Świetny język, ciekawa fabuła, pełnokrwiści bohaterowie, lekki, niewymuszony humor.
I tylko irytacja, że zagadka kryminalna z 1.tomu nadal nierozwiązana... bo sekrety skrywane przez Maksymiliana baaardzo powoli zaczynają wychodzić na światło dzienne…

Ida Żmiejewska snuje bardzo wciągającą opowieść o kobietach z rodziny Keller, na tle historii Polski a historia nie jest po macoszemu zepchnięta na margines lecz towarzyszy nam na każdym kroku.
Autorka nie ubarwia realiów, nie koloryzuje, przedstawia je takimi, jakie były. Smaczki w postaci opisu Warszawy początków XIX wieku, sklepów, strojów, ulic, placów, dorożek oraz nastrojów towarzyszących ludziom w związku z okupacją (tym razem niemiecką),dopełniają obrazu. Pisarka ma talent do tworzenia nietuzinkowych postaci, które łatwo polubić.

"𝐺𝑎𝑟ść 𝑝𝑜𝑝𝑖𝑜ł𝑢" opowiada losy pięciu kobiet, twardych patriotek, nieustępliwych, które mimo przeciwności losu, okrutnych czasów wojny, niedostatków i głodu, pozbawione męskiego wsparcia, dawnych 'przyjaciół' ze środowiska oraz majątku, ani myślą się poddać najeźdźcy i losowi.
W tle Wielka Historia - rewolucja w Rosji, strajk tramwajarzy oraz robotników, postać marszałka Piłsudskiego i początki II Brygady Legionów, rozkwit cywilnych organizacji pomocowych w czasie I wojny, Żeńskiego Oddziału Wywiadowczego Aleksandry Szczerbińskiej, odwrót Rosjan z Warszawy, zmienne koleje żołnierzy na froncie I wojny światowej.

W tym tomie z cienia wychodzi Klara, której tragiczną historię wreszcie poznajemy w szczegółach.

Perypetie bohaterek są na tyle fascynujące, że w tydzień połknęłam wszystkie 4 tomy.
Polecam.

Świetny język, ciekawa fabuła, pełnokrwiści bohaterowie, lekki, niewymuszony humor.
I tylko irytacja, że zagadka kryminalna z 1.tomu nadal nierozwiązana... bo sekrety skrywane przez Maksymiliana baaardzo powoli zaczynają wychodzić na światło dzienne…

Ida Żmiejewska snuje bardzo wciągającą opowieść o kobietach z rodziny Keller, na tle historii Polski a historia nie jest po...

"Garść popiołu" jest powieścią o miłości, a wszystko rozgrywa się w realiach I wojny światowej w Warszawie w 1916r., kiedy to miasto okupowali Niemcy. Autorka fascynuje się historią Warszawy i to też widać. Siostry Kellerówny są bardzo niestandardowymi postaciami, ich romanse i związki też nie są typowe. Przełamywanie wszelkich możliwych schematów przez bohaterów powieści i pokazywanie ich jako skomplikowanych i niejednoznacznych, to chyba już znak firmowy Idy Żmiejewskiej. Dzięki temu jej książki nie są banalnymi romansami. Do tego wszystkie niemal opisywane postacie są silne, nikt nie siedzi i nie płacze całymi dniami, tylko działa, mimo szalenie trudnych warunków, co może być inspiracją dla każdego czytelnika. "Garść popiołu" czyta się bardzo dobrze, już w trakcie lektury kupiłam kolejny tom. Autorka potrafi zaskakiwać, jedną z głównych postaci uśmierciła w poprzedniej części, nie można się więc w każdym przypadku spodziewać happy endów.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2024/03/ida-zmiejewska-garsc-popiou-tom-iii.html

"Garść popiołu" jest powieścią o miłości, a wszystko rozgrywa się w realiach I wojny światowej w Warszawie w 1916r., kiedy to miasto okupowali Niemcy. Autorka fascynuje się historią Warszawy i to też widać. Siostry Kellerówny są bardzo niestandardowymi postaciami, ich romanse i związki też nie są typowe. Przełamywanie wszelkich możliwych schematów przez bohaterów powieści...

Nadal ciekawa, dobra kontynuacja, choć jak dla mnie najsłabsza część cyklu. Nie zmienia to faktu, że chcę czytać dalej i dowiedzieć się co wydarzy się w życiu bohaterów.

Nadal ciekawa, dobra kontynuacja, choć jak dla mnie najsłabsza część cyklu. Nie zmienia to faktu, że chcę czytać dalej i dowiedzieć się co wydarzy się w życiu bohaterów.

Ciężeko mi się zatrzymać z czytaniem kolejnych tomów.
Od razu zabieram się za kolejny.

Ciężeko mi się zatrzymać z czytaniem kolejnych tomów.
Od razu zabieram się za kolejny.

Świetna

Świetna

Świetna kontynuacja poprzednich części.
Bardzo wciągająza i intrygująca.
W życiu pań Keller mnóstwo się dzieje.
Cały czas próbują wyjaśnić tajemnicę bankructwa i śmierci głowy rodziny.
Bohaterki bardzo przypadły mi do gustu, polubiłam je.

Świetna kontynuacja poprzednich części.
Bardzo wciągająza i intrygująca.
W życiu pań Keller mnóstwo się dzieje.
Cały czas próbują wyjaśnić tajemnicę bankructwa i śmierci głowy rodziny.
Bohaterki bardzo przypadły mi do gustu, polubiłam je.

Dalsze losy rodziny Kellerów bardzo mnie ciekawiły.Życie bohaterów jest coraz trudniejsze .Życie w Warszawie tym razem okupowana przez Niemców staje się coraz trudniejsze,a i bohaterom nie udaje trzymać się razem.Każda z sióstr trafia przez wojenną zawieruchę w inne miejsce.Ich powikłane losy nadal jednak wiążą się z domem i chęcią wyjaśnienia zagadkowego bankructwa i śmierci ich ojca.Ta część nie rozwiązuje żadnej ze spraw.Podziw budzi we mnie seniorka rodu babcia Adela ,która jest damą w każdym calu i potrafi znaleźć rozwiązanie każdej sytuacji.,,Garść popiołu" to opowieść o sile i odwadze kobiet,o siostrzanej miłości i nadziei .Autorka rewelacyjnie oddaje klimat epoki Polecam

Dalsze losy rodziny Kellerów bardzo mnie ciekawiły.Życie bohaterów jest coraz trudniejsze .Życie w Warszawie tym razem okupowana przez Niemców staje się coraz trudniejsze,a i bohaterom nie udaje trzymać się razem.Każda z sióstr trafia przez wojenną zawieruchę w inne miejsce.Ich powikłane losy nadal jednak wiążą się z domem i chęcią wyjaśnienia zagadkowego bankructwa i...

Perspektywa warszawska rozszerza się.
Nasze bohaterki trafiają na dwie różne strony frontu.
Nie są to miłe losy.
Autorka i lektorka zachęciły mnie do wysłuchania kolejnego tomu. Może sprawa kryminalna zostanie wyjaśniona?

Perspektywa warszawska rozszerza się.
Nasze bohaterki trafiają na dwie różne strony frontu.
Nie są to miłe losy.
Autorka i lektorka zachęciły mnie do wysłuchania kolejnego tomu. Może sprawa kryminalna zostanie wyjaśniona?

W trzecim tomie serii Zawierucha wracamy do historii sióstr Keller, które po, tragicznej smierci ojca muszą radzić sobie same w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Życiowa zawierucha miota nimi jak chce i przyspiesza emocjonalne dojrzewanie, nie szczędząc bólu.

Siostry nie mają łatwego życia. Panuje drożyzna, Niemcy rekwirują sprzęty domowe. Kobiety nie są traktowane jako osoby zdolne zbić majątek. Tymczasem one muszą znaleźć pracę, by zapewnić byt rodzinie. Po osieroceniu przez rodzica spadły boleśnie z góry drabiny społecznej.

Jedna z sióstr umiera z powodu komplikacji po porodzie, druga obawia się o swoje zdrowie. Trzecia, porzucona przez męża w szpitalu, wyrzeka się go. Zawiódł jej zaufanie. Czwarta przebywa na obczyźnie a w jej związek wkracza rywalka. Autorka świetnie oddaje klimat epoki i realia życiowe bohaterek.

Ta część nie rozwiewa wszystkich wątpliwości, pewne wątki nie zostały zakończone, więc można spodziewać się kontynuacji w kolejnym tomie, który został wydany w listopadzie.

Książki należy czytać po kolei. "Garść popiołu" w mojej ocenie jest najsłabsza z trzech dotychczas przeczytanych.

W trzecim tomie serii Zawierucha wracamy do historii sióstr Keller, które po, tragicznej smierci ojca muszą radzić sobie same w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Życiowa zawierucha miota nimi jak chce i przyspiesza emocjonalne dojrzewanie, nie szczędząc bólu.

Siostry nie mają łatwego życia. Panuje drożyzna, Niemcy rekwirują sprzęty domowe. Kobiety nie są traktowane jako...

𝗛𝗶𝘀𝘁𝗼𝗿𝗶𝗮 𝗻𝗶𝗲𝘇𝗻𝗮𝗻𝗮

Cieszę się, że mogłam dowiedzieć się co słychać u sióstr Keller, które pokochałam całym sercem za ich hart ducha, niezłomną wolę, a przede wszystkim za siostrzaną miłość, która dodawała im siły w najtrudniejszych momentach i pozwalała przetrwać. Zmieniają się czasy, zmieniają się także siostry, które w wyniku zdarzeń, często tragicznych coraz bardziej dojrzewają. Zmienia się też ich zachowanie, bo coraz częściej są zdane tylko na siebie. W tle wielka historia, niespokojne czasy dziejowe, w których kobiety zmuszone są same sobie radzić. Autorka cudownie opisuje obrazy życia ludzi z tego okresu, świetnie oddaje klimat epoki, odkrywając przy tym kolejne tajemnice.

Trwa trzeci rok wojny.

Zosia dzięki Witoldowi uniknęła zsyłki i od miesięcy uchodzi za jego narzeczoną. Czuje się obco w Piotrogrodzie i szuka sposobu, by wrócić do Warszawy. Zdaje sobie sprawę z uczuć Tarłowskiego i coraz cieplej o nim myśli, ale pojawienie się dawnej przyjaciółki wszystko komplikuje.

Julia zachorowała na tyfus i tylko cudem uniknęła śmierci. Znajduje się daleko na wschodzie i nie ma możliwości kontaktu z rodziną. Jest zdana na samą siebie i by się utrzymać, podejmuje pracę szwaczki w znanym domu mody u Hersego.

Pola ze względu na stan zdrowia zostaje wyekspediowana wraz z dzieckiem na mazurską wieś. Adela postanawia wyswatać swoją córkę z wdowcem Richterem. Nad kobietami nadal wisi widmo niewyjaśnionego bankructwa i śmierci Maksymiliana.

W 𝐺𝑎𝑟ś𝑐𝑖 𝑝𝑜𝑝𝑖𝑜ł𝑢 Ida Żmiejewska kontynuuje losy sióstr Keller. Rok 1916, druga wiosna Wielkiej Wojny. Warszawą rządzą Niemcy i chociaż złagodzili nieco przepisy, to łupią mieszkańców bez litości, którzy z każdym dniem cierpią coraz większą biedę. Kłopoty finansowe nie ominęły także rodziny Keller. Wielkanoc kobiety musiały urządzić bardzo skromnie, bo nie tylko nie miały pieniędzy, ale także ceny zmuszały je do oszczędności. Jak zawsze podziw budzi babcia Adela dystyngowana dama, która znanymi sobie sposobami potrafi wyjść z tarapatów, osiągnąć swój cel, a przy tym zachować godność i klasę.

Ida Żmiejewska snuje przepiękną opowieść o kobietach z rodziny Keller, na tle historii Polski. Zręcznie splata ich losy z rzeczywistością tamtych czasów. Nie ubarwia, nie koloryzuje, przedstawia realia takimi, jakie były. Podziwiam talent autorki do tworzenia nietuzinkowych powieści, tworzenia postaci, które łatwo polubić i zrozumieć motywy ich postępowania. W 𝐺𝑎𝑟ś𝑐𝑖 𝑝𝑜𝑝𝑖𝑜ł𝑢 opowiada losy pięciu kobiet, twardych i dumnych, które mimo przeciwności losu, które wciąż je dotykają, pozbawionych męskiego wsparcia, majątku i złudzeń, nigdy się nie poddają. Autorka nie oszczędza swoich bohaterek, muszą sobie radzić nie tylko z przeciwnościami losu, ale dodatkowo nie zabraknie im także sercowych rozterek.

Ida Żmiejewska przedstawia wiarygodne sytuacje, oparte na rzeczywistych wspomnieniach i tekstach źródłowych. Jak mało kto potrafi osadzić swoich bohaterów w historycznych ramach, malując pełen emocji obraz społeczeństwa i realiów epoki. Autorka opisuje życie takim, jakie było, przedstawia historię nie tylko z perspektywy bohaterek, ale także innych ludzi, którzy muszą sobie radzić z życiem. Ida Żmiejewska zachwyca niesamowicie i realnie przedstawionym obrazem epoki, którą zna się jedynie z kart historii, olśniewa wspaniale połączoną fikcją literacką z prawdą historyczną. Akcja 𝐺𝑎𝑟ś𝑐𝑖 𝑝𝑜𝑝𝑖𝑜ł𝑢 jest umieszczona w okresie, w którym sporo się dzieje, następują duże zmiany, jeśli chodzi o kwestie obyczajowe. Kobiety do pierwszej wojny światowej nie miały praw, pracowały tylko te biedne, gdyż dobrze usytuowanym nie wypadało tego robić. Gdy wybuchła wojna, mężczyźni poszli walczyć, a kobiety musiały sobie radzić same, wtedy status społeczny przestał mieć znaczenie. Trzeba było żyć i na to życie zarobić.

𝐺𝑎𝑟ść 𝑝𝑜𝑝𝑖𝑜ł𝑢 to fascynująca opowieść o sile kobiet żyjących w czasach ciągłej niepewności, o nadziei, odwadze i siostrzanej miłości. To piękna historia, która nie tylko wzrusza, przyprawia o szybsze bicie serca, ale nie pozbawiona jest też szczypty humoru, bez którego życie bohaterów byłoby szare i monotonne. Zakończenie powieści jest otwarte, więc nie pozostaje nic innego jak sięgnąć po kolejną część 𝑍𝑎𝑤𝑖𝑒𝑟𝑢𝑐ℎ𝑦 i przygotować się na wspaniałą ucztę literacką na najwyższym poziomie.

𝗛𝗶𝘀𝘁𝗼𝗿𝗶𝗮 𝗻𝗶𝗲𝘇𝗻𝗮𝗻𝗮

Cieszę się, że mogłam dowiedzieć się co słychać u sióstr Keller, które pokochałam całym sercem za ich hart ducha, niezłomną wolę, a przede wszystkim za siostrzaną miłość, która dodawała im siły w najtrudniejszych momentach i pozwalała przetrwać. Zmieniają się czasy, zmieniają się także siostry, które w wyniku zdarzeń, często tragicznych coraz bardziej...