Odcięci od świata…

Do położonego wysoko w górach hotelu, będącego odremontowanym szpitalem dla chorych na gruźlicę, przyjeżdża Elin – brytyjska policjantka. W ciągu paru dni w hotelu powiewa grozą – dziewczyna jej brata zostaje uznana za zaginioną, dochodzi do morderstwa, pogoda się pogarsza, schodzi lawina śnieżna i hotel zostaje odcięty od świata… Elin próbuje prowadzić śledztwo mierząc się jednocześnie z demonami ze swojej przeszłości. A morderca jest tuż tuż…

Debiutanckie „Sanatorium” Sarah Pearse posiada świetny koncept thrillerowy – hotel z mroczną przeszłością położony na odludziu, a w nim grupka osób odciętych od świata przebywających w towarzystwie mordercy. Zamysł i wykonanie skojarzyło mi się od razu z twórczością Agathy Christie. Powieść nie epatuje makabrą, zbrodnie odbywają się niejako ‘z boku’, a czytelnik ‘widzi’ jedynie ich efekt końcowy. Do tego książka w dużej mierze składa się z dialogów i rozważań wewnętrznych głównej bohaterki. Opisów jest tu jak na lekarstwo.

Niestety, ale w kwestii wykonania widać tu pewne niedociągnięcia, a potencjał pomysłu fabularnego nie został w pełni wykorzystany. Powieść posiada dłużyzny, tempo akcji jest nierówne, a główna bohaterka nie sprawia wrażenia szczególnie kompetentnej. A najbardziej ubolewam nad brakiem poczucia tej aury gotyckości obiecywanej na okładce. Ja jej w ogóle nie czułam… Te wszelakie niedociągnięcia poniekąd rekompensuje zakończenie, które nie sposób przewidzieć. Choć oparte o szeroko wykorzystywany motyw zemsty za krzywdy, przykuwa uwagę.

„Sanatorium” zapowiadało się na obiecujący gotycki thriller, który koniec końców okazał się być niezłym debiutem z ogromnym potencjałem, który jednak nie został w pełni wykorzystany.

Moja ocena: 5,5/10

https://www.instagram.com/w_otchlani_wyobrazni

Odcięci od świata…

Do położonego wysoko w górach hotelu, będącego odremontowanym szpitalem dla chorych na gruźlicę, przyjeżdża Elin – brytyjska policjantka. W ciągu paru dni w hotelu powiewa grozą – dziewczyna jej brata zostaje uznana za zaginioną, dochodzi do morderstwa, pogoda się pogarsza, schodzi lawina śnieżna i hotel zostaje odcięty od świata… Elin próbuje prowadzić...

Nie wiem czemu ta książka ma tak kiepskie opinie. Mi bardzo się podobała. Górski, surowy klimat szwajcarskich Alp, lawina, odcięty od świata hotel w którym grasuje morderca. Dużo się tam dzieje od początku, atmosfera narasta. Mi bardzo przypadła do gustu ta książka. Jedynie główna bohaterka niby policjantka a jednak wszystkiego się boi i ciągle ma ataki paniki, nawet kiedy nic się nie dzieje. Słabo wykreowana postać. Zakończenie odrobinę naciągane, ale całość wypada dobrze i warto samemu się przekonać, a nie sugerować opiniami.

Nie wiem czemu ta książka ma tak kiepskie opinie. Mi bardzo się podobała. Górski, surowy klimat szwajcarskich Alp, lawina, odcięty od świata hotel w którym grasuje morderca. Dużo się tam dzieje od początku, atmosfera narasta. Mi bardzo przypadła do gustu ta książka. Jedynie główna bohaterka niby policjantka a jednak wszystkiego się boi i ciągle ma ataki paniki, nawet kiedy...

Le Sommet ma swój klimat i chciałabym tam się znaleźć. W pięknych Alpach z tym zapierającym dech w piersiach widokiem,który opisuje autorka.

Sama akcja niezbyt szybka,powoli poznajemy wszystkie wątki i bohaterów.

Elin wraz z partnerem wyjeżdża do luksusowego hotelu w górach na spotkanie z bratem i jego narzeczoną. Hotel powstał w miejscu dawnego sanatorium dla ludzi chorych na gruźlicę i sam ten fakt budzi wiele kontrowersji. Tam Elin musi się zmierzyć z mordercą i z demonami własnej przeszłości.

Trupów przybywa,rozwiązanie zagadki z przeszłości Elin mnie nie zaskoczyło i jakoś tak przeszło bez echa 🙃

Historia dawnego sanatorium ciekawa ale pobieżnie przedstawiona.

W moim odczuciu potencjał tej fabuły nie został wykorzystany. Książka gdyby była krótsza byłaby ciekawsza. Jest to debiut autorki i pierwsza część z Elin Warner. Ciekawe czy postać pani detektyw rozwinie się w dobrym kierunku?

Le Sommet ma swój klimat i chciałabym tam się znaleźć. W pięknych Alpach z tym zapierającym dech w piersiach widokiem,który opisuje autorka.

Sama akcja niezbyt szybka,powoli poznajemy wszystkie wątki i bohaterów.

Elin wraz z partnerem wyjeżdża do luksusowego hotelu w górach na spotkanie z bratem i jego narzeczoną. Hotel powstał w miejscu dawnego sanatorium dla ludzi...

mroczna i taka powinna być

mroczna i taka powinna być

Da się przeczytać, pomysł ciekawy, tajemnicze morderstwa w hotelu, zbudowanym w byłym szpitalu dla gruźlików. Ale główna bohaterka - detektyw- kompletnie bez sensu postać. Płacze, roni łzy, wzbierają jej łzy pod powiekami i tak na okrąglo co 20 stron. Przeźywa jakieś traumy z dzieciństwa które nagle, po latach bez żadnej przyczyny - uniemożliwiają jej pracę w policji. Co ma jedno z drugim wspolnego Autorka pomija. Oczywiscie na końcu pani detektyw doznaje katharsis. Zreszta bohaterka jak na policjantkę bardzo mało ogarnięta, boi się własnego cienia. Sama akcja nieco kuleje., wyjaśnienia się rwą, ni z gruszki ni z pietruszki pojawia się wątek kobiet pacjentek psychiatrycznych.. Autorka na siłę dokomponowuje motyw feministyczny. Zwroty akcji marne, topornie skonstruowane. Czytać się da i zapomina się szybko

Da się przeczytać, pomysł ciekawy, tajemnicze morderstwa w hotelu, zbudowanym w byłym szpitalu dla gruźlików. Ale główna bohaterka - detektyw- kompletnie bez sensu postać. Płacze, roni łzy, wzbierają jej łzy pod powiekami i tak na okrąglo co 20 stron. Przeźywa jakieś traumy z dzieciństwa które nagle, po latach bez żadnej przyczyny - uniemożliwiają jej pracę w policji. Co ma...

Dawny szpital gruźliczy przekształcony w luksusowy hotel położony wysoko w górach. Gdy schodzi lawina zostaje odcięty od świata, a w jego murach grasuje morderca popełniając makabryczne zbrodnie...Nie było tak najgorzej jak myślałam, że będzie patrząc po średniej ocenie na LC, choć szału też nie było. Jednak dotrwałam do końca tej powieści co świadczy o tym, że zaciekawiła mnie na swój sposób.

Dawny szpital gruźliczy przekształcony w luksusowy hotel położony wysoko w górach. Gdy schodzi lawina zostaje odcięty od świata, a w jego murach grasuje morderca popełniając makabryczne zbrodnie...Nie było tak najgorzej jak myślałam, że będzie patrząc po średniej ocenie na LC, choć szału też nie było. Jednak dotrwałam do końca tej powieści co świadczy o tym, że zaciekawiła...

Bardzo fajny klimat, trochę się obawiałam ze książka będzie słaba ze względu na opinie ale jednak czytało się dobrze, dużo się działo. Nie żałuje poświęconego dla niej czasu.

Bardzo fajny klimat, trochę się obawiałam ze książka będzie słaba ze względu na opinie ale jednak czytało się dobrze, dużo się działo. Nie żałuje poświęconego dla niej czasu.

„Sanatorium” ma dobry klimat.

Miejsce: Szwajcaria, odbudowane dawne sanatorium gruźlicze, obecnie nowoczesny hotel, w którym ciarki chodzą po plechach.

Bohaterowie: Elin – policjantka, jej chłopak, jej brat i jego narzeczona, Lucas – właściciel hotelu, personel hotelu. Właściwie tyle. Każdy jednak z historią wsteczną dość ciekawą i zawikłaną. Każdy ma swój ból.

Akcja: w hotelu zaczynają ginąc ludzie.

Historia: zawikłana, rozwijająca się wraz z kolejnymi etapami śledztwa, odsłaniająca nowe fakty i historie pośrednie.

Czyli jest wszystko co ma budować napięcie, emocje i klimat. Całość wypada nadspodziewanie dobrze, choć zbyt częste zmiany podejrzanego (zdradzam!) nie są tym co lubię. W każdym razie, jest to dobra powieść, trzymająca w napięciu, utrzymująca się w atmosferze zimowego, ustronnego miejsca w górach z tajemniczą przeszłością.

„Sanatorium” ma dobry klimat.

Miejsce: Szwajcaria, odbudowane dawne sanatorium gruźlicze, obecnie nowoczesny hotel, w którym ciarki chodzą po plechach.

Bohaterowie: Elin – policjantka, jej chłopak, jej brat i jego narzeczona, Lucas – właściciel hotelu, personel hotelu. Właściwie tyle. Każdy jednak z historią wsteczną dość ciekawą i zawikłaną. Każdy ma swój ból.

Akcja:...

Pomysł na fabułę był bardzo dobry, ale wykonanie nie jest już tak spektakularne. Czytając "Sanatorium" czułam się coraz bardziej znużona i zmęczona historią. Główna bohaterka jest jest dosyć irytującą i naiwną postacią. Jest to książka, którą można sobie posłuchać w tle przy codziennych obowiązkach, ale nie jest to pozycja, którą bym komukolwiek poleciła.

Pomysł na fabułę był bardzo dobry, ale wykonanie nie jest już tak spektakularne. Czytając "Sanatorium" czułam się coraz bardziej znużona i zmęczona historią. Główna bohaterka jest jest dosyć irytującą i naiwną postacią. Jest to książka, którą można sobie posłuchać w tle przy codziennych obowiązkach, ale nie jest to pozycja, którą bym komukolwiek poleciła.

Lubię takie klimaty , ale akurat ta książka mnie nie przekonała

Lubię takie klimaty , ale akurat ta książka mnie nie przekonała