Po książce spodziewałem się grubszej autobiografii jak to miało miejsce w wypadku książki Karpowa - w tej bardzo krótkiej pracy droga do arcymistrzostwa jest tylko pretekstem do przedstawienia kilku odkryć szachowych, nowatorskich (jak na swoje czasy) metod pedagogicznych a propos szachów oraz reklamowaniu swojego opus magnus czyli „Mojego systemu”.
Ostatecznie, mimo bardzo skromnej ilości treści - praca ta osiągnęła swój zamierzony cel i przekonała mnie do przeczytania systemu Nimzowitscha. Partie pod koniec książki z ciągłymi analizami samego arcymistrza są ciekawe a niektóre smaczki zapadają w pamięć (np o kombinacyjnym stylu gry czy też skrzydłowym ataku „amatorów” - są to moje problemy, ale w żadnych filmach czy też innych publikacjach nie zwrócono mojej uwagi na błędność tego podejścia!)
Tak więc w tej cenie jest to książka warta do przeczytania dla ciekawych, jednak przestrzegam, że przypomina ona raczej broszurkę reklamującą autora i jego główne dzieło

Po książce spodziewałem się grubszej autobiografii jak to miało miejsce w wypadku książki Karpowa - w tej bardzo krótkiej pracy droga do arcymistrzostwa jest tylko pretekstem do przedstawienia kilku odkryć szachowych, nowatorskich (jak na swoje czasy) metod pedagogicznych a propos szachów oraz reklamowaniu swojego opus magnus czyli „Mojego systemu”.
Ostatecznie, mimo bardzo...