Pobieżne przedstawienie najpopularniejszych osób artystycznych na polskiej scenie dragowej.

Reportaż niby napisany w sposób poprawny, ale czegoś mi w nim brakowało. Rozdziały były zbyt krótkie, aby dobrze poznać przedstawione postacie; ba, za krótkie, żeby chociaż je wszystkie zapamiętać. Rozumiem i doceniam chęć zaprezentowania całego wachlarza osób artystycznych: o różnej identyfikacji płciowej i seksualnej, o zróżnicowanych formach ekspresji, o odmiennych spojrzeniach na sztukę dragu – w pewien sposób ta różnorodność stanowi największy atut książki. Z drugiej strony, przeskakiwanie z postaci na postać co kilka stron bez żadnego ciągu chronologicznego czy przyczynowo-skutkowego, bez konretnego podziału tematycznego czy jakiekolwiek porządku, wprowadzało poniekąd w nudę. Było to dwadzieścia odrębnych, przypadkowo zlepionych ze sobą historii, pomiędzy którymi – mimo sympatii, którą darzę wiele spośród przedstawionych osób i szczerego zainteresowania tematem – przechodziłem bez entuzjazmu.

Biorąc pod uwagę istotę wizualnego aspektu dragu, może warto było tekst zilustrować, żeby trochę zbliżyć odbiorcę do przedstawianych postaci i lepiej oddać ich estetykę oraz sposób ekspresji? Może warto było skupić się na mniejszej ilości osób, a za to przedstawić je w sposób bardziej kompleksowy? A może poszczególne rozdziały potrzebowały jakiejś wspólnej narracji, która nadałaby lekturze porządku i ciągłości? Nie wiem, co poszło nie tak, ale pozycja okazała się raczej przeciętna i nie do końca sprostała moim wysokim oczekiwaniom.

Pobieżne przedstawienie najpopularniejszych osób artystycznych na polskiej scenie dragowej.

Reportaż niby napisany w sposób poprawny, ale czegoś mi w nim brakowało. Rozdziały były zbyt krótkie, aby dobrze poznać przedstawione postacie; ba, za krótkie, żeby chociaż je wszystkie zapamiętać. Rozumiem i doceniam chęć zaprezentowania całego wachlarza osób artystycznych: o...

"Cudowne przegięcie" Jakuba Wojtaszczyka to reportaże o współczesnych drags (tj drag queens, drag kings i drag queers).
Zaskoczyła mnie bardzo różnorodność tego środowiska. Część przedstawionych bohaterów ukrywa się ze swoimi upodobaniami, inni wręcz manifestują swoją pasję.Na pewno jest to bardzo różnorodny świat. Niewątpliwie wszyscy kochają, to co robią, choć niektórzy muszą się ukrywać w swoim środowisku. W książce przedstawione są wielobarwne widowiska, tworzone przez bohaterów. Poznajemy ich przygotowania do występów poszczególnych performerów.
Niewątpliwie jest to unikalna lektura na temat dragu w Polsce. Ukazane jest środowisko często hejtowane w naszym kraju.
Rozmowy z tymi barwnymi osobami przybliżają laikom ten świat dragu. Jest to równocześnie opowieść o ich pasji i akceptacji.

"Cudowne przegięcie" Jakuba Wojtaszczyka to reportaże o współczesnych drags (tj drag queens, drag kings i drag queers).
Zaskoczyła mnie bardzo różnorodność tego środowiska. Część przedstawionych bohaterów ukrywa się ze swoimi upodobaniami, inni wręcz manifestują swoją pasję.Na pewno jest to bardzo różnorodny świat. Niewątpliwie wszyscy kochają, to co robią, choć niektórzy...

Rzetelny reportaż dla wszystkich chcących poznać krajowe środowisko drag queen i nie tylko.

Rzetelny reportaż dla wszystkich chcących poznać krajowe środowisko drag queen i nie tylko.

Dzięki tej książce dowiedziałem się, jak różnorodny jest drag w Polsce. Niektóre historie okazały się wciągające.

Dzięki tej książce dowiedziałem się, jak różnorodny jest drag w Polsce. Niektóre historie okazały się wciągające.

Wynudzilam sie czytając tą książkę. Poza kilkoma ciekawymi opowieściami większość wyglądała tak samo: jak ciężko było zacząć drag i zostać zaakceptowanym przez bliskich oraz jak zawistne są polskie drag queens. Moim zdaniem zdecydowanie brakuje w tej książkę różnorodności, oczywiście nie jesli chodzi o drag, a o sposób opowiadania swoich historii.

Wynudzilam sie czytając tą książkę. Poza kilkoma ciekawymi opowieściami większość wyglądała tak samo: jak ciężko było zacząć drag i zostać zaakceptowanym przez bliskich oraz jak zawistne są polskie drag queens. Moim zdaniem zdecydowanie brakuje w tej książkę różnorodności, oczywiście nie jesli chodzi o drag, a o sposób opowiadania swoich historii.

Niestety, nie przebrnęłam...Za dużo pojęć, których wyjaśnianie zajęłoby lata świetlne i przez to zniechęciło mnie do dalszego czytania, choć przyznaję że sam pomysł i praca autora zasługują na wysokie noty. Nie jest to temat łatwy i niesie ze sobą ogromny ładunek emocjonalny, niezależnie od perspektywy, z jakiej na niego patrzymy. Nie chcę wkraczać w sferę poglądów, bo nie jest to miejsce do takich dywagacji. Uważam, że takie książki są potrzebne, bo otwierają nas na drugiego człowieka. Może kiedyś wrócę do tej publikacji.

Niestety, nie przebrnęłam...Za dużo pojęć, których wyjaśnianie zajęłoby lata świetlne i przez to zniechęciło mnie do dalszego czytania, choć przyznaję że sam pomysł i praca autora zasługują na wysokie noty. Nie jest to temat łatwy i niesie ze sobą ogromny ładunek emocjonalny, niezależnie od perspektywy, z jakiej na niego patrzymy. Nie chcę wkraczać w sferę poglądów, bo nie...

Reportaż o sztuce. Napisany jakby z dystansu, na chłodno, ale nie ma wątpliwości co do stopnia zaangażowania się Autora. Jednocześnie niczego taki styl nie ujmuje, jak się wydaje, opisanemu światu i bohaterom - prawdziwym osobom, które tę sztukę tworzą. Raczej pozwala na spokojnie zagłębić się w opowieść. Choć dla wielu zapewne drag sztuką nie jest, ja po lekturze nie mam w tej kwestii wątpliwości. Przedstawiona w książce różnorodność polskiej sceny dragowej zaskoczyła mnie, ale było to moje pierwsze spotkanie z tematem. Tymczasem Autor podkreśla: "Nie jest to opowieść skończona, tylko zaledwie fragment pejzażu polskiego dragu". Na wstępie sygnalizuje też: "Uczyniłem, co w mojej mocy, aby osoby szukające reprezentacji mogły ją znaleźć, aby nieheteronormatywne dzieciaki wiedziały, że nie są same". Ja tak właśnie tę książkę odczytuję. Polecam!

Reportaż o sztuce. Napisany jakby z dystansu, na chłodno, ale nie ma wątpliwości co do stopnia zaangażowania się Autora. Jednocześnie niczego taki styl nie ujmuje, jak się wydaje, opisanemu światu i bohaterom - prawdziwym osobom, które tę sztukę tworzą. Raczej pozwala na spokojnie zagłębić się w opowieść. Choć dla wielu zapewne drag sztuką nie jest, ja po lekturze nie mam w...

Bardzo dobra książka wnikająca w obecny stan polskiego dragu. Opowieści o osobach reprezentujących i ich wypowiedzi. Historie niesamowicie ważne. Przy okazji niezły opis kultury drag - a i całej kultury queerowej (przystępne także dla średnio obeznanych :). Polecam!

Bardzo dobra książka wnikająca w obecny stan polskiego dragu. Opowieści o osobach reprezentujących i ich wypowiedzi. Historie niesamowicie ważne. Przy okazji niezły opis kultury drag - a i całej kultury queerowej (przystępne także dla średnio obeznanych :). Polecam!

,,Andy uważa, że drag queen powinna być piękną, olśniewającą kobietą. Zawsze przed występem robi sobie biust, makijaż, wkłada wielką perukę, kieckę, szpilki i wychodzi na scenę. Karmi się uwielbieniem ludzi. I tak już od osiemnastu lat. Przez ponad tysiąc pięćset występów".

Gdybyście jakiegokolwiek pojęcia nie zrozumieli, to przejdźcie na ostatnią stronę, gdzie autor wszystko wyjaśnia. W międzyczasie słowa, których pojęcia są dla was obce pojawią się na dole strony, reszta na końcu książki. I zanim po nią sięgniecie, dowiedzcie się czy temat dragu was interesuje, bo jeśli nie, to możecie się poczuć nią troszkę zniesmaczeni. Ja jestem osobą otwartą na wszelkie tematyki. Lubię się dowiadywać różnych nowości, gdyż nigdy nie jestem pewna, czy takowa wiedza mi się nie przyda. Po tę książkę sięgnęłam właśnie z ciekawości, gdyż nigdy nie zdarzyło mi się spotkać osób, które by zarabiały w taki właśnie sposób. Nie uważam, by jakakolwiek praca była gorsząca, a ówczesny czas pokazał, że takie zawody zaczynają być coraz bardziej ukazywane. Wszelkie tabu w tej pozycji znika. Przeczytacie o wyznaniach całkiem szczerych, choć nie zawsze bardzo dokładnie przedstawionych, gdzie to mężczyzna ma prawo przebierać się w damskie ciuszki i nie powinien być z tego powodu oceniany. To samo się tyczy kobiet i ich odwrotności. Przeczytamy tutaj wyznania osób, które nie boją się przyznać do tego co robią, jak i tych, którzy nie akceptując swojej odmienności wciąż się przed ludźmi ukrywają. Nawet gdyby chcieli się ujawnić i poszukać takich jak oni, to i tak strach nie pozwala na przyznanie się do tego kim są. Zwyczajnie boją się, że wtedy rozpadnie się ich życie. Drag queen to sztuka, bo oni z prawdziwą pasją przebierają się za wykonawcę poruszając ustami w rytm puszczonej muzyki. Kochają to, co robią. Wtedy czują się wolni. Bardzo dobrze się ją czyta. Historie tych osób potrafią niejednokrotnie wzruszyć. Odebrałam ich jako bezdomnego, któremu nikt nie chce ofiarować schronienia, a jednak ludzie mają tyle tupetu, by mu naubliżać.

,,Andy uważa, że drag queen powinna być piękną, olśniewającą kobietą. Zawsze przed występem robi sobie biust, makijaż, wkłada wielką perukę, kieckę, szpilki i wychodzi na scenę. Karmi się uwielbieniem ludzi. I tak już od osiemnastu lat. Przez ponad tysiąc pięćset występów".

Gdybyście jakiegokolwiek pojęcia nie zrozumieli, to przejdźcie na ostatnią stronę, gdzie autor...

Reportaż przekrojowy, starający się jak najszerzej (lecz nie najszczegółowiej) opisać różne rodzime interpretacje sztuki dragu. Jeżeli lubisz "RuPaul's Drag Race", jest to dla Ciebie pozycja obowiązkowa. Jeżeli go nie znasz, najpierw zaznajom się, czym w ogóle jest drag, a potem obowiązkowo sięgnij po tę książkę, która powinna być lekturą obowiązkową queerowej społeczności Polski.

Reportaż przekrojowy, starający się jak najszerzej (lecz nie najszczegółowiej) opisać różne rodzime interpretacje sztuki dragu. Jeżeli lubisz "RuPaul's Drag Race", jest to dla Ciebie pozycja obowiązkowa. Jeżeli go nie znasz, najpierw zaznajom się, czym w ogóle jest drag, a potem obowiązkowo sięgnij po tę książkę, która powinna być lekturą obowiązkową queerowej społeczności...