"Skazaniec i panna" to 3 tom serii spod pióra Joanny Wtulich, a przez książki tej pani się płynie, trust me, co więcej to jedne z tych z którymi siadamy rano i kończymy wraz z ostatnią przerzuconą stroną.
Tym razem autorka przybliża nam bardziej losy siostry znanego nam z dwóch pierwszych części Antoniego, która ucieka przed niechcianym małżeństwem, ale nie do końca tak wyobrażała sobie tę dezercję. Los na jej drodze stawia dwóch specyficznych francuzów, których relacja była dla mnie, jak Boga kocham, niczym Shrek i osioł.
Pierre mimo, że drażniący i upierdliwy skradł moje serce, ale więcej nie będę wam zdradzała, musicie mi zaufać, że wykreowane przez panią Wtulich postacie są mocne, różnorodne i barwne, a te kobiece silne i walczące o swoje.

Jeśli zatem lubicie być zabierani na pańskie dwory, książęce salony, a przede wszystkim jeśli ktoś z was lubi książki z historycznym tłem z nienachalnym wątkiem romantycznym, w których wydarzenia i bohaterowie fikcyjni mieszają się z tymi prawdziwymi to ta seria będzie dla was wspaniałą czytelniczą ucztą, a zakończenie nie pozostawia wątpliwości, że w finałowej części BĘDZIE SIĘ DZIAŁO 😁

"Skazaniec i panna" to 3 tom serii spod pióra Joanny Wtulich, a przez książki tej pani się płynie, trust me, co więcej to jedne z tych z którymi siadamy rano i kończymy wraz z ostatnią przerzuconą stroną.
Tym razem autorka przybliża nam bardziej losy siostry znanego nam z dwóch pierwszych części Antoniego, która ucieka przed niechcianym małżeństwem, ale nie do końca tak...

Szkoda, że nie mozna dać zero... porażka... Połowa za mną dalej nie brnę

Szkoda, że nie mozna dać zero... porażka... Połowa za mną dalej nie brnę

Bardzo lubię powieści historyczne i ta pozycja mnie nie zawiodła. Podobały mi się szczególnie pięknie wplątane w fikcyjną fabułę prawdziwe wydarzenia i postacie historyczne. Nie jest to łatwy do napisania gatunek, więc tym bardziej chylę czoła autorce. Uwielbiam także ten element zaskoczenia, gdy na jaw wychodzi prawdziwa tożsamość owego francuskiego skazańca. Wszystko potem zaczęło mi się składać w spójną całość. Troszkę irytowała mnie tylko nieprawdopodobność całego pomysłu, jakoby kobieta podróżująca przez tak długi czas z mężczyznami, mogła zostać zupełnie przez nich nierozpoznana, niezdemaskowana aż do momentu, w którym dosłownie ją rozebrali... No i nie przekonało mnie cała argumentacja szwagierki głównej bohaterki, gdy wysyła ją w pochód z wojskiem. Bohaterzy zachowywali się miejscami nieracjonalnie, ale cóż, czasami tak też jest w życiu. Miłość pcha nas do różnych zachowań/reakcji i często opłakanych w skutkach. Ale czytało mi się książkę bardzo przyjemnie i napewno sięgnę po kolejne tytuły tej autorki. Polecam!

Bardzo lubię powieści historyczne i ta pozycja mnie nie zawiodła. Podobały mi się szczególnie pięknie wplątane w fikcyjną fabułę prawdziwe wydarzenia i postacie historyczne. Nie jest to łatwy do napisania gatunek, więc tym bardziej chylę czoła autorce. Uwielbiam także ten element zaskoczenia, gdy na jaw wychodzi prawdziwa tożsamość owego francuskiego skazańca. Wszystko...

W tej części została przedstawiona przemiana Krysi. W poprzednich częściach była ona tak cichutka, że ledwie ją inni zauważali, a tutaj wyszła z niej całkiem inna osoba. A to wszystko za sprawą ucieczki z domu przed niechcianym ślubem. Oczywiście ta jej ucieczka nie była wcale łatwa i przyjemna, ale to jej nie zniechęciło. Oprócz Krysi pojawiają się też tutaj inne osoby z jej rodziny, o których była mowa we wcześniejszych częściach. Ale najbardziej zaciekawiła mnie końcówka... ;)

W tej części została przedstawiona przemiana Krysi. W poprzednich częściach była ona tak cichutka, że ledwie ją inni zauważali, a tutaj wyszła z niej całkiem inna osoba. A to wszystko za sprawą ucieczki z domu przed niechcianym ślubem. Oczywiście ta jej ucieczka nie była wcale łatwa i przyjemna, ale to jej nie zniechęciło. Oprócz Krysi pojawiają się też tutaj inne osoby z...

empikgo #ebook

empikgo #ebook

Z góry narzucony scenariusz życia wymusza na młodziutkiej Krysi kategoryczny sprzeciw. Niestety nikt nie słucha głosu panny, która jeszcze nie zdążyła pogodzić się ze stratą i złamanym sercem. Jedynie szwagierka dostrzega to, jak dziewczyna miota się w sobie, próbuje postawić na swoim, jednak przez szacunek i oddanie wbrew swojej woli godzi się na to, czego tak naprawdę nie chce. Emilie postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i popycha Krysię w ramiona nieznanej przygody, która wprowadzi wiele zamieszania w dość spokojny świat młodej panny. Los nie ułatwi nikomu zadania i nieraz wywróci świat bohaterów do góry nogami.

Tym razem na piedestał wysuwa się historia postaci, która we wcześniejszych tomach stała na uboczu. Która pojawiła się na chwilę, lecz swoją osobowością i delikatnością została na dłużej, by tym razem przybliżyć czytelnikom swoją opowieść. Od samego początku polubiłam Krysię i cieszę się, że dostała szansę na rozwinięcie skrzydeł. Już wtedy zainteresowała mnie jej postać, o czym myśli, o czym marzy, z czym sobie nie potrafi poradzić i jak uda się jej wybrnąć z przeszkód, jakie postawi na jej drodze niełatwa codzienność. A trzeba przyznać, że Joanna nieźle tę postać przeczołgała przez historię, jednak dla mnie był to bardzo ciekawy zabieg. Dziewczyna musiała szybko dorosnąć, zmężnieć, zawalczyć o siebie i innych. Z niewinnego kaczątka przeistoczyła się w pięknego łabędzia. Będzie to jednak bardzo długa wędrówka, pełna wybojów, śmierci, walki, strachu, obawy o kolejny dzień, chęci udowodnienia, że sobie poradzi w najtrudniejszych sytuacjach, momentów rezygnacji i wiele innych.

Przez każdą sagę napoleońską się po prostu płynie. Fabuła tak wciąga, że trudno się od powieści oderwać, aż nie pozna się jej zakończenia. Postacie i całe tło historyczne dopracowane w najdrobniejszym calu, że pochłaniając kolejne linijki tekstu, ma się wrażenie, jakby opisane w nich wydarzenia miały miejsce w rzeczywistości. Obrazy materializują się przed oczami, czuć zapach spoconych ciał, krwi, w uszy uderza huk strzał, krzyków, rozkazów, a w sercu tli się strach, obawa, niepewność i nadzieja, że jednak wszystko dobiegnie szczęśliwego końca. W tle gęstniejąca atmosfera, adrenalina, która sięga zenitu, humor, przekomarzanie i niepewność jutra. A to wszystko zamknięte w kilkunastostronicowej powieści, która pochłania w całości. Zatapia zęby w czytelniku, tak by nie odłożył książki, aż nie zapozna się z jej finałem, jednak autorka przy końcu wyciąga asa z rękawa i pozostawia czytelnika w szoku, konsternacji i niesłychanej ekscytacji, co jeszcze może się wydarzyć przy następnej nadchodzącej części. Jeśli lubicie powieści z wciągającym tłem historycznym, to polecam waszej uwadze cykl napoleoński!

Z góry narzucony scenariusz życia wymusza na młodziutkiej Krysi kategoryczny sprzeciw. Niestety nikt nie słucha głosu panny, która jeszcze nie zdążyła pogodzić się ze stratą i złamanym sercem. Jedynie szwagierka dostrzega to, jak dziewczyna miota się w sobie, próbuje postawić na swoim, jednak przez szacunek i oddanie wbrew swojej woli godzi się na to, czego tak naprawdę nie...

„Skazaniec i panna” to jedna z moich ulubionych sag z tego gatunku. Jest to moje trzecie spotkanie z rodziną Podolskich. Tym razem jednak to Krysia staje się główną bohaterką rozgrywanych wydarzeń, niesiona ogromnym żalem młoda dziewczyna, która nie chce wyjść za mąż za kandydata wybranego przez rodziców, postanawia uciec i znaleźć schronienie wśród żołnierzy armii Księstwa Warszawskiego. W przebraniu przystępuję do armii, by ramię w ramię z mężczyznami walczyć o wolność swojego kraju. Jak młoda dziewczyna odnajdzie się wśród żołnierzy? Czy uda się jej pozostać niezauważoną?
Jak wspomniałam, to już moje kolejne spotkanie z sagą napoleońską. Mam wrażenie, że każde kolejne jest bardziej udane niż poprzednie. Pani Joanna przenosi nas do świata wojen Napoleona, a opisy bitew były niesamowicie realistyczne i czuć było, z każdy zdaniem, niepokój i lęk, jaki towarzyszył Krysi. Dodatkowo przedstawienie losów Krysi było niezwykle ciekawe- młoda, wydawałoby się, naiwna dziewczyna, pogrążona w żalu za swoją pierwszą miłością postanawia sprzeciwić się rodzicom i uciec, próbując życia na własną rękę.
Historia jest niezwykle ciekawa, pełna zwrotów akcji, wciągająca i nie przesadzę, gdy powiem, że Autorka od pierwszych stron przenosi nas w czasie. Bardzo różnorodni bohaterowie, których z każdym kolejnym tomem poznajemy lepiej, a do tego pełna emocji fabuła- to była naprawdę wspaniała czytelnicza uczta. Do tego zakończenie, które pozostawia z wielką konsternacją i zaskoczeniem i powoduje, że najchętniej od razu sięgnęlibyśmy po kolejny tom tej wspaniałej sagi!

„Skazaniec i panna” to jedna z moich ulubionych sag z tego gatunku. Jest to moje trzecie spotkanie z rodziną Podolskich. Tym razem jednak to Krysia staje się główną bohaterką rozgrywanych wydarzeń, niesiona ogromnym żalem młoda dziewczyna, która nie chce wyjść za mąż za kandydata wybranego przez rodziców, postanawia uciec i znaleźć schronienie wśród żołnierzy armii Księstwa...

Znacie książki z Sagi Napoleońskiej od pani Wtulich? "Skazaniec i panna" to już trzecia część tej serii i jestem bardzo ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

Tym razem fabuła skupia się na Krysi Podolskiej, którą mogliśmy troszkę poznać już w poprzednich częściach. Pogrążona w rozpaczy Krysia ma zostać wydana za mąż za majętnego sąsiada. Młodziutkiej dziewczynie z pomocą bratowej udaje się chwilowo uniknąć okrutnego losu, który ją czeka. Bezpieczne miejsce okazuje się jednak chwilowo nieosiągalne, ponieważ los przygotował dla Krysi kilka dodatkowych przygód na drodze...

Bardzo udana kontynuacja z bohaterką trochę mniej odważną niż Emelie, co słodką, delikatną i niewinną, do czasu aż życie nie postanowi sobie z niej zadrwić i będzie zmuszona zawalczyć o swoją przyszłość. Bohaterka w tej części nieco pokazała na co ją stać, chociaż wydaje mi się, że jej potencjał jeszcze nie do końca został wykorzystany, co mam nadzieję poprawi się w kolejnym tomie sagi, tak samo jak relacja bohaterów. Polecam i z niecierpliwością czekam na kolejną część serii.

Znacie książki z Sagi Napoleońskiej od pani Wtulich? "Skazaniec i panna" to już trzecia część tej serii i jestem bardzo ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

Tym razem fabuła skupia się na Krysi Podolskiej, którą mogliśmy troszkę poznać już w poprzednich częściach. Pogrążona w rozpaczy Krysia ma zostać wydana za mąż za majętnego sąsiada. Młodziutkiej dziewczynie...

,,Dla nich to to samo, co dla mnie szaleńcza konna galopada. Myśli zostawiam daleko za sobą, a zanim mnie one dogonią, jestem spokojna. Przynajmniej przez krótką chwilę. Dźgając płótno igłą, odczuwam podwójnie własną bezsilność. Wtedy złe myśli, wspomnienia są jak stado kruków, co opadają na konający zwierze i dziobią bez litości (...) Chcę uciec od tego, co było i od tego, co mnie czeka. Skupić myśli na czymś innym, zapanować nad własnym ciałem, bo nad przyszłością panować nie mogę".
To właśnie te słowa wypowiada Krysia Podolska, młoda szlachcianka, która niedawno straciła ukochanego. Niestety rodzice postanawiają ją jak najszybciej wydać za mąż za nielubianego przez nią bogatego sąsiada. Krysia, czując wewnętrzny sprzeciw, planuje wraz ze swoją bratową Emilie, ucieczkę. W przebraniu młodego rekruta, wyrusza z nowo formowanym oddziałem do Warszawy. Tam ma trafić do pałacu księcia
Józefa Poniatowskiego. Jednakże wojenna zawierucha, przetaczajaca się przez terytorium Księstwa Warszawskiego, sprawiła że Krysia znalazła się w samym środku bitewnej potyczki. Od niechybnej śmierci ratuje ją francuski żołnierz Robert Brehan. Tajemniczy, niedostępny, momentami obsesowy i gburowaty sprawia, że serce Krysi zaczyna mocniej bić. Uwikłani w niebezpieczną misję muszą stawić czoła wrogim siłą a także własnym słabością. Czy sobie poradzą?
To już trzeci tom wspaniałej Sagi napoleońskiej. Jestem pod wrażeniem kunsztu pisarskiego autorki, te opisy bitewne - wręcz czułam zapach prochu, przenikał mnie strach i niepokój głównej bohaterki. Pięknie poprowadzona narracja, nie pozwoliła mi nawet na chwilę oddechu. A zakończenie przyprawiło mnie o ciarki na plecach, koniecznie muszę przeczytać kolejną część.
Jeśli jeszcze nie znacie twórczości autorki koniecznie musicie nadrobić. Polecam serdecznie.

,,Dla nich to to samo, co dla mnie szaleńcza konna galopada. Myśli zostawiam daleko za sobą, a zanim mnie one dogonią, jestem spokojna. Przynajmniej przez krótką chwilę. Dźgając płótno igłą, odczuwam podwójnie własną bezsilność. Wtedy złe myśli, wspomnienia są jak stado kruków, co opadają na konający zwierze i dziobią bez litości (...) Chcę uciec od tego, co było i od tego,...

[SPOILER ALERT dla osób, które nie czytały wcześniejszych tomów]

W tej, trzeciej już, części historia skupia się na siostrze głównego bohatera - Krysi Podolskiej. To młoda, niezwykle wrażliwa i delikatna kobieta. Niestety, nikt nie interesuje się złamanym sercem dziewczyny i cała rodzina planuje szybkie zamążpójście Krysi z sąsiednim arystokratą - Olszewskim.

Krysia woli umrzeć niż wyjść za tego okrutnika. Postanawia, przy pomocy szwagierki, uciec z domu. Przebrana za mężczyznę planuje dostać się pod protekcję księcia Poniatowskiego. Niestety, plany nie poszły zgodnie z planem i dziewczyna trafia w samo serce walk zbrojnych, gdzie poznaje mrukliwego Roberta Brehana, do którego serce Krysi zabije mocniej.

Romans i powieść historyczna to chyba moje najulubieńsze gatunki. Bawię się przy nich wyśmienicie i tak też było tym razem. "Skazaniec i panna" trafili w moje ręce w sobotni poranek i tego samego dnia, późnym wieczorem książka była już przeze mnie przeczytana. Ciężko było się oderwać. Jak zawsze polecam, ale koniecznie przeczytajcie wcześniejsze tomy. Będzie Wam łatwiej odnaleźć się w niektórych opisanych sytuacjach.
Na koniec nie mogę wspomnieć o zaskakującym zakończeniu - co też się będzie działo w następnej części?! Już nie mogę się doczekać!

[SPOILER ALERT dla osób, które nie czytały wcześniejszych tomów]

W tej, trzeciej już, części historia skupia się na siostrze głównego bohatera - Krysi Podolskiej. To młoda, niezwykle wrażliwa i delikatna kobieta. Niestety, nikt nie interesuje się złamanym sercem dziewczyny i cała rodzina planuje szybkie zamążpójście Krysi z sąsiednim arystokratą - Olszewskim.

Krysia woli...