Końcowa ocena pierwszego tomu książki autorstwa angielskiego historyka była jak najbardziej pozytywna, dlatego też z pewną obawą podchodziłem do lektury kontynuacji, zastanawiając się, czy druga odsłona autorskiego przedstawienia losów wodza III Rzeszy w latach 1940 – 1945, utrzyma wysoki poziom i będzie co najmniej równie świetna. Wątpliwości okazały się być bezzasadne, ponieważ mamy do czynienia z tym samym pomysłem na książkę, czy wręcz z… tą samą książką, tyle że rozbitą na dwa tomy, jakby przygotowanie liczącej znacznie ponad tysiąc stron pozycji stanowiło zbyt duże wyzwanie dla wydawcy. I nie jest to wcale z mojej strony żadna pretensja, a swego rodzaju narzucenie kontekstu poniższego tekstu, który porównaniem obu tomów nie jest, bo i być nie mógł.

Ponownie mamy do czynienia z wykorzystanym w pierwszej części patentem na chronologiczne przedstawienie wydarzeń, którego doprowadziły Adolfa Hitlera ze szczytu władzy do samobójczej śmierci i pochowania spalonego przez najbliższych współpracowników ciała, wraz ze świeżo poślubioną małżonką i dwoma psami, w ogrodzie ostrzeliwanego przez wroga budynku, z którego chciał rządzić światem. Każdy rozdział to jeden rok, więc łatwo policzyć, że jest ich sześć plus epilog poświęcony zagadnieniu, w jaki sposób cień Hitlera w nowożytnej polityce Niemiec wciąż dawał o sobie znać jeszcze wiele lat po zakończeniu wojny. Wydawnictwu Rebis ponowne należą się słowa uznania za miłe dla zmysłu wzroku przygotowanie publikacji, a redakcji merytorycznej i tłumaczowi za wychwytywanie i prostowanie czasami nadmiernych skrótów myślowych autora oraz zwykłych, choć nielicznych błędów. Niektóre umknęły jednak uwadze, bo, przykładowo, trudno powiedzieć o Marku Edelmanie, że był żydowskim… historykiem.

McDonough ponownie szerokim gestem korzysta ze źródeł z epoki, sięgając po notki prasowe, pamiętniki i wspomnienia bezpośrednich uczestników opisywanych wydarzeń, aby w sposób płynny i przejrzysty przedstawić militarny przebieg wojny i jej punkty zwrotne, oraz relacje „zwykłych” Niemców, których niespodziewanie wciągnął wir historii rozpętany przez niemieckich nazistów (i pozostałych możnych ówczesnego świata). Jest to zabieg niezbędny, aby najlepiej pokazać huśtawkę emocji, jakich doświadczył kraj nad Renem i Łabą w latach 1940 – 1945: od euforii wywołanej serią zwycięskich kampanii wojennych po postępujące załamanie społeczeństwa wywołane między innymi alianckim bombardowaniami miast czy też grozą narastającą wraz ze zbliżaniem się wojsk sowieckich. Nie brakuje w tych wspomnieniach pysznych, czy też wręcz karykaturalnych, obrazów, jak fragment opisu Berlina – w przeddzień bitwy o miasto z Armią Czerwoną – pióra belgijskiego nazisty Leona Degrelle’a: „Hotel Adlon nadal działał, mimo bomb, mimo pocisków, które spadały teraz już na ulice. We wspaniale oświetlonej restauracji kelnerzy w smokingach, kierownicy Sali w nienagannych strojach nadal serwowali, dostojnie i niewzruszenie, fioletowe plastry kalarepy”.

Autor stoi na słusznym stanowisku, że odpowiedzialny za wojenne zbrodnie Niemiec oraz ich katastrofalną klęskę jest oczywiście przede wszystkim Hitler, wraz z poplecznikami, ale kolektywna wina musi spocząć też na tych milionach Niemców i Austriaków, którzy „ podobnie jak generałowie, żołnierze, marynarze i lotnicy, wspierały jego politykę zagraniczną, wiwatowały na cześć jego triumfów militarnych i przymykały oko na prześladowania Żydów.” Nie może tego zmienić działalność antyhitlerowskiego ruchu oporu, bardzo skromnego, jak organizacja „Biała Róża” czy opozycja w kręgach wojskowych, których aktywność wzrosła po dotkliwej porażce pod Stalingradem. Niemców oszołomiły ich szybkie i spektakularne zwycięstwa nad sąsiednimi krajami w trzech pierwszych latach wojny, choć wiemy już przecież z kilometrów książek, że były one wynikiem nie tylko przewagi militarnej III Rzeszy, co również katastrofalnych błędów taktycznych zaatakowanych państw, ale i zwykłego szczęścia. Nic więc w tym dziwnego, że po wojnie denazyfikacja szła wyjątkowo opornie, a temat ludobójstwa Żydów i zbrodni popełnianych na ludności zaatakowanych państw w RFN i NRD praktycznie nie istniał. Co emblematyczne, dopiero w latach 70. w szkołach zachodnich Niemiec rozpoczęto nauczanie o III Rzeszy i Holokauście. Na kartach

Według McDonough’a Hitler rozpoczął wojnę za wcześnie. Błędem w jej pierwszej fazie było pozwolenie na ewakuację sił brytyjskich z Francji wiosną 1940 roku oraz brak sukcesu w powietrznej wojnie o Anglię. Wciąż potężna na morzach Brytania, wspierana przez zamorskie kolonie i bogate Stany Zjednoczone, które wkrótce same – ku zaskoczeniu Hitlera – przystąpiły do wojny, nie dała się pokonać, a aliancki sojusz ze Związkiem Radzieckim doprowadził w maju 1945 roku do finału, który znamy z podręczników. Zamiast skupić się na dążeniu do rzucenia na kolana Anglików, Hitler postanowił rozpocząć walkę na dwa fronty, rzucając wyzwanie wojny rasowej na wyniszczenie ze Stalinem. Jak słusznie zauważa autor, była to dla niego ta „właściwa” wojna, o której wspominał w „Mein Kampf”. Walki z mocno wspieranym przez zachodnich aliantów ZSRR też nie mógł wygrać. Może byłoby inaczej, gdyby państwa Osi dysponowały wspólną strategią. Zamiast niej decyzje o kolejnych krokach militarnych każdy z uczestników sojuszu podejmował samodzielnie, kulała wymiana informacji zdobytych przez wywiady i dzielenie się nowinkami technicznymi w dziedzinie uzbrojenia. To potężny kontrast w porównaniu do współpracy pomiędzy aliantami.

Osób, które zakupiły pierwszy tom „Czasu Hitlera”, chyba nie ma co przekonywać, że koniecznie muszą zaopatrzyć się także w drugi tom. To oczywista oczywistość. Pozostałych, którzy, zastanawiają się nad zainwestowaniem w twórczość Franka McDonougha, mogę zapewnić, że nie będą to źle wydane pieniądze. Nie spodziewajcie się jednak monografii III Rzeszy i drobiazgowych opisów sytuacji na frontach II wojny światowej. Propozycja angielskiego historyka to próba syntezy kilkunastu lat rządów Hitlera, ale nie przez pryzmat jego osobowości, bo jak słusznie zauważa autor, Führer „był co prawda ważnym uczestnikiem rozwijających się wydarzeń historycznych, jednak w ostatecznym rozrachunku nie był w stanie tych wydarzeń kontrolować”.

Końcowa ocena pierwszego tomu książki autorstwa angielskiego historyka była jak najbardziej pozytywna, dlatego też z pewną obawą podchodziłem do lektury kontynuacji, zastanawiając się, czy druga odsłona autorskiego przedstawienia losów wodza III Rzeszy w latach 1940 – 1945, utrzyma wysoki poziom i będzie co najmniej równie świetna. Wątpliwości okazały się być bezzasadne,...

Wciągający opis świetności i upadku III Rzeszy. Drugi tom błyskotliwej opowieści Franka McDonougha poświęconej Hitlerowi i fenomenie III Rzeszy. Książka liczy (w swojej warstwie narracyjnej) blisko 700 stron, ale w żadnym momencie nie czułem znużenia czy wyczerpania lekturą. Wprost przeciwnie, odkładając lekturę nie mogłem się doczekać do jej powrotu. Sporo już książek napisano na temat historii II wojny światowej z perspektywy niemieckiej, ta jest jedną z najlepszych, a z pewnością najlepszą w kategorii opracować popularnonaukowych. Polecam bardzo.

Wciągający opis świetności i upadku III Rzeszy. Drugi tom błyskotliwej opowieści Franka McDonougha poświęconej Hitlerowi i fenomenie III Rzeszy. Książka liczy (w swojej warstwie narracyjnej) blisko 700 stron, ale w żadnym momencie nie czułem znużenia czy wyczerpania lekturą. Wprost przeciwnie, odkładając lekturę nie mogłem się doczekać do jej powrotu. Sporo już książek...

W mojej ocenie nieco gorsza od świetnej poprzedniczki, a to głównie z uwagi na nużące mnie opisy ruchów armii. Dużo ciekawsze fragmenty o kulisach decyzji (relacje hitlera z wojskowymi, włoskie kompromitacje czy antyhitlerowski ruch oporu). Wciąż jednak autor ma te lekkość pisania o historycznych tematach co sprawia, że czyta się to jak powieść.

W mojej ocenie nieco gorsza od świetnej poprzedniczki, a to głównie z uwagi na nużące mnie opisy ruchów armii. Dużo ciekawsze fragmenty o kulisach decyzji (relacje hitlera z wojskowymi, włoskie kompromitacje czy antyhitlerowski ruch oporu). Wciąż jednak autor ma te lekkość pisania o historycznych tematach co sprawia, że czyta się to jak powieść.

Publikacja, której nie czyta się jak dobrą powieść, jak to czasem piszę, „na jednym oddechu“. Publikacja, której poświęcam swoje wolne chwile, czytając i analizując, wracając do określonych wątków teraz już w obszernej treści drugiego tomu „Klęska“, tego wszystkiego, co działo się na arenie europejskiej. Wciąż jeszcze był to europejski teatr działań wojennych.

Ambitne plany Hitlera w poszerzaniu przestrzeni życiowej dla wielkich Niemiec przez jakiś czas szły po jego myśli. Nie bez znaczenia jest krótki cytat podkreślony w grafice pozwalający zrozumieć rozmach strategiczny i doskonałe wyszkolenie wojsk niemieckich. Z drugiej strony zbyt często umniejszana słabość polskiej armii we wrześniu 1939 roku.

Ta pozorna „słabość“ w starciu z dwoma potężnymi agresorami biorąc pod uwagę zaistniałe okoliczności i brak działania aliantów nigdy nie była i nie powinna być umniejszana, czy też podważana. Żołnierz polski stanął na wysokości zadania, znacznie lepiej, niż te wszystkie armie, które miały czas i środki, aby przygotować się do działania. Nie miały jednak tego, co od zawsze miał polski żołnierz - WOLI WALKI.

Publikacja, której nie czyta się jak dobrą powieść, jak to czasem piszę, „na jednym oddechu“. Publikacja, której poświęcam swoje wolne chwile, czytając i analizując, wracając do określonych wątków teraz już w obszernej treści drugiego tomu „Klęska“, tego wszystkiego, co działo się na arenie europejskiej. Wciąż jeszcze był to europejski teatr działań wojennych.

Ambitne...

We wrześniu postanowiłem sobie odkurzyć trochę historii. W efekcie tego zamiaru, w moje ręce wpadły dwa rewelacyjne tomy, przypadające na mroczny okres w europejskich dziejach. Tom pierwszy obejmował lata triumfu Adolfa Hitlera (1933-1939). Drugi tom opisuje lata 1940-1945, kiedy to Europa coraz bardziej pogrąża się w chaosie.
II wojna światowa przyniosła miliony ofiar, olbrzymie zniszczenia, zdewastowane miasta i generalnie totalny zamęt na niespotykaną skalę. Jak wielką skalę ? O tym nie da się opowiedzieć bez zachłyśnięcia się. I tak właśnie napisana jest ta książka. Przeraża ogrom konfliktu udokumentowany aktualnymi informacjami, które w sposób unikalny tworzą echa tamtych wydarzeń. Chronologicznie jest to znakomicie pospinane w całość i dodatkowo wzbogacone licznymi ilustracjami. Będąc w pracy nie mogłem się doczekać powrotu do domu, aby kontynuować lekturę. No i oczywiście ocena nie mogła się różnic od mojej oceny pierwszego tomu-najwyższa !

We wrześniu postanowiłem sobie odkurzyć trochę historii. W efekcie tego zamiaru, w moje ręce wpadły dwa rewelacyjne tomy, przypadające na mroczny okres w europejskich dziejach. Tom pierwszy obejmował lata triumfu Adolfa Hitlera (1933-1939). Drugi tom opisuje lata 1940-1945, kiedy to Europa coraz bardziej pogrąża się w chaosie.
II wojna światowa przyniosła miliony ofiar,...

Kapitalne dwa tomy dla wielbicieli historii, ciekawych fenomenu III Rzeszy,.

Kapitalne dwa tomy dla wielbicieli historii, ciekawych fenomenu III Rzeszy,.

Drugi tom jakoś mnie nie wciągnął na początku. Dopiero jakoś od roku 1944 akcja nabiera tempa. Pierwszy tom czytało mi się szybciej.
Obydwa tomu stanowią całościowe kompendium wiedzy o czasach nazizmu od objęcia władzy w 1933 aż po kres istnienia III Rzeszy.

Drugi tom jakoś mnie nie wciągnął na początku. Dopiero jakoś od roku 1944 akcja nabiera tempa. Pierwszy tom czytało mi się szybciej.
Obydwa tomu stanowią całościowe kompendium wiedzy o czasach nazizmu od objęcia władzy w 1933 aż po kres istnienia III Rzeszy.

Publikacja McDonougha napisana jest w sposób błyskotliwy i wciągający. Pierwszy tom ukazywał brutalność Trzeciej Rzeszy wobec własnego narodu. Tom drugi ukazuje realizację szalonej wizji Hitlera, którą napędzała słabość Aliantów. Szaleństwo to jednak szybko przeradza się w upadek. Proces ten szczegółowo opisuje autor na nowo odkrywając wiele tajemnic z tamtego okresu i kreśląc zaskakujący, porażający i wstrząsający obraz potwora, który zamienił w piekło życie milionów ludzi na Ziemi.

Czas Hitlera. Klęska 1940 – 1945 to świetnie napisana książka, dedykowana zwykłemu odbiorcy, pragnącemu poszerzyć swoją wiedzę na temat drugiej wojny światowej ukazanej z perspektywy Trzeciej Rzeszy i jej Fuhrera. W połączeniu z pierwszym tomem dostajemy fascynujący, choć makabryczny obraz jednego z największych zbrodniarzy ubiegłego wieku.

Publikacja McDonougha napisana jest w sposób błyskotliwy i wciągający. Pierwszy tom ukazywał brutalność Trzeciej Rzeszy wobec własnego narodu. Tom drugi ukazuje realizację szalonej wizji Hitlera, którą napędzała słabość Aliantów. Szaleństwo to jednak szybko przeradza się w upadek. Proces ten szczegółowo opisuje autor na nowo odkrywając wiele tajemnic z tamtego okresu i...