Wspaniale skomponowana książka. portret głównego bohatera, Abla Tiffauges, jest rozrysowany niezwykle dobrze. pierwsze 100 stron, zapiski Abla, są literacko wybitne, dalej jest nieco gorzej, ale wciąż dobrze. Abla nie da się polubic, jest człowiekiem odrażającym, okropnym, ale mimo to czytanie jego historii było przyjemne. dodatkowo wspaniałe otoczenie lasów i zamku dodaje artyzmu tej powieści.

Wspaniale skomponowana książka. portret głównego bohatera, Abla Tiffauges, jest rozrysowany niezwykle dobrze. pierwsze 100 stron, zapiski Abla, są literacko wybitne, dalej jest nieco gorzej, ale wciąż dobrze. Abla nie da się polubic, jest człowiekiem odrażającym, okropnym, ale mimo to czytanie jego historii było przyjemne. dodatkowo wspaniałe otoczenie lasów i zamku dodaje...

7,5/10
W "Królu Olch", powieści stosunkowo mało znanego Michela Tourniera, czytelnik jest zabrany sam wgłąb Hiperborei, krainy puszcz i jezior - do Prus Wschodnich. Zanim jednak główny bohater, muskularny okularnik Abel Tiffeauges, tam w ogóle dotrze, niestety należy przebrnąć przez dość nieciekawy początek powieści, którym są "złowieszcze zapiski" bohatera. Abel, gnębiony przez rówieśników w prestiżowej szkole Św. Krzysztofa, zostaje wzięty pod skrzydła przez dozorcę Nestora. To on zaszczepia w umyśle zamkniętego sobie chłopca fascynację symboliką ukrytą w niepozornej codzienności; rzeczach, na które nikt "zwyczajny" nie zwraca uwagi.

Autor sięga tutaj do popularnych motywów freudowskich. Gdy Abel Tiffeauges dorasta, nie odnajduje się w społeczeństwie przedwojennej Francji, na co mają wpływ analizowane w dzienniku przeżycia z dzieciństwa. Dosłownym i zarazem metaforycznym wyzwoleniem jest dla niego wybuch drugiej wojny światowej. Abel bierze więc udział najpierw w "dziwnej wojnie" gdzieś w Alzacji, a po dostaniu się do niemieckiej niewoli zostaje przewieziony na wschód III Rzeszy. Prusy Wschodnie, mityczna Hiperborea, stają się dla niego nowym domem, z którym wiąże nadzieje na nadejście "czegoś", czego wyczekiwał całe swoje dotychczasowe życie. Pracowitość i potulność Abla szybko zostaje dostrzeżona przez przełożonych, co wraz z jego zdolnością przystosowania się do nowych warunków, skutkuje szybkim awansem w totalitarnym państwie.

Jeśli czytelnika, tak jak mnie, nie zainteresuje dość osobliwy portret psychologiczny bohatera, to na pewno zaciekawi bardzo dogłębne przedstawienie niemieckiej machiny wojennej w od strony cywili oraz szczegółowy opis Prus Wschodnich pod władzą nazistowską. Na podstawie prezentowanej charakterystyki nazistowskiej Niemiec, godnej wprawnego historyka, można wyrobić sobie ogólne spojrzenie na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki państwa totalitarnego, skupionego na produkcji, służącej tylko dwóm celom - wojnie i ideologii. Ponadto ciekawe są same drobne obserwacje czynione przez Abla, oraz dostrzeżenia symbolicznego znaczenia w sytuacjach, w których dla większości ludzi po prostu nie ma głębszego sensu. Jest tu jednak naprawdę sporo wojennego klimatu, choć większość fabuły toczy się daleko od samych działań wojennych, a także atmosfery pewnej mistyczności, uzyskanej nie tylko dzięki nawiązaniom do tytułowej ballady Goethego, ale też z racji umiejscowienia akcji wśród dzikich puszcz, tajemniczych zamków i nazistowskich placówek.

Powieść napisana jest całkiem dobrze, ale potrafi zmęczyć. Do tego ciężko ją właściwie porządnie zrozumieć i zanalizować. Myślę jednak, że zdecydowanie warto po nią sięgnąć dla samego mistycznego klimatu i tematyki drugowojennej. Niemniej wypadałoby ostrzec wszelkich chętnych do sięgnięcia po powieść Tourniera - na kartach powieści znajdzie się sporo dziwności, jak chociażby specyficzna (choć według mnie daleka od pedofilskiej) fascynacja Tiffaugesa młodymi chłopcami oraz całkiem liczne fragmenty poświęcone defekcji i symboliki fallicznej. Jednak dla mnie nie było w tym nic zdrożnego, ponieważ te elementy naturalnie łączyły się z tematyką podejmowaną przez "Króla Olch".

7,5/10
W "Królu Olch", powieści stosunkowo mało znanego Michela Tourniera, czytelnik jest zabrany sam wgłąb Hiperborei, krainy puszcz i jezior - do Prus Wschodnich. Zanim jednak główny bohater, muskularny okularnik Abel Tiffeauges, tam w ogóle dotrze, niestety należy przebrnąć przez dość nieciekawy początek powieści, którym są "złowieszcze zapiski" bohatera. Abel, gnębiony...

Książka jednocześnie piękna i wstrząsająca. Niezwykła wrażliwość zestawiona z piekłem jakie ludzie organizują innym ludziom i innym żywym istotom.

P.S.
Proszę nie sugerować się opinią "czytelnika" o pseudonimie "Via". Widać, że obdarzony jest wrażliwością kłody drewna i powinien pozostać przy prostych kryminałach kupionych na dworcu.

Książka jednocześnie piękna i wstrząsająca. Niezwykła wrażliwość zestawiona z piekłem jakie ludzie organizują innym ludziom i innym żywym istotom.

P.S.
Proszę nie sugerować się opinią "czytelnika" o pseudonimie "Via". Widać, że obdarzony jest wrażliwością kłody drewna i powinien pozostać przy prostych kryminałach kupionych na dworcu.

Śmiało, mówcie, że się nie znam, trudno. Książka była okropna, naprawdę jedna z najgorszych, jakie przeczytałam w życiu, a na pewno najgorsza w tym roku (i poprzednim prawdopodobnie też). Cóż, to nie gatunek dla mnie.
Streszczenie i więcej moich narzekań:
http://dla-przyjemnosci.blogspot.com/2015/05/krol-olch.html

Śmiało, mówcie, że się nie znam, trudno. Książka była okropna, naprawdę jedna z najgorszych, jakie przeczytałam w życiu, a na pewno najgorsza w tym roku (i poprzednim prawdopodobnie też). Cóż, to nie gatunek dla mnie.
Streszczenie i więcej moich narzekań:
http://dla-przyjemnosci.blogspot.com/2015/05/krol-olch.html

Zaczęło się, że obejrzałam fragment filmu "Król Olch" z rewelacyjnym Johnem Malkovichem i dowiedziałam się, że ekranizacja powstała na podstawie książki. Przeczytałam i naprawdę mi się spodobała. Zawarta w niej opowieść jest nawiązaniem do "oryginalnego" "Króla Olch" stworzonego prze Goethego. Polecam wszystkim zainteresowanym poczynaniami Rzeszy w czasie II wojny światowej. Szczególnie kwestą kształtowania formacji tzw. Hitlerjugend.

Zaczęło się, że obejrzałam fragment filmu "Król Olch" z rewelacyjnym Johnem Malkovichem i dowiedziałam się, że ekranizacja powstała na podstawie książki. Przeczytałam i naprawdę mi się spodobała. Zawarta w niej opowieść jest nawiązaniem do "oryginalnego" "Króla Olch" stworzonego prze Goethego. Polecam wszystkim zainteresowanym poczynaniami Rzeszy w czasie II wojny...