Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałem Więźnia wiele lat temu, a dzisiaj sięgnąłem po niego z ciekawości, by przypomnieć sobie kilka stron. Efekt był taki że w 3 dni przeczytałem całość, ciesząc się, ze spędzonego czasu z mistrzem Zafonem.

Mimo wszystko, choć jest tu wszystko, co znamy z innych części serii (wracają starzy i pojawiają się nowi znajomi), to dzisiaj odbieram Więźnia nieba jako przystanek między Grą Anioła a Labiryntem Duchów. Delikatnie czegoś mi zabrakło, może jakiejś głębi w kilku momentach. Nie zmienia to jednak faktu, że będę wracał zapewne na Cmentarz Zapomnianych Książek w różnych konfiguracjach.

Przeczytałem Więźnia wiele lat temu, a dzisiaj sięgnąłem po niego z ciekawości, by przypomnieć sobie kilka stron. Efekt był taki że w 3 dni przeczytałem całość, ciesząc się, ze spędzonego czasu z mistrzem Zafonem.

Mimo wszystko, choć jest tu wszystko, co znamy z innych części serii (wrac...

Rozwiń

Zwiń

Mam mieszane uczucia (w sumie sam autor na koniec pisze, że to dobrze, jeśli nie przyjmie się w całości jego książki). Część rzeczy składa się w pewną całość jak klocki lego, np. to jak zapomnieliśmy kim jesteśmy i co robimy a nasz rozwój to swoiste przypominanie sobie tego, jak blisko Boga jesteśmy.

Potem wkradają się błędy, nazwijmy je logiczne, lub techniczne, bo np. Lasy amazońskie, choć nazywane płucami ziemi, nie przetwarzają tyle dwutlenku węgla w tlen, co drzewa na etapie wzrostu i rozwoju (co tłumaczy choćby w programach Tomasz Rożek). Może to tylko niuans, może kwestia tłumaczenia… jednocześnie w pierwszym tomie była mowa , aby nie ufać „świętym księgom” a potem Bóg wspiera się cytatami z Pisma Świętego.

Bóg mimo wszystko negatywnie wypowiada się o paleniu papierosów - czego nie robią wysokorozwinięte istoty - ale podawane za przykład plemiona Indian, owszem były blisko natury, nie niszczyły jej w takim stopniu, ale przecież paliły nie tylko totoń …

Dodatkowo nie pasuje mi, że w gruncie rzeczy nie ma zła i to co nas spotyka jest po coś, wszystko jest potrzebne ( może nawet umówione) a jednak w książce da się wyczuć krytykę ludzkich działań, które prowadzą do zagłady (czy to coś złego w takim razie, czy tak ma być?).

Czy to rozmowa z Bogiem, czy z samym sobą - wg mnie to drugorzędna sprawa. Mimo wszystko warto taki dialog przeprowadzić w swoim wnętrzu, bo jak się nie zgodzić, że właśnie tam znajdziemy najcenniejsze odpowiedzi ?

Mam mieszane uczucia (w sumie sam autor na koniec pisze, że to dobrze, jeśli nie przyjmie się w całości jego książki). Część rzeczy składa się w pewną całość jak klocki lego, np. to jak zapomnieliśmy kim jesteśmy i co robimy a nasz rozwój to swoiste przypominanie sobie tego, jak blisko Bog...

Rozwiń

Zwiń

Nie do końca wiedziałem, czego się spodziewać po tej pozycji - z grubsza ok, będzie o aktywności fizycznej, która jest mi bliska i pytałem sam siebie, czy książka mnie zaskoczy? Tym razem o mózgu nie ma tu aż tak wiele informacji, co nie oznacza, że powinniśmy pominąć kolejny tytuł dr Hansena:)

Wyciągnąłem kilka rzeczy:
- Ruch jest dobry i potrzebny, ale nie wiedziałem jak proporcje aktywności i spoczynku wpływają na nasz organizm,
- dostałem solidne i proste podsumowanie kiedy trenować,
- co mają geny do naszej aktywności fizycznej?
- trenowałem niegdyś interwały i Tabatę, teraz wiem ile razy w tygodniu warto do nich wrócić :)

Pozostaje teraz przejść do kolejnych książek autora, bo czyta się błyskawicznie.

Nie do końca wiedziałem, czego się spodziewać po tej pozycji - z grubsza ok, będzie o aktywności fizycznej, która jest mi bliska i pytałem sam siebie, czy książka mnie zaskoczy? Tym razem o mózgu nie ma tu aż tak wiele informacji, co nie oznacza, że powinniśmy pominąć kolejny tytuł dr Hans...

Rozwiń

Zwiń

Czuć w książce doświadczenie autora, bo choć wyciągnięte z jednej firmy, to zniewala ilość krajów, do których był relokowany. Osobiście nie zgodziłbym się na takie życie, zwłaszcza jak autor przedstawia koniec kariery w korporacji- cytryna wyciśnięta, można się pożegnać.
Na plus książki zapisuje metafory i porównania relacji ludzi z różnych kontynentów.
Na minus powoływanie się w kółko na dwie, może trzy książki ekspertów z dziedziny różnic kulturowych, oraz mimo ciekawej oprawy graficznej - korektę tekstu (literówki i błędy są wszechobecne).

Czuć w książce doświadczenie autora, bo choć wyciągnięte z jednej firmy, to zniewala ilość krajów, do których był relokowany. Osobiście nie zgodziłbym się na takie życie, zwłaszcza jak autor przedstawia koniec kariery w korporacji- cytryna wyciśnięta, można się pożegnać.
Na plus książki z...

Rozwiń

Zwiń