Ględzenie "starego dziada" o religii, wkręty moralizatorskie, w tym o aborcji, zafascynowanie urodą nastolatek i młodych kobiet. Widać kryzys wieku średniego autora od pierwszych rozdziałów. Wszystkie cechy dobrej książki SF ;). Pierwsza część tak bardzo nie uwidaczniała fantazji sennych autora. No może te dwie żony. Następnych części nawet nie chwytam bo nie mam cierpliwości.

Ględzenie "starego dziada" o religii, wkręty moralizatorskie, w tym o aborcji, zafascynowanie urodą nastolatek i młodych kobiet. Widać kryzys wieku średniego autora od pierwszych rozdziałów. Wszystkie cechy dobrej książki SF ;). Pierwsza część tak bardzo nie uwidaczniała fantazji sennych autora. No może te dwie żony. Następnych części nawet nie chwytam bo nie mam cierpliwości.

Zawiodłem się i na tej książce i na pomysłach Clarke'a. Druga część mimo, że jest dwa razy dłuższą, to też jest dwa razy słabsza. Momentami książka po prostu odklejona a nie pomysłowa. Oprócz samego założenia i rozwinięcia pomysłu jest mało nowego sci-fi i zero ciekawych pomysłów. Mimo to chce przeczytać całą sagę do końca, bo przeczytałem już parę książek Clarke i on naprawdę potrafi być pomysłowy. Nie wiem czy polecić. Może jeżeli nie masz aktualnie nic lepszego do czytania.

Zawiodłem się i na tej książce i na pomysłach Clarke'a. Druga część mimo, że jest dwa razy dłuższą, to też jest dwa razy słabsza. Momentami książka po prostu odklejona a nie pomysłowa. Oprócz samego założenia i rozwinięcia pomysłu jest mało nowego sci-fi i zero ciekawych pomysłów. Mimo to chce przeczytać całą sagę do końca, bo przeczytałem już parę książek Clarke i on...

Po pierwszym tomie opisującym wnętrze tajemniczego statku przemierzającego nasz Układ Słoneczny, spodziewałam się, że drugi tom będzie bardzo podobny. Jednak to było coś bardzo innego.
Obszerny drugi tom początkowo mnie zdziwił... Autorzy, bo tym razem jest ich dwóch, bardzo duży nacisk położyli na bohaterów, czyli osoby, które zostały wyznaczone do zbadania i porównania drugiego statku obcych, który wleciał do naszego Układu ok. 70 lat po swoim poprzedniku.
Dużo miejsca poświęcili też opisowi historii świata po wizycie Ramy. Otóż świat przeżył kryzys gospodarczy, co spowodowało zmniejszenie środków na badania oraz rozwój podróży kosmicznych. Podczas tych 70 lat po ciężkich dla świata momentach, ledwo zdołał on "dźwignąć się" na tyle, by pozostać na tym samym, lub może ledwie wyższym poziomie, co podczas pierwszego spotkania z Ramą.
Przygotowania do podróży wgłąb Ramy II wymagały sponsorów, więc na pokład dwóch statków, które tam leciały wyznaczono nie tylko samych naukowców oraz wojskowych, ale też włoską dziennikarkę i byłą modelkę oraz drugiego dziennikarza, którzy mieli za zadanie filmować poczynania reszty załogi.
Dziennikarka Francesca Sabatini, to piekielnie ambitna i wybitnie inteligentna kobieta, której dążenie do sławy i sukcesu determinuje całe jej życie. Brak moralnych barier ułatwia jej zdobycie tego czego pragnie, bez względu na to kogo pogrąży po drodze do swego celu. Ta postać od samego początku wzbudzała we mnie odrazę.
Większą część powieści widzimy jednak z perspektywy innej uczestniczki podróży. Inteligentna i skryta lekarka Nicole des Jardins, o francusko-afrykańskich korzeniach to całkowite przeciwieństwo dziennikarki. Jej przeszłość, późniejsze śledztwo, które przeprowadza na statku, a także podróż wgłąb Ramy II, są najciekawszymi momentami całej powieści. To jej oraz pewnemu genialnemu naukowcowi z bandą małych robocików cytujących Szekspira, kibicowałam.

Ta powieść ma jeszcze kilku ważnych bohaterów, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Jak już możecie się domyślić, to interakcje między nimi były najważniejszymi punktami tej historii. Samo porównanie dwóch statków obcych zostało trochę zepchnięte na margines, choć w pewnym momencie zaważyło o decyzjach zarówno załogi, jak i osób decyzyjnych na Ziemi.

"Rama II" jest więc książką wielowątkową, skupiającą się na etycznych, moralnych, a nawet religijnych dylematach. Może w czytelniku zaszczepić pewne wątpliwości, a na pewno zmusić do przemyślenia wielu spraw.
Pomimo obszerności, powieść nie zamyka wszystkich wątków. Liczę, że choć kilka zostanie zakończonych w kolejnym tomie, po który na pewno sięgnę już niebawem.

Podsumowując:
To nie było to, czego się spodziewałam, niemniej powieść wciągnęła mnie i podobała mi się. Zmusiła mnie do zastanowienia się nad wieloma decyzjami, które zostały podjęte w tej historii. Wnętrze samego statku zarówno mnie zachwycało, jak i w pewnych momentach, przerażało. Jak zawsze jestem pod wielkim wrażeniem umysłu, który stworzył ten statek, nawet jeśli to tylko fantastyka.

Nie będę zdradzać więcej - przeczytajcie sami.

Po pierwszym tomie opisującym wnętrze tajemniczego statku przemierzającego nasz Układ Słoneczny, spodziewałam się, że drugi tom będzie bardzo podobny. Jednak to było coś bardzo innego.
Obszerny drugi tom początkowo mnie zdziwił... Autorzy, bo tym razem jest ich dwóch, bardzo duży nacisk położyli na bohaterów, czyli osoby, które zostały wyznaczone do zbadania i porównania...

"Rama II" jest kontynuacją "Spotkania z Ramą", której akcja dzieje się 70 lat po pierwszym kontakcie ze statkiem obcych. Książka jest dużo bardziej obszerna, w większym stopniu skupia się na historiach członków załogi i ich relacjach. W zakresie "obyczajówki" Clarke jednak raczej mistrzem nie był i to jest w sumie moje jedyne istotne zastrzeżenie do tej książki - perypetie bohaterów trochę przynudzały, nie były jakoś szczególnie angażujące (z wyjątkiem przeszłości Nicole). Sam statek okazał się jednak niezwykle fascynujący, podobnie jak to miało miejsce w pierwszej książce.

Ogólnie - książka nieco mniej świeża niż "Spotkanie z Ramą", ale warta przeczytania. Zapewne wkrótce sięgnę również po dalszy ciąg tej historii.

"Rama II" jest kontynuacją "Spotkania z Ramą", której akcja dzieje się 70 lat po pierwszym kontakcie ze statkiem obcych. Książka jest dużo bardziej obszerna, w większym stopniu skupia się na historiach członków załogi i ich relacjach. W zakresie "obyczajówki" Clarke jednak raczej mistrzem nie był i to jest w sumie moje jedyne istotne zastrzeżenie do tej książki - perypetie...

„Tchórze wielokrotnie giną przed śmiercią, odważny umiera tylko raz.”

Powieść fantastycznie wiodła, zwłaszcza pierwsza połowa niesamowicie wciągnęła. Podobał mi się klimat wielkiej niewiadomej wsparty atrakcyjnie rozpisanym tłem społecznych, politycznych i gospodarczych uwarunkowań w międzynarodowym ujęciu. Druga połowa skoncentrowała się na sensacji rozgrywającej się na statku obcych. Intryga ciekawie rozpisana, wdarło się nieco kryminalnego zarysu, okoliczności doprowadzały do scen pełnych napięcia i niepokoju. Autorzy atrakcyjnie prowadzili wielką kosmiczną zagadkę, ogromną dysproporcję między technologią twórców międzygalaktycznego pojazdu a ludzkością oszołomioną poziomem inteligencji i wypełnioną ekscytacją wobec pojawiającej się możliwości eksploracji.

Pierwszy tom („Spotkanie z Ramą”),powiązany z dwa tysiące sto trzydziestym rokiem, kiedy ziemscy kosmonauci weszli na pokład obcego obiektu, skonstruowanego miliony lat temu na drugim końcu Galaktyki, wprowadził w tajemniczość obcego obiektu, zestawił z nią kondycję ziemskiej cywilizacji i miejsca homo sapiens we wszechświecie. W drugim otrzymałam obszerniejszy obraz. Fabuła nie należała do celowo trzymających się prostoty, jak poprzednio, mniej też przestrzeni pozostawiła dla czytelnika do dywagacji, jednak wciąż zachęcała do rozmyślań i bawiła brzmieniem. Również skala bohaterów nie reprezentowała bogactwa, ale nie przeszkadzało mi to. Odpowiadało mi, że każda postać miała swoje uzasadnienie w przebiegu scenariusza zdarzeń. Wybiegłam w rok dwa tysiące sto dziewięćdziesiąty siódmy, kiedy do Ziemi zbliżył się drugi statek Obcych, zaś Międzynarodowa Agencja Kosmiczna gromadziła środki, aby zorganizować wyprawę dwunastoosobowej załogi do jego wnętrza, poddać analizie strukturę statku w celu stwierdzenia potencjalnego zagrożenia dla Ziemi. Rama wrócił i ludzkości raz jeszcze dane było spotkać się z przeznaczeniem.

https://bookendorfina.blogspot.com/2024/02/rama-ii.html

„Tchórze wielokrotnie giną przed śmiercią, odważny umiera tylko raz.”

Powieść fantastycznie wiodła, zwłaszcza pierwsza połowa niesamowicie wciągnęła. Podobał mi się klimat wielkiej niewiadomej wsparty atrakcyjnie rozpisanym tłem społecznych, politycznych i gospodarczych uwarunkowań w międzynarodowym ujęciu. Druga połowa skoncentrowała się na sensacji rozgrywającej się na...

Na początku niechętnie odebrałem wplecenie w świetny s/f...... space opery, z nutką kryminału i dramatami załogantów, ale magia Ramy mi to wszystko wynagrodziła.

Na początku niechętnie odebrałem wplecenie w świetny s/f...... space opery, z nutką kryminału i dramatami załogantów, ale magia Ramy mi to wszystko wynagrodziła.

wyśmienite pozycja chyba najlepszej serii wydawniczej SF jaka wychodzi w naszym kraju.
Książka pełna tajemnic i niedopowiedzeń, nie mająca jakby konkretnego zakończenia i zadające wiele pytań uważnemu czytelnikowi. Wydawałoby się że to może być nudne - a jednak jest przeciwnie. Każda chwila spędzona z bohaterami "Ramy II" to cudowne chwile które dają świetną rozrywkę i dają sporo do myślenia.
Polecam - to pozycja obowiązkowa dla każdego fana SF !
Szkoda tylko, że na kolejny tom trzeba czekać kilka miesięcy ..

wyśmienite pozycja chyba najlepszej serii wydawniczej SF jaka wychodzi w naszym kraju.
Książka pełna tajemnic i niedopowiedzeń, nie mająca jakby konkretnego zakończenia i zadające wiele pytań uważnemu czytelnikowi. Wydawałoby się że to może być nudne - a jednak jest przeciwnie. Każda chwila spędzona z bohaterami "Ramy II" to cudowne chwile które dają świetną rozrywkę i...

Rama II to powieść science fiction autorstwa Arthura C. Clarke’a i Gentry’ego Lee, wydana po raz pierwszy w 1989 roku. Jest to kontynuacja powieści Spotkanie z Ramą, która opowiadała o pierwszym spotkaniu ludzkości z obcym statkiem kosmicznym. Historia ta ukazała się nakładem Domu Wydawniczego Rebis w ramach cyklu Wehikuł Czasu.

Akcja Ramy II rozgrywa się 70 lat po wydarzeniach z pierwszej części. W tym czasie ludzkość poczyniła znaczne postępy w technologii kosmicznej, a także w dziedzinie nauk społecznych. Gdy do Układu Słonecznego ponownie przybywa statek Rama, ludzkość jest gotowa na spotkanie z obcymi. Na pokładzie statku kosmicznego Newton znajduje się międzynarodowy zespół naukowców i astronautów, którzy mają za zadanie zbadać Ramę.

Podczas badań naukowcy odkrywają, że Rama jest znacznie bardziej złożonym obiektem niż początkowo sądzili. Statek jest podzielony na trzy strefy, każda z nich ma swoje własne tajemnice. Zespół naukowców musi stawić czoła wielu wyzwaniom, aby rozwiązać zagadkę Ramy. Muszą zmierzyć się z niebezpiecznymi anomaliami grawitacyjnymi, a także z niespodziewanymi zwrotami akcji.

Książka jest pełna naukowych szczegółów, ale nie jest to nużące czytanie. Autorzy umiejętnie łączą naukowe wątki z wątkami fabularnymi, dzięki czemu książka jest zarówno pouczająca, jak i wciągająca. Książka jest również pełna emocji i dramatu. Zespół badawczy Newtona jest złożonym zbiorem postaci, które muszą zmierzyć się z wieloma trudnościami i wyzwaniami. Clarke i Lee tworzą przekonujące portrety ludzkich emocji i zachowań.

Rama II to obowiązkowa lektura dla wszystkich fanów science fiction. Książka jest świetnie napisana, pełna emocji i fascynujących pomysłów. To klasyczna powieść, która będzie zachwycać czytelników jeszcze przez wiele lat.

Rama II to powieść science fiction autorstwa Arthura C. Clarke’a i Gentry’ego Lee, wydana po raz pierwszy w 1989 roku. Jest to kontynuacja powieści Spotkanie z Ramą, która opowiadała o pierwszym spotkaniu ludzkości z obcym statkiem kosmicznym. Historia ta ukazała się nakładem Domu Wydawniczego Rebis w ramach cyklu Wehikuł Czasu.

Akcja Ramy II rozgrywa się 70 lat po...

Na statku Obcych po raz drugi…

Po prawie 80 latach od ekspedycji naukowej na Ramę I w pobliże Ziemi przybywa kolejny statek Obcych. Bardzo podobny do poprzedniego, jednak, jak się z czasem okazuje, mający sporo tajemnic. Od samego początku misja poznawcza na Ramę II nie idzie pomyślnie, w jej trakcie kosmonauci napotykają kolejne trudności. Co kryje Rama II? I komu z kosmonautów dane będzie ujrzeć jeszcze Ziemię?

RE-WE-LA-CJA! Aż trudno mi uwierzyć, że „Ramę II” stworzył ten sam autor spod którego pióra wyszła Odyseja Kosmiczna, a szczególnie jej dwie ostatnie części, które ostatnio czytałam i były…słabe. Widać, że kooperacja Clarke’a z Lee wyszła powieści na dobre! Bowiem jest lepsza niż część pierwsza.

„Rama II”, pomimo sporej objętości (ponad 500 stron),wciąga od samego początku i ciekawi aż do końca, a do tego zawiera szereg niespodzianek, których nie spodziewałabym się po Clarke’u! To najlepsza powieść zaliczana do klasyki s-f jaką do tej pory czytałam! Zdecydowanie na plus trzeba tu zaliczyć kreację bohaterów – o wiele lepszą, dokładniejszą niż w 1 tomie. Mamy tu lekarza pokładowego – Nicole, z której perspektywy w głównej mierze opowiedziana jest ta historia; goniącą za sensacją dziennikarkę Francescę; Wakefielda, którego roboty zapewniają rozrywkę na statku; japończyka – eksperta ds. Ramy I czy bardzo religijnego generała, który będzie musiał się zmierzyć z dylematem moralnym... Rozbudowana charakterystyka bohaterów i porywające koncepcje to klucz do stworzenia świetnego s-f. I to właśnie otrzymujemy w „Ramie II”. Statek obcych o niewiadomych zamiarach w stosunku do Ziemi, czujniki biometryczne, biomechanika, aspekty psychologiczne i socjologiczne. A do tego… liczne nawiązania do dzieł Szekspira (roboty jednego z kosmonautów przedstawiające sztukę były genialne!) oraz historii. W pewnym momencie historia ta nabiera wręcz horrorowego vibe’u! Za co kolejny ogromny plus ode mnie.

Akcja nie jest pośpieszona, co daje możliwość pełniejszego opisu samego Ramy i jego środowiska, jak i relacji pomiędzy bohaterami, a jest o czym opowiadać! Bowiem relacje w grupie kosmonautów z ramiańskiej ekspedycji są przeróżne, nie zawsze pozytywne i z czasem się komplikują. Pojawia się także romans, którego początkowo nie byłam fanką, jako, że został ograny dość pośpiesznie, koniec końców jednak stanowił ciekawy dodatek do tej historii.

Pozytywny aspekt stanowią również fragmenty łącznikowe między pierwszym a drugim tomem. Autorzy wyjaśniają co działo się z ludzkością w międzyczasie. Opisują czasy Wielkiego Chaosu – kryzysu ekonomicznego, który dotknął Ziemię, zarówno z perspektywy poszczególnych gałęzi gospodarki, jak i samych ludzi.

„Rama II” to moje ogromne pozytywne zaskoczenie. Świetnie wykreowani bohaterowie, ich wzajemne relacje, niespodzianki fundowane przez autorów, momentami horrorowy vibe, szalenie interesujące koncepcje naukowe (jak choćby czujników biometrycznych) a także dodatki fabularne, jak choćby dzieła Szekspira, sprawiają, że pomimo iż to klasyka s-f, nie przytłacza warstwą naukową, dając prawdziwą przyjemność z lektury. Balans między nauką a rozrywką został w 100% zachowany.

Polecam!

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Domowi Wydawniczemu Rebis.

https://www.instagram.com/w_otchlani_wyobrazni/

Na statku Obcych po raz drugi…

Po prawie 80 latach od ekspedycji naukowej na Ramę I w pobliże Ziemi przybywa kolejny statek Obcych. Bardzo podobny do poprzedniego, jednak, jak się z czasem okazuje, mający sporo tajemnic. Od samego początku misja poznawcza na Ramę II nie idzie pomyślnie, w jej trakcie kosmonauci napotykają kolejne trudności. Co kryje Rama II? I komu z...

Rama II stanowi bezpośrednią kontynuację Spotkania z Ramą, choć jednocześnie na tyle opisuje i dokładnie streszcza pierwsze spotkanie z pozaziemskich statkiem, że może stanowić samodzielną powieść z cyklu Rama. Akcja rozgrywa się 70 lat po pierwszej wizycie Ramian, a cały zespół, który ma zbadać statek, jest zdecydowanie lepiej wyposażony i przygotowany niż poprzednia ekipa, ale nie oznacza to, że popełni mniej błędów... Z lektury Ramy II dowiemy się wielu nowych faktów na temat statku, jego funkcjonowania i skrywających go tajemnic. Oczywiście nie poznamy wszystkich, a raptem pewną część.

Spotkanie z Ramą, podobnie jak wiele innych książek Arthura C. Clarke'a, przypadło mi do gustu, tak Ramę II trudno mi jednoznacznie ocenić. Przede wszystkim drugi tom został napisany we współpracy z Gentry Lee, co z pewnością wywarło jakiś wpływ na całą książkę. Na pierwszy rzut oka można od razu spostrzec, że Rama II jest prawie dwukrotnie dłuższa niż pierwszy tom. Jest to spowodowane tym, że autorzy dużo czasu poświęcili na przedstawieniu postaci i ich wzajemnych relacji. Co więcej, dokładnie opowiedzieli również życie i losy pierwszej wyprawy do statku Ramy, niejako streszczając Spotkanie z Ramą i dodając nowe, nieznane wtedy fakty. Zdecydowanie niektóre fragmenty można byłoby ze spokojem streścić w kilku zdaniach, bez szkody dla historii. Nie jest to to jakaś wielka wada, ponieważ autorzy rozwijają postacie i ich historie, ale zdążyłem już się przyzwyczaić do zwięzłego, ale bogatego w szczegóły języka Clarke'a i nie do końca znalazłem to w Ramie II.

Rama II to dobra kontynuacja Spotkania z Ramą, w której dowiadujemy się wielu nowych faktów na temat Ramian. Jednocześnie jednak jest to książka dwa razy dłuższa i momentami można odnieść wrażenie, że jest przegadana, a niektóre opisy można by spokojnie skrócić do kilku zdań.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Rebis! (współpraca reklamowa)

https://hrosskar.blogspot.com/2023/11/rama-ii-arthur-c-clarke-gentry-lee.html

Rama II stanowi bezpośrednią kontynuację Spotkania z Ramą, choć jednocześnie na tyle opisuje i dokładnie streszcza pierwsze spotkanie z pozaziemskich statkiem, że może stanowić samodzielną powieść z cyklu Rama. Akcja rozgrywa się 70 lat po pierwszej wizycie Ramian, a cały zespół, który ma zbadać statek, jest zdecydowanie lepiej wyposażony i przygotowany niż poprzednia...