Cartes de langues etrangeres :) and also some news in English und Deutsch, młodzi znaleźli w butelce.

Cartes de langues etrangeres :) and also some news in English und Deutsch, młodzi znaleźli w butelce.

Komiksowe adaptacje literatury to nie jest łatwy kawałek chleba - przekonuje się o tym Egmont ze swoją nową serią, która co tu dużo mówić - czterech liter nie urywa, a i rzadko nawet porywa, najczęściej po prostu zwyczajnie mierzi poprawnością rzemieślniczą oraz w jakimś stopniu irytuje marnowanymi szansami. "Dzieci" pokazują jak należy to robić. Egmoncie, idź tą drogą!

LiT dostarcza nam piękne wydanie w twardej oprawie i zapewniającym odpowiednią wizualizację przecudnych panoram formacie 24x32. Jedyne czego mi tu brakuje to nieco bardziej błyszczącego papieru, który jeszcze lepiej oddałby odbijające się od luster wody czy liści słońce - ale to już kwestia gustu. Tak czy owak - jest znakomicie.

Lecz nie samą formą człowiek żyje, prawda? Oryginalne "Dzieci" to nie jest dzieło wybitne, ale nadal mimo upływu lat świetnie się to czyta, o ile ktoś lubi tego typu beletrystykę i jest w stanie użyć nieco zawieszenia niewiary. Ot, stara dobra klasyka przygody. I co się z tym dzieje w komiksie? Dobrze się siostry i bracia dzieje, bardzo dobrze. Teksty są treściwe, tam gdzie trzeba opisowe, tam gdzie trzeba wyjaśniające, dialogi są soczyste i mięsiste, Verne nie musi się w grobie przewracać. Całość historii nie jest ordynarnie skrócona i wiernie oddaje ducha oryginałowi. 150 stron robi swoje - to główny problem adaptacji egmontowych, które w większości są mocno okrojonym średnio poskładanym streszczeniem. Tutaj tego nie ma i chwała twórcom za to. This is the way!

Osobną kwestią jest antropomorfizacja postaci - na początku mnie to raziło, potem się przyzwyczaiłem, a na koniec uznałem, że był to świetny zabieg. Do wydania dołączone są szkice postaci ludzkich - doprawdy nie wiem czy sprawdziłyby się lepiej niż odzwierzęce, które świetnie nadały ton i charakter postaciom. Przypomina to nieco animację dla dzieci z lat '90 - "Willy Fog - w 80 dni dookoła świata", niemniej tutaj zrobiono to jeszcze lepiej.

Nie można dać 8,5, więc daję mocne solidne 8.

Komiksowe adaptacje literatury to nie jest łatwy kawałek chleba - przekonuje się o tym Egmont ze swoją nową serią, która co tu dużo mówić - czterech liter nie urywa, a i rzadko nawet porywa, najczęściej po prostu zwyczajnie mierzi poprawnością rzemieślniczą oraz w jakimś stopniu irytuje marnowanymi szansami. "Dzieci" pokazują jak należy to robić. Egmoncie, idź tą...

Należę do relatywnie wiekowego pokolenia wychowanego u schyłku PRL-u - dla spragnionych wielkiej przygody chłopaków książki Juliusza Verne'a były wówczas wspaniałym wehikułem, umożliwiającym odbycie dalekich, często egzotycznych, niebezpiecznych podróży w towarzystwie ciekawych bohaterów. Dlaczego o tym wspominam? Bo lektura komiksu "Dzieci kapitana Granta", adaptacji powieści Verne'a właśnie, przywołała we mnie nostalgicznie uczucia towarzyszące obcowaniu z prozą tego autora kilka dekad temu. I to poczytuję za pierwszy ogromny plus dla tej publikacji. A kolejnych nie brakuje. Wydawnictwo Lost in Time wykonało znakomitą pracę, dostarczając czytelnikom pięknie wydany album w dużym formacie, który umożliwia delektowanie się rysunkami Nesme'a. Rysunkami, które są bardzo bogate w detal, imponują panoramicznym rozmachem czy często mają w sobie coś z ducha malarskiego artyzmu np. w scenach, w którym pokazana jest walka z żywiołami. Scenariuszowo jest to również ze wszech miar udana adaptacja. Oczywiście zwraca uwagę zabieg antropomorfizacji. Jest to dość ryzykowny koncept - tym bardziej, że bohaterowie Verne'a często konfrontują się ze zwierzętami czy ogólnie pojętą naturą. Mamy tu niejako gradację - zwierząt ludzkich i zwierząt zwierzęcych - przy tym trudno chyba o jednoznaczną ocenę takiego rozwiązania, bo raz jest to niezwykle ciekawe w odbiorze, innym razem jednak wydaje się dyskusyjne. Tak czy inaczej - komiksowe "Dzieci kapitana Granta" to rzecz - jak to się ładnie/nieładnie* (* niepotrzebne skreślić) mówi - epicka, ciesząca wzrok w aspekcie całości i przez wzgląd na szczegóły poszczególnych kadrów i plansz. Zachwycająca pietyzmem wykonania i wydania z jednej strony, fabularnym rozmachem z drugiej. Wielka wizualna i czytelnicza frajda po prostu. Polecam.

Należę do relatywnie wiekowego pokolenia wychowanego u schyłku PRL-u - dla spragnionych wielkiej przygody chłopaków książki Juliusza Verne'a były wówczas wspaniałym wehikułem, umożliwiającym odbycie dalekich, często egzotycznych, niebezpiecznych podróży w towarzystwie ciekawych bohaterów. Dlaczego o tym wspominam? Bo lektura komiksu "Dzieci kapitana Granta", adaptacji...