biorąc książkę do ręki myślałam, że to będzie jakaś wspaniała historia o wróżkach, która tak rzadko spotykamy w literaturze, jednakowoż zawiodłam się.

jest Ash która ma Setha i nagle pojawia się Keenan, który jest królem wróżek i stwierdza, że Ash albo sama zostanie z nim królową albo ją do tego zmusi, hmmmm widocznie dziewczyna nie ma wyboru. wszystko ok ok, ale dalej? później Ash ulega 'nieziemskiemu Keenanowi' i wybiera się z nim łaskawie do wesołego miasteczka - tam upijają się winem wróżkowym i Ash odpływa, po czym jedynym jej zmartwieniem jest 'czy nie straciłam dziewictwa??' (mogłaby się o to popłakać, serio). no ok, jakoś ujdzie ale potem się nagle okazuje, że Ash jest święcie przekonana, że jest królową ale zamiast zostawić Setha ona postanawia być z nimi obydwoma - wybiera mocno pokręcony friendzone, że nie wspomnę o wątku ukochanych Keenana, które muszą cierpieć katusze maltretowane przez teściową (powiedzmy sobie szczerze Beira jest teściową) i co najlepsze są przymuszone do poznawania nowych ukochanych wróża, przyjaźnienia się z nimi i za wszelką cenę odradzania im zakochiwania się w nim. autorka pisząc tą książkę musiała być w jakimś pokręconym okresie miłosnym, bo kto normalny by wymyślił coś takiego? bardzo rozbawił mnie też fakt, że niby akcja toczy się wokół Ash, ale nagle skupia się na Donii, która dziwnym trafem zostaje Królową Lodu.

reasumując okładką jest bardzo fajna i chyba tylko tyle.
wątek wróżek - uszedłby bez nadmiernego pokręcenia akcji

biorąc książkę do ręki myślałam, że to będzie jakaś wspaniała historia o wróżkach, która tak rzadko spotykamy w literaturze, jednakowoż zawiodłam się.

jest Ash która ma Setha i nagle pojawia się Keenan, który jest królem wróżek i stwierdza, że Ash albo sama zostanie z nim królową albo ją do tego zmusi, hmmmm widocznie dziewczyna nie ma wyboru. wszystko ok ok, ale dalej?...