Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skusiła mnie okładka. Często zresztą tak jest, że wchodzę do księgarni bez konkretnych zamiarów, grzebię w półkach, biorę do ręki książki, które zachęcają "wierzchem". Niech zatem nikt nie twierdzi, że wygląd nie ma znaczenia. Requiem dla mordercy to pierwsza z serii książek o nadkomisarzu Andrew Fenwick'u - policjancie, który po śmierci żony próbuje pozbierać życie do kupy: zaczyna wreszcie zauważać swoje dzieci i stara się ze wszystkich sił wykazać w pracy żeby kontynuować przerwaną karierę. Choć na początku miałam z tym trudności to w końcu zaakceptowałam Fenwicka jako głównego bohatera; ostatecznie był miłą odmianą po detektywach-geniuszach z którymi do tej pory miałam styczność. Inteligentny, ale nie wybitnie domyślny i nieomylny. Taki facet z jajami, masą problemów i potrzebą miłości. Tor śledztwa ukazany w książce wydaje się żmudny, pełen pomyłek i ślepych zaułków. Praktycznie nic nie dzieje się z dnia na dzień, dochodzenie trwa tygodniami i miesiącami. Gdyby historia została przedstawiona jedynie z punku widzenia Fenwicka lub ogółu detektywów pracujących nad sprawą, byłby to niewybaczalny błąd. Na szczęście akcję śledzimy oczami zarówno nadkomisarza jak i każdej z pozostałych przy życiu przyjaciółek, znamy też myśli i poczynania mordercy a także innych osób, pozornie niezwiązanych z historią. A morderca to nie byle kto. Ogarnięty chęcią zemsty perfekcjonista, który doskonale planuje i z zimną krwią likwiduje ludzi stających mu na drodze. Dlaczego to wszystko robi? Domyślimy się w trakcie lektury, jednak finał i tak jest bardzo interesujący; nam całkowicie rozjaśni sytuację, za to świat Fenwicka przewróci do góry nogami. Coś mi się zdaje, że to nie koniec tej historii i mimo, że w kolejnych tomach toczyć się będą zapewne zupełnie inne śledztwa, to nadkomisarz nie odpuści sobie dopięcia tej sprawy na ostatni guzik. Podsumowując: książkę czyta się bardzo szybko, może nie z zapartym tchem, ale na pewno z niemałym zainteresowaniem. W sam raz do pociągu, samochodu i do wanny :} Czytanie w tramwaju odradzam bo mimo wszystko jest to pozycja gruba i ciężka, do byle jakiej torebusi nie wlezie.