Prezentowane wydawnictwo jest trzecią w polskiej literaturze naukowej (po pracy Henryka Dziurli z 1959 roku Szczecin – Zamek, jego dzieje i odbudowa i zbiorowym opracowaniu Zamek książęcy w Szczecinie z roku 1992, pod redakcją Janiny Kochanowskiej),propozycją syntetycznego ujęcia dziejów szczecińskiego zamku. Na jej łamach zostały omówione zagadnienia z zakresu osadnictwa na Wzgórzu Zamkowym w okresie wczesnośredniowiecznym, historii wznoszenia kompleksu zamkowego i kolejnych jego przekształceń w czasach Księstwa Pomorskiego, okresie szwedzkim i brandenbursko-pruskim i niemieckim oraz jego powojennej odbudowy. Uzupełnieniem wywodów jest katalog zachowanych oryginalnych elementów architektonicznych i rzeźbiarskich zamku, renesansowej malatury w Wieży Więziennej oraz sarkofagów książęcych z uwzględnieniem ich konserwacji. Omówiono również zespoły dokumentów źródłowych w zasobach archiwalnych polskich, niemieckich i szwedzkich dotyczących rezydencji książęcej w Szczecinie. Książkę charakteryzuje bogata, przemyślana i logicznie skonstruowana zawartość merytoryczna, a także świetnie dobrany i znakomity jakościowo materiał ikonograficzny, po części po raz pierwszy prezentowany. Za szczególny walor monografii uznać należy publikację przekładów na język polski podstawowych dla dziejów szczecińskiego zamku dokumentów źródłowych z 1576 roku. Nowa monografia książęcego zamku sumuje dotychczasową wiedzę na temat tej historycznej budowli, pokazując równocześnie rozległe perspektywy dalszych badań.