Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam zachęcona recenzją Krzysiek Skrzypski, tym bardziej że akcja rozgrywa się w Trójmieście, a ja lubię fabuły umiejscowione w okolicach, które znam.
Akcja oscyluje wokół tematu przemocy domowej. Do fundacji zajmującej się pomocą kobietom doświadczających agresji ze strony mężów zwraca się Adam, nad którym znęca się żona. Między mężczyzną a Sawą, prezeską organizacji, zawiązuje się bardzo dziwna więź i do samego końca nie wiadomo, kto w tej relacji jest ofiarą, a kto sprawcą. Rozwój wydarzeń poznajemy naprzemiennie z ust dwójki głównych bohaterów.
Autorka sporo miejsca poświęca informacjom dotyczącym skali oraz uwarunkowań przemocy rodzinnej w Polsce.
Temat trudny, myślę, że autorka dość umiejętnie osadziła w nim wątek kryminalny, przemycając przy okazji sporo treści mogących pomóc ofiarom.

Sięgnęłam zachęcona recenzją Krzysiek Skrzypski, tym bardziej że akcja rozgrywa się w Trójmieście, a ja lubię fabuły umiejscowione w okolicach, które znam.
Akcja oscyluje wokół tematu przemocy domowej. Do fundacji zajmującej się pomocą kobietom doświadczających agresji ze strony mężów zwraca się Adam, nad którym znęca się żona. Między mężczyzną a Sawą, prezeską organizacji,...

Moje pierwsze zetknięcie z literaturą laotańską (właściwie kanadyjsko- laotańską). Zbiór króciutkich opowiadań o tym, jak w Kanadzie żyje się uchodźcom z Laosu. Część opowieści lekka, jednak z większości wybija smutek i poczucie złamanego życia, dojmującej beznadziei, braku adaptacji do nowego miejsca zamieszkania, odczuwanie niższości i nikłych perspektyw na lepsze życie (tj. na dorównanie przeciętnym Kanadyjczykom).
Bohaterowie są bardzo różni: od uczennicy źle wymawiającej słowo „knife”, przez byłego boksera, którego kolejną stacją zawodową staje się salon kosmetyczny i malowanie paznokci, matkę zabierającą córkę do pracy na polu przy zbieraniu dżdżownic, depresyjną żonę obsesyjnie wielbiącą pewnego amerykańskiego muzyka, księgową mającą dzięki składanym deklaracjom podatkowym wgląd w miłosne życie swoich klientów, po 70-letnią kobietę nawiązującą erotyczny związek z 20-latkiem.
W zasadzie gdyby wykreślić w opowiadaniach słowa Laos/laotański itp., to mogłyby to być opowiadania o dowolnych imigrantach - i to wydaje mi się słabością tego tomiku (choć mogłoby być jego mocną stroną - uniwersalność przeżyć osób skazanych na tułaczkę). Wg mnie opowiadania są za mało doprawione Laosem, za mało odróżniające się. To mnie trochę rozczarowało. Szkoda również, że niektóre opowieści nie były bardziej rozbudowane. Chyba wolałabym w tej książce dostać trzy dobrze rozpisane historie niż takich kilkanaście szkiców. Bo całość jakaś taka rozmyta – pewnie za parę tygodni kompletnie nie będę pamiętać, o czym to było.
Pozycję przeczytałam w ramach klubu dyskusyjnego na grupie Przeczytam x książek w 2023. Cieszę się bardzo z przynależności do tej grupy, bo zyskuję tam niesamowicie dużo inspiracji czytelniczych.

Moje pierwsze zetknięcie z literaturą laotańską (właściwie kanadyjsko- laotańską). Zbiór króciutkich opowiadań o tym, jak w Kanadzie żyje się uchodźcom z Laosu. Część opowieści lekka, jednak z większości wybija smutek i poczucie złamanego życia, dojmującej beznadziei, braku adaptacji do nowego miejsca zamieszkania, odczuwanie niższości i nikłych perspektyw na lepsze życie...

Krótka powieść katalońskiego autora - jest tu sporo filozofowania, w dodatku ze zwierzęcej perspektywy, jest niespodziewana intryga kryminalna, wątek romantyczny, sporo płytkich nawiązań do klasyki literatury.
Fabuła toczy się chaotycznie. Trudno mi się było w niej odnaleźć. Cały czas czekałam na jakąś głębię czy puentę, ale nie dostrzegłam. Autorowi dam jednak kolejną szansę, bo podobno jego pozostałe tytuły są dużo ciekawsze.

Krótka powieść katalońskiego autora - jest tu sporo filozofowania, w dodatku ze zwierzęcej perspektywy, jest niespodziewana intryga kryminalna, wątek romantyczny, sporo płytkich nawiązań do klasyki literatury.
Fabuła toczy się chaotycznie. Trudno mi się było w niej odnaleźć. Cały czas czekałam na jakąś głębię czy puentę, ale nie dostrzegłam. Autorowi dam jednak kolejną...