Jeśli intryguje Was co siedzi w głowach dzisiejszego pokolenia 30 plus przeczytajcie, koniecznie.

Jeśli intryguje Was co siedzi w głowach dzisiejszego pokolenia 30 plus przeczytajcie, koniecznie.

Piękny język to największa zaleta tej książki... ale i wada. Jak dla mnie za mało akcji za dużo popisów językowych.

Piękny język to największa zaleta tej książki... ale i wada. Jak dla mnie za mało akcji za dużo popisów językowych.

Niezbyt optymistyczna opowieść o złych i jeszcze gorszych życiowych wyborach . Bohater ciągle zbacza z obranej ścieżki , niczego nie doprowadzając do końca. Brak rozliczeń z przeszłością , brak pomysłów na przyszłość.Styl literacki autora nie należy do moich ulubionych. Dużo scen i zdarzeń przedstawionych jest opisowo, bez dialogów.Przez to akcja toczy się powoli , podkreślając uczucie zgorzknienia, rozczarowania i beznadziei.

Niezbyt optymistyczna opowieść o złych i jeszcze gorszych życiowych wyborach . Bohater ciągle zbacza z obranej ścieżki , niczego nie doprowadzając do końca. Brak rozliczeń z przeszłością , brak pomysłów na przyszłość.Styl literacki autora nie należy do moich ulubionych. Dużo scen i zdarzeń przedstawionych jest opisowo, bez dialogów.Przez to akcja toczy się powoli ,...

"Tak właśnie umiera człowiek za życia - robiąc ta sama rzecz w nieskończoność, aż nie zostanie w nim nic poza pamięcią mięśniową, aż rutyna zabije i pożre wszystkie sny".

Można stwierdzić, że Czaja ma ułożone życie: karierę, dziewczynę i poczucie, że wszystko jest jak powinno. Jednakże splot nieoczekiwanych wydarzeń sprawia, że kolejne filary w jego życiu przewracają się jak domino. Wraca w rodzinne strony i mierzy się że światem, od którego próbował uciec, ale jednocześnie nigdy nie mógł zapomnieć... 🖤

"Dom" to powieść o prawdziwej, szarej rzeczywistości, o tym jak praktycznie w jednym momencie może runąć cały dotychczasowy świat. Niekiedy trzeba zacząć jeszcze raz od nowa, a czasami żeby ruszyć dalej, konieczny jest powrót do tego, co było. Czaja boleśnie odczuwa zmiany, jakie znienacka następują w jego poukładanym życiu. Odnawia dawne kontakty, zamieszkuje u przyjaciela z dzieciństwa i próbuje odnaleźć się w nowej sytuacji, jednocześnie doświadczając brutalnej rzeczywistości, które nie oszczędziła, także jego przyjaciół.

Historię głównego bohatera poznajemy z jego perspektywy, śledzimy tok jego myślenia, a także zanurzamy się w świecie wspomnień. Przez większą część czasu historia toczy się spokojnym nurtem, choć doświadczamy też akcji.
Sposób narracji przyciąga i chwilami trudno się oderwać. Książka przepełniona jest wieloma poruszającymi cytatami, które czytelnik śmiało może odnieść do siebie. Niesie ze sobą ładunek emocjonalny, a przede wszystkim poczucie niesprawiedliwości. Z kolejnych kartek wręcz wyziera prawdziwia bolesność wydarzeń. Z pewnością to ten rodzaj powieści, który zostaje na dłużej... Polecam

"Tak właśnie umiera człowiek za życia - robiąc ta sama rzecz w nieskończoność, aż nie zostanie w nim nic poza pamięcią mięśniową, aż rutyna zabije i pożre wszystkie sny".

Można stwierdzić, że Czaja ma ułożone życie: karierę, dziewczynę i poczucie, że wszystko jest jak powinno. Jednakże splot nieoczekiwanych wydarzeń sprawia, że kolejne filary w jego życiu przewracają się...

Sama w sobie książka fajna, napisana łatwym jezykiem, słownictwo codzienne, szybko się ja czyta. Mnie zainteresowała historia głównego bohatera ponieważ sama do siebie moglam ja odnieść i myślę że wiele osób ma bardzo podobne zagwozdki. Niestety zakończenie nie dało mi żadnej odpowiedzi. Z jednej strony szkoda bo na pewno odniosłabym je do swojego życia, z drugiej moze i dobrze, bo moglabym się za bardzo zasugerować co może dla mnie nie byłoby dobre. Bądź co bądź, czekałam na odpowiedź której nie dostałam. Mimo wszystko polecam lekką książkę do poczytania.

Sama w sobie książka fajna, napisana łatwym jezykiem, słownictwo codzienne, szybko się ja czyta. Mnie zainteresowała historia głównego bohatera ponieważ sama do siebie moglam ja odnieść i myślę że wiele osób ma bardzo podobne zagwozdki. Niestety zakończenie nie dało mi żadnej odpowiedzi. Z jednej strony szkoda bo na pewno odniosłabym je do swojego życia, z drugiej moze i...

Dzisiaj recenzja książki trochę z innej bajki. "Dom" zalicza się do gatunku literatury pięknej. Przyznam, że nie często sięgam po takie książki ale raz na jakiś czas jest to bardzo budujące. O czym jest ta książka ? Ogólnie rzecz biorąc o emocjach, o powrotach do domu.
.
Powroty bywają ciężkie zwłaszcza wtedy kiedy trzeba skonfrontować się z czymś przed czym wcześniej się uciekło. Czaja teoretycznie rzecz biorąc ma wszystko ale pewnego dnia wszystko po kolei zaczyna się walić. W rodzinnym miejscu spotyka starego przyjaciela z dzieciństwa, z którym to wyrusza w podróż. Podróż, która zadecyduje o części jego życia. Albo odzyska utraconą część siebie albo straci wszystko.
.
W tej książce będziecie mogli razem z głównym bohaterem przeżyć podróż życia i obserwować jak Czaja poszukuje siebie. Zdaje sobie sprawę że książka nie jest dla każdego ale każdy powinien po nią sięgnąć. Jeśli się zastanawiacie to nie ma na co czekać:)

Dzisiaj recenzja książki trochę z innej bajki. "Dom" zalicza się do gatunku literatury pięknej. Przyznam, że nie często sięgam po takie książki ale raz na jakiś czas jest to bardzo budujące. O czym jest ta książka ? Ogólnie rzecz biorąc o emocjach, o powrotach do domu.
.
Powroty bywają ciężkie zwłaszcza wtedy kiedy trzeba skonfrontować się z czymś przed czym wcześniej się...

Przesympatyczna książka! Tyle w niej polskości, tyle naszego DNA! Polecam

Przesympatyczna książka! Tyle w niej polskości, tyle naszego DNA! Polecam

Czaja ma z pozoru wszystko, karierę, pieniądze i kochającą go kobietę. Niestety w pewnym momencie to wszystko rozpada się jak domek z kart. Zmuszony zostaje do powrotu do rodzinnego miasta gdzie konfrontuje się ze wszystkim przed czym starał się uciec, a z drugiej strony nie potrafił zapomnieć. Zamieszkuje u przyjaciela z dzieciństwa, odnawia znajomości ale przede wszystkim udaje się w podróż która pozwoli mu odzyskać utraconą część siebie.

„Dom” to historia która może przydarzyć się każdemu z nas. Pełna marzeń nie tylko tych zrealizowanych ale rozczarowań jakie spotykamy na swojej drodze. Nie brakuje tu spotkań ze znajomymi z młodych lat, imprez zakrapianych alkoholem w towarzystwie narkotyków. Liczne retrospekcje powodują iż można tu wyczuć nostalgię za tym co było oraz obawę tego co nas czeka. Autor w bardzo obrazowy sposób uświadamia nam jak jedno zdarzenie całkowicie może odmienić nasze życie. Pokazuje jak nagle na nowo musimy znaleźć na siebie pomysł, jak nie zawsze droga którą wybierzemy doprowadzi nas do tytułowego domu. Uświadamiamy to sobie jeżdżąc wraz z bohaterami ulicami miast. Ale przede wszystkim to historia gdzie nie brakuje lęków, obaw, samotności, przyjaźni ale i zwykłych relacji międzyludzkich.

Czaja ma z pozoru wszystko, karierę, pieniądze i kochającą go kobietę. Niestety w pewnym momencie to wszystko rozpada się jak domek z kart. Zmuszony zostaje do powrotu do rodzinnego miasta gdzie konfrontuje się ze wszystkim przed czym starał się uciec, a z drugiej strony nie potrafił zapomnieć. Zamieszkuje u przyjaciela z dzieciństwa, odnawia znajomości ale przede wszystkim...

Ta książka to taki „mniej brudny Żulczyk”.
Czyta się bardzo dobrze, bez przerw i rozczarowania. Jak dla mnie, niepotrzebny był wątek „mafijny” w tej książce, ale każdy lubi co innego. Na pewno jeszcze raz sięgnę po książkę mojego imiennika.
7/10

Ta książka to taki „mniej brudny Żulczyk”.
Czyta się bardzo dobrze, bez przerw i rozczarowania. Jak dla mnie, niepotrzebny był wątek „mafijny” w tej książce, ale każdy lubi co innego. Na pewno jeszcze raz sięgnę po książkę mojego imiennika.
7/10

"Dom" Rafała Cichowskiego to opowieść o pokoleniu współczesnych 30-latków (więc trochę też o mnie),pokoleniu, które nie bez powodu kojarzone jest z egoistycznym podejściem do życia, skupione na sobie ale też często zagubione i rozczarowane. Kiedy coś nam się nie podoba to nie tkwimy w tym w nieskończoność, jeśli nie odpowiada nam praca - zmieniamy ją ... Nie chcemy być tacy jak nasi rodzice, cenimy sobie wolność i niezależność ale przez to bardzo ciężko jest
nam przyznać się do porażki.

Główny bohater - Czaja to typowy millenials. Poznajemy go jako człowieka sukcesu, który robi karierę w obiecującym start-upie, ma super dziewczynę
i względnie ułożone życie. Jednak pewnego feralnego dnia traci to wszystko po kolei i jakby tego było mało dostaje wiadomość o śmierci przyjaciela z dzieciństwa.
Wyjeżdża więc z Warszawy i wraca do rodzinnych stron. Ten powrót strasznie go uwiera i Czaja nie może odnaleźć się w miejscu, od którego odciął się na dobre wiele lat temu.
Mężczyzna w tym całym swoim zagubieniu zostanie uwikłany w niebezpieczne sprawy, jednocześnie z łatwością będzie podejmował ryzykowne decyzje skoro nie ma już nic do stracenia.

"Dom" to historia z jednej strony nostalgiczna, z drugiej: surowa i zgorzkniała. Momentami bardzo prawdziwa, chwilami wręcz nieprawdopodobna.
To historia i o rozczarowaniach i o marzeniach, o zmarnowanych szansach ale też o ciągłym poszukiwaniu siebie i sensu w życiu.
Narracja szczera i sarkastyczna prowadzona jest w pierwszej osobie przez głównego bohatera. To jego spojrzenie na to kim wszyscy jesteśmy ... mniej lub bardziej skomplikowanymi ludźmi, którzy popełniają błędy i szukają szans do zmiany.
W książce pojawią się też inni bohaterowie i różne zachowania, z których raczej nie należy brać przykładu, ale wszystkie sytuacje prędzej czy później osiągają swój cel.

Przyznam, że czytanie "Domu" czasami było zawiłe i nie zawsze w równym stopniu interesujące ale całościowo książka podobała mi się i ostatecznie historia Czai trafiła do mnie. Autorowi udało się świetnie przedstawić kompleksy młodych ludzi oraz polską rzeczywistość zarówno w małym mieście, jak i w stolicy.

"Dom" to w dużej mierze powieść o powrotach ale jeszcze bardziej widoczny jest tu obraz pokolenia 30-latków: ludzi,
w pewien sposób uświadomionych, ale nigdy niewystarczająco zadowolonych, ciągle zastanawiającymi się nad tym, co może dać im współczesny świat.

"Dom" Rafała Cichowskiego to opowieść o pokoleniu współczesnych 30-latków (więc trochę też o mnie),pokoleniu, które nie bez powodu kojarzone jest z egoistycznym podejściem do życia, skupione na sobie ale też często zagubione i rozczarowane. Kiedy coś nam się nie podoba to nie tkwimy w tym w nieskończoność, jeśli nie odpowiada nam praca - zmieniamy ją ... Nie chcemy być...