Trudny temat poruszony w sposób jakby dookoła. Uchodźcy, którzy żyją swoim życiem z nadzieją na lepsze jutro. Mieszanka kultur, jak sam autor napisał:
"[...] To miasto w mieście jest jak morze w morzu, nie-oddzielone, a jednak skłócone ze sobą. Żyje się tu czekaniem na nic albo na coś, co przychodzi bezgłośnie i bezgłośnie odchodzi. Gdyby mnie ktoś zapytał, co wiem o tym mieście, przywołałbym klasyków i powtórzył jeszcze, że znam je tyle, ile się w nim zgubiłem"
A gubił się często, chociaż do celu zmierzał, zawieruszał pomiędzy, ulegał instynktom, nasłuchiwał, rozmyślał. Przede wszystkim jednak, spróbował oprowadzić czytelnika swoimi oczami po tym, co poznał.

Trudny temat poruszony w sposób jakby dookoła. Uchodźcy, którzy żyją swoim życiem z nadzieją na lepsze jutro. Mieszanka kultur, jak sam autor napisał:
"[...] To miasto w mieście jest jak morze w morzu, nie-oddzielone, a jednak skłócone ze sobą. Żyje się tu czekaniem na nic albo na coś, co przychodzi bezgłośnie i bezgłośnie odchodzi. Gdyby mnie ktoś zapytał, co wiem o tym...

Książka poruszająca bardzo ważny problem dzisiejszej Europy. Niestety, jak dla mnie porusza ten problem strasznie chaotycznie, fragmentami dziwnie patetycznie gdzie indziej bazując na najniższych instynktach... Ciekawa konwencja choć mnie nie przekonuje w 100 procentach.

Książka poruszająca bardzo ważny problem dzisiejszej Europy. Niestety, jak dla mnie porusza ten problem strasznie chaotycznie, fragmentami dziwnie patetycznie gdzie indziej bazując na najniższych instynktach... Ciekawa konwencja choć mnie nie przekonuje w 100 procentach.

Trudno mi było z "Azylem". Na samym początku, kiedy próbowałam wejść w tę historię i później, kiedy próbowałam rozgryźć styl i pozlepiać całość ze scen - jak ze skrawków rozszarpanego materiału. Trudno mi było oczywiście z tematem, który, niestety, to już kolejny raz, kiedy trafiam na taką książkę. Niby nie opisuje aktualnej sytuacji w moim otoczeniu, a jednak dociera do czegoś co mnie boli. "Azyl" to przede wszystkim uchodźcy, czy ekonomiczni czy nie, czy wojenni czy nie, nie ważne - po prostu ludzie, próbujący odnaleźć dla siebie lepszy świat, choćby za cenę dotychczasowego życia. Obóz, w którym zmuszeni są żyć, choć otoczenie - władza, policja, okoliczni mieszkańcy wcale ich tam nie chcą. I człowiek, który wszedł do środka "Azylu", żeby go poznać, zrozumieć, dostrzec. To on pokazuje nam migawki, jak jeden kadr zdjęcia, bez większej całości, bez historii skrytej za jedną sceną. Wygłasza modlitwy, wołania do obojętnych, świata, przypominające słowa z religijnych ksiąg. Oddaje sceny samymi dialogami, wyrzutami nieokiełznanych myśli, skojarzeń, odczuć.
To była naprawdę trudna lektura, ale niezwykle inspirująca.

Trudno mi było z "Azylem". Na samym początku, kiedy próbowałam wejść w tę historię i później, kiedy próbowałam rozgryźć styl i pozlepiać całość ze scen - jak ze skrawków rozszarpanego materiału. Trudno mi było oczywiście z tematem, który, niestety, to już kolejny raz, kiedy trafiam na taką książkę. Niby nie opisuje aktualnej sytuacji w moim otoczeniu, a jednak dociera do...

język fajny, trochę dużo szaleństwa, ale ogółem tak sobie

język fajny, trochę dużo szaleństwa, ale ogółem tak sobie