z każdym kolejnym tomem ta seria robi się coraz fajniejsza

z każdym kolejnym tomem ta seria robi się coraz fajniejsza

“Upadek” Pani Penelope Douglas to rzeczywiście upadek ale mojej wiary w to co czytam. Po “Rywalu” sądziłam, że najgorsze mam za sobą, otóż nie.
Po trzeciej części nie oczekiwałam wiele, dostałam natomiast jeszcze mniej.

“Dręczyciela” oceniłam 8/10. To dużo.
“Rywala” 6/10. Przeciętnie.
“Upadek” oscylował w okolicy 5/10 ale upadł, wyrżnął o ziemię jak ta lala.
Moja ocena upadła, wiarygodność bohaterów się zachwiała a jakakolwiek nadzieja wyje*bała na zbity pysk. Co tu poszło nie tak? Uważam że swoją opinię, dobrą bądź złą, trzeba umieć uargumentować więc już spieszę z odpowiedzią.

Nie ukrywam, że przez ostatnie dwie części brnęłam jedynie dla tomu czwartego, w którym poruszane są losy Tate i Jareda. Jak już wspomniałam wcześniej, nie oczekiwałam od losów K.C i Jaxa wiele. I tak jak wspominałam, dostałam jeszcze mniej. Mam całkiem sporą tolerancję na opowieści o nastolatkach znajdujących w sobie nawzajem, chęci do życia. Naprawdę, jestem w stanie znieść wiele i przymknąć oko a jak trzeba to i nawet dwa.

I gdyby cała książka wyglądała tak jak dwa jej rozdziały, które rozbiły mnie totalnie na łopatki…ale nie, ta książka kpi sobie z czytelnika. W trzecim tomie wsadzono dwa poważne problemy, na podstawie których próbowano budować postacie. I te dwa wątki, które z założenia są traumatyczne, są używane tylko do tłumaczenia toksycznych zachowań bohaterów albo bohatera bo chodzi o Jaxa. Ponadto, pojawia się wątek ojca Jaxa i Jareda, który ma wyjść z więzienia i jest on budowany od samego początku, potem znika na około 4 rozdziały i znowu powraca, tylko nie wiem po co? Żeby zaskoczyć czytelnika, który niby zapomniał o tej postaci? No ja was proszę…

Ta książka n i e jest wiarygodna. Najczęściej używam tego stwierdzenia przy książkach typu fantasy i nigdy nie pomyślałam, że dane mi będzie go użyć przy książce romantyczno-erotycznej. Jednak stało się, na tyle romansów przez ile przebrnęłam ta książka to wyborny żart, który naprawdę poważne wątki traktuje jak szmatę do sprzątania po bohaterach. Moralizowanie o sile miłości i przeznaczenia jest natomiast mydłem do mycia tej podłogi. Ostatnie dwa rozdziały wyglądają jakby autorka pisała je na kolanie i bez żadnej korekty oddała do druku. Pod koniec dosłownie śmiałam się z niedowierzania i zażenowania.

Nie wiem czy zamiarem tej książki było pokazanie, że upadając można sięgnąć dna/ Nie wiem, lecz się domyślam.

“Upadek” Pani Penelope Douglas to rzeczywiście upadek ale mojej wiary w to co czytam. Po “Rywalu” sądziłam, że najgorsze mam za sobą, otóż nie.
Po trzeciej części nie oczekiwałam wiele, dostałam natomiast jeszcze mniej.

“Dręczyciela” oceniłam 8/10. To dużo.
“Rywala” 6/10. Przeciętnie.
“Upadek” oscylował w okolicy 5/10 ale upadł, wyrżnął o ziemię jak ta lala.
Moja ocena...

Jak każdy poprzedni tom ten również rozwalił mnie na łopatki.
Zaskakuje mnie to, że w zależnościami od części którą czytam za każdym razem myślę że dany bohater jest moim ulubionym, a historia najbardziej porywająca. Potem czytam kolejną część i znowu mam te same przekonanie 🙃 to chyba dar Penelope...
Wiec jeżeli wkręciliście się w "dręczyciela" i "rywala" to losy k.c i Jaxona też wami zawładną

Jak każdy poprzedni tom ten również rozwalił mnie na łopatki.
Zaskakuje mnie to, że w zależnościami od części którą czytam za każdym razem myślę że dany bohater jest moim ulubionym, a historia najbardziej porywająca. Potem czytam kolejną część i znowu mam te same przekonanie 🙃 to chyba dar Penelope...
Wiec jeżeli wkręciliście się w "dręczyciela" i "rywala" to losy k.c i...

"Nigdy nie poznałem kogoś, kto byłby aż tak bardzo zdesperowany, aby nie być tym, kim jest"❤️
💻
UPADEK - PENELOPE DOUGLAS
(tłum. Katarzyna Dyrek)
8/10⭐️
💻
Q: jak często mylą Was pozory?🤔
💻
Opowiem Wam historię...
Historię dziewczyny, która udaje...
Historię chłopaka o ciężkiej przeszłości...
Historię dwójki ludzi, która pragnie tylko tego, by zauważono ich naprawdę...
💻
❤️"Codziennie pragnąłem czuć się jedynie chciany"
💻
Bardzo czekałam na historię Jaxa. Czy się zawiodłam? W sumie to nie. Rozumiałam jego zachowanie, wątpliwości i ten głos z tyłu głowy, który szeptał mu złe rzeczy. Przez całą powieść miałam ochotę siąść z nim na kanapie, okryć się kocem i z herbatami w ręku wysłuchać go tak, jak jeszcze nikt tego nie zrobił❤️
💻
K.C. nie lubiłam już w Dręczycielu. Wkurzało mnie, że tak namawiała Tate do złego. Teraz jednak...Teraz jednak jest mi jej żal. W tym wszystkim ona się stała ofiarą, choć nie było w tym jej winy. Jej dzienniki...Każdy wpis doprowadził mnie do łez, podobnie jak wspomnienia Jaxa. Muszę otwarcie przyznać, że pozory, które sprawiała, zmyliły mnie dość mocno, jeśli chodzi o ocenę jej samej
💻
Wciąż jednak fabuła cały czas się skupia głównie na teraźniejszości. Z przeszłości są tylko bardzo nieliczne wspomnienia i resztę trzeba sobie dopowiadać. Nie zmienia to jednak faktu, że cały czas ciekawi czytelnika co się wydarzy dalej
💻
❤️"Jeśli nie możesz kogoś pokonać, dołącz do nich"

"Nigdy nie poznałem kogoś, kto byłby aż tak bardzo zdesperowany, aby nie być tym, kim jest"❤️
💻
UPADEK - PENELOPE DOUGLAS
(tłum. Katarzyna Dyrek)
8/10⭐️
💻
Q: jak często mylą Was pozory?🤔
💻
Opowiem Wam historię...
Historię dziewczyny, która udaje...
Historię chłopaka o ciężkiej przeszłości...
Historię dwójki ludzi, która pragnie tylko tego, by zauważono ich...

Przeczytałam ponad połowę książki, ale w męczarniach. Nie jestem w stanie ukończyć tej historii. Nie czuję, że czytam coś autorstwa P. Douglas. Zawiodłam się :(

Przeczytałam ponad połowę książki, ale w męczarniach. Nie jestem w stanie ukończyć tej historii. Nie czuję, że czytam coś autorstwa P. Douglas. Zawiodłam się :(

RECENZJA
3 tom serii Fall Away ,od P.Douglas.
Nie ukrywam ,że dość długo czekałam na pojawienie się tej części, po przeczytaniu dwóch poprzednich nie mogłam się tej doczekać ,w szczególności, że wzmianka o głównym bohaterze Była w drugim Tomie., Który od razu zawojował moje serce
Kończąc drugi tom miałam uśmiech na twarzy i wiedziałam ,że jeżeli historia będzie o nim to będzie Nieziemska.( opis od wydawcy znajdziecie w komentarzu.) Byłam bardzo ciekawa jak autorka poradzi sobie z postacią Jaxa. No i muszę wam powiedzieć, że się nie zawiodłam, a wręcz czuję niedosyt po przeczytaniu tych trzech tomów. Czytając książki tej autorki jestem już przekonana że zabierze mnie w świat barwnych postaci śmiesznych dialogów zabawnych sytuacji oraz namiętnych i erotycznych scen. Jeżeli chodzi o główną bohaterkę to niestety nie bardzo mi się podobała w pierwszej części Szczególnie po tym świństwie które zrobiła Tate, ale jak się okazało I ona skrywała swoje za uszami i jej postać została wykreowana w tej części genialnie, to co przeżyła to jak się zachowywała Bardzo mi się podobało, A może powinnam powiedzieć nie K.C tylko Juliet. Tak samo z bohaterem męskim, co przeżył Jax, i to co zafundowali mu bliscy ludzie w przeszłości i te piekło, które mu zgotowano ,To w jaki sposób autorka przekazała nam jego historię bardzo mocno mnie poruszyło i bardzo mi się jego postać podobała. Mało kto byłby w stanie podnieść się po takim upadku jaki on przeżył. Może w tej części historia nie była tak bardzo wciągająca jak w pierwszej jeżeli chodzi o namiętne przyciąganie między bohaterami, Natomiast tutaj podobała mi się ogólnie charakterystyka bohaterów. Historia mimo że smutna to bardzo wciągająca momentami zabawna. Kończąc ten trzeci Tom Jestem usatysfakcjonowana wyborem bohaterów i tym jak to się wszystko skończyło. I mimo że to są historie typowo o nastoletnich problemach to ja czytając te książki bawiłam się świetnie i wcale się nie czuję do nich za stara. Autorka poradziła sobie świetnie z całą serią ja jestem zachwycona Polecam serdecznie wszystkim którzy chcą poznać te dzieciaki.ja ich pokochałam i wam serdecznie też polecam.
#bookstagram #penelopedouglas#kochamksiazki#
~IVA♡10/10((☆))

RECENZJA
3 tom serii Fall Away ,od P.Douglas.
Nie ukrywam ,że dość długo czekałam na pojawienie się tej części, po przeczytaniu dwóch poprzednich nie mogłam się tej doczekać ,w szczególności, że wzmianka o głównym bohaterze Była w drugim Tomie., Który od razu zawojował moje serce
Kończąc drugi tom miałam uśmiech na twarzy i wiedziałam ,że jeżeli historia będzie o nim to...

K.C. i Jax. Ona jest po bolesnym rozstaniu z chłopakiem, unika ryzyka i nie wie, kim jest. Jax wiele w życiu przeszedł i ukrywa swoje prawdziwe oblicze, skupiając się na przygodnych relacjach. Ale K.C. odkąd ją zobaczył miała szczególne miejsce w jego sercu. Tego lata są sami w miasteczku, a powietrze aż kipi od skrywanych emocji.


Chociaż nie przepadam za K.C. ani Jaxem, to czytanie tej książki było bardzo fajne!

K.C. i Jax. Ona jest po bolesnym rozstaniu z chłopakiem, unika ryzyka i nie wie, kim jest. Jax wiele w życiu przeszedł i ukrywa swoje prawdziwe oblicze, skupiając się na przygodnych relacjach. Ale K.C. odkąd ją zobaczył miała szczególne miejsce w jego sercu. Tego lata są sami w miasteczku, a powietrze aż kipi od skrywanych emocji.


Chociaż nie przepadam za K.C. ani Jaxem,...

Mimo iż jest to kontynuacja serii, którą pokochałam nie potrafiłam do końca odnaleźć się w tej historii. Na tle Dręczyciela, czy Rywala moim zdaniem wypada znacznie słabiej. Nie potrafiłam poczuć klimatu, do ktoewgo przyzwyczaiły mnie poprzednie czesci. Dla zamknięcia historii pewnie przeczytam również następną część, jednak nie spodziewam się po niej zbyt wiele.

Mimo iż jest to kontynuacja serii, którą pokochałam nie potrafiłam do końca odnaleźć się w tej historii. Na tle Dręczyciela, czy Rywala moim zdaniem wypada znacznie słabiej. Nie potrafiłam poczuć klimatu, do ktoewgo przyzwyczaiły mnie poprzednie czesci. Dla zamknięcia historii pewnie przeczytam również następną część, jednak nie spodziewam się po niej zbyt wiele.

O tym, że historia Jaxa będzie mocna i ciężka mogłam się przekonać już podczas czytania „Dręczyciela”. Dla Jareda wakacyjny pobyt z bratem skończył się tak skrajną zmiana zachowania i podejścia do Tate a jakie piętno odbił na o wiele młodszym chłopcu, dla którego było to codziennością przez wiele lat? Do tego dostajemy historie równie mocno poturbowanej K.C. które w głównej mierze wiązała się z ogromnym cierpieniem i przemocą psychiczną jakiej żadna dziewczynka nie była by w stanie udźwignąć, dla Juliet jednak nie było innego wyjścia.

Oboje tak poturbowanych bohaterów równa się bardzo trudnej i ciężkiej historii, która w żadnym stopniu mnie nie przytłoczyła. Jedynie trudno czytać jak mocno los dotknął ich obojga, jak wiele przeszli ile demonów pokonali by być tu gdzie są teraz. Do tego maski które zakładali na codzień pięknie obrazują, że czasami to co o kimś wydaje nam się że wiemy to jedynie jakieś pozory i nie mają nic wspólnego z prawdą. Były momenty, w których nie mogłam zrozumieć zachowania Jaxa lub Juliet jednak im dalej biegła historia a w zasadzie występowały wspomienia losów jednego z tej dwójki tym moje wątpliwości się rozwiewały.

Zdecydowanie nie będzie to książka dla każdego i myślę, że zabrakło tu ostrzeżeń dla wrażliwych czytelników bo choć książka opowiada o dwudziestolatkach to znajdziemy tu nieco trudnych scen, w tym mocniejsze sceny s3ksu. Ten tom określiłabym jako najtrudniejszy pod wieloma względami, nie tylko poruszanych tematów ale także najtrudniejszycg bohaterów, najtrudniejszych historii czy w końcu najtrudniejszej ale prawdziwej miłości…

O tym, że historia Jaxa będzie mocna i ciężka mogłam się przekonać już podczas czytania „Dręczyciela”. Dla Jareda wakacyjny pobyt z bratem skończył się tak skrajną zmiana zachowania i podejścia do Tate a jakie piętno odbił na o wiele młodszym chłopcu, dla którego było to codziennością przez wiele lat? Do tego dostajemy historie równie mocno poturbowanej K.C. które w głównej...

K.C. nie przypadła mi do gustu już w pierwszym tomie tej serii. Irytowała, mieszała, postępowała całkowicie bezmyślnie. A Jax? No cóż, był w porządku, ale w dwóch poprzednich częściach nie stanowił nawet drugich skrzypiec. Był gdzieś w tle i mało co wnosił do fabuły oprócz akcji w „Dręczycielu”.

Dlatego też czytanie „Upadku” nie było dla mnie pasjonujące. Średnio chciało mi się czytać książkę o dwóch osobach, które w poprzednich częściach prawie w ogóle mnie nie interesowały.

Natomiast jakby spojrzeć na to teraz, to w sumie nie było to takie złe.

W tej części poznajemy zarówno historię K.C. Carter jak i Jaxona Trenta. Oboje przeżyli piekło i nawet najgorszemu wrogowi nie życzyłabym tego, co oni musieli przeżywać w dzieciństwie.

A już ich wspólna część życia jest… w porządku. Nie porywa, ale można ją przeczytać dla zaspokojenia ciekawości, jeśli chodzi o losy innych bohaterów. Natomiast myślę, że mogłabym tu powiedzieć, że jest specyficzna. A przynajmniej dla mnie. K.C. i Jax na swój sposób do siebie docierają i momentami ich relacja przypominała sinusoidę. Było dobrze, tylko po to by się zaraz to mogło zepsuć.

Dużo więcej tutaj na jej temat nie powiem, bo przynajmniej moim zdaniem nie ma co. Jeśli ktoś polubił tą dwójkę w poprzednich częściach, to myślę, że „Upadek” przypadnie mu do gustu.
Ale kiedy komuś albo Jax, albo K.C. nie przypadli go gustu, to ta książka będzie po prostu swego rodzaju zabiciem czasu?

Moja opinia o dziewczynie się nie zmieniła, mimo informacji, których się o niej dowiedziałam, a Jax jak był Jaxem, tak nim po prostu został.

K.C. nie przypadła mi do gustu już w pierwszym tomie tej serii. Irytowała, mieszała, postępowała całkowicie bezmyślnie. A Jax? No cóż, był w porządku, ale w dwóch poprzednich częściach nie stanowił nawet drugich skrzypiec. Był gdzieś w tle i mało co wnosił do fabuły oprócz akcji w „Dręczycielu”.

Dlatego też czytanie „Upadku” nie było dla mnie pasjonujące. Średnio chciało...