Mnie ta historia wciągnęła :-) Napisana w spójny sposób, powodowała domysły i próby rozwiązania zagadki. Kiedy już wiadomo było o co chodzi, chciałam więcej.
Kiedy książka mnie nie nudzi, tylko wymusza na mnie sięganie do niej w każdej wolnej chwili to tak, uważam, że spełnia moje oczekiwania.
Kolejna dobra powieść tej autorki.

Mnie ta historia wciągnęła :-) Napisana w spójny sposób, powodowała domysły i próby rozwiązania zagadki. Kiedy już wiadomo było o co chodzi, chciałam więcej.
Kiedy książka mnie nie nudzi, tylko wymusza na mnie sięganie do niej w każdej wolnej chwili to tak, uważam, że spełnia moje oczekiwania.
Kolejna dobra powieść tej autorki.

Świetna,wciągająca. Z niespodziewanym zakończeniem. Polecam.

Świetna,wciągająca. Z niespodziewanym zakończeniem. Polecam.

Końcówka trochę za bardzo pogmatwana i przekombinowana. Ale ogólnie książkę dobrze się czyta.

Końcówka trochę za bardzo pogmatwana i przekombinowana. Ale ogólnie książkę dobrze się czyta.

Podczas joggingu Fran znajduje na placu zabaw dziewczynkę, która szuka taty... Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że była to piąta nad ranem...
Pojawia się matka dziewczynki i ją zabiera.
Zachowanie matki jaki i Esther zaniepokoiło ją...
Zastanawia się jak to się stało... I dlateczego mała uciekła z domu... Po bliższym poznaniu tej rodziny postanawia dowiedzieć się, co się dzieje w tej rodzinie bo że coś się dzieje niedobrego była pewna...

Pewnego dnia znikają i Fran postanawia je odnaleźć, przeprowadzi swoje śledztwo...

Czy uda jej się je odnaleźć i im pomóc... Aby uzyskać odpowiedź na to pytanie musicie sięgnąć po tą książkę...

Wątek sekty, jest w tej historii bardzo istotny, jest fundamentem... Autorka opisuje i przedstawia jak to się dzieje i w jaki sposób pozyskują nowych "członków rodziny"... Jak potrafią manipulować, wykorzystywać...

Autorka specjalizuje się w thrillerach psychologicznych. #pomóżmi nie jest mega mocnym thrillerem, ale naprawdę warty poznania. Były pewne momenty na minusik, ale zakończenie to rekompensuje 😁
Był pewien moment, który skierował mnie na pewne powiązanie, ale... zupełnie nie spodziewałam się czegoś takiego... Nie mogę zdradzić dokładnie o co chodzi, bo nie chce psuć możliwości poznania tej historii.

Jest to naprawdę książka warta poznania, zwróćcie na nią uwagę

Podczas joggingu Fran znajduje na placu zabaw dziewczynkę, która szuka taty... Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że była to piąta nad ranem...
Pojawia się matka dziewczynki i ją zabiera.
Zachowanie matki jaki i Esther zaniepokoiło ją...
Zastanawia się jak to się stało... I dlateczego mała uciekła z domu... Po bliższym poznaniu tej rodziny postanawia dowiedzieć...

Książka dobra, ale nie powalająca. Ciekawie przedstawiona główna historia i finał. Dla mnie momentami zbyt naciągane, ale czytało się dobrze.

Książka dobra, ale nie powalająca. Ciekawie przedstawiona główna historia i finał. Dla mnie momentami zbyt naciągane, ale czytało się dobrze.

Bardzo dobry thriller psychologiczny ,choć dla mnie sam początek mógłby być nieco krótszy-za dużo rozmyślań głównej bohaterki,która z resztą lekko mnie irytowała swoją nadgorliwością i przesadną chęcią niesienia pomocy.
Jednak to samo zakończenie i temat związany z sektą przykuł moją największą uwagę i to dzięki niemu czytałam z dużym zaciekawieniem i lekkim dreszczykiem.
Autorka do książki wprowadziła nieco mroczny klimat,pokazała jak łatwo jest zmanipulować ludzi i do jakiej tragedii może doprowadzić ich naiwność.

Bardzo dobry thriller psychologiczny ,choć dla mnie sam początek mógłby być nieco krótszy-za dużo rozmyślań głównej bohaterki,która z resztą lekko mnie irytowała swoją nadgorliwością i przesadną chęcią niesienia pomocy.
Jednak to samo zakończenie i temat związany z sektą przykuł moją największą uwagę i to dzięki niemu czytałam z dużym zaciekawieniem i lekkim...

Sarah A. Denzil to kolejna autorka, której książki bardzo lubię. Wydaje mi się, że jeszcze żadna mnie nie zawiodła - wszystkie pozycje pani Denzil są dobre lub bardzo dobre. Wszystkie szybko wciągają i zapewniają dobrą rozrywkę na kilka godzin. I tu jest minus - zbyt mało tych godzin 😉 Zdecydowanie za szybko się kończą.
📖
Bohaterami powieści "Pomóż mi" jest małżeństwo - Fran i Adrian. To właśnie Fran odnajduje w parku zbłąkaną małą Esther. To wydarzenie zbliża ją do rodziców dziewczynki, Mary i Elijaha. Kobiety dość szybko nawiązują bliższą znajomość i Fran powoli poznaje młode małżeństwo. Coś w ich zachowaniu nie podoba się Fran - Mary wygląda na zastraszoną a Esther nie zachowuje się jak dziecko w jej wieku. Czy rodzina Mary coś ukrywa? Wkrótce para bez słowa wyprowadza się z Leacraft. Nie zostawiają żadnej informacji dokąd się udają. Pełna złych przeczuć Fran, z delikatnym lecz nieco wycofanym, zdystansowanym wsparciem Adriana postanawia odnaleźć Mary i Esther. Trop prowadzi ją do Arizony, do miasteczka Tucson...
Co tak naprawdę dzieje się w małżeństwie Mary i Elijaha? Czy mała Esther może czuć się z nimi bezpieczna? Co takiego odkryje Fran w upalnej Arizonie? I kto tu tak naprawdę potrzebuje pomocy...
📖📖
Jak już wspomniałam wyżej, "Pomóż mi" wciąga równie szybko jak pozostałe pozycje autorki. Książka została tak napisana, że czytelnikowi ciężko się od niej oderwać. Wciąga jak diabli, ja przeczytałam ją w przeciągu niespełna dwóch dni. Mało tego, mam takie dziwne wrażenie jakby powieść "Pomóż mi" była dwoma książkami w jednej. Jest to intrygujące zjawisko, nie wiem czy ktoś z Was również czegoś takiego doświadczył. Akcja pierwszej połowy książki toczy się w Anglii, w miasteczku Leacroft. Tam poznajemy bliżej Fran, Adriana, Mary i Elijaha. Narracja jest w trzeciej osobie, fabułę śledzimy okiem Fran, która opisuje wątpliwości wobec Mary i jej rodziny. Poznajemy tu również Fran i jej życie. Po wyjeździe młodego małżeństwa zaczyna się jakby "druga książka" - Fran wyjeżdża do Arizony, jej życie w Anglii nie jest w żadnym stopniu istotne, akcja w całości przenosi się do Tucson. Narracja dalej jest w trzeciej osobie, ale do Fran dołącza perspektywa Esther. Pozwala nam to zrozumieć i lepiej poznać życie Mary, Elijaha i samej Esther. A to co odkrywamy jest naprawdę szokujące... Szczególnie zakończenie książki. Nie spodziewałam się takiego wybiegu, autorka naprawdę mnie zaskoczyła. Pozytywnie oczywiście. Nieoczekiwany zwrot akcji, który sprawił, że opadła mi szczęka. Dobre i godne zakończenie całej tej pogmatwanej i nieoczekiwanej historii.
📖📖📖
Taki podział książki na jakby dwie powieści jest bardzo ciekawy. Wiadomo, historia jest jedna, fabuła spójna, ale przyznam, że pierwszy raz poczułam się jakbym czytała dwie osobne książki, bez większego wpływu otoczenia głównych bohaterów z początku na otoczenie bohaterów pod koniec książki. Zagmatwanie to opisuję, ale chodzi mi o to, że powiedzmy ludzie, miejsca, wydarzenia które pojawiają się w książce od początku powieści nie mają żadnego wpływu na wydarzenia toczące się pod koniec książki. Tu istotni są tylko główni bohaterowie, ich zachowanie i ich wybory, nikt inny i nic innego. Otoczenie, sąsiedzi, miejsce zamieszkania nie ma tu żadnego znaczenia. Żadna z osób występujących w pierwszej połowie książki nie pojawia się w drugiej i na odwrót - nikt z Arizony nie pojawia się w Anglii. W pierwszej połowie mamy inne postacie, w drugiej inne i stąd to dziwne uczucie. Ciekawe uczucie 😉
📖📖📖📖
Do momentu opuszczenie Leacroft przez Mary mamy jedną książkę a od momentu wyjazdu Fran do Arizony drugą. Nie wiem która historia bardziej mi się podobała, ale skłaniam się ku tej pierwszej, toczącej się w Anglii. Była jakby mroczniejsza, bardziej wciągająca i trzymająca w napięciu i aurze tajemniczości. Ta tocząca się "na wyjeździe" też jest niczego sobie, ale jednak coś mnie bardziej przyciąga do pierwszej połowy książki. Być może Arizona nie była już taka interesująca, bo szybko zaczęłam się orientować jak potoczą się dalsze losy Mary... 🤔 No i jednak już sporo książek w tej tematyce przeczytałam, więc już wiedziałam czego mogę się spodziewać i nie było już dla mnie tego fajnego uczucia niepewności i tajemnicy. Za to końcówka książki... Bardzo dobra i mega zaskakująca. Rekompensująca ten dobrze znany mi temat.

Podsumowując: kolejna bardzo dobra książka spod pióra pani Denzil. Książka szybko wciągająca, podzielona na jakby dwie odrębne historie (bardzo ciekawy zabieg),utrzymująca w napięciu, otoczona aurą tajemniczości (szczególnie w pierwszej połowie). Czyta się ją bardzo dobrze, z nieziemską prędkością - ciężko się od niej oderwać. Rozdziały krótkie i dynamiczne, narracja w trzeciej osobie z perspektywy głównej bohaterki, Fran. Od drugiej połowy książki autorka dołączyła narrację z perspektywy siedmioletniej Esther, również w trzeciej osobie. Powieść godna polecenia nie tylko fanom autorki.

Sarah A. Denzil to kolejna autorka, której książki bardzo lubię. Wydaje mi się, że jeszcze żadna mnie nie zawiodła - wszystkie pozycje pani Denzil są dobre lub bardzo dobre. Wszystkie szybko wciągają i zapewniają dobrą rozrywkę na kilka godzin. I tu jest minus - zbyt mało tych godzin 😉 Zdecydowanie za szybko się kończą.
📖
Bohaterami powieści "Pomóż mi" jest małżeństwo -...

Tak, to zdecydowanie najlepsza książka Sarah A. Denzil, jaką do tej pory czytałam. Wciąga, intryguje, sprawia, że chce się więcej. I muszę powtórzyć to, co myślałam po lekturze Zatrutego ogrodu Alex Marwood (choć nie da się nie zauważyć podobieństwa tych dwóch książek do siebie - If You Know What I Mean...),książki o sektach mają w sobie coś, co mnie ciekawi i ciągnie do siebie. Pewnie dlatego, że jest to kompletnie mi nieznany świat, ale muszę przyznać sama przed sobą, że tak właśnie jest. No cóż, polecam, choć dobrze wiem, że po poprzednich książkach autorki można nie chcieć dać jej kolejnej szansy - ale jak dla mnie, dla tej pozycji, warto to zrobić.

Tak, to zdecydowanie najlepsza książka Sarah A. Denzil, jaką do tej pory czytałam. Wciąga, intryguje, sprawia, że chce się więcej. I muszę powtórzyć to, co myślałam po lekturze Zatrutego ogrodu Alex Marwood (choć nie da się nie zauważyć podobieństwa tych dwóch książek do siebie - If You Know What I Mean...),książki o sektach mają w sobie coś, co mnie ciekawi i ciągnie do...

Miał być 'doskonały thiller", a wyszła taka sobie sensacja. Jak dla mnie wszystko przewidywalne do znudzenia, jednakże dość fajnie napisane.

Miał być 'doskonały thiller", a wyszła taka sobie sensacja. Jak dla mnie wszystko przewidywalne do znudzenia, jednakże dość fajnie napisane.

Fran i Adrian są małżeństwem od 10 lat. Stracili swoje jedyne dziecko, przez co Fran nigdy nie wróciła do siebie. Pewnego dnia podczas przebieżki, kobieta natyka się na dziewczynkę, samą w środku nocy. Na szczęście mama dziewczynki szybko ją odnajduje. Jednak Fran ta sytuacja nie daje spokoju. Zaczyna spotykać się z Mary - matką dziewczynki, by uciszyć niepokojące myśli. Niestety, gdy kobiety zbliżają się do siebie, nagle rodzina Mary znika. Wczesnym rankiem wyjeżdżają nikomu nic nie mówiąc. Fran czuje, że wydarzy się coś złego. Kobieta postanawia odszukać nową przyjaciółkę i jej córkę. Nie spodziewa się, że to zniszczy jej życie.

Niepokojący i wciągający thriller psychologiczny. Trzyma w napięciu i zaskakuje na każdym kroku. Nawet nie wpadłam na to, co się wydarzyło pod koniec powieści. Polecam.

Fran i Adrian są małżeństwem od 10 lat. Stracili swoje jedyne dziecko, przez co Fran nigdy nie wróciła do siebie. Pewnego dnia podczas przebieżki, kobieta natyka się na dziewczynkę, samą w środku nocy. Na szczęście mama dziewczynki szybko ją odnajduje. Jednak Fran ta sytuacja nie daje spokoju. Zaczyna spotykać się z Mary - matką dziewczynki, by uciszyć niepokojące myśli....