"Bajki filozoficzne" to zbiór krótkich opowieści poruszających ważne aspekty życia. Na końcu każdej z nich znajduje się kilkuzdaniowe rozważanie i pytania dotyczące nie tyle samej treści przypowieści, co naszego własnego życia, przemyśleń, działań, wartości, którymi kierujemy się w życiu. Tytułowe bajki są na tyle krótkie, by najmłodsi nie stracili zainteresowania, i na tyle skondensowane, by wywołać dłuższą dyskusję, choćby na (przed)szkolnych lekcjach etyki. Przede wszystkim - NIE jest to podręcznik filozofii, nie znajdziemy tu wszystkich najpopularniejszych nurtów filozoficznych, a jedynie odniesienia do humanizmu, tolerancji, szacunku, równego podziału dóbr, czyli, jak to się ostatnio mówi, "lewactwa". Czasami bajki wprost mówią o danym problemie, czasami przesłanie lub postawione pytania zupełnie odwracają przedstawioną główną myśl, co również uczy dzieci krytycznego myślenia i czytania przekazów (co przy aktualnej popularności fake newsów jest i będzie bardzo potrzebne). Samych opowieści jest 63, czyli wcale nie tak mało, jak mogłoby się wydawać. Na końcu książki znajdziemy indeksy do szukania według tytułów i głównych tematów, są nimi (alfabetycznie): altruizm, antykonformizm, bezinteresowność, bezstronność, bieda (ubóstwo),bogactwo, bóg (boskość),braterstwo, bunt, być, ciało, cierpienie, cierpliwość, czas, dobro, dobro i zło, drugi człowiek (bliźni),drwina, dystans, działanie, dzielenie się, egoizm, emocje, gniew, grzeczność, hojność, instynkt, istota rzeczy, język, kobieta, konformizm, konieczność (to, co konieczne),kradzież, lęk, małżeństwo, mądrość, mieć, milczenie, miłosierdzie, miłość, miłość braterska, miłość macierzyńska, moralność, mowa, nadzieja, narcyzm, natura, nauka, nauki, nienawiść, niepokój, nieposłuszeństwo, niesprawiedliwość, niewdzięczność, niezależność, obmowa, oddanie, odstąpienie od przemocy, opinie, opór, osąd, oswojenie, pieniądze, pochlebstwo, poddanie się, podejrzenia, pogarda, pogłoski, pogoda ducha, pokusy, połączenie, popęd, porozumienie, postrzeganie, poszanowanie siebie, potrzeby, poznanie (wiedza),pożądliwość, praca, pragnienia, prawda, prawo, przemoc, przeznaczenie, przyjemności, przypadek, refleksja, rozpacz, rozum, równość, samobójstwo, sen, siła, słabość, solidarność, spokój, sprawiedliwość, starość, strach, sumienie, szaleństwo, szczęście, sztuka, śmierć, świadomość, tajemnica, to, co zbyteczne, tolerancja, tożsamość, uczenie się, upokorzenie, uprzedzenia, uprzejmość, użyteczność (pożyteczność),wdzięczność, wieczność, wiedza, wierzenia, władza, wolność, wrażliwość, współczucie, wygląd, wygórowane mniemanie o sobie, wyobraźnia, wyrzeczenie, zabobon, zależność, zaspokojenie pragnień, zazdrość, zjednoczenie, złudzenie, zmysły, zwierzęta, życie. Średnio do każdej opowieści przypisane jest od 2 do 5 tematów. Jak może zdążyłyście i zdążyliście zauważyć patrząc na główne kategorie tematyczne, kilka z opowieści dotyczy wiary w istotę boską, w nurcie przekonania do sensu wiary niż jej negacji, choć można oczywiście pominąć pytania i zinterpretować je po swojemu na własny użytek, jednak nie mogłam pominąć tego ostrzeżenia. Bajki pochodzą z różnych stron świata, znajdziemy tu bajki, opowieści zen, pochodzące z Indii, Środkowego Wschodu, Afryki, z tradycji hinduizmu, z centralnej Europy, z dawnych Chin, arabskie, zaczerpnięte z sufizmu, perskie, buddyjskie, żydowskie, bułgarskie, ormiańskie, z Anatolii (tereny dzisiejszej Turcji),eskimoskie, tybetańskie. Do innych przypisani są autorzy: Alain - francuski filozof i eseista, Attar - perski poeta mistyczny, Budda - hinduski mędrzec, założyciel buddyzmu, Diogenes - grecki filozof, Ezop - grecki bajkopisarz, Florian - francuski pisarz, Gibran - libański pisarz, Han Fei - chiński filozof, Horacy - łaciński poeta, Ibn'Arabi - muzułmański, syryjski filozof i teozof, Juku Li, La Fontaine - francuski bajkopisarz, Nadaud - francuski muzyk i piosenkarz, Owidiusz - łaciński poeta, Platon - grecki filozof, Pliniusz Starszy - łaciński pisarz, Rumi - perski mistyk, założyciel bractwa tańczących derwiszy, Salomon - król Izraela, Schopenhauer - niemiecki filozof, Sokrates - grecki filozof, Sofokles - grecki poeta, tragik, Tszuang-Tseu - chiński mędrzec taoizmu. Jak łatwo zauważyć, poza autorami greckimi większość opowieści pochodzi spoza terenów Europy, co pozwala nam i naszym dzieciom na skonfrontowanie europejskich i wschodnich sposobów myślenia, różnorodności wartości, ale i na poznanie różnych kultur poprzez ich teksty literackie.



"Bajki filozoficzne" to dobry materiał nie tylko na lekcje etyki czy filozofii, ale również do domowej edukacji filozoficznej, szczególnie dla rodziców chcących przekazać swoim dzieciom wartości związane z humanizmem, równością, wielokulturowością, i prawie wszystkim co obecnie związane jest z lewicowością. Książka opiera się nie tyle na przekazywaniu wiedzy, co na zmuszaniu najmłodszych do własnych refleksji na poruszane tematy. Dodatkowe pytania wskazują pożądany kierunek refleksji. Ponownie uwaga dla rodziców ateistycznych na kilka z bajek próbujących nakierować na wiarę w boga (nie ma tu mowy o konkretnej religii, a o wartości wiary w odniesieniu do ateizmu) - warto nie korzystać przy nich z podanych pytań, w ich miejsce podstawić własne, krytyczne, lub te bodajże 3 bajki pominąć. Tak czy inaczej, książkę samą w sobie polecam i będę polować na kolejne pozycje filozoficzne Wydawnictwa Muchomor.

"Bajki filozoficzne" to zbiór krótkich opowieści poruszających ważne aspekty życia. Na końcu każdej z nich znajduje się kilkuzdaniowe rozważanie i pytania dotyczące nie tyle samej treści przypowieści, co naszego własnego życia, przemyśleń, działań, wartości, którymi kierujemy się w życiu. Tytułowe bajki są na tyle krótkie, by najmłodsi nie stracili zainteresowania, i na...

"Ta bajka zapewnia, że aby być szczęśliwym trzeba się zadowolić dostępnym minimum i niczego nie pragnąć. Znamy przecież to przysłowie: pieniądze szczęścia nie dają! I zadziwiające jest to, że tak zawsze mówili władcy i możni tego świata. A jeśli mówili tak, by zachować swoje dobra i swoje miejsce pod słońcem? Czy jednak szczęście jest dla każdego z nas tym samym?"

Niezwykła książka. 60 bajek i przypowieści zaczerpniętych z filozofii zachodniej, mądrości Wschodu, mitologii. Do każdej dołączyliśmy komentarz, który wprowadzi Cię do pracowni filozofa. A tam... Możesz wykroczyć poza dosłowne znaczenie bajki. Możesz stawiać pytania i szukać odpowiedzi. możesz dyskutować z rodzicami, kolegami, nauczycielami. Jaki jest sens życia, Czym jest dobro? Jaka jest cena wolności? Możesz poznać greckich filozofów Diogenesa i Sokratesa, przeczytać bajkę Schopenhauera, poznać opowieści z dalekich chin i Persji. Poznasz stare ponadczasowe treści w nowej formie. Doskonałe tłumaczenie Heleny Sobieraj.

Kiedyś ktoś polecił mi tę pozycję do pracy, a ponieważ pracuję jako bibliotekarz szkolny, stwierdził, że idealnie nada mi się do dyskusji na różne ważne tematy z młodzieżą szkolną. Szukałam tej pozycji w internecie, jednak nigdzie nie mogłam jej znaleźć. Dopiero niedawno, szczęśliwym trafem nawiązałam współpracę ze świetnym Wydawnictwem Muchomor, które posiada w swojej ofercie właśnie szukaną przeze mnie pozycję. Gdy się o tym dowiedziałam, musiałam ją mieć i przekonać się na własnej skórze, czy będzie tak dobra, jak mi rekomendowano. I powiem szczerze, że nie jest to pozycja dobra. Jest świetna!

Książeczka jest niewielkiej grubości, ale jakże jest wartościowa i treściwa. Jest to zbiór bajek przeróżnych, od przypowieści z mitologii aż po filozoficzne wywody. Bardzo spodobała mi się koncepcja całej książki. Poza tytułem każdej z bajek, autor podaje odnośniki i jakby indeksy, dzięki którym możemy się zorientować bez czytania, o jakim temacie bajka będzie traktowała. Na koniec bajki mamy coś takiego, co zwie się "w pracowni filozofa" - jest to kilka zdań podsumowania przez autora danej bajki, motywu i puenty jej, a także morału, który ze sobą niesie. Często również autor zadaje nam pytania, na które sami w duchu musimy sobie odpowiedzieć. Książka jest uboga w rysunki czy obrazki, ale to nie o nie w tej pozycji chodzi - tutaj liczy się tekst i to, co ze sobą niesie. Graficznie przypomina gazetowy artykuł.

Jestem wprost zachwycona tą pozycją i jestem przekonana, że już we wrześniu, z chwilą rozpoczęcia zajęć lekcyjnych, będę wykorzystywała na lekcjach bibliotecznych wybrane bajki z tego tomiku. Każda z nich niesie wiele bardzo ważnych życiowych wartości, każda z nich uczy nas czegoś nowego. Czytając każdą z bajek, momentami tak bardzo się zachwycałam, tak wiele emocji niosły kolejne kartki.

Autor wpadł na pomysł zebrania, według niego, istotnych bajek Wschodu, mitologii, filozofii zachodniej, ponieważ, jak twierdził, zrozumiał dzięki nim, że "nie zawsze z jednej strony jest dobro, a z drugiej zło (jak w zachodniej myśli chrześcijańskiej),lecz że te dwa pojęcia są często pomieszane...[...] a morał nie jest ustalony raz na zawsze, lecz zależny od naszej refleksji." Te bajki zawarte w książce zachęcają do rozważań nad otaczającym nas światem, a interpretacja ich jest zależna od nas samych. Morały są bardzo aktualne, niektóre teksty nieco skomplikowane, pouczają i wyjaśniają sprawy trudne. Dla mnie była to przyjemność i nauka w jednym.

Gorąco polecam każdemu, nawet niekoniecznie, by wykorzystać czytając swoim czy nieswoim dzieciom, ale również dla samego siebie. Myślę, że warto sięgnąć po tę pozycję, by przeczytać ją, skorzystać z niej, stosować w codziennym życiu. I dogłębnie przemyśleć, bo jest, o czym. Nie jest to jednorazowe czytadło, myślę, że warto do niej często wracać.

"Ta bajka zapewnia, że aby być szczęśliwym trzeba się zadowolić dostępnym minimum i niczego nie pragnąć. Znamy przecież to przysłowie: pieniądze szczęścia nie dają! I zadziwiające jest to, że tak zawsze mówili władcy i możni tego świata. A jeśli mówili tak, by zachować swoje dobra i swoje miejsce pod słońcem? Czy jednak szczęście jest dla każdego z nas tym samym?"

...

O Michelu Piquemal dowiedziałam się całkiem przypadkowo. Szukałam do zajęć z dziećmi ciekawych i krótkich opowieści, które mogłabym użyć w ramach bajkoterapii. Początkowo zwróciłam uwagę na nieoczywistą i zachęcającą okładkę, na której jest twarz, a tytuł zapisany jest w formie wyciętych z gazet liter. Ciekawy zabieg graficzny. Michel Piquemal to francuski pisarz specjalizujący się w literaturze skierowanej do dzieci. W Polsce znany głównie z bajek filozoficznych.
„Bajki filozoficzne” to zbiór ponad 60 krótkich, bajeczek, opowiadań czy przypowieści o charakterze filozoficznym. Odnoszą się do mitologii, filozofii zachodu i wschodniej mądrości. Wszystkie opowiastki są bardzo uniwersalne, przybliżają ludzkie zachowania, pokazują dobro w walce ze złem i opisują trywialne, zwykłe działania w bardzo zmysłowy, delikatny i moralizatorski sposób. Każda opowieść składa się z samego przytaczanego tekstu oraz jego źródła, a także dodatkowo opatrzona jest komentarzem, który tłumaczy zagadnienie, porządkuje myśli i zadaje pytania. Do każdej bajki dodano charakterystyczne słowa, motywy, dzięki czemu czytelnikowi łatwiej jest znaleźć odpowiednie do swoich potrzeb treści. Opowiadania są skierowane do starszych dzieci, młodzieży i dorosłych, dlatego że skupiają się na zrozumieniu świata, kontekstów, ludzi i ich zachowań i choć napisane są dość prostym językiem, to jednak potrzeba wnikliwości i refleksyjnego do nich podejścia. Mogą one być fantastyczną bazą do analizowania z dziećmi czy młodzieżą na zajęciach w szkole, świetlicy czy w innej placówce, ponieważ są krótkie, prosto napisane, a dotyczą ważnych wartości, które można w ciekawy sposób przedstawić w postaci właśnie tych bajek, a dodatkowo opatrzyć je sowim pomysłem na zajęcia. Będą tez świetną pozycją dla ludzi lubiących krótkie fragmenty, które później muszą przemyśleć albo dla osób lubiących mity, starodawne baśnie i bajki. Autor stworzył mądre i wartościowe kompendium zawierające uniwersalne, ponadczasowe i wciąż aktualne treści o dobru, miłości, przyjaźni, zazdrości, uczciwości czy śmierci. Pełen pakiet wartości w doborowym towarzystwie Diogenesa, Sokratesa i innych myślicieli. Plusem tej minimalistycznej książeczki są rysunki wykonane przez Agnieszkę Malmon. Posługiwała się czarno-białą prostą kreską. Jej rysunki są bardzo sugestywne, mroczne, ciemne pasujące do kontekstu i klimatu danej bajki.
Osobiście uwielbiam tego typu bajki, które łączą w sobie tradycje z nowoczesnością, mocny tekst i cudowne obrazy, trudne tematy i prosty sposób przekazu oraz możliwość dokonania głębszej refleksji nad życiem po lekturze. Polecam wszystkim, a w szczególności osobom pracującym z dziećmi i młodzieżą. Można w łatwy i przyjemny sposób przybliżyć sobie i dzieciom filozofię.

O Michelu Piquemal dowiedziałam się całkiem przypadkowo. Szukałam do zajęć z dziećmi ciekawych i krótkich opowieści, które mogłabym użyć w ramach bajkoterapii. Początkowo zwróciłam uwagę na nieoczywistą i zachęcającą okładkę, na której jest twarz, a tytuł zapisany jest w formie wyciętych z gazet liter. Ciekawy zabieg graficzny. Michel Piquemal to francuski pisarz...

Tym, co psuje tę książkę, są komentarze po każdej z bajek, często bardziej moralizatorskie niż sama bajka. Myślę, że w dużym stopniu odbierają szansę samodzielnego przemyślenia opisanej historii i wyciągnięcia własnych wniosków. Dodatkowo nie wszystkie wskazują najważniejszy morał (w moim odczuciu).

Tym, co psuje tę książkę, są komentarze po każdej z bajek, często bardziej moralizatorskie niż sama bajka. Myślę, że w dużym stopniu odbierają szansę samodzielnego przemyślenia opisanej historii i wyciągnięcia własnych wniosków. Dodatkowo nie wszystkie wskazują najważniejszy morał (w moim odczuciu).

Książeczka składa się z krótkich 63 bajek. Jest też bardzo oszczędna w rysunki. To pozycja przeznaczona nie tylko dla dziecka. Podtytuł książki brzmi „Opowieści mędrca Sofiosa”. Kim był Sofios? Nie, żadnym znanym greckim filozofem. Tak naprawdę był on po prostu zwykły nauczycielem, który lubił i umiał uczyć. A dziwne to były lekcje! Nie takie, jakie znamy my ze swojej szkoły. Jego uczniowie zadawali pytania, a Sofios odpowiadał na nie wymyśloną bajką, którą później wszyscy komentowali. To dyskusja była sensem nauki Sofiosa. Nikt tu nie wskazywał jej celu, bo ważniejsze było samo dojście do prawdy, wymiana doświadczeń i pokazanie różnych punktów widzenia.
Więcej na: https://konfabula.pl/bajki-filozoficzne/

Książeczka składa się z krótkich 63 bajek. Jest też bardzo oszczędna w rysunki. To pozycja przeznaczona nie tylko dla dziecka. Podtytuł książki brzmi „Opowieści mędrca Sofiosa”. Kim był Sofios? Nie, żadnym znanym greckim filozofem. Tak naprawdę był on po prostu zwykły nauczycielem, który lubił i umiał uczyć. A dziwne to były lekcje! Nie takie, jakie znamy my ze swojej...

Dla nieco starszych dzieci.
Co prawda mam wrażenie, że czasem komentarz do bajki jest bardziej moralizatorski niż sama bajka, ale jest to jakieś wyjście do dyskusji.
Tak czy inaczej, ciekawa pozycja.

Dla nieco starszych dzieci.
Co prawda mam wrażenie, że czasem komentarz do bajki jest bardziej moralizatorski niż sama bajka, ale jest to jakieś wyjście do dyskusji.
Tak czy inaczej, ciekawa pozycja.

Przeczytaj, przemyśl, stosuj. Dzięki koleżance z pracy poznałam tą książkę, a następnie zaopatrzyłam się we własne wydanie :)

Przeczytaj, przemyśl, stosuj. Dzięki koleżance z pracy poznałam tą książkę, a następnie zaopatrzyłam się we własne wydanie :)

Okazja na bookson.pl. Rozczarowanie – myślałam, że będzie fajniejsze, a to jest książka edukacyjna, na jaką jestem już za stara. Bajki (przypowieści etc.) są dość fajne, ale to niestety za mało, bo książka jest wyjątkowo niechlujna edytorsko! Bałagan. Primo: układ jest taki, że jedna bajka na jednej stronie. W porządku, ale że teksty są różnej objętości to zastosowano układ kolumnowy (jak artykuł w gazecie). To już moim zdaniem uwłacza literackości, ale najgorsze jest to że aby wyrównać długość wiersza niektóre z nich są wyjustowane, a niektóre nie. Wygląda to paskudnie! Nie zachowano konsekwencji w prezentowaniu tytułów i podtytułów. Pod większością bajek jest sekcja "W pracowni filozofa", w której zadawane są pytania pomocnicze, do myślenia. Dobra, ale ta sekcja czasem jest tak samo długa jak tekst bajki, poza tym wypada w różnych miejscach i też jest fatalnie wyróżniona. No i ilustracje - pani Agnieszki Malmon - ohyda! Zwyczajnie – ohyda! W stylu Butenki, tyle, że Butenko miał styl...
Podsumowując: książeczka jest bardzo fajna, szczególnie jeśli jest się myślącym rodzicem. Dla mnie w związku z tym jest dużo mniej fajna, ale mogłaby być, gdyby nie jej wygląd!
Stracona kasa i rozczarowanie...

Okazja na bookson.pl. Rozczarowanie – myślałam, że będzie fajniejsze, a to jest książka edukacyjna, na jaką jestem już za stara. Bajki (przypowieści etc.) są dość fajne, ale to niestety za mało, bo książka jest wyjątkowo niechlujna edytorsko! Bałagan. Primo: układ jest taki, że jedna bajka na jednej stronie. W porządku, ale że teksty są różnej objętości to zastosowano układ...

Dobra książka powinna zmuszać do myślenia nawet ludzi, którym do myślenia nie po drodze, a rewelacyjna już nawet do głębszych rozmyślań – stwierdziłem filozoficznie po zapoznaniu się z „Bajkami filozoficznymi” Michela Piquemala. Mimo mej niechęci do rozbudowanych przemyśleń w trakcie lektury (wiem – nikt nie jest doskonały),tutaj napadały one człowieka na każdej stronie bez wyjątku, a było to spowodowane bardzo interesującym układem książki – po każdej bajce następował kilkulinijkowy fragment dodany przez autora, o nazwie „W pracowni filozofa”.

W nim to pisarz dokonywał interpretacji wieloznaczeniowej (za każdym razem!) bajki, po czym zadawał czytelnikowi pytania z pogranicza religii, moralności, etyki i tym podobne. Odwaga pana Piquemala w stosunku do wieku adresatów jego książeczki musi być spora. Nie jeden raz sam głowiłem się nad kolejnymi stronami, zastanawiając się, co u licha może znaczyć dla mnie bajka o mędrcu i perle, oraz próbując znaleźć odpowiedź na mądre pytania zadane przez filozofa. Jak sam autor pisze we wstępie, niemal wszystkie małe utwory zebrane w „Bajkach filozoficznych” pochodzą ze wschodu, od Grecji poczynając, na dalekich Chinach, czy Japonii kończąc. Swe działania motywuje on tym, że europejskie arcydzieła bajkopisarstwa są zbyt jednoznaczne i zawierają nieodłączny, nieraz na siłę wciskany morał, czego pozbawione są utwory naszych wschodnich braci.

I rzeczywiście! Nieoczywistość i możliwość szerokiej interpretacji tylko dadaje uroku i przyjemności w lekturze, dodatkowo rozwija i krształtuje w czytelniku pozytywne postawy i wzorce działań. Jak dla mnie – to powinna być lektura szkolna dzieci z drugiej, góra trzeciej klasy szkoły podstawowej – książka jest naprawdę krótka – sto cztery strony niewielkiego formatu, z dosyć sporą czcionką i ilustracjami (co do urody których w moim przynajmniej wydaniu mógłbym wygłosić parę nie do końca pochlebnych opinii, ale z pewnością są one użyteczne) to wysiłek na dwie, trzy godziny, dla malca dwa, góra trzy dni. Jednak możliwych zalet spotkania się młodych umysłów z filozofem i mądrościami pokoleń zamkniętymi w bajkach przez poważnie traktującego swój warsztat i misję Michela (autor ponad dwustu książek dla dzieci!) nie sposób wymienić.

Nie jeden dorosły wciągnie się (zupełnie słusznie zresztą) do wspólnej lektury tego niezwykłego zbiorku, samemu dziwiąc się mądrościom świata. Język i tłumaczenie stoją na najwyższym poziomie. Autor zadbał o prostotę i bajkowy wymiar wszystkich krótkich rozdziałów, a tłumaczka postąpiła tak samo z Polskimi czytelnikami – jest jasno, tajemniczo i bajkowo. Każda bajka ma około dwóch stron, po jednej na dzień i prawie dwa miesiące mądrości. Ja już zaczynam szukać czegoś podobnego, inspirującego i rozwijającego. Czegoś takiego jak niniejsza książka, która jest naprawdę pozycją obowiązkową.

A może by tak wspólne rozważanie rodzica z dzieckiem nad co bardziej interesującą bajką? Nie wyobrażam sobie (może poza wspólną modlitwą) lepszej metody spędzania wolnego czasu i rozwoju intelektualnego i moralnego dziecka, jak właśnie przez wspólne czytanie baśni, a zwłaszcza baśni filozoficznych. Polecam.

Dobra książka powinna zmuszać do myślenia nawet ludzi, którym do myślenia nie po drodze, a rewelacyjna już nawet do głębszych rozmyślań – stwierdziłem filozoficznie po zapoznaniu się z „Bajkami filozoficznymi” Michela Piquemala. Mimo mej niechęci do rozbudowanych przemyśleń w trakcie lektury (wiem – nikt nie jest doskonały),tutaj napadały one człowieka na każdej stronie...

Świetna książka zarówno do poczytania samemu, jak i z dziećmi - wyobrażam sobie, że miałyby dużo ciekawych odpowiedzi na postawione przez filozofa pytania :)

Świetna książka zarówno do poczytania samemu, jak i z dziećmi - wyobrażam sobie, że miałyby dużo ciekawych odpowiedzi na postawione przez filozofa pytania :)