Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najlepsza książka jaką przeczytałam w mijającym roku. Nie do końca da się ją czytać "od deski do deski" (stąd "jedynie" 9/10),ale poza tym jest to niezwykle wartościowa pozycja, otwierająca oczy jednocześnie na problem rasizmu, feminizmu i nierówności ekonomicznych. Pozycja ta, jak prawdopodobnie żadne inne opracowanie naukowe wcześniej, uświadamia, że problemy te się mocno przenikają, z czego być może nie zdajemy sobie sprawy żyjąc w dość homogenicznym społeczeństwie (w odróżnieniu od tygla kulturowego w USA). Myślę, że dla wielu po tej lekturze problem rasizmu przestanie być abstrakcyjny, co do tej pory miało miejsce w naszym państwie, a stanie się bardziej realny i namacalny, pozwalając przynajmniej do jakiegoś stopnia wejść w umysły osób z nim się borykających. Ogromnym plusem jest to, że autorka tej książki nie dzieli problemów społeczeństwa na "ważniejsze" i "mniej ważne", przeciwstawiając sobie białą część feministek czerpiących korzyści z przywileju posiadania europejskich rysów twarzy i jasnej karnacji oraz przedstawicielki czarnego feminizmu (mimo że uświadamia, że część białych sufrażystek miała uprzedzenia na tle rasowym). Dlaczego o tym wspominam? Powód jest prosty: w obecnej rzeczywistości, w której społeczeństwo jest już nie tylko podzielone, ale i wręcz poszatkowane, dużo łatwiej skupiamy się na tym, co nas różni, a nie na tym, co łączy. Angela Davis odwrotnie - będąc przedstawicielką uciskanej przez wieki mniejszości etnicznej, podkreśla to, jak ludzie jednoczyli się w walce o swoje prawa, nie bacząc na różnice w pochodzeniu etnicznym. Uświadamia również jak dziki kapitalizm oddziałuje na życie jednostki i jak łatwo można paść jego ofiarą - wystarczy, że nie ma się choćby jednego z przywilejów znacznie ułatwiających funkcjonowanie w tym systemie: ekonomicznego, płciowego lub rasowego. Czy polecam lekturę - zdecydowanie tak, zwłaszcza zważywszy na fakt, jak ostatnimi czasy rozmyły się pojęcia "lewicowości" i "prawicowości", stając się jedynie osią podziału i wynikających z niego kłótni i pyskówek zarówno w Internecie, jak i w świecie realnym, nawet wśród najbliższych sobie osób. Myślę, że nawet nie znając realiów życia w Stanach Zjednoczonych, można z tej książki zaczerpnąć inspirację do tego, jak łączyć się w celu walki o lepszą przyszłość dla siebie i następnych pokoleń.