Szczęśliwy traf - wybitna literatura

Oto książka kupiona przez pomyłkę. Wygrzebana z supermarketowego kosza, kosztowała 10 zł. Ale pomyliłam autorów – zdawało mi się, że Henry James to pisarz związany z Anaïs Nin, której dzienniki kiedyś czytałam. Tamten to też Henry, ale Miller. Zorientowałam się dopiero po kilku tygodniach, gdy już przymierzałam się do lektury i coś mi nie pasowało w nocie biograficznej. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, bo ten omyłkowo nabyty zbiór dziewięciu opowiadań okazał się strzałem w dziesiątkę. Najlepszy dowód - prawie 600 gęsto zadrukowanych stron ogarnęłam w niecałe dwa tygodnie, z trudem odrywając się od książki i czytając ją w każdej wolnej chwili.

Henry James jest uważany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu psychologicznego i wygląda na to, że słusznie, bo motywacjom psychologicznym swoich bohaterów z przełomu XIX i XX wieku przygląda się naprawdę z uwagą, nie tylko je analizując, ale i konkludując. Autor zdaje się być stale obecny w życiu postaci, które tworzy i posiada o nich ogromną wiedzę. Jest znawcą ludzkich charakterów, świetnie portretuje mężczyzn i kobiety. I choć dla tych drugich nie jest zbyt łaskawy, z łatwością mu to wybaczam, ponieważ pisze doskonale i w wielu przypadkach się nie myli. To jedna z tych książek, którą warto przeczytać dla samego języka – dla pięknych, kształtnych, doskonale skonstruowanych zdań. Przy tej lekturze nic nie boli, nic nie zgrzyta. Między innymi z tego powodu już dawno zauważyłam, że czytanie klasyki działa na mnie uspokajająco, bo nie muszę się potykać co rusz o jakieś stylistyczne kłody, które często rzuca pod nogi współczesna literatura (albo moi uczniowie w wypracowaniach – ale na to przynajmniej mam jakiś wpływ). Nie chcąc rozciągać tej recenzji do niebotycznych rozmiarów, posłużę się tylko jednym przykładem, ale pokazującym zarówno talent stylistyczny autora, jak i jego zdolności obserwowania natury ludzkiej: "Pani Mason była wielka plotkarą – plotkarą w skali tak nadzwyczajnej, że przekształciła wadę w cnotę, co więcej, plotkarą z wyobraźnią, zajętą nie tylko teraźniejszością i przeszłością, ale także przyszłością, którą roztrząsała w obłokach rozkosznych półdomniemań oraz zwietrzałych hiperprawd." (s.78).

Wspaniały jest także humor autora – czasami subtelny, a czasami ostry jak szpila (ten polubiłam szczególnie). Zawsze wyraźny, nie do przeoczenia. Henry James pozwala sobie również na poufałość wobec czytelnika, bo kiedy czytamy, można odnieść wrażenie, że siedzi obok nas w trakcie popołudniowej herbatki, snując niespiesznie swoją opowieść i puszczając do nas oko.

Prawie zawsze akcja kręci się tutaj wokół tematu małżeństwa, które należy zawrzeć jak najkorzystniej – czytaj: jak najbardziej opłacalnie – oraz mieszcząc się w granicach określonych dla bogatej warstwy społeczeństwa, z której w większości wywodzą się bohaterowie Henry’ego Jamesa. Ostatecznie przecież (uśmiał się mąż mój na te słowa) "Uczucie może być podstawą małżeństwa tylko z braku czegoś lepszego." (s.420)

Wyczuwalne jest, że autorowi nie podoba się ich pozoranctwo, płycizna umysłowa i próżniacze nawyki. Ludzie ci osiągają mistrzostwo w perfidii, toczą ze sobą wyrafinowane gry, nakładają maskę uprzejmości i za fasadą konwenansów zostawiają własne szczęście. Opowiadanie "Epizod międzynarodowy" jest jaskrawym tego przykładem, tym jaskrawszym, że mamy tutaj także motyw wzajemnego postrzegania się i traktowania przez ludzi różnych narodowości. Bohaterka wydaje się być rozsądną i uczciwą dziewczyną, odstawać wyraźnie od starszej siostry, z którą podróżuje, ale nie… Henry James przez kilkanaście stron pokazuje ją w na tyle pozytywnym świetle, że rodzi to nadzieję na coś w rodzaju rewolucji. Ostatecznie okazuje się, że dziewczyna jest taka, jak większość sportretowanych przez Jamesa zamożnych dam, uwięziona w ramach, których wcale nie zamierza opuszczać. Czy w ogóle mogłaby to zrobić? Przykład z innego opowiadania pokazuje, że jest to trudne, ale możliwe.

I taki właśnie zabieg jest częsty w kreacji głównych bohaterek tych opowiadań. Najpierw je lubisz, współczujesz im, kibicujesz, razem z nimi pielęgnujesz nadzieję na szczęście – po czym one zachowują się tak, że masz ich dość i jesteś na prostej drodze, by je znienawidzić.

Swoich umiejętności dokonywania psychologicznej analizy dowodzi autor także w utworach, w których temat małżeństwa czy pieniędzy nie wysuwa się na pierwszy plan, dominują za to dysputy bohatera z samym sobą – mam tu na myśli trzy ostanie opowiadania w zbiorze, szczególnie bardzo zaskakujący "Niezły narożnik".

Bohaterowie Henry’ego Jamesa to niezwykle ciekawe przypadki. Jak już zasugerowałam wyżej, często konstruowani w taki sposób, że nie wiadomo, czy nie jest zbyt dużym ryzykiem polubienie ich i czy przypadkiem nie robią cię w balona, drogi czytelniku. Kilkakrotnie w trakcie jednego opowiadania zmieniałam zdanie o niektórych postaciach i kilku ostatecznie nie obdarzyłam sympatią. Nie dlatego, że ich kreacja była słaba, absolutnie. Ale okazywali się ludźmi o paskudnych charakterach, trudnych do zrozumienia pobudkach, osobnikami zimnymi i pełnymi pogardy. Są też tacy bohaterowie, którym od początku do końca współczujemy, jak pułkownik Mason z "Niezwykłego przypadku" czy Catherine z "Placu Waszyngtona" – i tacy, których postawę od początku do końca trudno zaakceptować, jak ojciec tejże.

Na koniec wspomnę o dwóch sprawach. Pierwsza - otóż w tych opowiadaniach sprzed ponad wieku nie brak całkiem aktualnych spostrzeżeń – jak np. to: "Ja naprawdę nic nie wiem (…). Poddaję się. Młodzi ludzie zachowują się wobec siebie zupełnie inaczej niż za moich czasów. Nie wiadomo, czy chodzi im o wszystko, czy o nic." (s.21).

A druga – kiedy już właściwie przypisałam nazwisko do autora, przypomniało mi się, że przecież Henry James jest autorem powieści "Portret damy". Po lekturze Placu Waszyngtona i innych opowiadań jestem pewna, że także tę książkę chcę przeczytać.

Szczęśliwy traf - wybitna literatura

Oto książka kupiona przez pomyłkę. Wygrzebana z supermarketowego kosza, kosztowała 10 zł. Ale pomyliłam autorów – zdawało mi się, że Henry James to pisarz związany z Anaïs Nin, której dzienniki kiedyś czytałam. Tamten to też Henry, ale Miller. Zorientowałam się dopiero po kilku tygodniach, gdy już przymierzałam się do lektury i coś mi...

Po raz pierwszy sięgnęłam po jedno z dzieł jednego z najznakomitszych anglojęzycznych powieściopisarzy - Henry’ego Jamesa. A właściwie nie jedno tylko kilka, bo książka ta to zbiór dziewięciu opowiadań. Autor ukazuje nam obraz amerykańskiego społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku, opowiadając nam historie rodzin, pojedynczych ludzi i w genialny sposób przedstawiając studium socjologiczne tamtych osób. Książka jest napisana niezwykle pięknym, kwiecistym językiem. Poznajemy emocje, rozterki i problemy jakie targają bohaterami opowiadań. Obserwujemy jak popełniają błędy, jak próbują być szczęśliwi, ale czasami otoczenie, które narzuca ograniczenia uniemożliwia im to.
Najdłuższym, moim zdaniem najciekawszym opowiadaniem tej książki to tytułowy „Plac Waszyngtona”. Opowiada o konflikcie między nudną, ale słodką córką a jej genialnym, pozbawionym emocji ojcem. Fabuła powieści opiera się na prawdziwej historii przekazanej Jamesowi przez jego bliską przyjaciółkę, brytyjską aktorkę Fanny Kemble.
Główną bohaterką jest Catherine, która zakochuje się w Morrisie Townsendzie. Mężczyzna chce się z nią związać i mami ją obietnicami wiecznej miłości, jednak jego pobudki nie wynikają z czystego uczucia, a z perspektywy finansowych korzyści, które wynikały z poślubienia dziewczyny. Ojciec Catherine od razu domyśla się motywów jakie kierują zalotnikiem i przez to jest mu bardzo nieprzychylny. Lecz nie potrafi się porozumieć ze swoją córką. W swoich stosunkach jest okrutny dla swojej bezbronnej i kochającej córki. Gdyby lekarz popełnił błąd w ocenie bezwartościowego Townsenda, byłby tylko zwykłym złoczyńcą. Jego serce zmarzło po śmierci jego pięknej i utalentowanej żony i przez to jego relacje z córką nie należą do zdrowych.
Przez całą powieść obserwujemy powolny, ale nieomylny rozwój Catherine w kierunku niezależności i mądrości. Catherine stopniowo rośnie w całej opowieści, ostatecznie zyskuje umiejętność prawidłowego osądzania swojej sytuacji.
W opowiadaniach Henry’ego Jamesa poznajemy problemy uczuciowe bohaterów, do jakich niezdrowych sytuacji potrafi doprowadzić żądza pieniądza i jak skomplikowane są relacje międzyludzkie. I choć akcja wszystkich dziewięciu powieści dzieje się w drugiej połowie XIX w., ponad 150 lat temu, to problemu te do dziś się nie zdezaktualizowały, a opowiadania te zmuszają nas do zastanowienia się nad rolą pieniądza w życiu człowieka i różnych formach miłości, która nie zawsze jest prosta i oczywista, a czasami potrafi bardziej ranić niż prawdziwie kochać.

Po raz pierwszy sięgnęłam po jedno z dzieł jednego z najznakomitszych anglojęzycznych powieściopisarzy - Henry’ego Jamesa. A właściwie nie jedno tylko kilka, bo książka ta to zbiór dziewięciu opowiadań. Autor ukazuje nam obraz amerykańskiego społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku, opowiadając nam historie rodzin, pojedynczych ludzi i w genialny sposób przedstawiając studium...

Twórczość Henry'ego Jamesa jest kierowana do czytelników, którzy smakują literaturę, nie spieszą się z czytaniem i doceniają kunszt autora. Zbiór opowiadań Jamesa liczy sobie dziewięć utworów. Są one długie, rozbudowane, napisane kwiecistym językiem, dopracowane w każdym calu i nasycone emocjami. Plac Waszyngtona jest najdłuższym dziełem i odnoszę wrażenie, że najlepszym ze względu na bardzo wartościowy przekaz i wspaniale wykreowanych bohaterów. Henry James jest poważnym autorem, którego dzieła zmuszają do refleksji i uświadamiają czytelnikom pewne smutne prawdy. James dużo pisze na temat roli pieniądza w życiu człowieka czy o różnych obliczach miłości, jakie mogą ciążyć na ludzkich barkach. Cała problematyka jest każdemu doskonale znana, ale na co dzień nie chcemy rozmyślać o rzeczach nieprzyjemnych. Jednak Henry James trochę nas do tego zmusza. Serdecznie polecam ten zbiór opowiadań wszystkim, którzy w literaturze szukają czegoś więcej...
Książki z nowej serii wydawnictwa W.A.B. pt. Kolekcja klasyki to prawdziwe perełki literackie wydane z dbałością o każdy szczegół. Twarde oprawy, piękne wklejki, eleganckie grzbiety i wygodna do czytania czcionka. Czego chcieć więcej? Wydania te są dostępne tylko w Empiku, jednak mimo wszelkich przeszkód naprawdę warto mieć je na swojej półce. Mam nadzieję, że takich książek będzie pojawiać się na rynku wydawniczym coraz więcej i więcej, ponieważ naprawdę warto po nie sięgać. Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko polecić Wam te wspaniałe dzieła i mieć nadzieję, że pokochacie klasykę tak mocno jak ja! Miłego czytania. :)

Twórczość Henry'ego Jamesa jest kierowana do czytelników, którzy smakują literaturę, nie spieszą się z czytaniem i doceniają kunszt autora. Zbiór opowiadań Jamesa liczy sobie dziewięć utworów. Są one długie, rozbudowane, napisane kwiecistym językiem, dopracowane w każdym calu i nasycone emocjami. Plac Waszyngtona jest najdłuższym dziełem i odnoszę wrażenie, że najlepszym ze...

Pod względem literackim dobre. Pod względem socjologicznym świetne - ci niezwykli dżentelmeni padający ofiarą kobietek, słabych lecz bezwzględnych!

Pod względem literackim dobre. Pod względem socjologicznym świetne - ci niezwykli dżentelmeni padający ofiarą kobietek, słabych lecz bezwzględnych!

Henry James pisze o codzienności amerykańskich i brytyjskich średnich warstw: o losach żołnierzy chcących znaleźć dla siebie miejsce w świecie po zakończonej dopiero co wojnie, lekarzach samotnie wychowujących córki i starających się o dobre zamążpójście dla nich, urzędnikach i kancelistach chcących założyć rodzinę z jakąś miłą i ładną panną, jednak wchodzących ostatecznie w związki pozbawione miłości. Ot, życie. James opisuje je bez egzaltacji, nawet bez zwykłego przywiązania do własnych bohaterów. Patrzy z boku, nieomal siedząc przy swoich bohaterach w salonach i kawiarniach, opowiada wnikliwie, choć sucho i dosadnie. A opowiada wprost i bez upiększeń o ojcach, którzy nie kochają swoich dzieci, irytujących ciotkach, które, mimo że dojrzałe, są zwyczajnie głupie i trzpiotowate, zakochanych mężczyznach rozczarowujących się co do nieczułych i pustych kobiet, kawalerach polujących tylko na majątek, pannach zimno kalkulujących korzyści wynikające ze swoich małżeństw i uważnie szafujących swoimi wdziękami. Postaci opisywane przez Jamesa nie wyróżniają się niczym, nie są piękne, wybitne, posiadają tylko umiarkowane poglądy i zupełnie przeciętną inteligencję, często brak im przedsiębiorczości i nawet chęci pokierowania własnym losem. Bohaterowie literaccy, choć zmyśleni, chyba jednak jeszcze nigdy nie byli tak prawdziwi i tak żywi.

Recenzja powstała przy współpracy z portalem czytampierwszy.pl

Henry James pisze o codzienności amerykańskich i brytyjskich średnich warstw: o losach żołnierzy chcących znaleźć dla siebie miejsce w świecie po zakończonej dopiero co wojnie, lekarzach samotnie wychowujących córki i starających się o dobre zamążpójście dla nich, urzędnikach i kancelistach chcących założyć rodzinę z jakąś miłą i ładną panną, jednak wchodzących ostatecznie...

Czy opowieść o najzwyklejszym życiu zupełnie przeciętnych ludzi może być wstrząsająca? Otóż tak. Zbiór Plac Waszyngtona i inne opowiadania Henry’ego Jamesa nie zawiera fajerwerków fabularnych, za to fajerwerki emocjonalne – i owszem.

Największym zaskoczeniem dla czytającego o tych licznych szarych postaciach jest to, że znajduje w nich to wszystko, czego w książkach zwykle nie ma: bohaterów niezdecydowanych, nie wiedzących, czego chcą, działających nielogicznie, zmieniających zdanie – tak bardzo podobnych do nas. Przed upadkiem nie ratuje ich żadne cudowne zdarzenie, popełnionych błędów nie można cofnąć, los niesie dalej. Ot, życie. Autor opowiadań rzadko podaje daty, w których rozgrywa się akcja, nie serwuje także szablonowych zakończeń, zostawia swoje postaci w galerii czytające opis obrazu, w salonie schylone nad ręczną robótką – bez morału i bez puenty.

Recenzja powstała przy współpracy z portalem czytampierwszy.pl

Czy opowieść o najzwyklejszym życiu zupełnie przeciętnych ludzi może być wstrząsająca? Otóż tak. Zbiór Plac Waszyngtona i inne opowiadania Henry’ego Jamesa nie zawiera fajerwerków fabularnych, za to fajerwerki emocjonalne – i owszem.

Największym zaskoczeniem dla czytającego o tych licznych szarych postaciach jest to, że znajduje w nich to wszystko, czego w książkach...

Wspaniała pozycja, która na pewno się Wam spodoba. W jej wnętrzu znajdziemy aż 9 opowiadań i każde z nich przeniesie nas w magiczny czas XIX i XX wieku! Jeśli jesteście fanami kwiecistego języka, wartościowego przekazu i lubicie, gdy książki uczą to na pewno ta Wam się spodoba. Powieści na długo zapadają w naszej pamięci i zmuszają nas do refleksji i przemyśleń. POLECAM !

Wspaniała pozycja, która na pewno się Wam spodoba. W jej wnętrzu znajdziemy aż 9 opowiadań i każde z nich przeniesie nas w magiczny czas XIX i XX wieku! Jeśli jesteście fanami kwiecistego języka, wartościowego przekazu i lubicie, gdy książki uczą to na pewno ta Wam się spodoba. Powieści na długo zapadają w naszej pamięci i zmuszają nas do refleksji i przemyśleń. POLECAM !

straszne nudy

straszne nudy

Tematyczna wtórność i rozwleczona analiza zachowań bohaterów potrafi zmęczyć. Na plus jest zdecydowanie styl autora, który nie odbiega za bardzo od czasów współczesnych i niekiedy humor. Nie wiem czy ja się nie nadaję do czytania opowiadań, czy też znowu nie płynie z tych utworów żadne przesłanie. Musiałam znaleźć w sobie duże pokłady determinacji, aby tę pozycję skończyć, bo niejednokrotnie czułam się znużona. Przez to również, niestety, nie pamiętam początkowych opowiadań.

Tematyczna wtórność i rozwleczona analiza zachowań bohaterów potrafi zmęczyć. Na plus jest zdecydowanie styl autora, który nie odbiega za bardzo od czasów współczesnych i niekiedy humor. Nie wiem czy ja się nie nadaję do czytania opowiadań, czy też znowu nie płynie z tych utworów żadne przesłanie. Musiałam znaleźć w sobie duże pokłady determinacji, aby tę pozycję skończyć,...

Świetny język i opis ludzkich emocji i relacji. Klasyka w najlepszym wydaniu.

Świetny język i opis ludzkich emocji i relacji. Klasyka w najlepszym wydaniu.