Bardzo fajnie się czytało. Ciekawy pomysł na książkę, która trzymała w napięciu do końca. Nie spodziewałam się takiego zakończenia.

Bardzo fajnie się czytało. Ciekawy pomysł na książkę, która trzymała w napięciu do końca. Nie spodziewałam się takiego zakończenia.

Książka guilty pleasure na jeden wieczór, która... jest przyjemna do poczytania, lekka, żwawa, ale tak poza tym to wiele nie wnosi do gatunku i niekoniecznie zaskakuje czytelnika. Prawdę stojącą za śmiercią dwójki ludzi łatwo odgadnąć, a same etapy rozwiązywania tajemnicy niekoniecznie... się pojawiają? Większość akcji wypełniają rozmowy, jedzenie w kawiarni, barze, randki i romans, który jest denny i naprawdę przez większość książki mnie denerwowałam. W sumie zaciekawiła mnie najbardziej sprawa zaginionej siotry głównych bohaterów i nic więcej.
Ksiązka jest krótka, mega krótka, sprawdziłam, napisana na ok 50 tys słów. Ale to jeszcze nie problem. Problem pojawia się wtedy, gdy w trakcie tych 50 tys słów mamy przynajmniej z 5 razy powtórzone, wyznane, omawiane, jakie to dzieciństwo mieli nasi bohaterowie. I naprawdę, z 5 razy powtarzana była informacja o rozwodzie rodziców, o życiu ich w domu, o ich relacjach i jak na tak krótki utwór, to było za dużo.
Miła, fajna, ale nic specjalnego.

Książka guilty pleasure na jeden wieczór, która... jest przyjemna do poczytania, lekka, żwawa, ale tak poza tym to wiele nie wnosi do gatunku i niekoniecznie zaskakuje czytelnika. Prawdę stojącą za śmiercią dwójki ludzi łatwo odgadnąć, a same etapy rozwiązywania tajemnicy niekoniecznie... się pojawiają? Większość akcji wypełniają rozmowy, jedzenie w kawiarni, barze, randki...

Świetny kryminał z niezwykle ,, obdarowaną'' główną bohaterką. Po raz pierwszy czytałam tę serię jakieś 10 lat temu ,ale moje odczucia się nie zmieniły i dalej zachwyca 😊

Świetny kryminał z niezwykle ,, obdarowaną'' główną bohaterką. Po raz pierwszy czytałam tę serię jakieś 10 lat temu ,ale moje odczucia się nie zmieniły i dalej zachwyca 😊

Pierwsza część z cyklu z Harper Connelly w roli głównej, ale nie najlepsza. Gdybym od niej zaczęła, to być może nie z aż taką chęcią sięgnęła bym po dalsze części. Niemniej ciekawa powieść. Autorka w taki sposób nakreśliła postać głównej bohaterki, że od razu ją polubiłam, wzbudziła moje "zaufanie", poczułam coś na kształt więzi.

Pierwsza część z cyklu z Harper Connelly w roli głównej, ale nie najlepsza. Gdybym od niej zaczęła, to być może nie z aż taką chęcią sięgnęła bym po dalsze części. Niemniej ciekawa powieść. Autorka w taki sposób nakreśliła postać głównej bohaterki, że od razu ją polubiłam, wzbudziła moje "zaufanie", poczułam coś na kształt więzi.

Męczyłam ją, i siebie też. W połowie książki wiadome było kto jest mordercą, a autorka wciąż i wciąż poruszała te same kwestie. Wielokrotne wałkowanie w fabule tych samych tematów, powodowało, że miałam ochotę wyrzucić książkę przez okno. Ba, mam wrażenie, że gdyby usunąć powtórzenia o: trudnym i patologicznym dzieciństwie, uderzeniu pioruna i jego fizycznych efektach, oraz "od kiedy uderzył mnie piorun widzę zmarłych", to książka miałaby mniejszą objętość i lepszy wydźwięk.
Pomysł mi się spodobał, ale wykonanie jest słabe. Bohaterowie są irytujący i płascy, próby nadania im mocniejszych rysów, spaliły na panewce. Fabuła też nie jest wyjątkowo skomplikowana. Najbardziej jednak irytuje sposób pisania i wielokrotne powtórzenia.

Męczyłam ją, i siebie też. W połowie książki wiadome było kto jest mordercą, a autorka wciąż i wciąż poruszała te same kwestie. Wielokrotne wałkowanie w fabule tych samych tematów, powodowało, że miałam ochotę wyrzucić książkę przez okno. Ba, mam wrażenie, że gdyby usunąć powtórzenia o: trudnym i patologicznym dzieciństwie, uderzeniu pioruna i jego fizycznych efektach, oraz...

Przyjemna lektura dla fanów kryminału i nadprzyrodzonych umiejętności.

Przyjemna lektura dla fanów kryminału i nadprzyrodzonych umiejętności.

Podobało mi się. :)

Podobało mi się. :)

Harper Conelly wraz z przyrodnim bratem prowadzi nietuzinkową działalność gospodarczą. Otóż zajmują się odnajdywaniem zwłok. A konkretnie robi to ta młoda, dwudziestoczteroletnia dziewczyna, która słyszy zmarłych od dnia, kiedy poraził ją piorun. Jej brat zajmuje się umawianiem kolejnych klientów oraz stroną finansową przedsiębiorstwa. W tym tomie towarzyszymy bohaterom podczas zlecenia w małej mieścinie Sarne, gdzie mają odszukać ciało zaginionej dziewczyny Monteen Hopkins i jednocześnie oczyścić z podejrzeń nieżyjącego syna siostry szeryfa. Czy im się uda? Cóż byłby to za kryminał, gdyby było inaczej. Jednak styl w jakim to robią jest na tyle ciekawy, że warto poświęcić chwilę na lekturę. Mocną stroną tej książki są dialogi i realistycznie przedstawieni bohaterowie. Słabą ? opisy. Dopóki nie zapoznałam się z biografią autorki miałam nadzieję, że może wraz z kolejnymi tomami ta przywara zniknie. Teraz złudzeń już nie mam. Opisy są i najprawdopodobniej będą przeładowane nieistotnymi szczegółami typu śmietników w kształcie domków. Czasami autorka się powtarza, zwłaszcza obrazując motywy czyjegoś zachowania lub przedstawiając wygląd zewnętrzny. Niemniej jednak da się z tym jakoś żyć, a sama fabuła jest na tyle ciekawa, iż książkę czyta się nie wiadomo kiedy. Tylko ten morderca taki oczywisty. Cóż, nie można mieć wszystkiego.

Harper Conelly wraz z przyrodnim bratem prowadzi nietuzinkową działalność gospodarczą. Otóż zajmują się odnajdywaniem zwłok. A konkretnie robi to ta młoda, dwudziestoczteroletnia dziewczyna, która słyszy zmarłych od dnia, kiedy poraził ją piorun. Jej brat zajmuje się umawianiem kolejnych klientów oraz stroną finansową przedsiębiorstwa. W tym tomie towarzyszymy bohaterom...

Ciekawa fabuła. Coś, z czym jeszcze się nie spotkałam. Przystępny język i klarowna treść sprawiły, że powieść czytało się lekko i z przyjemnością.
Czy była to książka mocno zaskakująca?? Niespecjalnie. Dlaczego? Ponieważ mniej więcej od połowy przeczuwałam już o co chodzi i jak to się skończy :-)
Mimo to ciekawa jestem kolejnego tomu o Harper :-)

Ciekawa fabuła. Coś, z czym jeszcze się nie spotkałam. Przystępny język i klarowna treść sprawiły, że powieść czytało się lekko i z przyjemnością.
Czy była to książka mocno zaskakująca?? Niespecjalnie. Dlaczego? Ponieważ mniej więcej od połowy przeczuwałam już o co chodzi i jak to się skończy :-)
Mimo to ciekawa jestem kolejnego tomu o Harper :-)

Sookie Stackhouse lubiłam, choć mnie irytowała, z każdą częścią coraz bardziej. Lily Bard nie polubiłam, była bardzo irytująca. Ale zagadki, z którymi przyszło jej się zmierzyć, były interesujące i rozwiązanie mnie zaskakiwało. Harper Connelly polubiłam. Ale od samego początku domyśliłam się jakie będzie rozwiązanie.

Sookie Stackhouse lubiłam, choć mnie irytowała, z każdą częścią coraz bardziej. Lily Bard nie polubiłam, była bardzo irytująca. Ale zagadki, z którymi przyszło jej się zmierzyć, były interesujące i rozwiązanie mnie zaskakiwało. Harper Connelly polubiłam. Ale od samego początku domyśliłam się jakie będzie rozwiązanie.