Naprawdę dobra książka, przeczytałem ją ekspresowo.

Naprawdę dobra książka, przeczytałem ją ekspresowo.

Połączenie dwóch pasji 📖🏐

#wszystkieodcieniezłota to autobiografia Małgorzaty Glinki dla osób interesujących się siatkówką nazwisko mówi samo za siebie

Cieszę się, że są wydawane książki o tematyce siatkarskiej
Możemy dzięki nim, my kibice poznać historię z perspektywy zawodnika/zawodniczki.
Często wydaje się, że wszystko przychodzi im z łatwością, bo przecież odnoszą sukcesy więc wszystko jest idealnie. Bardzo łatwo oceniać z pozycji fotela kiedy grają... Ale właśnie dzięki takim książkom poznajemy jak wyglądała droga od samego początku... a bardzo często nie była ona łatwa i kosztowała ich wiele wyrzeczeń, strat, bólu...
Czasami mam też wrażenie, że niektórzy zapominają, że sportowcy to nie roboty, a normalni ludzie uprawiający siatkówkę zawodowo i że mają swoje problemy...

Tutaj Małgorzata Glinka zaprosiła nas do poznania swojej historii. Książka jest wydana w taki sposób że ma się wrażenie że siedzi się razem przy stole i słucha tej opowieści. To szczere wspomnienia jak wyglądała jej siatkarska droga. Ale poznajemy wiele historii z życia prywatnego.

Pozycja obowiązkowa dla fanów Siatkówki, ale mam też nadzieję że znajdą się osoby które nie interesują się nałogowo siatkówką a będą chciały poznać historię wybitnej siatkarki, kobiety, żony, matki...

Połączenie dwóch pasji 📖🏐

#wszystkieodcieniezłota to autobiografia Małgorzaty Glinki dla osób interesujących się siatkówką nazwisko mówi samo za siebie

Cieszę się, że są wydawane książki o tematyce siatkarskiej
Możemy dzięki nim, my kibice poznać historię z perspektywy zawodnika/zawodniczki.
Często wydaje się, że wszystko przychodzi im z łatwością, bo przecież odnoszą...

Małgorzata Glinka jest pierwszą zawodniczką z drużyny „Złotek”, która postanowiła wydać swoją siatkarską autobiografię i podzielić się swoją historią. Historią opowiedzianą w szczery sposób, pokazując na swoim przykładzie wszystkie odcienie sportu i że zdobycie złotych medali ma swoją cenę, którą wcześniej czy później będzie trzeba zapłacić. Warto poznać punkt widzenia polskiej sportowczyni, tytanki pracy, która opisuje jak wygląda sportowa rzeczywistość. Przy tym, jest przykładem, że nawet po urodzeniu dziecka można wrócić do szczytowej formy i nie tylko walczyć, ale również zdobywać najwyższe trofea.

Małgorzata Glinka jest pierwszą zawodniczką z drużyny „Złotek”, która postanowiła wydać swoją siatkarską autobiografię i podzielić się swoją historią. Historią opowiedzianą w szczery sposób, pokazując na swoim przykładzie wszystkie odcienie sportu i że zdobycie złotych medali ma swoją cenę, którą wcześniej czy później będzie trzeba zapłacić. Warto poznać punkt widzenia...

Bardzo fajnie napisana książka. Lekka, luźna. W sam raz na jeden wieczór. Czyta się jednym tchem. Bardzo ciekawa i autentyczna opowieści o Glince. Są chwile radosne, zabawne ale i również smutne, jak w życiu. Bardzo mnie zaskoczyła część dotycząca życiu po jej karierze. Polecam.

Bardzo fajnie napisana książka. Lekka, luźna. W sam raz na jeden wieczór. Czyta się jednym tchem. Bardzo ciekawa i autentyczna opowieści o Glince. Są chwile radosne, zabawne ale i również smutne, jak w życiu. Bardzo mnie zaskoczyła część dotycząca życiu po jej karierze. Polecam.

Polskiej siatkówce zaczęłam kibicować latem 2007 roku. Moja przygoda zakończyła się w 2010 czego po dziś dzień żałuję, ponieważ to był jeden z lepszych okresów w moim życiu. Aktualnie oglądam sporadycznie pojedyncze mecze, ubolewając nad tym, że nie jestem już tak mocno w to zaangażowana.
Całe swoje zainteresowanie poświęciłam siatkarzom, i przez to bardzo bardzo długo nie potrafiłam odpowiedzieć na pytanie dotyczące mojej ulubionej siatkarki. Aż w końcu nadszedł ten dzień, kiedy na boisku zobaczyłam Małgorzatę Glinkę i wiedziałam, że to właśnie ona jest i będzie moją bohaterką.
Nawet w najśmielszych snach nie spodziewałam się, że Małgorzata napisze swoją biografię widząc jak mało osób z tego środowiska decyduje się na taki krok. Kiedy tylko zobaczyłam w przedsprzedaży jej książkę, wiedziałam, że z przyjemnością ją przeczytam, ponieważ dotarło do mnie, że tak naprawdę niewiele o swojej idolce.
Bardzo podoba mi się, że bohaterka swojej biografii zdecydowała się na szczerość, zarówno w sferze prywatnej jak i zawodowej. Naprawdę to doceniam, bo zdaję sobie sprawę, że nie było łatwo. Po tej publikacji, jeżeli to możliwe, jeszcze bardziej polubiłam Maggie i dzięki niej zatęskniłam za siatkówką i postanowiłam dać nam drugą szansę. Ode mnie 8/10.

Polskiej siatkówce zaczęłam kibicować latem 2007 roku. Moja przygoda zakończyła się w 2010 czego po dziś dzień żałuję, ponieważ to był jeden z lepszych okresów w moim życiu. Aktualnie oglądam sporadycznie pojedyncze mecze, ubolewając nad tym, że nie jestem już tak mocno w to zaangażowana.
Całe swoje zainteresowanie poświęciłam siatkarzom, i przez to bardzo bardzo długo nie...

Do przeczytania w 1 wieczór - zgrabna opowieść o odczuciach MG i jej najbliższego otoczenia przez karierę i okres po jej zakończeniu. Trochę ciekawych przemyśleń, trochę ciekwostek - wiele prawdy po prostu o życiu i drodze „do perfekcji” w tym, co się robi - ale niezbyt rozwlekle, konkretnie. Dla mnie trochę mało szczegółów o trudach sportowca - były o tym informacje, ale podane ogólnie, per kilka przypadków (a spodziewam się, że jednak dużo częściej wysiłek nadludzki występował). Giovanni i Michelle to dla mnie niespodziewani bohaterowie książki :) Fajnie, że MG w tej pozycji nie tworzyła cudów - po prostu wskazywała jak było / jak pamięta niektóre wydarzenia. Bez zbędnych ulepszeń / plotek itp.

Do przeczytania w 1 wieczór - zgrabna opowieść o odczuciach MG i jej najbliższego otoczenia przez karierę i okres po jej zakończeniu. Trochę ciekawych przemyśleń, trochę ciekwostek - wiele prawdy po prostu o życiu i drodze „do perfekcji” w tym, co się robi - ale niezbyt rozwlekle, konkretnie. Dla mnie trochę mało szczegółów o trudach sportowca - były o tym informacje, ale...

Na początku lektury wróciły wspomnienia sprzed blisko 20 lat i odpaliłem powtórki dwóch finałów Mistrzostw Europy siatkarek z 2003 i 2005 roku, a później w trakcie podróży przez całą karierę bardzo miło poznawało się różne historie i smaczki, o których (nawet tak wielki kibic, jak ja, ale z zewnątrz) nie ma pojęcia. Kilka razy można się było nawet wzruszyć.

Na początku lektury wróciły wspomnienia sprzed blisko 20 lat i odpaliłem powtórki dwóch finałów Mistrzostw Europy siatkarek z 2003 i 2005 roku, a później w trakcie podróży przez całą karierę bardzo miło poznawało się różne historie i smaczki, o których (nawet tak wielki kibic, jak ja, ale z zewnątrz) nie ma pojęcia. Kilka razy można się było nawet wzruszyć.

Książka bardziej jako literatura kobieca niż siatkarska. Niewiele o meczach, dużo więcej o przeżyciach wewnętrznych lub sprawach prywatnych.

Książka bardziej jako literatura kobieca niż siatkarska. Niewiele o meczach, dużo więcej o przeżyciach wewnętrznych lub sprawach prywatnych.

Między trzynastym a dziewiętnastym rokiem życia mój świat kręcił się praktycznie tylko wokół siatkówki. Angażowałam się w treningi tak mocno, by móc zrealizować marzenie o spotkaniu z Małgorzatą Glinką na siatkarskich parkietach. Choć szybko zrozumiałam, że celu tego nie osiągnę, gdyż brakowało mi co najmniej kilku centymetrów wzrostu i odrobiny talentu, to nie zrezygnowałam ani z gry w siatkówkę, ani tym bardziej ze śledzenia kariery swojej idolki.

Do dziś pamiętam świetną grę Glinki na Mistrzostwach Europy oraz emocje, jakie towarzyszyły mi, gdy pojawiła się w mediach informacja o wyrzuceniu jej z reprezentacji przez trenera Niemczyka w 2006 roku oraz ostatni mecz w jej karierze. Dlatego też niesamowicie ucieszyłam się, gdy dowiedziałam się, że nakładem wydawnictwa SQN ukazała się w tym roku autobiografia jednej z najlepszych polskich siatkarek w historii.

„Małgorzata Glinka. Wszystkie odcienie złota” to bez wątpienia uczta dla miłośników talentu liderki „Złotek”. Dzięki tej biografii możemy prześledzić życie Małgorzaty od jej najmłodszych lat, poprzez największe triumfy na siatkarskich parkietach, aż do życia na „emeryturze”. Siatkarka otwiera się przed czytelnikami jak nigdy dotąd. Jest to jedna z najbardziej intymnych biografii, jakie miałam okazję przeczytać.

Muszę przyznać, że książka ta bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Po pierwsze napisana jest w dobrym stylu, co nie jest regułą w przypadku pozycji biograficznych i niesamowicie wciąga od pierwszych akapitów.

Zawiera ona 15 tematycznie wydzielonych rozdziałów (mi.in. o współpracy i słynnym konflikcie z Andrzejem Niemczykiem, drużynie „Złotek”, rodzącej się miłości pomiędzy Małgorzatą a Roberto oraz o powrocie Glinki do profesjonalnej gry po urodzeniu córki),które w większości przypadków zakończone są tabelarycznym zestawieniem danych dotyczących najważniejszych wydarzeń siatkarskich w karierze Maggie, np.: ilości zdobytych punktów w meczach Mistrzostw Europy czy indywidualnych nagród i wyróżnień.

W książce znajduje się sporo kolorowych zdjęć z prywatnego archiwum Maggie, których próżno szukać w Internecie czy kolorowej prasie. Stanowią one nie lada gratkę dla wszystkich fanów siatkarki. Ponadto, poza wspomnieniami tytułowej bohaterki w publikacji tej zamieszczono również wypowiedzi osób, które uczestniczyły w omawianych historiach, m.in. koleżanek z siatkarskich parkietów, rodziny, trenerów oraz opiekunki do dziecka. Dzięki temu czytelnik może zapoznać się z danym tematem z różnych perspektyw.

Osobiście największe wrażenie na mnie wywarła opowieść siatkarki o trudnym powrocie do zawodowego sportu po narodzinach córki. O pierwszej wizycie na siłowni i porażce przy próbie wykonania dwóch pompek, o kilku miesiącach katorżniczej pracy w pojedynkę, o tym jak żaden z poważnych klubów nie chciał z nią podpisać kontraktu, a wiele osób uważało, że nic z niej nie będzie, że Glinka się skończyła. Ona jednak się nie poddawała, zagryzała zęby i pracowała jeszcze mocniej. Chciała udowodnić, że jest Glinką, a nie tylko Maggie. I dokonała tego w przepięknym stylu. Nagrodą MVP turnieju finałowego Ligi Mistrzyń w 2011 zamknęła usta wszystkim tym, którzy w nią zwątpili. Myślę, że historia ta zainspiruje i pomoże niejednej kobiecie, która będzie chciała wrócić do aktywności fizycznej sprzed ciąży.

Uważam, że biografia ta, to pozycja obowiązkowa nie tylko dla wszystkich fanów Małgorzaty Glinki czy drużyny „Złotek”, ale także dla dziewczynek, które rozpoczynają przygodę z siatkówką, jak i ich rodziców i trenerów, a przede wszystkim dla ludzi, którzy chcą walczyć o swoje marzenia. Pełno w niej ciekawostek, anegdot, ale i opowieści na temat przerażających momentów z życia bohaterki. Czytając ją uśmiejecie się, poczujecie atmosferę panującą w szatni przed najważniejszymi meczami, wzruszycie się oraz zagryziecie zęby ze zdenerwowania. Ale przede wszystkim poznacie Małgorzatę Glinkę nie tylko jako świetną siatkarkę, ale również jako człowieka. Człowieka o dużej wrażliwości i bezpośredniości.

Ciekawa jestem czy, któraś ze „Złotek” pójdzie śladami Maggie i również zdecyduje się na biografię. Jeśli tak – to życzyłabym jej oraz nam czytelnikom, by była to, podobnie jak w przypadku Glinki efektem współpracy z Kamilem Składowskim.

Dodam, że niesamowicie się cieszę, że promując, tę książkę, Małgorzata Glinka zdecydowała się na spotkanie ze swoimi fanami na Międzynarodowych Targach Książki w Krakowie. Emocje, które mi towarzyszyły przy spotkaniu z Nią zapamiętam do końca życia. Trzymam kciuki za Glinka Academy!

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję Wydawnictwu SQN.

Między trzynastym a dziewiętnastym rokiem życia mój świat kręcił się praktycznie tylko wokół siatkówki. Angażowałam się w treningi tak mocno, by móc zrealizować marzenie o spotkaniu z Małgorzatą Glinką na siatkarskich parkietach. Choć szybko zrozumiałam, że celu tego nie osiągnę, gdyż brakowało mi co najmniej kilku centymetrów wzrostu i odrobiny talentu, to nie...

Książka przeczytana ale mam niedosyt 😉 Brakowało mi aby autorzy opisali więcej o wygraniu po raz drugi Ligi Mistrzyń. Również myślałem, że będzie coś więcej o ostatnim klubie Gosi Glinki.
Ogromny plus za wypowiedzi trenerów oraz innych osób z otoczenia Gosi. Fantastycznie czytało się opowieści Giovanniego Guidettiego 😀

Książka przeczytana ale mam niedosyt 😉 Brakowało mi aby autorzy opisali więcej o wygraniu po raz drugi Ligi Mistrzyń. Również myślałem, że będzie coś więcej o ostatnim klubie Gosi Glinki.
Ogromny plus za wypowiedzi trenerów oraz innych osób z otoczenia Gosi. Fantastycznie czytało się opowieści Giovanniego Guidettiego 😀