Sięgnąłem po tę powieść jako totalny amator literatury kryminalnej. Do tej pory czytałem głównie fantasy, science fiction i książki przygodowe.

Powieść Adama Dzierżka pozytywnie mnie zaskoczyła. Właściwie nie wiedziałem, czego się po niej spodziewać, ale kiedy już sięgnąłem po książkę, to trudno było mi się od niej oderwać.

Na duży plus zasługują ciekawie wykreowane postacie, z których każda ma swoje za uszami i własny kodeks moralny, nierzadko w tej historii prowadzący do konfliktów — zarówno wewnętrznych, jak i tych wśród współpracujących ze sobą bohaterów.

Wartym uwagi jest również ciekawie i mięsiście wykreowany świat zamknięty w małej społeczności mazurskich Młodziewic. Czytając, czuć klimat tego miasteczka.

Sama intryga również jest ciekawa, choć rozpoczyna się od z pozoru błahej sprawy. Warto przebrnąć przez początek i dać tej lekturze szansę, bo później robi się już tylko ciekawiej, a sploty wydarzeń zaciskają coraz ciaśniejszy supeł na głównych bohaterach.

Zakończenie do samego końca pozostawało nie do przewidzenia. Podejrzaną była właściwie każda mająca wpływ postać z Młodziewic. Sam fakt, że autor w rolę głównych bohaterów wrzucił nie do końca etycznych gliniarzy, tylko urozmaicił lekturę.

"Nieco bliżej piekła" to powieść niezwykle przemyślana, z ciekawym pomysłem. To historia o pokonywaniu własnych traum, a także śledztwie, które tylko z początku wydaje się banalne do rozwiązania. Polecam!

Sięgnąłem po tę powieść jako totalny amator literatury kryminalnej. Do tej pory czytałem głównie fantasy, science fiction i książki przygodowe.

Powieść Adama Dzierżka pozytywnie mnie zaskoczyła. Właściwie nie wiedziałem, czego się po niej spodziewać, ale kiedy już sięgnąłem po książkę, to trudno było mi się od niej oderwać.

Na duży plus zasługują ciekawie wykreowane...

No. No. Czytało się dobrze. Nie rozpisuję się więcej , ponieważ wszystko zostało napisane.👍👍

No. No. Czytało się dobrze. Nie rozpisuję się więcej , ponieważ wszystko zostało napisane.👍👍

Mroczna i wciągająca historia, której warto poświęcić swój czas. Polecam!!!

Mroczna i wciągająca historia, której warto poświęcić swój czas. Polecam!!!

Głównym atutem tej książki jest stworzenie postaci, które nie są czarno-białe, które działają według własnego kodeksu moralnego i które wywołują w czytelniku moc różnych emocji.

Głównym atutem tej książki jest stworzenie postaci, które nie są czarno-białe, które działają według własnego kodeksu moralnego i które wywołują w czytelniku moc różnych emocji.

„W zapomnianym przez Boga miasteczku zło zdaje się zawsze pełzać tuż pod powierzchnią ziemi”- to jedno zdanie na tylnej oprawie książki sprawiło, że ochoczo zdecydowałam się przystąpić do lektury „Nieco bliżej piekła”, och jak ja kocham takie opisy i książki❣️Sama historia bardzo mnie wciągnęła, do tego stopnia, że udało mi się pochłonąć książkę w dwa zimowe wieczory!! Takich autorów nam potrzeba, takich autorów nam brakuje! Tytuł nawiązuje do tabliczki stojącej na wjedzie do Młodzienic, gdzie toczy się akcja książki, z tą różnicą, że tam widnieje napis: Nieco bliżej nieba, co już można wziąć na pokrętny uśmiech losu do początków tej historii. Mamy tutaj lokalnego komisarza Karola Kośnierza, który może nie ma zbyt wybitnych osiągnięć w łapaniu złoczyńców i zamykaniu śledztw, za to ma swój własny kodeks moralny, dzięki któremu na swój sposób wymierza sprawiedliwość w mieście. Do śledztwa prowadzonego właśnie przez Kosnierza zostaje oddelegowany komisarz z komendy wojewódzkiej - Wiktor Bogart, dla którego ta „nominacja” staje się ciężką banicją, a że ciągnie się za nim jak cień problem alkoholowy, nie pomaga mu to w prowadzeniu śledztwa w sprawie tajemniczych zgonów bezdomnych… Do tego dochodzą podejrzani w osobach księdza i siwobrodego rencisty, którzy nie wydają się tacy niewinni… Akcja książki trzyma poziom do samego końca, jak na początku potrafiła czytelnika zaciekawić i rozbudzić pragnienie dalszego ciągu, tak do ostatniej strony z wypiekami na twarzy czekamy na ostateczny rozwój wydarzeń. Coś pięknego!

„W zapomnianym przez Boga miasteczku zło zdaje się zawsze pełzać tuż pod powierzchnią ziemi”- to jedno zdanie na tylnej oprawie książki sprawiło, że ochoczo zdecydowałam się przystąpić do lektury „Nieco bliżej piekła”, och jak ja kocham takie opisy i książki❣️Sama historia bardzo mnie wciągnęła, do tego stopnia, że udało mi się pochłonąć książkę w dwa zimowe wieczory!!...

Świetnie napisana historia z życiowymi tarapatami, ludzkimi słabościami i wątpliwościami. Bardzo absorbująca okładka. Po lekturze można się zastanowić jakie jest nasze poczucie sprawiedliwości, jak wiele jesteśmy w stanie dla niego zrobić i jak bardzo skrzywdzić. Polecam!

Świetnie napisana historia z życiowymi tarapatami, ludzkimi słabościami i wątpliwościami. Bardzo absorbująca okładka. Po lekturze można się zastanowić jakie jest nasze poczucie sprawiedliwości, jak wiele jesteśmy w stanie dla niego zrobić i jak bardzo skrzywdzić. Polecam!

Przemyślana fabuła przez którą się płynie to zdecydowany plus tej książki. Bohaterowie ciekawi, zwroty akcji również

Przemyślana fabuła przez którą się płynie to zdecydowany plus tej książki. Bohaterowie ciekawi, zwroty akcji również

Wow powiem że fantastycznie spędzony czas z książką,która mnie nie znudziła nawet przez chwilę. Rewelacyjnie się czyta od deski do deski i bez domysłów kto i co. Z całego serducha szczerze polecam. I zajebista okładka

Wow powiem że fantastycznie spędzony czas z książką,która mnie nie znudziła nawet przez chwilę. Rewelacyjnie się czyta od deski do deski i bez domysłów kto i co. Z całego serducha szczerze polecam. I zajebista okładka

mimo dość pospolitej historii i paru irytujących postaci muszę przyznać, że całkiem nieźle mi się przez to brnęło...
jak na tak mało obiecującą historię daję mocne 7 :)

mimo dość pospolitej historii i paru irytujących postaci muszę przyznać, że całkiem nieźle mi się przez to brnęło...
jak na tak mało obiecującą historię daję mocne 7 :)

Moja trzecia książka, a tak naprawdę debiut Autora. Muszę powiedzieć, że podnosi ciśnienie. Jak w poprzednich dwóch opowieściach jest krwawo, smutno i strasznie. Z wielką perfekcją Autor buduje swoje postaci, które są bardzo, bardzo autentyczne. Jak zwykle nie ma dobrych i złych, wszystkie cechy człowieczeństwa zawarł w głównych postaciach, które kierują się własnymi kategoriami zła, dobra, sprawiedliwości. Budzą ogromne emocje, które pozostają długo po przeczytaniu książki.

Moja trzecia książka, a tak naprawdę debiut Autora. Muszę powiedzieć, że podnosi ciśnienie. Jak w poprzednich dwóch opowieściach jest krwawo, smutno i strasznie. Z wielką perfekcją Autor buduje swoje postaci, które są bardzo, bardzo autentyczne. Jak zwykle nie ma dobrych i złych, wszystkie cechy człowieczeństwa zawarł w głównych postaciach, które kierują się własnymi...