Książka Wandy Półtawskiej pod tytułem O Więcej niż Życie biografia w zarysie. Opowiada o niesamowitej kobiecie, która przeżyła obóz koncentracyjny, w czasie drugiej wojny światowej gdzie bardzo często śmierć zaglądała, jej w oczy a uczucie głodu było na porządku dziennym. Bardzo szczegółowo i ciekawie opowiada o tych czasach. Zawodu była lekarzem, psychiatrą gdzie pracowała, poradni rodzinnej prowadziła badaniach na osobach, które, jako dzieci trafiły do Oświęcimia. Oraz była prof. na Uniwersytecie Papieskim. Była też przyjaciółką Jana Pawła II Miałem okazję poznać osobiście panią Wandę Półtawską gdy byłem, jeszcze studentem przyjechała, do nas, na wykład do duszpasterstwa akademickiego do Opola. Mogę powiedzieć, że tę książkę napisało życie. Pani prof. pomimo strasznych przeżyć, które doznała w obozie, koncentracyjnych a jest tak wspaniałą osobą i dożyła tak sędziwego wieku. Była też obrońcą życia dziecka nienarodzonego. Napisała kilka publikacji na ten temat. Książkę kieruje do osób, które interesują się historią II wojny światowej i katolikom. Niech ta publikacja ukaże każdemu, że najważniejsze to bezgranicznie zaufać Bogu, tak jak zrobiła to pani Wanda Półtawska. Bardzo fajna lektura napisana prostym językiem, który powinien trafić do każdego z czytelników.

Książka Wandy Półtawskiej pod tytułem O Więcej niż Życie biografia w zarysie. Opowiada o niesamowitej kobiecie, która przeżyła obóz koncentracyjny, w czasie drugiej wojny światowej gdzie bardzo często śmierć zaglądała, jej w oczy a uczucie głodu było na porządku dziennym. Bardzo szczegółowo i ciekawie opowiada o tych czasach. Zawodu była lekarzem, psychiatrą gdzie...

"Na spotykanych Niemców patrzyłam... jak patrzyłam? No właśnie, chyba tylko patrzyłam, przyglądałam im się z jakimś nadmiernym może zainteresowaniem. Szukałam w nich ludzi. I chyba dostrzegałam. Nawet wtedy, gdy Niemka waliła mnie po łbie, byłam jeszcze ciekawa, jak ona może? Co ona czuje, a co czujemy my? Nienawiść? Nie, stanowczo nie nienawidziłam, to było coś zupełnie innego: jakiś zawód ogromny, że to wszystko mogą robić ludzie; że są tacy."

"O więcej niż życie" to biografia pani dr. Wandy Półtawskiej. I jak czytamy na okładce, jest to biografia w zarysie. Stanowi ją zbiór tekstów autobiograficznych pani Wandy, często nigdy nie publikowanych, jak również wiele zdjęć. Książka ta jest niesamowitą, często bolesną, drogą przez życie autorki. Szczególnie zapadły mi w pamięć jej wspomnienia z pobytu w obozie Ravensbrück. Codzienność w tym miejscu ukazana jej oczami, dla mnie osobiście, rzuca nowe światło na jej dalsze podejście do życia. Teraz wiem czemu tak, a nie inaczej została poprowadzona, dla jak wielkiej sprawy znalazła się w Krakowie i walczyła o drugiego człowieka.

Książkę czytałam wręcz zachłannie, karmiona losem niezwykłej, choć zwyczajnej kobiety. Od niej możemy uczyć się jak żyć. Jak wybierać. Jak walczyć i nie poddawać się. Bo pani Wanda pokazuje, na każdym etapie swojej historii, że tutaj chodzi o coś więcej niż życie.

Polecam tę wyjątkową biografię szczególnie tym, którzy są dopiero na początku drogi "przyjaźni" z dr. Półtawską, albo wogóle jej nie znają, a chcieliby to zmienić. W tej jednej książce jest cała kwintesencja jej fascynującego życia. Może nie jednej kobiecie wskazać właściwy kierunek, dać nadzieję i pokazać, że nigdy nie warto się poddawać.

Pomimo, że książka jest grubaśna to nie daje się sobą znudzić. Czytając wspomnienia pani Wandy, można odnieść wrażenie, jakby poznało się ją osobiście. Czytanie zamienia się w wartościową rozmowę, przemawiającą wprost do serca.

"Na spotykanych Niemców patrzyłam... jak patrzyłam? No właśnie, chyba tylko patrzyłam, przyglądałam im się z jakimś nadmiernym może zainteresowaniem. Szukałam w nich ludzi. I chyba dostrzegałam. Nawet wtedy, gdy Niemka waliła mnie po łbie, byłam jeszcze ciekawa, jak ona może? Co ona czuje, a co czujemy my? Nienawiść? Nie, stanowczo nie nienawidziłam, to było coś zupełnie...

Autobiografia nietypowa, bo składają się na nią fragmenty wcześniej publikowanych książek plus "trochę" nowych tekstów. Ta kobieta jest święta. Tyle w temacie. Oj, warto! Każdy znajdzie tu dla siebie odpowiedni wątek.

Autobiografia nietypowa, bo składają się na nią fragmenty wcześniej publikowanych książek plus "trochę" nowych tekstów. Ta kobieta jest święta. Tyle w temacie. Oj, warto! Każdy znajdzie tu dla siebie odpowiedni wątek.

Dusia
- tak zdrobniale nazywana jest przez najbliższych i przyjaciół Wanda Półtawska, doktor nauk medycznych, wybitna specjalistka w dziedzinie psychiatrii, procesor nadzwyczajny Papieskiej Akademii Teologicznej, którą możecie kojarzyć jako przyjaciółkę św. Jana Pawła II. Współpracowała z Nim bowiem owocnie przez długie lata, popularyzując Jego naukę o człowieku.

Już na samym początku muszę zaznaczyć, że książka "O więcej niż życie" jest zdecydowanie bardziej autobiografią niż biografią w zarysie dr Wandy Półtawskiej. Stanowi bowiem chronologiczną i tematyczną układankę fragmentów jej książek, wykładów, wypowiedzi i tekstów nigdy wcześniej niepublikowanych.

Dlaczego to tak ważne?

Przede wszystkim dlatego, że Pani Doktor ma wybitny talent literacki i narracyjny. Opowiada o swoim życiu w sposób barwny i zajmujący, a kiedy trzeba np. odnieść się do badań naukowych, jest precyzyjna i rzeczowa. Posługuje się przy tym piękną staranną polszczyzną. Co więcej całe Jej ponad 100-letnie życie to bogaty materiał na kilka wielowątkowych książek, trudno więc je wszystkie wyczerpać w jednej publikacji!

Wstrząsnęły mną przeżycia dr Półtawskiej z czteroletniego pobytu w obozie koncentracyjnym, w którym poddawana była pseudomedycznym eksperymentom i z którego cudem ocalała, będąc już w trupiarni i umierając z głodu. Wzruszyła mnie opowieść o głębokiej duchowej więzi z Bratem, czyli Janem Pawłem II i historia uzdrowienia z choroby nowotworowej za pośrednictwem św. ojca Pio. Ale przede wszystkim jestem pełna podziwu dla wieloletniej służby człowiekowi, o którego godność Pani Doktor zabiegała nieustannie, mówiąc, że "człowieczeństwo jest zadaniem do spełnienia".

Pracowała więc na różnych polach jako lekarz i pedagog, niezłomnie walcząc o świętość rodziny i ochronę każdego życia poczętego. W tych kwestiach bardzo poważnie traktowała naukę Kościoła i etos lekarski, dlatego zawsze miała "tak za tak, nie za nie - bez światłocienia". W walce o ludzkie życie i zbawienie była bezkompromisowa i nieprzejednana, ale w relacjach z ludźmi cechowała się wielką łagodnością i wrażliwością.

Zastanawiałam się, co było źródłem Jej siły duchowej i doszłam do wniosku, że musiała nim być codzienna Eucharystia. To Boga Pani Doktor stawiała bowiem zawsze na pierwszym miejscu i to dzięki Niemu "miała piękne życie".

"To nie moja zasługa, że żyję sto lat, natomiast styl życia człowiek może sobie wybrać. Ja chcę uratować życie każdego człowieka, który został stworzony dla nieba. A innych ludzi nie ma".

Lektura tej książki sprawiła, że Pani Doktor zapisała się w moim sercu jako wzór do naśladowania. Chciałabym umieć tak jak Ona pięknie i mądrze żyć! Pamiętać, że każdy człowiek, którego spotykam w życiu, "jest mi zadany" i każdego (właśnie tu, gdzie żyję i pracuję) powinnam próbować doprowadzić do Nieba...

Polecam z całego serca!

Dusia
- tak zdrobniale nazywana jest przez najbliższych i przyjaciół Wanda Półtawska, doktor nauk medycznych, wybitna specjalistka w dziedzinie psychiatrii, procesor nadzwyczajny Papieskiej Akademii Teologicznej, którą możecie kojarzyć jako przyjaciółkę św. Jana Pawła II. Współpracowała z Nim bowiem owocnie przez długie lata, popularyzując Jego naukę o człowieku.

Już na...