"Kluczem do utrzymania twarzy pokerzysty nie jest wyzbycie się wszystkich emocji [...] Ważne jest, żeby myśleć o czymś innym niż karty, które masz w ręce, ale cały czas o tym samym."

Jestem rozczarowana.
Nie mogę powiedzieć, że spodziewałam się czegoś innego, bo nastawiałam się na wiele zagadek, które dostałam. Mam jednak wrażenie, że niektóre sytuacje były bardzo na siłę. Zakończenie natomiast totalnie mnie rozczarowało.

"Kluczem do utrzymania twarzy pokerzysty nie jest wyzbycie się wszystkich emocji [...] Ważne jest, żeby myśleć o czymś innym niż karty, które masz w ręce, ale cały czas o tym samym."

Jestem rozczarowana.
Nie mogę powiedzieć, że spodziewałam się czegoś innego, bo nastawiałam się na wiele zagadek, które dostałam. Mam jednak wrażenie, że niektóre sytuacje były bardzo na siłę....

Intrygujaca, wciągającą, po prostu genialna.

Intrygujaca, wciągającą, po prostu genialna.

Bardzo mocno naciągane i według mnie przeciągnięte na siłę zakończenie serii. Tej części mogłoby już nie być i po zakończeniu poprzedniej już sięgnęłam po nią z takim zapałem jak po poprzednią książkę z tej serii. Zakończenie mocno przewidywalne. Niektóre wątki domknięte „na kolanie”

Bardzo mocno naciągane i według mnie przeciągnięte na siłę zakończenie serii. Tej części mogłoby już nie być i po zakończeniu poprzedniej już sięgnęłam po nią z takim zapałem jak po poprzednią książkę z tej serii. Zakończenie mocno przewidywalne. Niektóre wątki domknięte „na kolanie”

Całkiem dobrze oceniam całe trzy tomy i na ich lekturze poprzestanę. To jest dla mnie zamknięta historia, zagadka rozwiązana, finito. Każdy kolejny tom - czwarty i piąty to już odgrzewane historie bazujące na popularności poprzednich. Co za dużo to niezdrowo.

Całkiem dobrze oceniam całe trzy tomy i na ich lekturze poprzestanę. To jest dla mnie zamknięta historia, zagadka rozwiązana, finito. Każdy kolejny tom - czwarty i piąty to już odgrzewane historie bazujące na popularności poprzednich. Co za dużo to niezdrowo.

Ta książka ciągle trzymała w napięciu, ciągłe tajemnice, zadania, rozwiązania zagadek. Nie dało się nudzić. Nie spodziewałam się biegu wydarzeń. Nie podejrzewałam jakie będzie zakończenie. Czy byłam zawiedziona? Czy chciałabym aby historia miała inny koniec? Możliwe że w jakimś procencie tak. Jednak taki rozwój wydarzeń też uważam za satysfakcjonujący. Polecam.

Ta książka ciągle trzymała w napięciu, ciągłe tajemnice, zadania, rozwiązania zagadek. Nie dało się nudzić. Nie spodziewałam się biegu wydarzeń. Nie podejrzewałam jakie będzie zakończenie. Czy byłam zawiedziona? Czy chciałabym aby historia miała inny koniec? Możliwe że w jakimś procencie tak. Jednak taki rozwój wydarzeń też uważam za satysfakcjonujący. Polecam.

chyba najlepszy tom z tych trzech książek. najwięcej się działo, akcja nie spowalniała, wciągu niej pojawiała się masa pytań.
na początku miałam obawy, że nie zdołam przeczytać, pomimo krótkich rozdziałów i większej czcionki.
nie spodobał mi się wybór głównej bohaterki, co do braci... ale jak to woli.
czekałam na rozwinięcie relacji pomiędzy Max a Xandrem i cóż nie doczekałam się.
książka wywołała we mnie sporo emocji, a nie zapowiadała się na taką.
muszę kolejny raz pożegnać trylogię... Może kiedyś przeczytam jeszcze raz? Może będę miała zupełnie inne przemyślenia? kto wie...

chyba najlepszy tom z tych trzech książek. najwięcej się działo, akcja nie spowalniała, wciągu niej pojawiała się masa pytań.
na początku miałam obawy, że nie zdołam przeczytać, pomimo krótkich rozdziałów i większej czcionki.
nie spodobał mi się wybór głównej bohaterki, co do braci... ale jak to woli.
czekałam na rozwinięcie relacji pomiędzy Max a Xandrem i cóż nie...

Przed nami trzecia (i chyba już ostatnia - choć nie jestem pewna) recenzja książki z cyklu The Inheritance Games. Z tej okazji warto dodać, że to zdecydowanie najmniej potrzebna część tej serii 🫠

Kto się orientował ten wie, że nasza szczęściara Avery odziedziczyła miliony (jak nie miliardy) pieniążków. Poprzednie 2 tomy skupiały się: 🌼 na grach, które przygotował zmarły Tobias Hawthorne, 🌼 trochę na relacji miłosnej naszej bohaterki z dwójką z braci 🌼 a także na tożsamości samej Avery.
Tutaj nieco od tego odchodzimy. W 3 części widzimy ostateczne pożegnanie się seniora z jego wnukami, a także odpowiadamy sobie w końcu na pytanie: czemu ta Avery?

3 tom ma wszystko to co posiadały poprzednie dwa; fajnych bohaterów, akcję, jakąś intrygę w tle. Niestety, myślę, że całość troszkę chyba przytłoczyła naszą autorkę. Dodawanie coraz to nowszych wątków miało zapewne nas wciągnąć, jednak ja odniosłam wrażenie, że większość z akcji jest dodana na siłę. Avery i bracia Hawthorne poradziliby sobie bez tej części, zwłaszcza, że główna intryga jest nieco przewidywalna i znowu - niezbyt wiarygodna.
Do tego nie mogę uwierzyć co dzieje się z Graysonem w tej części 😂 Zrobiono mu chyba pranie mózgu.

Bardzo jednak podobał mi się wątek Xandera i jego relacji z Max. No i nie ukrywam, że dobrnęłam do końca bo bardzo mnie ciekawiło, co Avery zrobi z tym całym bogactwem.

Cała seria jest przyjemna, relaksująca, milutka. Bohaterowie są do przytulenia. Natomiast pewne momenty rozczarowują, niektóre pozostawiają po sobie takie poczucie, że „coś jest sklejane na ślinę”.

Żegnamy się z Hawthornami. Ale Xandera będę mieć w sercu❤️

Julka (instagram: mole_na_stronach)

Przed nami trzecia (i chyba już ostatnia - choć nie jestem pewna) recenzja książki z cyklu The Inheritance Games. Z tej okazji warto dodać, że to zdecydowanie najmniej potrzebna część tej serii 🫠

Kto się orientował ten wie, że nasza szczęściara Avery odziedziczyła miliony (jak nie miliardy) pieniążków. Poprzednie 2 tomy skupiały się: 🌼 na grach, które przygotował zmarły...

Rewelacyjna! Jak ja się cieszę, że moja córka wciągnęła mnie w tę serię☺️ Szybka akcja, jeszcze więcej zagadek, jakby nawet bardziej logicznie poukładana fabuła, ciekawe tajemnice i ich rozwiązania, z jeszcze ciekawszym zakończeniem. Kolejna części - przybywaj!

Rewelacyjna! Jak ja się cieszę, że moja córka wciągnęła mnie w tę serię☺️ Szybka akcja, jeszcze więcej zagadek, jakby nawet bardziej logicznie poukładana fabuła, ciekawe tajemnice i ich rozwiązania, z jeszcze ciekawszym zakończeniem. Kolejna części - przybywaj!

5/5 ❤️

Stare łamigłówki pozostawione przez seniora zostały rozwiązane i sądzić by się mogło, że będąc na prostej linii do objęcia spadku, nic już Avery nie grozi. Niestety nie. I jakże Avery chciałaby się mylić. Jednakże wraz z odnalezieniem Toby’ego, na planszy pojawia się nowy przeciwnik, który wciąga przyszłą miliarderkę i braci Hawthorne do swojej niebezpiecznej rozgrywki. Chcąc zrozumieć wroga, Avery z braćmi muszą cofnąć się do przeszłości nieżyjącego Tobiasa Hawthorne’a i odkryć, jakim człowiekiem tak naprawdę był i komu zalazł za skórę.

Trzeci tom serii utrzymuje poziom swoich poprzedniczek. Historia rozpędza się praktycznie od samego początku. Napięcie towarzyszące bohaterom jest wręcz namacalne. Cała fabuła to jedna wielka mroczna zagadka rodu Hawthorne. Każdy element tej historii został przez autorkę bardzo solidnie napisany. Należą jej się brawa za to, że po drodze nie wykopyrtnęła się z żadną zagadką. Na końcu wszystko ładnie się ze sobą łączy. Wierzyć mi się nie chce, że już od pierwszego tomu Jennifer Lynn Barnes trzymała mnie w swoich sidłach. Czytelnik śledzi działania bohaterów z zapartym tchem, nie chcąc niczego przegapić.

Avery jest pod ogromną presją, do odziedziczenia majątku pozostało jej jeszcze tylko kilka tygodni. Niestety prasa nie daje jej ani na moment wytchnienia, kancelaria naciska, by Avery zgodziła się na zarząd powierniczy, a do tego u progu bram posiadłości Hawthorne House pojawia się nowa osoba, która potencjalnie może stanowić zagrożenie, a wraz z nią kolejna zagadka seniora do rozwiązania. I jak tu nie oszaleć?

„Nasz dziadek zwykł mówić, że każdy wybór wart dokonania ma swoją cenę”.

Przyznam jednak, że drugi tom pod względem zagadek bardziej mi się podobał, ale to też pewnie dlatego, że było ich po prostu więcej. Rozwiązanie jednej z nich prowadziło do drugiej. W finałowym tomie Avery skupia się za to na dwóch głównych łamigłówkach i poszukuje odpowiedzi w obrębie Hawthorne House. Nie znaczy to jednak, że wypadły one gorzej, nie, absolutnie. Fabuła na tyle dynamicznie posuwa się na przód, że w trakcie się w ogóle o tym nie myśli. Nie można się od książki oderwać, bo prawie każdy rozdział jest zakończony cliffhangerem!

„Hawthorne’owie niczego nie kochali bardziej od rywalizacji i wygrywania”.

Na Avery, braci i ich przyjaciół czekają coraz bardziej skomplikowane wyzwania, w tym jedno szczególnie podchwytliwe. Czy osoba u progu bram posiadłości jest przyjacielem, czy wrogiem? Można jej ufać, czy raczej nie? No i dochodzimy do momentu, który najmniej mi się podobał. Nie spoilerując, pojawienie się nowej postaci dużo namiesza. Wprowadzi ona chaos i zamęt, i wydobędzie z niektórych to, co najgorsze. Szczególny wpływ będzie mieć na Graysona, który w tym czasie nie radził sobie zbyt dobrze.

„Ale przede wszystkim nie umiem go nienawidzić dlatego, że sprowadził mi ciebie, Avery Kaylie Grambs”.

Wątek miłosny jest fajnym dodatkiem i cieszę się, że wciąż nie grał głównych skrzypiec. Każdy moment Avery i Jamesona chłonęłam z uśmiechem na ustach (no może poza jednym, który wywołał u mnie szok).

W trzecim tomie Avery wreszcie otrzymuje odpowiedź na najbardziej nurtujące ją pytanie; dlaczego ona? I mimo że powód okazuje się dość oczywisty, to nawet przez sekundę nie przyszedł mi on do głowy. Nie ukrywam, że oczekiwałam innej odpowiedzi, ale i ta ostatecznie mnie satysfakcjonuje. Bądź co bądź, niektóre wątki autorka poprowadziła tak, aby móc sobie do nich wrócić, toteż nie mogę się doczekać kolejnej części serii.

„The Inheritance Games. Ostatni Gambit” to naprawdę dobre zwieńczenie trylogii. Jest tajemniczo, mrocznie i nieprzewidywalnie! Jestem ciekawa, co autorka zaprezentuje w „The Grandest Game”, poprzeczkę postawiła sobie wysoką!

5/5 ❤️

Stare łamigłówki pozostawione przez seniora zostały rozwiązane i sądzić by się mogło, że będąc na prostej linii do objęcia spadku, nic już Avery nie grozi. Niestety nie. I jakże Avery chciałaby się mylić. Jednakże wraz z odnalezieniem Toby’ego, na planszy pojawia się nowy przeciwnik, który wciąga przyszłą miliarderkę i braci Hawthorne do swojej niebezpiecznej...

Zajebista, ale powinna wybrać Greysona

Zajebista, ale powinna wybrać Greysona