Głównym bohaterem książki „Hydropolis” jest Elek, a właściwie Leonard. Mieszka on w tak zwanej Drugiej Kolonii Podwodnej i jest nastolatkiem. Życie w Hydropolis jest dość specyficzne. Pełno w nim zakazów i nakazów, różnego rodzaju ograniczeń. W mniemaniu Inżynierów, którzy sprawują pieczę nad doskonałym jego funkcjonowaniem, życie w kolonii jest życiem bezpiecznym i takim, w którym zaspokojone są wszelkie potrzeby ludzi, by przetrwać. Jednakże jest kilka ALE. To funkcjonowanie pod wodą bez świadomości o istnieniu jakiegokolwiek świata ponad powierzchnią wody, bo taki rzekomo już od dawna nie istnieje. Dla zbuntowanych nastolatków najgorsze jest to, że kolonia oznacza funkcjonowanie w rytmie Uniwersalnych Zasad Bezpieczeństwa, z którymi trudno jest się zgodzić. Jednakże każde, nawet najmniejsze złamanie tych zasad może oznaczać śmierć dla wszystkich w Hydropolis. Leonarda w pewnym momencie spotyka coś, czego się nie spodziewał. Coś co burzy dotychczasowe postrzeganie świata w Hydropolis. Udaje mu się ujrzeć ponownie swą siostrę Alicję, z którą nie ma możliwości skontaktowania się po odbyciu przez nią Przejścia do innej, odległej Kolonii. Alicja w zaszyfrowanej rozmowie z bratem przekazuje mu informację aby, gdy nadarzy się taka możliwość, uciekł z Hydropolis, bo niekoniecznie wszystkie informacje, które są im tutaj przekazywane są zgodne z prawdą. Odtąd Elek jest skołowany i zaczyna się zastanawiać czy istnieje inne życie poza tym w ich kolonii? I co znajduje się nad powierzchnią oceanu, którą dorośli traktują bardzo zdawkowo? Chyba czas podjąć ryzyko i wyruszyć na poszukiwanie prawdy…

Powieść since fiction napisana dla młodzieży przez Miłoszewskiego to wciągająca i pełna zwrotów akcji historia. To opowieść o dojrzewaniu, buncie, walce o zachowanie intymności emocjonalnej i intelektualnej, a także poszukiwaniu drogi do osobistej wolności. Myślę, że tytuł ten jest bardzo dobrą literaturą dla współczesnego, nastoletniego odbiorcy. Polecam.

Głównym bohaterem książki „Hydropolis” jest Elek, a właściwie Leonard. Mieszka on w tak zwanej Drugiej Kolonii Podwodnej i jest nastolatkiem. Życie w Hydropolis jest dość specyficzne. Pełno w nim zakazów i nakazów, różnego rodzaju ograniczeń. W mniemaniu Inżynierów, którzy sprawują pieczę nad doskonałym jego funkcjonowaniem, życie w kolonii jest życiem bezpiecznym i takim,...

Początkowo Piotrek poprosił o ocenę 6. Wynikało to z tego, że Stan, najlepszy przyjaciel Elka zginął i Piotrek ogromnie to przeżył. Nie powiem, ja też bardzo się wzruszyłam. Czytając scenę, w której Stan umiera, łamał mi się głos. Musiałam kilka razy odchrząknąć, żeby nie rozpłakać się przy Piotrku.
To, że nie wszystko jest szczęśliwe, że w książce umiera najlepszy kumpel, że Elek trafia do strefy kontroli, sprawia, że historia mega zyskuje.
Kolejna pozycja kupiona na lotnisku :) ląduje w naszej biblioteczce. W zamiarze przeczytanie całej trylogii! Ciekawe co się zadzieje?! :)

Początkowo Piotrek poprosił o ocenę 6. Wynikało to z tego, że Stan, najlepszy przyjaciel Elka zginął i Piotrek ogromnie to przeżył. Nie powiem, ja też bardzo się wzruszyłam. Czytając scenę, w której Stan umiera, łamał mi się głos. Musiałam kilka razy odchrząknąć, żeby nie rozpłakać się przy Piotrku.
To, że nie wszystko jest szczęśliwe, że w książce umiera najlepszy kumpel,...

Fajna szata graficzna

Fajna szata graficzna

Nie no. Niech p. Miłoszewski zostanie przy książkach dla dorosłych. Promocja przemocy, wyzwisk, wulgarnych zachowań, wciśnięcie na siłę LGBT... Miks matek, ojców, zmiany układów na bieżąco... Bardzo "nowoczesna" i demoralizująca pozycja.

Nie no. Niech p. Miłoszewski zostanie przy książkach dla dorosłych. Promocja przemocy, wyzwisk, wulgarnych zachowań, wciśnięcie na siłę LGBT... Miks matek, ojców, zmiany układów na bieżąco... Bardzo "nowoczesna" i demoralizująca pozycja.

Miłe zaskoczenie. Ciekawy, w zasadzie postapokaliptyczny świat podwodnych kolonii, gdzie każdy ruch i słowo są przez kogoś obserwowane i kontrolowane. Przepiękne klimatyczne ilustracje. Podoba się zarówno mi, jak i 11-latkowi. Chętnie sięgamy po drugi tom i mam nadzieję, że trylogia doczeka się szybkiego zakończenia. Szczerze mówiąc mam nadzieję, jeszcze nie znając zakończenia, że książka zostanie zekranizowana.
Jedyne co mnie osobiście drażniło, to to, bez czego najwyraźniej współczesne filmy i książki nie potrafią się obecnie obejść, wątek związku jednopłciowego.

Miłe zaskoczenie. Ciekawy, w zasadzie postapokaliptyczny świat podwodnych kolonii, gdzie każdy ruch i słowo są przez kogoś obserwowane i kontrolowane. Przepiękne klimatyczne ilustracje. Podoba się zarówno mi, jak i 11-latkowi. Chętnie sięgamy po drugi tom i mam nadzieję, że trylogia doczeka się szybkiego zakończenia. Szczerze mówiąc mam nadzieję, jeszcze nie znając...

audiobook ma dźwiękowe tło nie tylko lektora słuchając na większych prędkościach to tło mnie drażniło bo stawało się nie czyste. Sama książka mnie nie porwała historia jak na razie skupiła się bardziej na opisie miejsca niż samej przygodzie.
p.s
w książce występują przeróżne płciowe konfiguracje rodzinne.

audiobook ma dźwiękowe tło nie tylko lektora słuchając na większych prędkościach to tło mnie drażniło bo stawało się nie czyste. Sama książka mnie nie porwała historia jak na razie skupiła się bardziej na opisie miejsca niż samej przygodzie.
p.s
w książce występują przeróżne płciowe konfiguracje rodzinne.

Przyjemnie się czyta, jest to wbrew pozorom pozycja dla starszych dzieci. Rodzice powinni sami przeczytać Hydropolis zanim dadzą ją dziecku. Sama historia przypomina do złudzenia książkę Lois Lowry "The Giver" (chodź umówmy się the Giver jest książką genialną, Hydropolis tylko średnią) po polsku "Dawca", zwłaszcza początek tej historii.

Przyjemnie się czyta, jest to wbrew pozorom pozycja dla starszych dzieci. Rodzice powinni sami przeczytać Hydropolis zanim dadzą ją dziecku. Sama historia przypomina do złudzenia książkę Lois Lowry "The Giver" (chodź umówmy się the Giver jest książką genialną, Hydropolis tylko średnią) po polsku "Dawca", zwłaszcza początek tej historii.

Miłoszewski trzyma formę. Wielopoziomowo ciekawa książka. Na wierzchu lekki, pod spodem mocny i (nomen omen) głęboki przekaz.

Miłoszewski trzyma formę. Wielopoziomowo ciekawa książka. Na wierzchu lekki, pod spodem mocny i (nomen omen) głęboki przekaz.

Książka podobała mi się, ale zdecydowanie nie stała się moją ulubioną. Główny bohater zdaje się być dość dziecinny jak na swój wiek, a jego mało co wnoszące komentarze i wstawki utrudniają odbiór sytuacji. Przez stylizowany na młodzieżowy, a tak naprawdę dość naciągany i niezrozumiały przez ilość potocznego słownictwa język nie budował odpowiednio klimatu i czasami sama musiałam się dłużej zastanawiać, o co w ogóle chodzi w danym opisie.
Co ciekawe, gdy słownictwo kuleje i nie robi największego wrażenia, tak wyzwiska są tutaj używane cały czas przez bohaterów, a ukazywane jest to jako coś naturalnego, za co można podziwiać. Chyba autor nie ma zbytnio do czynienia z dziećmi w tym wieku na codzień.
To jednak, co zrobiło na mnie duże wrażenie to stworzony świat. Nie jest to kolejna baśniowa, cukierkowa kraina pełna sielanki i beztroski, tylko dystopijna cywilizacja, w której nie obca jest inwigilacja, brak prywatności czy niezdrowy strach przed karą ze strony wyższego dyktanda. Gdyby tylko autor zdecydował się napisać to wszystko swym normalnym, dorosłym językiem i dodać głównemu bohaterowi parę lat więcej, mogłoby być idealnie.

Książka podobała mi się, ale zdecydowanie nie stała się moją ulubioną. Główny bohater zdaje się być dość dziecinny jak na swój wiek, a jego mało co wnoszące komentarze i wstawki utrudniają odbiór sytuacji. Przez stylizowany na młodzieżowy, a tak naprawdę dość naciągany i niezrozumiały przez ilość potocznego słownictwa język nie budował odpowiednio klimatu i czasami sama...

świetna pozycja!

świetna pozycja!