Książka idealna na weekend przy kawie. W środku znajduje się bardzo dużo krótkich rozdziałów i myśli dotyczących aktu twórczego. Czyta się ją w związku z tym bardzo szybko i lekko. Wątki zahaczają o psychologię twórczości, duchowość czy buddyzm. Dla mnie jako artysty i projektanta to pozycja bardzo odświeżająca, systematyzująca dotychczasową wiedzę, ale dodająca też kilka smaczków i nowych refleksji. Wprowadza też więcej optymizmu i lekkości w proces twórczy, zdejmując ciężar skupiony tylko i wyłącznie na efekcie końcowym. Polecam :).

Książka idealna na weekend przy kawie. W środku znajduje się bardzo dużo krótkich rozdziałów i myśli dotyczących aktu twórczego. Czyta się ją w związku z tym bardzo szybko i lekko. Wątki zahaczają o psychologię twórczości, duchowość czy buddyzm. Dla mnie jako artysty i projektanta to pozycja bardzo odświeżająca, systematyzująca dotychczasową wiedzę, ale dodająca też kilka...

Chociaż uwielbiam gościa, to chyba jestem nieco rozczarowany. Ubrany w jakąś strukturę, ale jednak zbiór luźnych przemyśleń mieszających newage'owe wynurzenia o Źródle, z którego możemy czerpać, filozoficzne sentencje, drobne anegdoty i konkretne praktyki doświadczonego kolegi artysty. Mimo wszystko, jedno jest pewne - oto człowiek, który wie jak wygląda proces twórczy i może nas wiele nauczyć.

Chociaż uwielbiam gościa, to chyba jestem nieco rozczarowany. Ubrany w jakąś strukturę, ale jednak zbiór luźnych przemyśleń mieszających newage'owe wynurzenia o Źródle, z którego możemy czerpać, filozoficzne sentencje, drobne anegdoty i konkretne praktyki doświadczonego kolegi artysty. Mimo wszystko, jedno jest pewne - oto człowiek, który wie jak wygląda proces twórczy i...

Pierwszą moją lekturą o tematyce "drogi" artystycznej, była książka Juli Cameron "Droga artysty". I w porównaniu do niej, ta pozycja - "Akt twórczy", wydaje się być krótszą, płytszą wersją tego tematu.

Książka składa się z wielu tematycznych, krótkich rozdziałów dotyczących różnych aspektów twórczości. Osobiście wolę dłuższe formy, dlatego te rozdziały, były dla mnie dość powierzchowne, nie zdążyłam zagłębić się w temat, a już rozdział się kończył.

Pomimo takiej formy i momentami dość patetycznego języka, znalazłam dla siebie parę wartościowych cytatów, sentencji. A dodam, że jestem osobą aktywnie działającą artystycznie.

Pierwszą moją lekturą o tematyce "drogi" artystycznej, była książka Juli Cameron "Droga artysty". I w porównaniu do niej, ta pozycja - "Akt twórczy", wydaje się być krótszą, płytszą wersją tego tematu.

Książka składa się z wielu tematycznych, krótkich rozdziałów dotyczących różnych aspektów twórczości. Osobiście wolę dłuższe formy, dlatego te rozdziały, były dla mnie dość...

W Polsce nazwisko Rubina znają tylko wtajemniczeni. No, ale jesteśmy krajem, w który czci się wyłącznie piosenkarki i piosenkarzy. Niewiele osób wie, że za ich repertuarem i głosem stoi sztab ludzi, którym przewodzi producent muzyczny. To on dyktuje co i gdzie ma w piosence być oraz przede wszystkim – jak ma brzmieć. Władza kogoś takiego sięga często tak daleko, że widząc w telewizorze/komputerze/smartfonie piosenkarkę lub piosenkarza nie zdajemy sobie sprawy, że tak naprawdę to tylko modelka/model – poruszająca ustami lalka. Śpiewa kto inny.
Rubin aż tak daleko się nie posuwał, ale jego wpływ na muzykę ostatniego czterdziestolecia jest nieporównywalny z nikim innym. To on wprowadził hip hop oraz ekstremalny metal do mainstreamu. Bez niego nie byłoby Beastie Boys, to on reanimował kariery Aerosmith i Johnny’ego Casha, to dzięki niemu rozbłysły gwiazdy The Cult, Slayera i Red Hot Chilli Peppers. To w końcu do niego zwracały się gwiazdy pokroju Adele czy grup AC/DC i Metallica, żeby nadał ich muzyce nowego impetu.
Rubin to instytucja. Nic więc dziwnego, że w Stanach Zjednoczonych jego książka była wydarzeniem, które zdominowało listy bestsellerów. Sprzedaży nie zaszkodził zapewne też tytuł sprytny tytuł. Po książkę sięgnął kolejny target – tych, którzy marzą o karierze artystycznej.
W Polsce „Akt twórczy. Nowy sposób bycia” przechodzi bez echa. No, ale skoro wszyscy oglądają „The Voice od Poland” czy „Mam talent!” to pewnie wierzą, że wystarczy ładnie wyglądać i sprzedać jakąś ckliwą historyjkę, żeby publika zagłosowała (to chyba tak się odbywa) i karierę ma się jak w banku.
Ale może ta nasza bezrefleksyjna wiara w magiczną moc telewizyjnych talent shows w tym przypadku ma sens. „Akt twórczy…” Rubina w sensie intelektualnym nie różni się bowiem od nich wiele. Tyle, że zamiast udoskonalonego protetycznie nieustannego szczerzenia się prowadzących oraz cierpiętniczych min występujących na małym ekranie mamy tu uduchowioną minę kolesia, który – choć bierze setki tysięcy/miliony dolarów za swoje usługi – robi się na zatopionego w mistycyzmie guru.
Książka Rubina nie jest – co może sugerować tytuł – podręcznikiem. To raczej typowa lektura motywacyjna, coś w stylu „Obudź w sobie olbrzyma” albo „Myśl i bogać się”, tyle że podlana buddyjskim sosem.
Facet, który wylansował wiele gwiazd, ale też – świadomie, przez lenistwo lub błędy – wielu wykonawców po prostu zniszczył, opowiada tu, że każde z nas może być Da Vincim/Beyonce/Scorsese czy Tokarczuk. Wystarczy zgrać się z naturą i złapać TEN sygnał. Oczywiście po drodze można napotkać jakieś trudności, ale nie ma się co martwić – Nobel, Oscar lub cokolwiek innego z szeregu wielkich naród, już na nas czeka. A nawet jak tej statuetki czy czeku nie dostaniemy, to nie ma się co martwić. Bo przecież będziemy Artystami, osobami robiącymi Sztukę.
Strasznie to wszystko bełkotliwe. Na szczęście – jak to wzięty producent – Rubin zadbał o właściwą oprawę swoich newage’owych wynurzeń. Jego uduchowione myśli poskładał Neil Strauss, dziennikarz New Jork Timesa i Rolling Stone’a, autor wybitnych biografii Marylina Mansona („Trudna droga z piekła”),sfilmowanej, opowieści o grupie Mötley Crüe pt. „Brud”, czy autobiografii gwiazdy porno Jenny Jemeson „Kochać się jak gwiazda porno”. Facet stał się w Stanach instytucją dzięki reportażowi „Gra. Penetrując tajną społeczność artystów podrywu”, książką, na której młodzi amerykanie uczą się pop dziennikarstwa. U nas oczywiście przeszła ona bez echa. To dzięki umiejętności formułowania myśli oraz językowej precyzji Straussa uduchowione mądrości Rubina jakoś składają się w tekst.
Pytanie tylko, czy ten tekst jest komuś potrzebny - oczywiście oprócz autorów, którzy zapewne otrzymali za swoją robotę pełne zer czeki. Nie sądzę bowiem, że po przeczytaniu tej książki ktoś stanie się nawet podrzędnym rzemieślnikiem. Inna sprawa, że już samo przebrnięcie przez „Akt twórczy. Nowy sposób bycia” to prawdziwa sztuka.

W Polsce nazwisko Rubina znają tylko wtajemniczeni. No, ale jesteśmy krajem, w który czci się wyłącznie piosenkarki i piosenkarzy. Niewiele osób wie, że za ich repertuarem i głosem stoi sztab ludzi, którym przewodzi producent muzyczny. To on dyktuje co i gdzie ma w piosence być oraz przede wszystkim – jak ma brzmieć. Władza kogoś takiego sięga często tak daleko, że widząc w...

jest tam trochę "coelizmów" czy "niuejdżu", ale koniec końców rezonuje i inspiruje ;)

jest tam trochę "coelizmów" czy "niuejdżu", ale koniec końców rezonuje i inspiruje ;)

Nie wiedziałam, jak bardzo mi ta książka była potrzebna, póki po nią nie sięgnęłam. Rick Rubin dzieli się w niej swoim doświadczeniem w byciu artystą i nie robi tego z zadartym nosem (jak to się zdarza często w świecie celebrytów) a z entuzjazmem i energią, którą to stara się przekonać czytelników, że wszyscy jesteśmy artystami.
AKT TWÓRCZY NOWY SPOSÓB BYCIA, to opowieść o tworzeniu. Możemy przeczytać rozważania, które mają szansę zainspirować - zdaje się 0 że każdego, kto tylko zechce sięgnąć po tę pozycję. Rubin posługuje się zrozumiałym językiem, takim trafiającym w czułe punkty, zachęcającym do rozważań. W tej książce są teksty, które nazwałabym esejami, lub felietonami - a ja ogromnie lubię takie zbiory myśli poukładanych w jedną, ciekawą i inspirującą całość.
Lecz o co tu właściwie chodzi? O to, kom jesteśmy i że jako ludzie... musimy tworzyć. Artystą jest każdy, a największym ten, który potrafi z codzienności zrobić dzieło sztuki. AKT TWÓRCZY uczy patrzenia na siebie w lepszy, czulszy sposób. To właściwie taka wielka prośba do czytelnika, by zaakceptował, że jest wyjątkowy i robi wyjątkowe rzeczy... jako człowiek, jako istota myśląca i czująca.
Tej książce można zarzucić, że jest pełna truizmów... bo w sumie jest, ale to nie problem. Nawet popularne stwierdzenia, o których teoretycznie każdy wie, powinny być powtarzane, by w końcu zacząć żyć lepiej. Niby banał, ale jednak, za którymś razem dochodzi do nas sens tego banału i nawet nie wiemy kiedy zmieni się nasze spojrzenie na codzienność.
Rubin stara się przekazać nam, że jesteśmy wystarczająco dobrzy, że mamy coś do zrobienia i że jesteśmy potrzebni a nasza droga przez życie jest pełna pięknych obrazów. Świat, to galeria sztuki, czasem dzieła są spektakularne, czasem to kicz, ale w każdym życiu jest coś, co to życie ozdabia, trzeba tylko spojrzeć na swoją historię z innej strony - ze strony czułego obserwatora.
AKT TWÓRCZY jest przepięknie wydany. Uwielbiam tę minimalistyczną okładkę - w punkt. W prostocie - siła. Uważam, że to bardzo dobra pozycja. Zachęca do działania, dodaje otuchy i jest szczerze nie nadęta. Autor nie robi z siebie jakiegoś "boga", ale pokazuje, że wystarczy być tylko człowiekiem. Polecam - to coś innego, coś interesującego i coś - oryginalnego.

stacje w podróży
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Nie wiedziałam, jak bardzo mi ta książka była potrzebna, póki po nią nie sięgnęłam. Rick Rubin dzieli się w niej swoim doświadczeniem w byciu artystą i nie robi tego z zadartym nosem (jak to się zdarza często w świecie celebrytów) a z entuzjazmem i energią, którą to stara się przekonać czytelników, że wszyscy jesteśmy artystami.
AKT TWÓRCZY NOWY SPOSÓB BYCIA, to opowieść o...

"Tworzyć znaczy wprowadzać w życie coś, czego nie było wcześniej."

"Akt twórczy. Nowy sposób bycia" - bestseller New York Timesa, jest znakomitym potwierdzeniem tezy, iż nie ocenia się książki po okładce - która na pierwszy rzut oka nie zachwyca, a wręcz zaskakuje. O ile można powiedzieć, że jej tytułowa strona jest skromna: prosta grafika - czarny punkt wpisany w okrąg, o tyle tylna jej cześć wieje prawie pustką. Nie znajdziemy tu informacji na temat treści książki, choćby wzmianki na temat autora, czy też opinii czytelników. Ale, czy po okładce powinno oceniać się książkę?
W zasadzie nie - choć krótki tekst na temat tego, czego możemy się spodziewać po jej wnętrzu byłby - moim zdaniem - wskazany.
*
Wstęp, to raczej krótka notka autora, w formie przypominającej wiersz, z której dowiadujemy się, że to, co mamy przed sobą to zbiór jego refleksji i przemyśleń na temat twórczości.

"Każda z tych myśli
to zaproszenie
do dalszych poszukiwań:
do spojrzenia głębiej,
do zmiany perspektywy."

Początek lektury był dla mnie dość trudny. Oryginalny język i styl autora - bądź też kwestia tłumaczenia na język polski - sprawiły, iż musiałam niektóre fragmenty czytać kilkukrotnie. Zdarzało się także, że zastanawiałam się: "Co autor miał na myśli?". Lecz z biegiem stron, tematyka stawała mi się coraz bliższa, a język bardziej zrozumiały.
Książka nie ma rozdziałów, składa się raczej z kilkustronicowych tekstów, opatrzonych tytułem i zakończonych krótką myślą autora.
*
Rick Rubin – amerykański producent muzyczny, współzałożyciel wytwórni Def Jam Recordings, założyciel i właściciel wytwórni American Recordings oraz jeden z prezesów wytwórni Columbia Records, zajmujący się przede wszystkim muzyką z gatunku hip-hop i heavy metal; w 2007 roku został uznany przez magazyn Time, za jedną ze 100 Najbardziej Wpływowych Osób Świata.
*
To właśnie on, na bazie swoich doświadczeń i przemyśleń, stworzył swoisty spis drogowskazów dla obecnych i przyszłych artystów. W swojej książce zapoznaje czytelników (między innymi) z takimi pojęciami jak: fazy tworzenia - od pojawienia się nasionka (pomysłu),poprzez sam akt tworzenia, aż po zwieńczenie dzieła. Płynnie przechodzi z tematu na temat - począwszy od źródeł kreatywności, poprzez okresy zwątpienia w siebie, inspiracje, aż po odpowiedź na pytanie: "Po co sztuka?". Omawia przeszkody, jakie mogą pojawić się na drodze twórcy. Podpowiada jak pokonać blokady i jak radzić sobie z wewnętrznym krytykiem. Proponuje ćwiczenia, które pomogły zespołom i artystom, z którymi współpracował. A byli to między innymi: Adele, Aerosmith, Johnny Cash, AC/DC, Red Hot Chili Peppers, Metallica, U2, Eminem oraz Lady Gaga.
Rubin zachęca do samopoznania, zajrzenia w głąb siebie, do ciągłego rozwoju i nie przywiązywania się do swojego dzieła. Podkreśla jak ważne jest życie w zgodzie z naturą.

"Ze wszystkich wielkich dzieł, których możemy doświadczyć, najbardziej absolutnym i najtrwalszym jest natura."
A kontakt z wielką sztuką "(...) otwiera drzwi możliwości."

*
Jak ważna jest wytrwałość i cierpliwość?
Jakie znaczenie w naszym życiu mają nawyki i czy warto je zmieniać?
Kiedy dzieło możemy uznać za ukończone?
Czy dobrze jest eksperymentować?
I czy artyści to udręczeni geniusze?
W książce znajdziemy odpowiedzi na te i wiele innych pytań.
A porażka?

"Porażka
to informacja, której potrzebujemy,
aby dotrzeć tam, dokąd zmierzamy."

*
Wiele rad zawartych w książce pomoże czytelnikom nie tylko w procesie tworzenia dzieła, ale także w "zwyczajnym" życiu.

"(...) powinniśmy rozważyć staranne dobieranie jakości tego, co do nas dociera. (...) Nawet jeśli naszym dziełem ma być serwowana na szybko kanapka (...) postarajmy się o świeże i najlepsze dostępne składniki. Poprawmy swój gust."

"Zawsze jest jakaś "następna scena", która może być bardzo piękna i przynieść nam spełnienie."

*
Zdecydowanie jest to książka, którą warto czytać wielokrotnie. Jestem przekonana, że za każdym razem inaczej ją odbierzemy i dostrzeżemy więcej.
Czy jest to lektura dla wszystkich?
Uważam, że trzeba mieć w sobie choć iskierkę artyzmu, by w pełni zrozumieć przekaz autora. Ale, kto wie, co w nas siedzi - może warto sprawdzić? Sam autor uważa, że:

"Bez względu na to, czy formalnie tworzymy sztukę, czy nie, wszyscy żyjemy, będąc artystami."

*
Po książkę tę sięgnęłam zachęcona opisem na stronie wydawnictwa. Czy się zawiodłam?
Kiedy ukończyłam już lekturę książki i zajrzałam do niej ponownie, w mojej głowie pojawiła się myśl – być może zainspirowana okresem świątecznym – że jej wnętrze wygląda jak pięknie przyozdobiona choinka. Różowym i pomarańczowym zakreślaczem zaznaczyłam interesujące mnie fragmenty. I przyznaje, że nie ma ani jednej strony bez kolorów. Czy to świadczy o tym, że się nie zawiodłam treścią książki?
Zdecydowanie tak!
*
I na sam koniec:

"Sukces nie jest tym samym co popularność, pieniądze czy uznanie krytyków. Dokonuje się w zaciszu duszy."

Zaś największą nagrodą dla twórcy jest możliwość dzielenia się swoim dziełem.
Interesująca, poszerzająca horyzonty i inspirująca lektura, którą polecam wszystkim - bo każdy z nas na swój sposób jest artystą.

Tytuł oryginału: "The Creative Act: A way of Being"

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka za egzemplarz recenzencki.

"Tworzyć znaczy wprowadzać w życie coś, czego nie było wcześniej."

"Akt twórczy. Nowy sposób bycia" - bestseller New York Timesa, jest znakomitym potwierdzeniem tezy, iż nie ocenia się książki po okładce - która na pierwszy rzut oka nie zachwyca, a wręcz zaskakuje. O ile można powiedzieć, że jej tytułowa strona jest skromna: prosta grafika - czarny punkt wpisany w okrąg, o...

#1319 - „Akt twórczy. Nowy sposób bycia” - Rick Rubin - Zysk i S-ka Wydawnictwo
#164/2023

"Sednem eksperymentu jest tajemnica. Nie da się przewidzieć, dokąd zawiedzie nas nasiono ani czy się zakorzeni. Pozostańmy otwarci na nowe i nieznane. Zacznijmy od znaku zapytania i wyruszmy w podróż pełną odkryć."

Książka ma 376 stron. Swoją premierę miała dnia 21.11.2023 roku.

Autor tworzy przestrzeńń dla muzyków, w której mogą oni szukać własnej ścieżki artystycznej. To właśnie te wieloletnie doświadczenia zebrał w zbiór reguł, jakie zamieścił w tej książce.

Bardzo Ci ją polecam. Poradnik dobrze się czyta. Serdecznie dziękuję za niego Zysk i S-ka Wydawnictwo.

https://www.facebook.com/photo/?fbid=1091871518775255&set=a.782581979704212

#1319 - „Akt twórczy. Nowy sposób bycia” - Rick Rubin - Zysk i S-ka Wydawnictwo
#164/2023

"Sednem eksperymentu jest tajemnica. Nie da się przewidzieć, dokąd zawiedzie nas nasiono ani czy się zakorzeni. Pozostańmy otwarci na nowe i nieznane. Zacznijmy od znaku zapytania i wyruszmy w podróż pełną odkryć."

Książka ma 376 stron. Swoją premierę miała dnia 21.11.2023 roku....

Ogólnie piszę to ze smutkiem, ale Rubin to jednak piewca banałów. Może gdyby w tej publikacji znalazły się jakieś anegdotki ze studia, czyli zderzenie tych pretensjonalnych myśli z rzeczywistością, byłbym zainteresowany. Niestety nic podobnego nie ma tu miejsca. Jest zawód i notatka, żeby omijać pseudofilozoficzne wynurzenia tego pana.

Ogólnie piszę to ze smutkiem, ale Rubin to jednak piewca banałów. Może gdyby w tej publikacji znalazły się jakieś anegdotki ze studia, czyli zderzenie tych pretensjonalnych myśli z rzeczywistością, byłbym zainteresowany. Niestety nic podobnego nie ma tu miejsca. Jest zawód i notatka, żeby omijać pseudofilozoficzne wynurzenia tego pana.

Kocham tę książkę! Kilka miesięcy temu zobaczyłam, że czyta ją mój ulubiony artysta (Tamino). Po fragmencie, który wstawił, wiedziałam, że to coś dla mnie. Od dziecka byłam kreatywną osobą i chciałam zostać pisarką. Co jakiś czas bazgrzę sobie co nieco, więc dla mnie tematyka kreatywności jest fascynująca.

Rozdziały są krótkie i poruszają 78 obszarów myśli takich jak świadomość, intencja, cierpliwość, rzemiosło, wolność, zabawa, harmonia. Ta książka jest refleksją nad procesem twórczym z elementami mindfulness i filozofii buddyjskiej.

Wiem jednak, że dla wielu osób ta będzie zlepkiem idei, które gdzieś już słyszeli i będą mieli wrażenie, że nic nowego w niej nie znaleźli. Ja również o wielu z tych tematów już myślałam, jednak bardzo podobało mi się w jaki sposób zostały one przedstawione i uporządkowane. Warto też zaznaczyć kim jest autor tej książki. A mianowicie producentem muzycznym, który współpracował między innymi z Adele, U2 czy AC/DC.

To książka, do której na pewno często będę wracała w poszukiwaniu inspiracji i motywacji!

Kocham tę książkę! Kilka miesięcy temu zobaczyłam, że czyta ją mój ulubiony artysta (Tamino). Po fragmencie, który wstawił, wiedziałam, że to coś dla mnie. Od dziecka byłam kreatywną osobą i chciałam zostać pisarką. Co jakiś czas bazgrzę sobie co nieco, więc dla mnie tematyka kreatywności jest fascynująca.

Rozdziały są krótkie i poruszają 78 obszarów myśli takich jak...