bardzo dobra a przede wszystkim ciekawa książka pokazująca że leworęczność to nie tylko pisanie, poruszone są w niej różne zagadnienia dotyczące leworęczności.

bardzo dobra a przede wszystkim ciekawa książka pokazująca że leworęczność to nie tylko pisanie, poruszone są w niej różne zagadnienia dotyczące leworęczności.

To bardzo potrzebna, ważna książka, która odsłania i opisuje leworęczność po prostu. Pisarz i ilustrator w bardzo obrazowy, mądry i wychowawczy sposób edukują czytelników w temacie leworęczności.

Autor opisuje leworęczność wieloaspektowo: mamy tu opisy naukowe, kulturowe, obyczajowe i społeczne. Czytamy o zależnościach życia płodowego na to poza nim, o różnicach w rozwoju półkul i ich wpływie na funkcjonowanie w życiu codziennym. Dowiadujemy się o stosunku do leworęcznych w przeszłości, o ich edukacji kiedyś i obecnie, o nawracaniu ich na "właściwe tory". Dowiemy się jakie podejście w różnych czasach miały różne grupy społeczne, kręgi edukacyjne i religijno-kulturowe w relacjach z leworęcznością.

Mamy w książce przykłady utartych zwrotów językowych powiązanych z leworęcznymi. Mamy także opisy ich zmagań z codziennością tak nieprzystosowaną dla nich, ale także z całą gamą rozwiązań dedykowanych właśnie im.

Podsumowując mamy w książce przekrój informacji: naukowych, statystyk, ciekawostek, wyjaśnień. To gotowiec do edukowania innych w tym obszarze, dodatkowo podana w przejrzysty i ciekawy sposób. Lubimy książki, które edukują w obszarach innych od naszej codzienności, dlatego polecamy.

To bardzo potrzebna, ważna książka, która odsłania i opisuje leworęczność po prostu. Pisarz i ilustrator w bardzo obrazowy, mądry i wychowawczy sposób edukują czytelników w temacie leworęczności.

Autor opisuje leworęczność wieloaspektowo: mamy tu opisy naukowe, kulturowe, obyczajowe i społeczne. Czytamy o zależnościach życia płodowego na to poza nim, o różnicach w rozwoju...

„Jestem leworęczny i co mi zrobisz?” to bardzo interesująca i ważna pozycja na rynku książek dla dzieci. Z pewnością z chęcią zapoznają się z nią osoby leworęczne, zarówno te już dorosłe, jak i młodzi czytelnicy. Publikacja świetnie sprawdzi się również jako podstawa do warsztatów, w których można wytłumaczyć grupie dzieci, że nie ma znaczenia, w której ręce się trzymają długopis. To w końcu całkiem przyjemna i zabawna lektura, znajdziemy w niej wiele interesujących informacji skupionych wokół trudów życia osoby leworęcznej w czasach dawniejszych i współcześnie.

https://bachaworld.blogspot.com/2021/02/jestem-leworeczny-i-co-mi-zrobisz.html

„Jestem leworęczny i co mi zrobisz?” to bardzo interesująca i ważna pozycja na rynku książek dla dzieci. Z pewnością z chęcią zapoznają się z nią osoby leworęczne, zarówno te już dorosłe, jak i młodzi czytelnicy. Publikacja świetnie sprawdzi się również jako podstawa do warsztatów, w których można wytłumaczyć grupie dzieci, że nie ma znaczenia, w której ręce się trzymają...

Kreatywna przesyłka od @wydawnictwo_nasza_ksiegarnia uzmysłowiła mi jak problematyczne potrafią być codzienne czynności dla leworęcznych, kiedy wszystko zazwyczaj przystosowane jest do osób praworęcznych( Chociaż nie ukrywam, że byłam z siebie bardzo dumna, kiedy udało mi się otworzyć kopertę lewą ręką 😂)
_______
" Jestem leworęczny...i co mi zrobisz?" Michela Piquemala jest szczególnie adresowana do leworęcznych dzieci, jednak uważam, że każdy, bez wiekowych ograniczeń po tę książkę powinien sięgnąć!. Autor odpowiada na szereg pytań, które leworęczne dzieci mogą sobie zadawać podczas poznawania świata zorganizowanego pod osoby praworęczne.
________
Piquemal uświadamia przy tym na każdym kroku, że żadna osoba leworęczna nie powinna czuć sie gorszą i ma absolutną rację! W posiadaniu dominującej lewej ręki nie ma nic ułomnego, bezwartościowego czy diabelskiego ( jak kiedyś niestety sądzono).
Trzeba już od najmłodszych lat zdać sobie sprawę, że w niczym leworęczność nie ogranicza i nie szufladkuje. Po prostu tak jest, trzeba się po prostu z tym pogodzić 😉
_____
Obecnie nie traktujemy już leworęczności jako odmienności, jednak cały czas nasze codzienne życie przystosowane jest głównie do praworęcznych. Cudownie więc, ze na naszym rynku pojawił się taki mini drogowskaz, nie tylko dla najmłodszych🖤🖤
_____
Zresztą nie wiem czy wiecie, że Leonardo da Vinci, Lewis Caroll, Paul McCartney czy Robert De Niro byli/są leworęczni? Jak widzicie, w niczym ten fakt im nie przeszkodził 😉 Każdy z nas może osiągnąć wszystko,co tylko sobie zaplanuje czy wymarzy - dominująca ręka nie ma znaczenia🖤🖤🖤
______

Kreatywna przesyłka od @wydawnictwo_nasza_ksiegarnia uzmysłowiła mi jak problematyczne potrafią być codzienne czynności dla leworęcznych, kiedy wszystko zazwyczaj przystosowane jest do osób praworęcznych( Chociaż nie ukrywam, że byłam z siebie bardzo dumna, kiedy udało mi się otworzyć kopertę lewą ręką 😂)
_______
" Jestem leworęczny...i co mi zrobisz?" Michela Piquemala...

Leworęczność obrosła w wiele mitów i uprzedzeń, które już na zawsze będą obecne w naszym języku w takich zwrotach jak „lewe pieniądze” (czyli zdobyte nielegalnie, bez odprowadzenia podatków),„mieć dwie lewe ręce” (nie być zdolnym do pracy),„wstać lewą nogą” (mieć zły humor) i coraz częściej „głupi jak lewy but” (tak jakby ten prawy był niesamowicie oświecony). Lewy, podobnie jak prawy, przedni, tylny, górny i dolny uzupełniają naiwny obraz przestrzeni trójwymiarowej we frazeologizmach somatycznych. Lewy jest tu nacechowany negatywnie, a kiedy mogłoby się pojawić jako sformułowanie pozytywne wyraz wycofano i zastąpiono innym i zamiast „mieć serce po lewej stronie mamy” jest „mieć serce po właściwej stronie”. Do tego dochodziły uprzedzenia utrwalane przez religie (lewa strona to oczywiście ta diabelska, nieczysta),dlatego dzieci w czasie socjalizacji uczą się używania prawej ręki. Z tego powodu trudno oszacować jak wiele osób jest faktycznie leworęcznych, a ile praworęcznych. Statystyki jednak pokazują, że odsetek ludzi leworęcznych wzrasta, a wszystko przez to, że zmienia się też nastawienie. Leworęczność to nie tylko pisanie lewą ręką, ale inne postrzeganie świata, posiadanie silniej rozwiniętej prawej półkuli mózgu, a to niesie ze sobą wiele wyzwań, uświadomienie sobie ich istnienia oraz konieczności podpowiedzenia, w jaki sposób sobie z nimi radzić. I tu z pomocą przyjdą lektury poświęcone właśnie leworęczności, a jest ich sporo na rynku wydawniczym. Jedna podpowiadają jak uczyć mówić leworęcznych, jak zdobywać umiejętność pisania. Zwykle są to ćwiczenia i poradniki, w jaki sposób pracować z dzieckiem, aby leworęczność nie była dla niego przeszkodą. A jak oswoić dzieci z tym, że ktoś korzysta z innej ręki niż oni? Jak im wyjaśnić przeszkody jakie napotyka i pokazać dlaczego czasami proste zajęcia mogą być poważnym wyzwaniem?
Tu z pomocą przyjdzie nam świetna lektura „Jestem leworęczny… i co mi zrobisz?” Michela Piquemala z prostymi, ale bardzo sugestywnymi ilustracjami Jacquesa Azama. Autor uświadamia nas, dlaczego jedni ludzie mają lepiej rozwiniętą jedną półkulę, a inni drugą i uświadamiamy sobie znaczenie życia płodowego na nasze funkcjonowanie. Uświadamiamy też sobie wpływ socjalizacji na to, ile osób posługuje się określoną półkulą i jak bardzo przystosowanie do praworęczności zmieniło sposób pracy mózgu. Poznajemy teorie naukowe, ciekawostki, statystyki, wyjaśnienia, co wiąże się z leworęcznością, jaki wpływ ma ona na inne części ciała oraz myślenie, jak łatwo poznać, czy ktoś nie jest ukrytym leworęcznym (kilka prostych testów). Do tego wejdziemy w świat sławnych leworęcznych, dowiemy się, kto robił lustrzane notatki, dlaczego przez wieki źle traktowano leworęcznych, jakich technik stosowano, aby społecznie utrwalić praworęczność, jak bardzo duży wkład mieli renesansowi twórcy dobrych manier na wykluczanie i dlaczego powszechne szkolnictwo spowodowało obniżenie ilości leworęcznych. Wejdziemy też w świat wierzeń, kulturowych uprzedzeń, zwrotów językowych związanych z lewą stroną, poznamy jakie pułapki czyhają na leworęcznych, w jaki sposób można pomóc takim osobom, dlaczego w wielu dyscyplinach oraz rozrywkach są wykluczani. Odkryjemy też całe mnóstwo przedmiotów stworzonych specjalnie z myślą o nich i dowiemy się, w jaki sposób nauczyciele w niektórych krajach mogą pomóc uczniom, zrozumiemy znaczenie wytycznych i praktycznych zajęć dla nauczycieli mających wesprzeć podopiecznych, aby zmniejszyć poziom stresu, który może przejawiać się jąkaniem, co z kolei ma wpływ na sposób komunikowania się. Całość niesamowicie przystępna. Każda informacja wyróżniona inną chmurką, wiedza przekazana w bardzo przystępny sposób. Do tego bardzo dobrze zszyte strony, solidna, kartonowa oprawa – to wszystko sprawia, że mamy do czynienia z lekturą estetyczną i pouczającą, otwierającą na inność i uczącą jak sobie z tą odmiennością radzić. Zdecydowanie polecam

Leworęczność obrosła w wiele mitów i uprzedzeń, które już na zawsze będą obecne w naszym języku w takich zwrotach jak „lewe pieniądze” (czyli zdobyte nielegalnie, bez odprowadzenia podatków),„mieć dwie lewe ręce” (nie być zdolnym do pracy),„wstać lewą nogą” (mieć zły humor) i coraz częściej „głupi jak lewy but” (tak jakby ten prawy był niesamowicie oświecony). Lewy,...

Do niedawna myślałam, że jak ktoś jest leworęczny to potrzebuje specjalnych nożyczek i myszki komputerowej. I, że jest statystycznie zdolniejszy niż gdyby był praworęczny. O, święta naiwności!
Leworęczność to zdecydowanie coś więcej niż tylko używanie innej ręki. To życie w dyskomforcie w świecie, który został zaprojektowany dla praworęcznych. Nawet w naszym języku dominują sformułowania krytykujące lewą stronę (i gloryfikujące prawą, jak np. prawa ręka, praworządność, itd.).
25 rozdziałów - jeden to jedna lub dwie rozkładówki. Sami więc widzicie, że książka porusza mnóstwo zagadnień związanych z leworęcznością (m.in. system oświaty, statystyka, genetyka, historia). Cały tekst jest opatrzony specyficznymi ilustracjami (Jacques Azam).
Jest ważna z wielu powodów. Nie znam książki która objaśniała by w tak jasny i przejrzysty sposób wszystko, co jest związane z leworęcznością. To skarbnica wiedzy i ułatwienie zarówno dla dzieci i rodziców, jak i dla nauczycieli i kolegów i koleżanek leworęcznych dzieci. Uzmysławia wszystkim, że niektóre czynności czy przedmioty mogą sprawiać problem.
Szczególnie ważna jest dla dzieci szkolnych, bo pisze np o sposobie na nierozmazywanie napisanego tekstu - jedna drobna zmiana w sposobie ułożenia kartki, dzięki której pisanie staje się bezproblemowe. A bez tego dziecko leworęczne mogłoby się zrazić do pisania w ogóle. I takich przykładów jest więcej. Dlatego napisałam, że to skarbnica wiedzy dla nauczycieli. To oni, wraz z rodzicami, mają szansę ułatwić leworęcznemu dziecku życie. A już na pewno pokazać mu, że niektóre sprawy to nie wina "bycia słabszym" tylko odmiennego patrzenia na świat.
A poza tym, książka jest świetna dla praworęcznych z kolejnego powodu: można dzięki niej wzmocnić sobie prawą półkulę. Wystarczy robić od czasu do czasu lewą ręką te rzeczy, które opisane są jako typowe dla leworęcznych (rysowanie spirali w drugą stronę, pisanie lustrzane). W zasadzie każda czynność którą od zawsze robisz prawą ręką, wykonywana czasem lewą pobudza prawą pólkulę (ale zdanie zakręcone, co?). Ja staram się czasem myć zęby lewą ręką (muszę potem poprawiać) czy rysować. Odświeżające doświadczenie.
Podsumowując, wydaje mi się że ta książka najbardziej się nadaje dla rodziców leworęcznych dzieci i dla... wszystkich praworęcznych. Po to, żeby (tak jak ja) uzmysłowili sobie prawdę o życiu leworęcznych. Mam nadzieję, że szczególnie mocno trafi do umysłów dyrekcji w szkołach, bo przygotowanie szkół (w porównaniu np. do Francji) jest u nas na bardzo słabym poziomie.

Do niedawna myślałam, że jak ktoś jest leworęczny to potrzebuje specjalnych nożyczek i myszki komputerowej. I, że jest statystycznie zdolniejszy niż gdyby był praworęczny. O, święta naiwności!
Leworęczność to zdecydowanie coś więcej niż tylko używanie innej ręki. To życie w dyskomforcie w świecie, który został zaprojektowany dla praworęcznych. Nawet w naszym języku dominują...