czyta. Jednakże odnoszę ostatnio wrażenie, że Pan Marek idzie trochę na łatwiznę i jednak kolejne książki są dość podobne do siebie. Misja wywiadowcza, jakaś kobieta, "dwójka". Przydałby się powrót do Lwowa i...

Czytam bo lubię ten klimat przedwojennej Polski ale jeśli chodzi o akcję to jak dla mnie za bardzo zagmatwane.Chyba nie nadaję się do wywiadu.

Czytam bo lubię ten klimat przedwojennej Polski ale jeśli chodzi o akcję to jak dla mnie za bardzo zagmatwane.Chyba nie nadaję się do wywiadu.

Zawsze wolałem Eberharda Mocka od Edwarda Popielskiego.
Nie zmienia to faktu, iż książki z serii o lwowskim komisarzu czyta się dobrze.
W nowej odsłonie "Łyssy" opuszcza swój ukochany "Lembryk", by rozgryźć szpiegowską zagadkę. Przy tej okazji poznaje świat przedwojennej Warszawy. Cały świat: poczynając na Teatrze Wielkim, gdzie można posłuchać Kiepury, a kończąc na karczmie na Czerniakowie, gdzie mogą Ci "wtrynić majchra pod żebro".
Intryga kryminalna poprowadzona zręcznie, choć od pewnego momentu domyślałem się, kto jest tytułowym czarnym charakterem.
I coraz bardziej zaprzyjaźniam się z Popielskim.
Największym atutem jest dla mnie barwnie przedstawiony świat przedwojennej Polski i jej mieszkańców. Wyższych sfer z ich życiem pełnym blichtru, górnolotnych frazesów, ale i dekadencji oraz warstw najniższych, których przedstawiciele nie stronią od przestępczego rzemiosła.

Zawsze wolałem Eberharda Mocka od Edwarda Popielskiego.
Nie zmienia to faktu, iż książki z serii o lwowskim komisarzu czyta się dobrze.
W nowej odsłonie "Łyssy" opuszcza swój ukochany "Lembryk", by rozgryźć szpiegowską zagadkę. Przy tej okazji poznaje świat przedwojennej Warszawy. Cały świat: poczynając na Teatrze Wielkim, gdzie można posłuchać Kiepury, a kończąc na...

Jest to jeden z lepszych kryminałów Krajewskiego, to nawet bardziej powieść szpiegowska, trupów oczywiście też nie brakuje, czyta się świetnie.
Opisy sowieckiego sposobu działania są fascynujące i przerażające. Tym razem na szczęście nie ma tak charakterystycznej dla Krajewskiego przemocy. Ale za to jest urządzenie do zabijania, wyprodukowane dla sowieckiego wywiadu. Działa tak, że nie ma żadnych śladów, a sekcja zwłok ofiary wykazuje zawał serca. Poza Rosjami pojawiają się też Ukraińcy, dość mocno zasygnalizowane jest, jak dużo antagonizmów polsko – ukraińskich było w okresie przedwojennym. Popielski spotkał się tu z swoim dawnym kolegą ze szkoły, Ukraińcem, a chociaż charakterologicznie byli podobni, to prawdziwa przyjaźń nie została zawiązana. Nie byli zgodni co jednej z ważniejszych dla nich kwestii patriotycznych, czy Lwów powinien należeć do Polski, czy do Ukrainy.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2023/11/marek-krajewski-pasozyt.html

Jest to jeden z lepszych kryminałów Krajewskiego, to nawet bardziej powieść szpiegowska, trupów oczywiście też nie brakuje, czyta się świetnie.
Opisy sowieckiego sposobu działania są fascynujące i przerażające. Tym razem na szczęście nie ma tak charakterystycznej dla Krajewskiego przemocy. Ale za to jest urządzenie do zabijania, wyprodukowane dla sowieckiego wywiadu....

Siatka szpiegowska sowietów działa w Warszawie. Trzeba znaleźć pasożyta, który daje namiary na polskich szpiegów. Informacje te służą do eliminacji ich. Edward Popielski musi znaleźć i wyeliminować. Gra toczy się o dużą stawkę. Wrogowie nie śpią, obserwują i czekają, żeby zadać coś ostateczny Popielskiemu.
Brakuje mi dawnego Edwarda, który rozwiązuje sprawy we Lwowie. Jestem na bieżąco z postacią Popielskiego i może dlatego widzę jak bohater traci blask.

Siatka szpiegowska sowietów działa w Warszawie. Trzeba znaleźć pasożyta, który daje namiary na polskich szpiegów. Informacje te służą do eliminacji ich. Edward Popielski musi znaleźć i wyeliminować. Gra toczy się o dużą stawkę. Wrogowie nie śpią, obserwują i czekają, żeby zadać coś ostateczny Popielskiemu.
Brakuje mi dawnego Edwarda, który rozwiązuje sprawy we Lwowie. ...

Książki pana Marka kupuję, wiedząc trochę na co mogę liczyć i co mnie spotka. Tak było w "Pasożycie", klimat retro, zagadka bardziej szpiegowska niż kryminalna, lubiany Edward Popielski, którego jednak wolałem w czasach "Erynii". Z jednej strony się nie zawiodłem, z drugiej szału nie ma i chyba nieco ta forma się wykończyła po "Czasie zdrajców", "Mieście szpiegów", "Pomocniku kata", czy "Dziewczynie o czterech palcach".

Książki pana Marka kupuję, wiedząc trochę na co mogę liczyć i co mnie spotka. Tak było w "Pasożycie", klimat retro, zagadka bardziej szpiegowska niż kryminalna, lubiany Edward Popielski, którego jednak wolałem w czasach "Erynii". Z jednej strony się nie zawiodłem, z drugiej szału nie ma i chyba nieco ta forma się wykończyła po "Czasie zdrajców", "Mieście szpiegów",...

Nawet dobrze mi się czytało jak na książki z Popierskim, który ma związki z przedwojenną „Dwójką”, chociaż efektu wow nie było.
Wielkim minusem jest zakończenie. Mam wrażenie, że autor sam nie wiedział jak ma zakończyć a termin oddania książki gonił, więc poszedł na łatwiznę.

Nawet dobrze mi się czytało jak na książki z Popierskim, który ma związki z przedwojenną „Dwójką”, chociaż efektu wow nie było.
Wielkim minusem jest zakończenie. Mam wrażenie, że autor sam nie wiedział jak ma zakończyć a termin oddania książki gonił, więc poszedł na łatwiznę.