Fajna, bo rzeczywiście porusza ważny temat. Zarówno autyzm jak i ADHD są rzadziej diagnozowane u kobiet, bo kryteria diagnostyczne są robione pod mężczyzn, którzy często mają inne (bardziej widoczne) objawy. Autorka w ankiecie diagnostycznej miała pytanie "Czy interesujesz się pociągami?". No nie, ale za to zna atlas ptaków na pamięć. Dobrze, że ktoś o tym pisze.

Ale nie byłabym sobą, gdybym się do czegoś nie przyczepiła... Sporo jest powtórzeń. Autorka wspominała, że nie lubi, jak ludzie opowiadają jej tę samą historię po kilka razy, a sama powiela treści. Czasami w różnych rozdziałach, a raz nawet w ramach jednego. Do tego za dużo jest analizy poezji, która często była prawie off topem. Miała pokazać, że poetka była autystką, ale nie potrzeba do tego analizy jej twórczości ciągnącej się na kilka stron. Miejscami jest konkretnie i ciekawie, a miejscami miałam wrażenie, że czytam o niczym. Dało się to ładniej, zgrabniej opisać. Co nie zmienia faktu, że nadal uważam, że naprawdę warto przeczytać.

Fajna, bo rzeczywiście porusza ważny temat. Zarówno autyzm jak i ADHD są rzadziej diagnozowane u kobiet, bo kryteria diagnostyczne są robione pod mężczyzn, którzy często mają inne (bardziej widoczne) objawy. Autorka w ankiecie diagnostycznej miała pytanie "Czy interesujesz się pociągami?". No nie, ale za to zna atlas ptaków na pamięć. Dobrze, że ktoś o tym pisze.

Ale nie...

No ale jak to zostało wydane! Czysto, prosto, minimalistyczne, przejrzyście. Papier jest aż jaskrawo biały i tak gładki i chłodny, że opuszki moich palców rumienią się z rozkoszy. Zwykle w tego rodzaju książkach podkreślam i notuję, ale tutaj chyba serce by mi pękło... Psuć taką doskonałość, takie niewyobrażalne piękno?
A treść? Jaki jest koń napisano na okładce. Nie jest to książka naukowa, ale też nic w stylu: skąd się biorą psychopaci. Ostatnio wiele kobiet próbuje zdiagnozować u siebie autyzm. Szczególnie na tt. Jakiś czas temu modni byli toksyczni rodzice, potem narcystyczne matki, teraz bycie w spektrum autyzmu... Jest ciekawie.

No ale jak to zostało wydane! Czysto, prosto, minimalistyczne, przejrzyście. Papier jest aż jaskrawo biały i tak gładki i chłodny, że opuszki moich palców rumienią się z rozkoszy. Zwykle w tego rodzaju książkach podkreślam i notuję, ale tutaj chyba serce by mi pękło... Psuć taką doskonałość, takie niewyobrażalne piękno?
A treść? Jaki jest koń napisano na okładce. Nie jest...

Wybitna książka o spektrum autyzmu, napisana przez osobę ze spektrum i doskonałą dziennikarkę jednocześnie.
Zawiera nowe informacje naukowe o spektrum, ale także unikalne świadectwo osoby, która go doświadcza, opisane w sposób poetycki, czasem dosadny, a czasem emocjonalny.

Doskonałe nawiązania do literatury (Alicja w Krainie Czarów i Lewis Carroll!),filmu, sztuki, nauki i osób z tych dziedzin doświadczających spektrum autyzmu.

Nie można nie znać, jeśli jest się ciekawym człowieka i jego unikalnego w każdym wypadku przeżywania siebie, innych i świata.

Wybitna książka o spektrum autyzmu, napisana przez osobę ze spektrum i doskonałą dziennikarkę jednocześnie.
Zawiera nowe informacje naukowe o spektrum, ale także unikalne świadectwo osoby, która go doświadcza, opisane w sposób poetycki, czasem dosadny, a czasem emocjonalny.

Doskonałe nawiązania do literatury (Alicja w Krainie Czarów i Lewis Carroll!),filmu, sztuki, nauki...

Oprócz fragmentów, w których autorka dość mocno "popłynęła" - opisy wierszy, sztuki i ogólnie wytworów kultury, rzekomo będących dziełem ludzi w spektrum - nawet ciekawa pozycja. Niestety korekta nieco kuleje, a czasem tekst był tak ściśnięty w jednej linijce, że wyglądał jak jedno długie słowo.

Oprócz fragmentów, w których autorka dość mocno "popłynęła" - opisy wierszy, sztuki i ogólnie wytworów kultury, rzekomo będących dziełem ludzi w spektrum - nawet ciekawa pozycja. Niestety korekta nieco kuleje, a czasem tekst był tak ściśnięty w jednej linijce, że wyglądał jak jedno długie słowo.

Mówią, że w książkach przeglądamy się jak w lustrach. Jednak jeżeli nie wychodzisz z domu bez słuchawek, unikasz centrum handlowych bo są przepełnione ludźmi i hałasem a każda zmiana w planie dnia wyprowadza cię z równowagi, być może ta książka naprawdę jest twoim lustrem. Moim była.

Jeżeli słysząc autyzm widzisz bujającego w przód i w tył chłopca reagującego wrzaskiem na każdą próbę dotyku, ta książka jest również dla ciebie. Bo twoja świadomość zatrzymała się na stereotypizacji autyzmu jako ograniczeniu do autyzmu niskofunkcjonującego.

Autorka skupia się na spektrum autyzmu wysokofunkcjonującego. I zabiera ze sobą koleżanki. Doris Lessing, Daryl Hannah, Emily Dickinson czy Simone Weil to tylko kilka z nich. Sama forma tej książki to doskonały przykład spektrum autyzmu u dorosłej kobiety. Jest uporządkowana, perfekcyjnie dopracowana a zestawienie autystek przypomina kolekcję moich kubków w kredensie.

Dlaczego tylko o kobietach? Nie, to nie przejaw feminizmu chociaż ilość feminatywów wyplutych przez tłumaczkę woła o pomstę do nieba. Bardzo długo nie było w metodologii psychologiczniej rozróżnienia na autyzm chłopców i dziewczynek co opóźniło diagnostykę o lata świetlne. Teraz wiemy, że dziewczynka niekoniecznie musi być nieśmiała, wycofana i uległa. A kobieta, która z niej wyrosła, z racji roli społecznej o wiele lepiej nauczyła się maskowania swoich ograniczeń. Pamiętam jak sąsiadka mnie chwaliła - jaka grzeczna dziewczynka, tak ładnie umie się sama ze sobą bawić…

To doskonała kompendium wiedzy o spektrum autyzmu ale też, jak to z lustrami bywa, dobry początek autodiagnozy.

Mówią, że w książkach przeglądamy się jak w lustrach. Jednak jeżeli nie wychodzisz z domu bez słuchawek, unikasz centrum handlowych bo są przepełnione ludźmi i hałasem a każda zmiana w planie dnia wyprowadza cię z równowagi, być może ta książka naprawdę jest twoim lustrem. Moim była.

Jeżeli słysząc autyzm widzisz bujającego w przód i w tył chłopca reagującego wrzaskiem na...

Ciekawy wielogłos na temat “kobiet w spectrum”. Autorka rozpoczyna od swojej drogi do zrozumienia kim jest? Poszukuje diagnozy, ułożenia się ze światem w taki sposób, aby nie był dla niej dokuczliwy, a przede wszystkim, by pozwolił jej być sobą. Szkoła, znajomi, dorastanie, tworzenie związków - zmaganie się ze światem, w którym widzimy również jak szwedzki model edukacji, opieki zdrowotnej zmienia się. Niebagatelną rolę odgrywała w tej ewolucji transformacja stereotypowego postrzegania kobiet, w myśl której autyzm dotyczyć może tylko chłopców.

Wiele miejsca poświęcone jest również interpretowaniu obrazów, tekstów literackich w tym kontekście, a co za tym idzie postrzeganie ludzi nienormatywnych przez społeczeństwo w różnych czasach, wiekach i kulturach, np. “Alicja w Krainie Czarów”, Emily Dickinson, Simone Weil. 

Najciekawsze są jednak fragmenty opisujące odbieranie świata przez autorkę. Hałas, nieprzewidziane sytuacje, zmiana, pośpiech, nadmiar bodźców, które dla wielu stanowią tylko szum tła, przez Tórnwall opisywane są jako co najmniej trudne do akceptacji. To daje do myślenia, jaki świat tworzymy, jak jest on postrzegany przez innych i jak wiele wymaga wysiłku, by odnaleźć się w niesprzyjającym otoczeniu,  mając jednocześnie niewielkie szanse na jego zmianę.

Ciekawy wielogłos na temat “kobiet w spectrum”. Autorka rozpoczyna od swojej drogi do zrozumienia kim jest? Poszukuje diagnozy, ułożenia się ze światem w taki sposób, aby nie był dla niej dokuczliwy, a przede wszystkim, by pozwolił jej być sobą. Szkoła, znajomi, dorastanie, tworzenie związków - zmaganie się ze światem, w którym widzimy również jak szwedzki model edukacji,...

Obowiazkowa lektura dla osob, ktore maja stycznosc z osobami w spektrum. Dla pozostalych jest to pozycja, ktora uczy innego patrzenia i tolerancji.

Obowiazkowa lektura dla osob, ktore maja stycznosc z osobami w spektrum. Dla pozostalych jest to pozycja, ktora uczy innego patrzenia i tolerancji.

Poruszyła mnie ta książka. Odkąd starsza córka otrzymała - już w wieku pełnoletnim - diagnozę autyzmu, próbuję zgłębiać, czym jest spektrum, zwłaszcza u kobiet.

Autorka w bardzo rzeczowy, ale nieprzesadnie naukowy sposób, opisuje, czym jest autyzm z perspektywy neurobiologii (odmienna budowa części mózgu, nadwrażliwości zmysłowe),psychologii czy psychiatrii (szereg problemów adaptacyjnych),ale również - jak spektrum manifestowało się np. w literaturze czy sztuce.

W książce pojawia się przegląd bohaterek autystycznych - od szeregowych obywatelek szwedzkiego społeczeństwa, próbujących sobie radzić we współczesnym esktrawertycznym otoczeniu, przez świat cyfrowych samorzeczniczek XXI wieku, które bez wstydu i z dużą świadomością żyją najlepiej jak potrafią - po wybitne literatki: poetkę Emily Dickson, filozofkę Simone Weil, noblistkę Doris Lessing. Oraz najbardziej rozpoznawalne w dzisiejszych mediach autystki - doktor zootechniki Temple Grandin i aktywistkę ekologiczną Gretę Thunberg.

Informacje rzeczowe autorka przeplata refleksjami o własnym życiu. O długotrwałej depresji, poczuciu niedopasowania, próbach sprostania dorosłemu życiu, rozczarowaniach małżeńskich i rodzicielskim wycieńczeniu. Większość klocków, które przez całe życie jej się rozpadały, zaczyna się układać dopiero po otrzymaniu diagnozy. Zaczyna postrzegać siebie na nowo, jest w stanie uszczelnić ścieżki, którymi wycieka jej energia zyciowa i odciążyć się z wiecznego poczucia, że jest coś z nią bardzo nie tak.

Opisuje również, jak szwedzki system szkolnictwa, pracy i ochrony zdrowia nie radzi sobie ze wspieraniem osób neuroatypowych. Zdziwiło mnie to, zwłaszcza bieda oddziałów psychiatrycznych - najwyraźniej nie tylko Polska jest w tej dziedzinie bardzo zaniedbana.

Na minus książce zaliczam bardzo niechlujną redakcję. Brak spacji w wielu miejscach, niekompletne zdania. Dla mnie to błędy bardzo rażące - zboczenie zawodowe! ;)

Poruszyła mnie ta książka. Odkąd starsza córka otrzymała - już w wieku pełnoletnim - diagnozę autyzmu, próbuję zgłębiać, czym jest spektrum, zwłaszcza u kobiet.

Autorka w bardzo rzeczowy, ale nieprzesadnie naukowy sposób, opisuje, czym jest autyzm z perspektywy neurobiologii (odmienna budowa części mózgu, nadwrażliwości zmysłowe),psychologii czy psychiatrii (szereg...

Bardzo ciekawa pozycja o tym, jak to jest być wysokofunkcjonującą kobietą z autyzmem. Jak bardzo to uwalnia z pogoni ciągłego dopasowywania się do neurotypowej większości. A jednocześnie jak diagnoza nie powoduje magicznego zniknięcia problemów wynikających z tego, że społeczeństwo skrojone jest pod osoby neurotypowe, a ponadto ekstrawertyczne i wysokowydajne.

Autorka nie skupia się jednak wyłącznie na sobie. Podaje sporo przykładów autystek współczesnych i dawnych. Tego, jak żyły, z czym się zmagały, jak widziało je otoczenie.
Wartościowym dodatkiem jest posłowie Elizy Kąckiej, matki dziewczynki z autyzmem, która sama przejawia cechy zespołu Aspergera.

Jedyne, czego mi w tej książce brakuje, to orientacyjnego testu na autyzm u dziewczynek i testu na autyzm u kobiet.

Bardzo ciekawa pozycja o tym, jak to jest być wysokofunkcjonującą kobietą z autyzmem. Jak bardzo to uwalnia z pogoni ciągłego dopasowywania się do neurotypowej większości. A jednocześnie jak diagnoza nie powoduje magicznego zniknięcia problemów wynikających z tego, że społeczeństwo skrojone jest pod osoby neurotypowe, a ponadto ekstrawertyczne i wysokowydajne.

Autorka...

Doskonała pozycja zarówno dla osób (w szczególności kobiet) w spektrum lub podejrzewających się o to, jak i mających w życiu osoby atypowe.

Autorka pokazuje unikalną perspektywę z wnętrza umysłu przetwarzającego rzeczywistość w sposób niestandardowy. Kładzie nacisk na autyzm u kobiet, ponieważ jest to temat zaniedbywany i mocno pomijany dotychczas przez badaczy.
Pozycja obowiązkowa jeśli masz podejrzenie, że Twoje dziecko może być w spektrum. Jest to swoistego rodzaju "instrukcja obsługi" tzw. wysokofunkcjonujących kobiet w spektrum.

Książka bardzo potrzebna, aczkolwiek widać że wydana po Polsku w pośpiechu - przekład bardzo dobry, są natomiast braki w edycji i składzie. Liczę na to że kolejne wydania zostaną poprawione.

Doskonała pozycja zarówno dla osób (w szczególności kobiet) w spektrum lub podejrzewających się o to, jak i mających w życiu osoby atypowe.

Autorka pokazuje unikalną perspektywę z wnętrza umysłu przetwarzającego rzeczywistość w sposób niestandardowy. Kładzie nacisk na autyzm u kobiet, ponieważ jest to temat zaniedbywany i mocno pomijany dotychczas przez badaczy.
Pozycja...