Na wstępie powiem tak - ja chcę taką mitologię w szkole. W takiej formie to ja od razu nie zasnę na lekcji.

"Klątwa Tytana" to trzecia już cześć o przygodach syna Posejdona. Chłopak ma już 14 lat, boskie pochodzenie i mnóstwo kłopotów na głowie. Grover znalazł dwójkę wyjątkowo potężnych dzieci, być może od jednego z Wielkiej Trójki. Kronos powoli powstaje z martwych, manipulując herosami, zwłaszcza jednym... Lukiem. Po jednej z walk za zaginioną w akcji zostaje uznana Annabeth. Na koniec końców pojawił się jeden z najstraszniejszych potworów, a Artemida, która mogłaby go wytropić, zaginęła. I tak oto bohaterowie mają tydzień, by zabić, co trzeba zabić, ocalić, co trzeba ocalić i dowiedzieć się to, co trzeba się dowiedzieć. Nic nowego w zasadzie.

Czasem spotykam się z opinią, że ta seria jest podobna do Harry'ego Pottera. Gdzie? Ja nie widzę. Te dwie serie różnią się zupełnie, a podstawową różnicą jest temat i humor. O jednym i drugim zdążyłam się już rozpisać w poprzednich recenzjach, jednak im dalej w las, tym więcej drzew. Percy jest coraz starszy i coraz więcej tajemnic wychodzi na światło dzienne. Wielka Przepowiednia, nowe zaskakujące postacie, seria wkracza powoli w poważniejsze tematy, choć nie traci przy dowcipu i uroku, czego dowodem jest pierwsze zdanie ostatniego tomu... Ale to napiszę przy ostatnim tomie. Bynajmniej nie brak komentarzy Percy'ego, ciętego języka Thallii i Anabeth, a Gover standardowo pakuje się w kłopoty. Książki tej serii czyta się jednym tchem, a ja osobiście każdy tom, gdy raz zaczęłam czytać, to nie odeszłam, póki nie skończyłam.


Do rzeczy, serię polecam, błędem jest jej nie poznać.

Na wstępie powiem tak - ja chcę taką mitologię w szkole. W takiej formie to ja od razu nie zasnę na lekcji.

"Klątwa Tytana" to trzecia już cześć o przygodach syna Posejdona. Chłopak ma już 14 lat, boskie pochodzenie i mnóstwo kłopotów na głowie. Grover znalazł dwójkę wyjątkowo potężnych dzieci, być może od jednego z Wielkiej Trójki. Kronos powoli powstaje z martwych,...