Nie dokończyłam. Strasznie nudna. Oklepana.

Nie dokończyłam. Strasznie nudna. Oklepana.

Odkrywanie rodzinnych tajemnic to zawsze dobry pomysł na książkę, zwłaszcza, jak dodamy do tego romans, wojnę i Wenecję. Akcja dzieli się na dwie linie historyczne - okołowojenną Juliett i współczesną jej ciotecznej wnuczki Caroline. Obie maja niezrealizowane ambicje artystyczne i problematyczne relacje z mężczyznami. Jedna jednak wciąż ma szanse na ułożenie sobie życia wedle własnych reguł. Podążanie śladami babki wąskimi weneckimi uliczkami podczas aqua alta trzyma w napięciu i co najważniejsze daje całkiem satysfakcjonujące rozwiązanie tajemnicy. Wenecja jest równoprawnym bohaterem książki i widać, że Autorka spędziła tam ogrom czasu. Autentyczność i bezpretensjonalne opisów jest jak u Donny Leon, innej anglojęzycznej autorki kryminałów.

Dziwi mnie nazwanie tej powieści powieścią historyczną, skoro to obyczajowy romans z wojną w tle, no ale klasyfikacja na lubimyczytać to nie wina Autorki ;) Tak jak w przypadku detektywistycznej serii o Molly Murphy tak i tutaj dostajemy sporo wygodnych fabularnie zbiegów okoliczności, ale nie obierają one przyjemności z czytania.

Bardzo przyjemna lektura na dwa wieczory (albo wieczór i noc, bo wciąga niczym najlepszy kryminał).

Odkrywanie rodzinnych tajemnic to zawsze dobry pomysł na książkę, zwłaszcza, jak dodamy do tego romans, wojnę i Wenecję. Akcja dzieli się na dwie linie historyczne - okołowojenną Juliett i współczesną jej ciotecznej wnuczki Caroline. Obie maja niezrealizowane ambicje artystyczne i problematyczne relacje z mężczyznami. Jedna jednak wciąż ma szanse na ułożenie sobie życia...

Wciągająca i wzruszająca. Jak ktoś się akurat wybiera do Wenecji to szczególnie polecam przeczytać tę powieść podczas wyjazdu :)

Wciągająca i wzruszająca. Jak ktoś się akurat wybiera do Wenecji to szczególnie polecam przeczytać tę powieść podczas wyjazdu :)

Uwielbiam takie poranki, kiedy wstaję wcześnie rano, jest cisza, a ja oddaję się czytaniu...

No i w ten właśnie dzisiejszy poranek skończyłam czytać "Wenecki szkicownik".
Cóż to była za podróż...

Pamiętam, kiedy byliśmy w Wenecji, to było przed pandemią, w listopadzie 2019 roku i przed wpłynięciem tam przewodnik powiedział, że idzie duża fala, że będzie dużo wody itp. Nie bardzo sobie wtedy zdawaliśmy sprawę z tego, co to będzie.
Okazało się, że normalnie trzeba było brodzić po kolana w wodzie, deszcz lał okropny, wody cały czas przybywało, ustawili takie kładki dla ludzi, żeby można było po nich chodzić, ale my i tak wodę dosłownie wylewaliśmy z butów 🙊
Tak nas Wenecja przywitała 😉

Czytając książkę nagle przypomniałam sobie te chwile. Bo tam co trochę bohaterka musiała zmagać się z acqua alta 🌊
Razem z Juliet oraz Caroline powróciłam do znanych mi miejsc.
Ale ich historia nie była różowa.
Juliet poznawała Wenecję przed drugą wojną światową i podczas okupacji niemieckiej. Przeżyła tam najlepsze, ale i najgorsze chwile swojego życia.
Caroline to już rok 2001. I kolejna odsłona pięknej Wenecji. I rozwiązywanie zagadek z przeszłości, chwile piękne ale też strach, co przyniesie jutro.

"Wenecki szkicownik" to cudowna książka o wojnie, stracie, strachu ale też miłości i nadziei na lepsze jutro.

Uwielbiam takie poranki, kiedy wstaję wcześnie rano, jest cisza, a ja oddaję się czytaniu...

No i w ten właśnie dzisiejszy poranek skończyłam czytać "Wenecki szkicownik".
Cóż to była za podróż...

Pamiętam, kiedy byliśmy w Wenecji, to było przed pandemią, w listopadzie 2019 roku i przed wpłynięciem tam przewodnik powiedział, że idzie duża fala, że będzie dużo wody itp. Nie...

Wielkie rozczarowanie. Spodziewałam się epickiej opowieści przedstawiającej dwie perspektywy czasowe. Ten ostatni warunek został spełniony,jednak sama historia przypomina operę mydlaną.

Wielkie rozczarowanie. Spodziewałam się epickiej opowieści przedstawiającej dwie perspektywy czasowe. Ten ostatni warunek został spełniony,jednak sama historia przypomina operę mydlaną.

Postanowilam ta ksiazke przeczytac w Wenecji I to byla swietna decyzja. Ksiazka nie tylko przybliza obraz Wenecji (prawie) wspolczesnej ale takze okresu przedwojennego jak i wojny.
Bardzo latwo zatopic sie w tej historii bedac na miejscu i probowac zobaczyc Wenecje oczami Juliette i Caroline.
Polecam wszystkim ktorzy wybieraja sie tam.

Postanowilam ta ksiazke przeczytac w Wenecji I to byla swietna decyzja. Ksiazka nie tylko przybliza obraz Wenecji (prawie) wspolczesnej ale takze okresu przedwojennego jak i wojny.
Bardzo latwo zatopic sie w tej historii bedac na miejscu i probowac zobaczyc Wenecje oczami Juliette i Caroline.
Polecam wszystkim ktorzy wybieraja sie tam.

Dotychczas znałam Rhys Bowen jako autorkę zabawnego cyklu kryminalnego o przygodach ekscentrycznej panny Marphy.

„Wenecki szkicownik” to zupełnie inna, klimatyczna, wzruszająca powieść, której akcja rozgrywa się na początku XXI wieku i w pierwszej połowie minionego stulecia.
W 1928 roku nastoletnia Julia przypływa z ciotką z Anglii do Wenecji, by zwiedzić jedno z najpiękniejszych europejskich miast.

Dziewczyna zachwyca się zabytkami, szkicuje, gdyż zamierza studiować malarstwo i …wymyka się spod skrzydeł nadopiekuńczej Hortensji. Podczas jednej z eskapad Julia poznaje przystojnego Włocha i zakochuje się w nim…
Z jakiś czas bohaterka wraca do Wenecji w zupełnie innej roli i nie jest to jej ostatnia wizyta w tym mieście. Na pewno jednak bardzo ważna, bo tak naprawdę decyduje o jej całym późniejszym życiu.

Niemal osiemdziesiąt lat później młoda Angielka, Caroline, zmaga się z osobistymi i zawodowymi problemami. Gdy umiera jej cioteczna babcia, kobieta omal się nie załamuje. Intrygują ją ostatnie słowa babki i to, co zostawiła jej przed śmiercią: stary szkicownik i trzy klucze.

Caroline leci do Wenecji, by spróbować rozwiązać rodzinną zagadkę i oderwać się od ponurej codzienności.
Jej poszukiwania przyniosą zaskakujące rezultaty…
Wydarzenia z obu planów czasowych śledzi się z zapartym tchem, gdyż akcja jest nieprzewidywalna.

Wielką czytelniczą przyjemnością jest spacerowanie wraz z bohaterkami uliczkami Wenecji, odwiedzanie mniej lub bardziej znanych miejsc, towarzyszenie w posiłkach, na myśl których aż ślinka cieknie, nawet jeśli to proste potrawy.
Każdy, kto był w Wenecji i się w niej zakochał, na pewno poczuje sentyment i nostalgię…

Interesujące są perypetie obu kobiet, zwłaszcza Julii, której życie kryje wiele tajemnic. Także inne, drugoplanowe i epizodyczne postacie mają ciekawe losy i zapisują się w pamięci czytelnika.

Całość napisana jest barwnym, ale stonowanym językiem, co w połączeniu z opisami, dialogami i przeżyciami wewnętrznymi bohaterów tworzy niepowtarzalny klimat.

Polecam wszystkim, którzy lubią i cenią niebanalne historie rodzinne i miłosne.

Dotychczas znałam Rhys Bowen jako autorkę zabawnego cyklu kryminalnego o przygodach ekscentrycznej panny Marphy.

„Wenecki szkicownik” to zupełnie inna, klimatyczna, wzruszająca powieść, której akcja rozgrywa się na początku XXI wieku i w pierwszej połowie minionego stulecia.
W 1928 roku nastoletnia Julia przypływa z ciotką z Anglii do Wenecji, by zwiedzić jedno z...

To opowieść o miłości, stracie, przyjaźni, tajemnicach skrywanych przez ponad 60 lat i odwadze. A wszystko rozgrywa się w Wenecji u progu II wojny światowej.


Wenecki szkicownik podzielony na dwie płaszczyzny czasowe, w latach 2000 poznajemy Caroline Grant, londyńską projektantkę mody. W tym samym czasie gdy dochodzi do niej smutna rzeczywistość o rozpadzie jej małżeństwa, umiera ukochana cioteczna babka Juliet Browning. Ciotka na łożu śmierci przekazuje Caroline trzy klucze, które pasują gdzieś w Wenecji. Dziewczyna decyduje się na wyjazd. I tu poznajemy na przemiennie losy obydwu kobiet.


Naprawdę przepiękna opowieść o szczerej lecz nie spełnionej miłości, odwadze na którą nie wielu stać i o tajemnicy, która boli najbardziej. Od razu uprzedzę osoby, które liczą na wartką akcję i niezliczone zwroty akcji najlepiej niech odpuszczą sobie tą książkę. Podobnie czytelniczki liczące na pikantne sceny erotyczne. Wenecki szkicownik to niespieszna opowieść, w której poznajemy smaki, zapachy i dźwięki Wenecji w przededniu wojny i w jej trakcie. Tu wszystko płynie swoim rytmem. Mimo braku szybkiego tempa fabuła potrafi wciągnąć. Przepiękna historia opowiedziana z klasą, podszyta wieloma emocjami. Szczerze polecam lekturę. Ja się nie zawiodłam. http://ksiazkinaszapasja.blogspot.com/2023/05/wenecki-szkicownik-rhys-bowen.html

To opowieść o miłości, stracie, przyjaźni, tajemnicach skrywanych przez ponad 60 lat i odwadze. A wszystko rozgrywa się w Wenecji u progu II wojny światowej.


Wenecki szkicownik podzielony na dwie płaszczyzny czasowe, w latach 2000 poznajemy Caroline Grant, londyńską projektantkę mody. W tym samym czasie gdy dochodzi do niej smutna rzeczywistość o rozpadzie jej...

Lektura dające wytchnienie po pracy.

Lektura dające wytchnienie po pracy.

W końcu, jakaś książka pozytywnie mnie zaskoczyła! Sięgnęłam po nią tylko dlatego, że w tytule miała Wenecję, a ja nadal jestem nią zafascynowana po mojej ostatniej wizycie w tym mieście.
Na ogół nie czytam romansów, ale ten czytało mi się bardzo przyjemnie. Historia nie była zbyt oryginalna i raczej przewidywalna ale mimo to czytałam ją z dużym zainteresowaniem, a w pewnym momencie naprawdę wkręciłam się w historię. Polubiłam główną bohaterkę Julię. Była trochę naiwna ale sympatyczna, odważna i bardzo fajnie się czytało jak powoli odkrywa Wenecję i poznaje życie we Włoszech.

Książka dostaje ogromny plus za cudowne opisy Wenecji. Czytając opis każdego miejsca czy zabytku miałam uśmiech na ustach bo kilka tygodni temu widziałam to wszystko na własne oczy i zachwycałam się tak samo jak bohaterka książki.

Mam nadzieję, że przeczytanie „Weneckiego szkicownika” spowoduje, że minie mój mały zastój czytelniczy, który trwa od końca stycznia. A książkę polecam wszystkim, nie tylko osobom zakochanym w Wenecji.

W końcu, jakaś książka pozytywnie mnie zaskoczyła! Sięgnęłam po nią tylko dlatego, że w tytule miała Wenecję, a ja nadal jestem nią zafascynowana po mojej ostatniej wizycie w tym mieście.
Na ogół nie czytam romansów, ale ten czytało mi się bardzo przyjemnie. Historia nie była zbyt oryginalna i raczej przewidywalna ale mimo to czytałam ją z dużym zainteresowaniem, a w pewnym...