Kwestia gustu - książka ciekawa, na pewno znajdzie swoich wielbicieli, ale mnie osobiście nie zachęciła do ćwiczeń.

Kwestia gustu - książka ciekawa, na pewno znajdzie swoich wielbicieli, ale mnie osobiście nie zachęciła do ćwiczeń.

To podręcznik, zeszyt ćwiczeń i niezrównana encyklopedia wiedzy . Dla mnie to niemalże artystyczne kompendium wiedzy o rysunku, ale i nauka bystrości patrzenia i wyłapywania detali. To koncentracja na modelu, bez względu czy to człowiek, zgniły owoc, czy kwiat polny niewidoczny w wysokiej trawie. Autorka już na wstępie zaznacza, że postępy w rysunku będą widoczne i odczuwalne, jednak wiążą się z ćwiczeniami, codzienną nauką. Bez nich nie poczynimy ani kroku do przodu.
Wystarczy opanować pięć podstawowych umiejętności percepcyjnych, a narysujemy wszystko. Chodzi tu o postrzeganie krawędzi, przestrzeni, zależności między proporcjami i perspektywą, postrzeganiu światła i cienia oraz całości rysowanego obrazu. Ten zeszyt ćwiczeń ma zapewnić wygodną praktykę rysunku, ma być zachętą, zaproszeniem niemalże. Mamy tu liczne wskazówki, pomoce, narzędzie i szkice, które mają nie tylko skłonić nas do stałego praktykowania, ale i doskonalenia.
Jednak pojawia się zasadnicze pytanie, czego potrzebujemy? Za nim jednak pędzi następny znak zapytania - co jest potrzebne bardziej niż przybory? Odpowiedź jest prosta. Jedna. SYSTEMATYCZNOŚĆ – bez niej nie zrobimy ani kroku do przodu. Będziemy tu, gdzie byliśmy otwierając okładkę ćwiczeń. Stąd ta publikacja. Zeszyt do rysowania, który z każdą stroną zachęca, ciekawi i sprawia, że w wolne minuty w ciągu dnia zaczniemy szukać ołówka i gumki i rysować... kreślić coś... maziać nawet, a wokół nas zaczną się mnożyć obrazy, których staniemy się autorem, a które nas zaskoczą. Mózg nas zaskoczy. Dłonie. Umiejętności.
Naszą przygodę rysownika zaczynamy od autoportretu. Ktoś się od razu zbuntuje – zbyt trudne, zbyt złożone. Nic bardziej mylnego. Rysunki wstępne pokażą nam drogę postępów. Każdy krok, to kolejne ćwiczenie na innych obiektach. W pomocniczych ramkach zeszytu ćwiczeń mamy pewną przestrzeń, co do której jesteśmy zmuszeni się ograniczyć i zmieścić. A co cenniejsze – każdy z obrazków musimy opatrzyć datą powstania. Tak bowiem powstanie nasz pamiętnik rozwoju. Dla mnie to ogromny motywator. Doskonalenie samej siebie, siebie rysującej. Dotąd zachwycałam się malarstwem i rysunkiem, teraz mogę sama spróbować swoich sił w tej dziedzinie. Mogę coś osiągnąć.
Ta książka jest wyjątkowa też i w inny sposób. Przybliża nam nazwiska wielkich mistrzów tego świata artystycznego, często nieznanych, których dzieła możemy tu znaleźć. To także bakcyl do poznania ich prywatnie – dla samych siebie, bo wraz z rysowaniem rośnie apetyt na zagłębienie się w życiorysach tych postaci. We mnie dodatkowo zakiełkowała chęć zaznajomienia się z ich dziełami, stylem, kolorami i tematyką przewodnią.
Dzięki lekcjom Betty Edwards nie tyle czuję, ile stałam się znawcą kreski. Wyłapuję niuanse, aspekty obrazów czy choćby grę cieni tak trudną do uchwycenia. Stałam się estetą, znawcą elegancji i proporcji. Znawcą dobrej ręki i bystrego oka. Ćwiczenia tak bogate w style, formy i stopnie trudności odkrywają bogactwo talentu w nas samych. Każde minuty praktyki dziennie, czy tygodniowo dają WIZUALNE efekty.
Ołówek, szkicownik i gumka – to tak niewiele.

To podręcznik, zeszyt ćwiczeń i niezrównana encyklopedia wiedzy . Dla mnie to niemalże artystyczne kompendium wiedzy o rysunku, ale i nauka bystrości patrzenia i wyłapywania detali. To koncentracja na modelu, bez względu czy to człowiek, zgniły owoc, czy kwiat polny niewidoczny w wysokiej trawie. Autorka już na wstępie zaznacza, że postępy w rysunku będą widoczne i...

Zapraszam na recenzje książki pt.: „Jak pięknie rysować. Ćwiczenia”, która ma nietypową formę kołonotatnika. Poradnik ten skupia się aby krok po kroku ułatwić odbiorcy przyswojenie i udoskonalenie rysowania. Zapewnia, że wystarczą systematyczne ćwiczenia trwające 10 minut dziennie. Autorka przekazuje niezbędne rady i wskazówki od czego zacząć, w jaki zaopatrzyć się szkicownik i narzędzia. Ja akurat lubię najbardziej rysowanie długopisem, ołówkiem. Dowiedziałam się również o pastelach suchych w ołówku. Kiedyś używałam pasteli suchych, w ołówku jeszcze nigdy, także jest to coś nowego dla mnie.
Książka napisana jest bardzo jasnym językiem. Łatwo zrozumieć i przyswoić zawarte wskazówki. Autorka przygotowała dla czytelników 40 ćwiczeń. Im wyższy numer tym większy stopień trudności. Książka posiada czyste kartki, które należy wykorzystać do ćwiczenia rysunku. Ćwiczenia są różnorodne pod względem tematyki od martwej natury, po rysowania portretu z profilu, czy rysunek krajobrazu miejskiego.
Dzięki systematycznej pracy, autorka zapewnia, że nasze rysunki będą ewoluować i stawać się coraz lepsze. Ponadto umiejetność rysunku rozwija prawą półkulę naszego mózgu. Książka jest lekka i przyjemna. Polecam zaintesowanym 😊

Zapraszam na recenzje książki pt.: „Jak pięknie rysować. Ćwiczenia”, która ma nietypową formę kołonotatnika. Poradnik ten skupia się aby krok po kroku ułatwić odbiorcy przyswojenie i udoskonalenie rysowania. Zapewnia, że wystarczą systematyczne ćwiczenia trwające 10 minut dziennie. Autorka przekazuje niezbędne rady i wskazówki od czego zacząć, w jaki zaopatrzyć się...