Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aron Nimzowitsch
3
6,4/10
Pisze książki: hobby
Urodzony: 07.11.1886Zmarły: 16.03.1935
Jeden z czołowych szachistów świata w latach dwudziestych XX wieku, teoretyk szachów.
6,4/10średnia ocena książek autora
19 przeczytało książki autora
54 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Mój System Aron Nimzowitsch
7,4
Klasyczna pozycja omawiająca podstawy szachowej strategii. Książka składa się z dwóch części. W części pierwszej Nimzowitsch omawia elementy gry istotne z punktu widzenia strategii szachowej, takie jak: rozwój, otwarta linia, wolny pion czy łańcuch pionowy. W części drugiej zostaje omówiona gra pozycyjna, czyli sposób podejścia do rozgrywania partii szachów, w którym to rozwój figur nakierowany jest na kontrolę strategicznie ważnych punktów, a nie na jak najszybsze stwarzanie gróźb przeciwnikowi.
Prawdę mówiąc liczyłem, że "Mój system" będzie książką bardziej systematyczną. Ułożenie treści było nieraz dla mnie zupełnie zagadkowe, a kolejne zasady nie za bardzo wynikały z poprzednich. Dodatkowo przykłady nie są moim zdaniem dobrane najlepiej i bywają słabo omówione. Nimzowitsch nieraz przedstawia fragment swojej partii, jako przykład zastosowania określonej zasady swojego "systemu", podczas gdy przytoczoną zasadą można by uzasadnić również zupełnie inną decyzję, niż tą, którą podjął w partii. Pomimo tych wad, "Mój system" pozostaje skarbnicą wiedzy szachowej i pięknych partii wielkich mistrzów, w szczególności samego autora. Dla początkujących na pewno istnieją lepsze podręczniki szachowej strategii, jednak dla graczy bardziej zaawansowanych, ciekawych źródła stosowanych rzez siebie strategicznych idei, ta książka jest pozycją obowiązkową.
Mój System Aron Nimzowitsch
7,4
Mam II kategorię szachową. Bardzo dobra pozycja do podszlifowania gry pozycyjnej. Książka mocno polecana w światku szachów. Dobrze się czyta i nie zawiodłem się - polecam również.
Co do merytoryki, to dobrze dobrane przykłady. Aż chciałoby się siąść i pochłonąć ją w 1 wieczór, ale to niemożliwe przy poradniku :) Wiedza musi się uleżeć :)
Posiadam wersję książki z 2016 roku. Masa literówek i drobnych błędów (średnio 1 błąd na 1-2 strony). Na szczęście idzie się we wszystkim zorientować, ale bardzo to denerwuje, bo szachy to gra precyzji i dokładności. Wygląda jakby redaktor jej ani razu nie przeczytał. Nie jest to wina autora, ale książka na tym traci w moich oczach.