Rewelacja, gorąco polecam wszystkim miłośnikom starożytnego Rzymu.

Rewelacja, gorąco polecam wszystkim miłośnikom starożytnego Rzymu.

Bardzo dobrze się czyta. Autor bardzo dobrze odtworzył klimat starożytnego Rzymu. Polecam

Bardzo dobrze się czyta. Autor bardzo dobrze odtworzył klimat starożytnego Rzymu. Polecam

Świetnie się to czyta ja takie powieści kocham

Świetnie się to czyta ja takie powieści kocham

" W tym procesie Rzym nie jest Dolabellą, Rzymem nie jesteście wy, sędziowie. Rzym i lud Rzymu mają swojego przedstawiciela we mnie. Tu i teraz RZYM TO JA"

Opowieść o młodym Juliuszu Cezarze- książka "Rzym to ja"- to jest lektura fascynująca, doskonała.

" W tym procesie Rzym nie jest Dolabellą, Rzymem nie jesteście wy, sędziowie. Rzym i lud Rzymu mają swojego przedstawiciela we mnie. Tu i teraz RZYM TO JA"

Opowieść o młodym Juliuszu Cezarze- książka "Rzym to ja"- to jest lektura fascynująca, doskonała.

Szczerze się zawiodłem. Książka owszem, klimatyczna, natomiast dialogi bardzo szablonowe, schematyczne, podobnie jak postaci. Wszystko to wypada bardzo nienaturalnie. Ostatnich kilkudziesięciu stron nie byłem już w stanie doczytać.

Szczerze się zawiodłem. Książka owszem, klimatyczna, natomiast dialogi bardzo szablonowe, schematyczne, podobnie jak postaci. Wszystko to wypada bardzo nienaturalnie. Ostatnich kilkudziesięciu stron nie byłem już w stanie doczytać.

Przyznam, że rzadko czytam książki historyczne, chociaż w szkole historia była jednym z moich ulubionych przedmiotów, a szczególnie czasy starożytnej Grecji i Rzymu.
Po książce że zdjęcia spodziewałam się czegoś zupełnie innego niż otrzymałam. Myślałam, że będzie to typowa, nieco nudna ale bogata w daty i opisy bitew książka w typie podręcznika. Okazała się zupełnie inna. Jest to raczej luźna, fabularyzowana biografia. Jak mówi sam autor niewiele wiadomo o dzieciństwie i wcześniej młodości Cezara, więc na podstawie dostępnych informacji stworzył opisy wydarzeń. Poznajemy rodzinę Juliusza, matkę, którą darzył ogromnym szacunkiem, jego wuja, który miał ogromny wpływ na poglądy młodego chłopaka i jego podejście do polityki i strategii, najbliższych przyjaciół i wrogów.
Rzym był w tamtych czasach bardzo silny, jednak to, co go bardzo osłabiało to konflikty wewnętrzne, spory zwalczających się wzajemnie ugrupowań politycznych. Jedno z nich pragnęło reform i poprawy życia ludności, drugie- konserwatywne zachowania przywilejów.
W tym wszystkim tkwił młody Juliusz, który nie mógł uciec od polityki będąc bratankiem jednego z najwybitniejszych dowódców Rzymskich- Mariusza.
W młodość nie sądził nawet, że przebije sławą wuja i to o nim wszyscy będą pamiętać przez wieki.
Dla mnie książka była naprawdę ciekawa. Połączenie zdarzeń historycznych z dialogami i fabułą sprawiło, że się wciągnęłam.
Oczywiście były też minusy. Mianowicie opisy "relacji" Juliusza z jego żoną, dosyć szczegółowe, a jak dla mnie zupełnie niepotrzebnie i nic nie znaczące. Po co autor co jakiś czas wyskakiwał z takimi kilkoma linijkami?- ja nie wiem.
Akcja przeskakuje pomiędzy wydarzeniami dziejącymi się w odstępie kilku lat. Według mnie najciekawsze były te dotyczące wuja Cezara, stoczonych przez niego bitew i strategii, które obierał by pokonać wroga. Świetne było to, jak wyjaśniał młodemu Juliuszowi, że nie liczy się co mówią ludzie, nawet jeśli nazywają go tchórzem - liczy się wyłącznie ostateczne zwycięstwo.
Jednak ta gruba książka to zaledwie pierwszy tom, więc w kolejnych na pewno historie dotyczące samego Cezara będą jeszcze ciekawsze 😁
Ja oczywiście czekam na moją ulubioną Kleopatrę. 😉

Wspólpraca reklamowa z wydawnictwootwarte

Przyznam, że rzadko czytam książki historyczne, chociaż w szkole historia była jednym z moich ulubionych przedmiotów, a szczególnie czasy starożytnej Grecji i Rzymu.
Po książce że zdjęcia spodziewałam się czegoś zupełnie innego niż otrzymałam. Myślałam, że będzie to typowa, nieco nudna ale bogata w daty i opisy bitew książka w typie podręcznika. Okazała się zupełnie inna....

Epicka opowieść, którą pochłaniasz od pierwszych stron. Ma tylko jedną wadę, wiesz jak się skończy, choć jeszcze nie w tym tomie. Nawet jeśli znasz, a może tym bardziej jeśli znasz i lubisz antyk, absolutne must read.

Epicka opowieść, którą pochłaniasz od pierwszych stron. Ma tylko jedną wadę, wiesz jak się skończy, choć jeszcze nie w tym tomie. Nawet jeśli znasz, a może tym bardziej jeśli znasz i lubisz antyk, absolutne must read.

TAKIE powieści historyczne to ja mogę czytać ciągle! 👌🏼

"Rzym to ja" jest opowieścią o pierwszych dwudziestu trzech latach życia wielkiej postaci historycznej jakim był Juliusz Cezar.

Przyznam, że poza kilkoma anegdotami o Juliuszu Cezarze to głównie kojarzy mi się z głupkowatą kreacją w filmie "Asterix i Obelix. Misja Kleopatra"

Swoją drogą, uwielbiam ten film. Też lubicie?

Wracając do książki, to muszę zaznaczyć, że będzie to opinia pełna dzikich zachwytów.

Bo "Rzym to ja" absolutnie mnie zachwycił. Co to była za podróż!
W głąb historii, do wiecznego Rzymu i targających nim społeczno-politycznych konfliktów. To ponad 600 stron wspaniale nakreślonej historii.

No cudo! Mówię Wam!

Punktem wyjścia dla opowieści jest proces przeciw Dolabelli, oskarżonego o korupcję w czasie pełnienia funkcji konsula w Macedonii. Wówczas Macedończycy wybierają na swojego przedstawiciela i oskarżyciela, młodziutkiego i niedoświadczonego w sądowej batalii Juliusza Cezara.

I ten punkt wyjścia, jak się okazuje, jest doskonałym pretekstem dla narratora do opowiedzenia historii, o której nie ma zbyt wiele w materiałach źródłowych, która jednak niewątpliwie była kluczowym okresem życia Juliusza Cezara. Dzięki przemyślanej konstrukcji poznajemy go od najmłodszych lat, poznajemy ludzi, którzy odcisnęli się mniej lub bardziej w jego życiu, którzy mieli wpływ na jego postrzeganie świata, perspektywę czy wybory. Niesamowitym było odkrywanie tej postaci, obserwowanie zachodzących w nim zmian , tego jak nowe doświadczenia go kształtują. Zaś śledzenie samego procesu było niebywale satysfakcjonujące.

Zaskakujące jest to jak uniwersalna jest to powieść, choć opowiada o dość zamierzchłych czasach. Jak ludzka natura na przestrzeni tysiącleci się nie zmienia, a społeczeństwa mierzą się z tymi samymi bolączkami.

"Rzym to ja" jest napisaną z epickim rozmachem wybitną powieścią historyczną! Dopieszczona w najdrobniejszych szczegółach skrupulatnie oddaje prawdę historyczną. Chłonie się ją dzięki wspaniałej narracji.

"Rzym to ja" to prawdziwa gratka dla miłośników historii.
Doskonała historyczna rozrywka. Arcyciekawa i pochłaniająca!

TAKIE powieści historyczne to ja mogę czytać ciągle! 👌🏼

"Rzym to ja" jest opowieścią o pierwszych dwudziestu trzech latach życia wielkiej postaci historycznej jakim był Juliusz Cezar.

Przyznam, że poza kilkoma anegdotami o Juliuszu Cezarze to głównie kojarzy mi się z głupkowatą kreacją w filmie "Asterix i Obelix. Misja Kleopatra"

Swoją drogą, uwielbiam ten film. Też...

"Rzym to ja" to lektura obowiązkowa dla miłośników historii, polityki i powieści fabularnych. Autor wspaniale ukazuje skomplikowany świat starożytnego Rzymu, w którym nie brakuje miejsca na intrygi, zdrady i walkę o władzę. To opowieść pełna napięcia, która nie pozwoli ci oderwać się od lektury aż do samego końca.

"Rzym to ja" to lektura obowiązkowa dla miłośników historii, polityki i powieści fabularnych. Autor wspaniale ukazuje skomplikowany świat starożytnego Rzymu, w którym nie brakuje miejsca na intrygi, zdrady i walkę o władzę. To opowieść pełna napięcia, która nie pozwoli ci oderwać się od lektury aż do samego końca.

"Porażka i zwycięstwo są czasami kwestią przyjętej perspektywy. "

"Rzym to ja" to połączenie powieści historycznej i politycznej - to te dwa elementy stanowią trzon opowieści o młodości człowieka, któremu pisana jest wielkość, ale wielki nie stał się z dnia na dzień. To powieść monumentalna - pierwszy tom prezentuje zaledwie 23 pierwsze lata życia Juliusza Cezara na ponad 600 stronach. Nie ma tu jednak mowy o nudzie: świat politycznych intryg i walki o władzę pełen jest zwrotów akcji oraz ciągłego napięcia związanego z niebezpieczeństwem grożącym opozycyjnym politykom. W odróżnieniu chociażby od Jacka Komudy (autora powieści historycznych o Zawiszy),Santiago Posteguillo unika barwnych opisów epoki przedstawiających dawne zwyczaje, architekturę czy stroje skupiając się na swoim bohaterze i jego drodze do stania się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci historycznych. Językowa stylizacja ogranicza się do wtrącania łacińskich pojęć i sentencji (znaczenie większości wynika z kontekstu, ale zawsze można sięgnąć także po słowniczek na końcu),dzięki czemu powieść mimo objętości jest przystępna. Największa siła "Rzym to ja" nie tkwi wyłącznie w próbie opowiedzenia historii Juliusza Cezara w kontekście relacji z osobami w jego otoczeniu, ale niezwykłej aktualności: brudna polityczna walka, korupcja władzy, bogacenie się kosztem mniej uprzywilejowanych to wcale nie pieśń przeszłości. Wszystko to sprawia, że jest to ciekawa powieść fabularna, a nie zwykły podręcznik do historii przytaczający najważniejsze wydarzenia.

"- Czasami, chłopcze (...) nie wygrywa się wojny w dniu decydującej bitwy. Tego dnia wygrywa się bitwę, która oczywiście jest bardzo ważna, ale wojnę wygrało się też w pozostałe dni, kiedy wróg prowokował cię do walki pasującej jemu, ale tobie niekoniecznie. (...)Nie stawaj do walki, dopóki nie uwierzysz, że możesz ją wygrać. Pamięta się tylko tego, kto zwyciężył."

Bardzo spodobała mi się struktura powieści. Oś fabularną stanowi proces skorumpowanego Dolabelli, którego oskarżycielem zostaje młody Juliusz Cezar. Ze względu na skalę korupcji proces wydaje się z góry skazany na przegraną - ba, może stanowić nawet wyrok śmierci dla młodego adwokata. Kolejne etapy procesu przeplatana są opowieściami z przeszłości, które wbrew pozorom mają ogromne znaczenie dla teraźniejszości: ukształtowały Cezara oraz jego oponenta. Dzięki temu proces nabiera głębszego znaczenia - jak pokazała historia zapamiętaliśmy Cezara jako zwycięzcę i w tym kontekście porażka wcale taką nie musiała być: wszak to kwestia jedynie przyjętej perspektywy. Niezależnie od wyniku procesu, Cezar wykorzystał go aby budować swoją osobę na scenie politycznej - tak jak uczyła go matka czy wujek.

W powieści świetnie wypadają opisy bitew (uzupełnione o mapy!) - a dokładnie procesów strategicznych za nimi stojącymi. Pokrywa się to ze wspomnianym tematem powieści: polityką. Czy jest to sala sądowa, Forum Romanum czy pole bitwy - o zwycięstwie decyduje nie sama siła, ale odpowiednia strategia. W świecie starożytnym (ale czy dziś nie jest podobnie?) istotna była charyzma i zdolność porywania tłumu za pomocą słowa. Przekłada się to na dialogi, które często przypominają mowy. Ma to swoją wadę - w sytuacjach prywatnych brzmią dość sztucznie. Mimo to pasują akurat do tej powieści, która ma w sobie coś ze scenicznego spektaklu: nie ma tu miejsca na sceny spontaniczne, każda z nich (nawet kołysanka śpiewana przez matkę małemu Cezarowi) służy odgórnie przyjętej tezie: kształtowaniu wielkości Juliusza Cezara. Dla jego matki był on predestynowany za sprawą pochodzenia do wielkich czynów - przełożyło się to jednak na jego wychowanie. Z kolei wuj, niezwykle doświadczony konsul za sprawą opowieści o własnych zwycięstwach uczył Cezara powściągliwości. Na potrzeby fabuły Autor na przeciwko Cezara kreuje jego przeciwników jako antagonistów - należy mieć to na uwadze, gdy negatywne cechy Sulli i Dollabeli są podkreślane. Wszak jest to powieść, a nie obiektywna analiza historyczna, a powieść fabularna rządzi się swoimi prawami: by kibicować Cezarowi musimy mieć jego przeciwników.

Jeśli chodzi o wady powieści to nie do końca podszedł mi styl Santiago Posteguillo. Autor ma manierę ciągłego powtarzania pewnych informacji - owszem, jest dzięki temu łatwiej zapamiętać kto jest kim, ale kiedy na kilku stronach po raz kolejny powtarza się "Gajusz Mariusz, pogromca Teutonów i Ambronów" to miałam ochotę wybuchnąć jak Hades w animacji "Herkules": ja wiem, nie musicie mi przypominać. Do tego stylu można jednak przywyknąć - a jestem pewna, że wiele osób doceni takie "przypominanie".

"Nie rozumiesz prawdziwego rozmiaru problemu, z którym się mierzysz, chłopcze. Twoi wrogowie, którzy są moimi wrogami, wybacza ci wszystko poza jednym: Sulla nigdy nie wybaczy ci, że jesteś moim bratankiem, a Dolabella, jego prawa ręka, jego pies gończy, będzie miał jeszcze mniej zrozumienia. Przykro mi, chłopcze, będziesz musiał z tym żyć. Będziesz musiał spróbować to przetrwać". (Mariusz do młodego Cezara)

"Rzym to ja" to interesująca powieść historyczno-polityczna, w której pełno intryg, zdrad i bitew (zarówno w polu, jak i na słowa). Nie ma w niej miejsca na humor czy "zbędne" opisy epoki. To opowieść o kształtowaniu Juliusza Cezara oraz niebezpieczeństwach związanych z istnieniem dwóch opozycyjnych frakcji politycznych - szczególnie, gdy jedna z nich (będąca przy władzy) stawia swój zysk ponad dobro państwa. Samo wydanie zasługuje na uwagę: obszerny słowniczek pojęć oraz mapy bitw stanowią idealne uzupełnienie tekstu. W tej powieści historia miesza się z fikcją - choć wydarzenia są udokumentowane, to już relacje między bohaterami (chociażby między Cezarem a jego żoną) są twórczą reinterpretacją. Polecam nie tylko miłośnikom gatunku i starożytnego Rzymu, ale także wszystkim zainteresowanym tematyką polityki i korupcji władzy.

"Porażka i zwycięstwo są czasami kwestią przyjętej perspektywy. "

"Rzym to ja" to połączenie powieści historycznej i politycznej - to te dwa elementy stanowią trzon opowieści o młodości człowieka, któremu pisana jest wielkość, ale wielki nie stał się z dnia na dzień. To powieść monumentalna - pierwszy tom prezentuje zaledwie 23 pierwsze lata życia Juliusza Cezara na ponad...