Najnowsze artykuły
Artykuły
Utrwalić to, co zapamiętane. Rozmowa ze Stanisławem BrejdygantemAdam Horowski1Artykuły
Dla kogo literacki Nobel 2023? Wytypuj i wygraj książkiLubimyCzytać16Artykuły
Nagroda Nike 2023: Zyta Rudzka laureatkąLubimyCzytać10Artykuły
Wyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na październik 2023Anna Sierant2027
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aron Nimzowitsch

2
6,1/10
Pisze książki: hobby
Urodzony: 07.11.1886Zmarły: 16.03.1935
Jeden z czołowych szachistów świata w latach dwudziestych XX wieku, teoretyk szachów.
6,1/10średnia ocena książek autora
18 przeczytało książki autora
55 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraNajnowsze opinie o książkach autora
Mój System Aron Nimzowitsch 
7,4

Mało która książka szachowa wywołuje dookoła takie emocje i ożywione dyskusje, jak właśnie "Mój system" Arona Nimzowitscha z roku 1925 - niektórzy szachiści ją uwielbiają, a inni wręcz nienawidzą.
Z tego względu, gdy tylko nadarzyła się okazja postanowiłem ją przeczytać - nie zagłębiałem się w nią szczególnie mocno, z racji tego, że wiele z omawianych w książce linii zostało już obalonych lub rozszerzonych przez współczesne komputery.
Mimo wszystko ogólne zasady się nie zmieniły, a komentarz autora jest na bardzo wysokim poziomie - trafnie opisuje to, co w istocie zasługuje na uwagę, a przy okazji robi to w błyskotliwy i często zabawny sposób.
Pozycja ciekawa nie tylko ze względu na wartościowy wykład szachowej strategii, ale też jako klasyk, który dokonał istotnego przełomu w myśleniu graczy z lat trzydziestych XX wieku, pozwalając powrócić do tego momentu szachistom z czasów współczesnych.
Mój System Aron Nimzowitsch 
7,4

Mam II kategorię szachową. Bardzo dobra pozycja do podszlifowania gry pozycyjnej. Książka mocno polecana w światku szachów. Dobrze się czyta i nie zawiodłem się - polecam również.
Co do merytoryki, to dobrze dobrane przykłady. Aż chciałoby się siąść i pochłonąć ją w 1 wieczór, ale to niemożliwe przy poradniku :) Wiedza musi się uleżeć :)
Posiadam wersję książki z 2016 roku. Masa literówek i drobnych błędów (średnio 1 błąd na 1-2 strony). Na szczęście idzie się we wszystkim zorientować, ale bardzo to denerwuje, bo szachy to gra precyzji i dokładności. Wygląda jakby redaktor jej ani razu nie przeczytał. Nie jest to wina autora, ale książka na tym traci w moich oczach.