Miałem poczucie, że książka nie była do końca adresowana do mnie. Pomimo tego bardzo ujmuje mnie sposób pisania muzyków folkowych (Guthrie jest równie zajmujący w swoim sposobie snucia historii jak Dylan). Guthrie opowiada historie barwne, które niekoniecznie są rzetelnie, w sposób kronikarski przekazany. Nie ma to jednak wielkiego znaczenia, gdyż naczelny hobo Ameryki oddaje ducha swoich czasów jak nikt inny i jest niezastąpionym głosem ludzi, których chyba nikt inny nie chciałby słuchać.
Fenomenalna pozycja dla osób chcących poznać ducha i klimat tamtej epoki. Czytając dajcie się prowadzić opowieści przez pustkowia Stanów i nie szukajcie zbytnio kronikarskiej dokładności, bo nie o to chodzi w tej pozycji, ale o wysłuchanie głosu tułaczy, którzy pragną budować nową przyszłość.

Miałem poczucie, że książka nie była do końca adresowana do mnie. Pomimo tego bardzo ujmuje mnie sposób pisania muzyków folkowych (Guthrie jest równie zajmujący w swoim sposobie snucia historii jak Dylan). Guthrie opowiada historie barwne, które niekoniecznie są rzetelnie, w sposób kronikarski przekazany. Nie ma to jednak wielkiego znaczenia, gdyż naczelny hobo Ameryki...

"Dwadzieścia dwa cent- powiedział. - Ech. Na fasolę za dużo. Na gulasz wołowy za mało. Na spanie na dworze za dużo, na spanie pod dachem za mało. Za dużo na biedowanie, za mało na grzywnę za włóczęgostwo. Za dużo, żeby samemu wszystko przejeść, ale za mało, żeby nakarmić jeszcze jakiegoś wędrowca. "

"To jest wasz kraj, to jest mój kraj" jest autobiograficzną opowieścią drogi, swoistą podróżą przez dzieciństwo Woody'ego Guthriego spędzone w Oklahomie, poprzez włóczęgę spowodowaną wielkim kryzysem gospodarczym, przez pierwsze występy solowe w regionach Kalifornii, aż po Nowy Jork i próby dotarcia do szerszej publiczności.

W zasadzie mam wrażenie, że to ślepy los zdecydował o tym, że Woody zajmie się twórczością wokalną. Trudne czasy, zmęczenie, głód, wyczerpanie i brak nadziei - wszystkie te składniki z pewnością przyczyniły się do ostatecznie do tego, że Guthrie chwycił za gitarę - z jednej strony by podnieść na duchu swoich towarzyszy, z drugiej - by stać się rzecznikiem ubogich i bezrobotnych.

Choć jest to powieść o życiu ojca folkowych pieśniarzy, jest to przede wszystkim opowieść o zwykłych mieszkańcach Ameryki. Wspólnie z Woodym przemierzamy szlak, który stał się rzeczywistością wielu amerykańskich obywateli czasów kryzysu gospodarczego, kiedy to mnóstwo ludzi poszukujących pracy i dachu nad głową znalazło się w drodze. Populacja wędrownych pracowników, czyli tak zwanych hobo, wzrosła do blisko 700 tysięcy. Podróżowali oni często na gapę pociągami towarowymi lub po prostu szli piechotą wzdłuż linii kolejowych, ich żywot zależny był od pracy, którą niełatwo było zdobyć.

Na tle ciężkiej kondycji, w której znalazło się społeczeństwo, Woody jawi się jako człowiek o mocnym kręgosłupie, który postanowił robić swoje, którego nie opuszcza siła ani pogoda ducha. Z pewnością były to cechy rzadkie i niezwykle cenne, które skutecznie pomogły mu stać się muzycznym głosem pokolenia.

"To jest wasz kraj, to jest mój kraj" jest szczerym świadectwem sytuacji gospodarczo-społecznej ówczesnej Ameryki, prawdziwym portretem Stanów Zjednoczonych lat trzydziestych, głębokim, chwilami brutalnie bolesnym, niepewnym jutra, który pochyla się nad jednostką, nadając każdemu spotkaniu wagę, zwracając godność prostemu człowiekowi. Polecam.

"Dwadzieścia dwa cent- powiedział. - Ech. Na fasolę za dużo. Na gulasz wołowy za mało. Na spanie na dworze za dużo, na spanie pod dachem za mało. Za dużo na biedowanie, za mało na grzywnę za włóczęgostwo. Za dużo, żeby samemu wszystko przejeść, ale za mało, żeby nakarmić jeszcze jakiegoś wędrowca. "

"To jest wasz kraj, to jest mój kraj" jest autobiograficzną opowieścią...

Woody Guthire( 1912-67) to amerykański pieśniarz folkowy. Urodzony w Oklahomie, na fali migracji spowodowanej kryzysem gospodarczym najpierw przeniósł się do Kalifornii, gdzie występował w lokalnym radiu, aby potem przemierzyć cały kraj i osiąść w Nowym Jorku. To tam związał się ze sceną folkową i chciał trafić do szerszej publiczności.

Książka po raz pierwszy ukazała się w 1943 roku, a Woody opisuje w niej swoje losy.
Najpierw poznamy jego dzieciństwo, które spędził w Oklahomie, by stopniowo wędrować z nim przez cały kraj. To właśnie podczas tej wędrówki poznał i wysłuchał wielu ludzi, a zasłyszane historie przekłuwał potem w protest songi.
Czytając, będzie nam dane obejrzeć też obraz samej Ameryki, która z każdym rokiem coraz bardziej się zmieniała.

Książkę czyta się z ogromną przyjemnością!
Czuć w niej pasję autora do muzyki, ale przede wszystkim zrozumienie i empatię dla drugiego człowieka. Zwłaszcza takiego, który wie, co to bieda, głód, brak pracy i niepewność jutra.

Polecam Wam z całego serca!
Dla mnie jest to jedna z fascynujących pozycji, której prawdziwe bogactwo tkwi w prostocie.

Woody Guthire( 1912-67) to amerykański pieśniarz folkowy. Urodzony w Oklahomie, na fali migracji spowodowanej kryzysem gospodarczym najpierw przeniósł się do Kalifornii, gdzie występował w lokalnym radiu, aby potem przemierzyć cały kraj i osiąść w Nowym Jorku. To tam związał się ze sceną folkową i chciał trafić do szerszej publiczności.

Książka po raz pierwszy ukazała się...

Wspaniała i porywająca autobiografia naczelnego barda Ameryki, rzecznika ubogich robotników i bezrobotnych biedaków. Guthrie opisuje swoje dzieciństwo, codzienną walkę o pracę, o ludzką godność. Żył w trudnych czasach wielkiego kryzysu, prohibicji, odkrywania złóż ropy, drugiej wojny światowej. Swoje doświadczenia przekuwał w pieśni, które śpiewał dla swoich pobratymców aby podnieść ich na duchu. Jego autobiografia to obraz trudnego życia, szarej codzienności i walki o przetrwanie.

Wspaniała i porywająca autobiografia naczelnego barda Ameryki, rzecznika ubogich robotników i bezrobotnych biedaków. Guthrie opisuje swoje dzieciństwo, codzienną walkę o pracę, o ludzką godność. Żył w trudnych czasach wielkiego kryzysu, prohibicji, odkrywania złóż ropy, drugiej wojny światowej. Swoje doświadczenia przekuwał w pieśni, które śpiewał dla swoich pobratymców aby...