Przeczytałam już dużo książek Christie. Jest ich tyle, że z czasem zapomniałam które czytałam. Okazało się, że tą historię przesłuchałam ponownie ale nadal dobrze się bawiłam bo mordercy mieli tak skomplikowaną intrygę, że taka jest możliwa tylko w książkach.

Przeczytałam już dużo książek Christie. Jest ich tyle, że z czasem zapomniałam które czytałam. Okazało się, że tą historię przesłuchałam ponownie ale nadal dobrze się bawiłam bo mordercy mieli tak skomplikowaną intrygę, że taka jest możliwa tylko w książkach.

W rezydencji pułkownikostwa Bantrych , w bibliotece zostaje znaleziony trup młodej dziewczyny. Ginie też nastoletnia harcerka. Czy te morderstwa mają ze sobą coś wspólnego ? O pomoc zostaje poproszona panna Marple.
Sposób zapewnienia sobie alibi przez głównego podejrzanego jest bardzo karkołomny - nie pierwszy raz w książkach Agathy Christie.
Z drugiej strony - gdyby nie przenilkiwość starej damy i gdyby wszystko wyszło idealnie według planu - mordercy mogło by się upiec .
Z trzeciej strony - jeszcze przed popełnieniem zbrodni , bohater robi coś co jest nieprawdopodobne z psychologicznego punktu widzenia , a cały pomysł kryminału opiera się właśnie na tym .
Jak zwykle autorka postąpiła według zasady : mam pomysł i nie zawaham się go użyć [ niezależnie od tego czy jest realistyczny czy nie].
Książkę wydano w roku 1941 , ale nie ma tu mowy o wojnie. Mamy stare , dobre [ dla klasy wyższej ] czasy.
Rezydencje i piękne domy z gromadą służby , elskluzywny , nadmorski hotel z fordanserami zabawiającymi gości .
Szybko opuszczamy tytułową bibliotekę - szkoda że nie została dokładniej opisana- marzyło by mi się takie pomieszczenie. A jak wyglądałaby biblioteka dzisiejszego , supernowoczesnego człowieka ? Byłaby to malutka szufladka , w której mieściłby się czytnik i dysk zewnętrzny z ilomaś tam terabajtami. Gdzie tu podrzucić trupa ? Przed szufaldką ? Przed kominkiem - brzmi lepiej . Cofnijmy się zatem o 80 lat. Zachęcam.

W rezydencji pułkownikostwa Bantrych , w bibliotece zostaje znaleziony trup młodej dziewczyny. Ginie też nastoletnia harcerka. Czy te morderstwa mają ze sobą coś wspólnego ? O pomoc zostaje poproszona panna Marple.
Sposób zapewnienia sobie alibi przez głównego podejrzanego jest bardzo karkołomny - nie pierwszy raz w książkach Agathy Christie.
Z drugiej strony - gdyby nie...

Tradycyjnie mistrzyni kryminału jest tylko jedna

Tradycyjnie mistrzyni kryminału jest tylko jedna

Moja pierwsza książka z cyklu z panną Marple.

Powiem tak, przez 170 stron praktycznie nic się nie dzieje, nie idzie wciągnąć się w tę historię. Christie sprawia wrażenie jakby chciała ciągle odbiegać od tematu morderstwa i musimy wysłuchiwać nużących dialogów grupy postaci tak bezbarwnych, że zlewają się w jedną (serio, postaci 4 panów prowadzących tutaj dialogi z podejrzanymi dosłownie niczym się od siebie nie różnią!).

Rozwiązanie zagadki… powiedzieć, że bezsensowne i na siłę przekobminowane to nic nie powiedzieć. A sposoby w jaki panna Marple do nich doszła - albo godzą w inteligencję czytelnika albo są wyciągnięte z rękawa 10 stron od końca.

I oczywiście nie jest nam dane brać udziału w śledztwie, wszystko dzieje się poza kadrem w głowie panny Marple i zostaje wypowiedziane na kilku ostatnich stronach. Oczywiście panna Marple od początku wie kto zabił, ale jak już się poprzechwala komuś, to mówi, że nie powie.

Najgorsza Christie jaką czytałam

Moja pierwsza książka z cyklu z panną Marple.

Powiem tak, przez 170 stron praktycznie nic się nie dzieje, nie idzie wciągnąć się w tę historię. Christie sprawia wrażenie jakby chciała ciągle odbiegać od tematu morderstwa i musimy wysłuchiwać nużących dialogów grupy postaci tak bezbarwnych, że zlewają się w jedną (serio, postaci 4 panów prowadzących tutaj dialogi z...

Zaledwie dwieście stron opowiadających historię pozornie nieprawdopodobną i, jak to bywa u Christie, zagadkę niemożliwą do rozwiązania. Rozwiązanie zagadki morderstwa młodej tancerki zaskakuje. Mamy tu też bardzo dobrą kreację bohaterów i ich losów, bolączek i ewentualnych motywów zbrodni. Zdecydowanie polecam.

Zaledwie dwieście stron opowiadających historię pozornie nieprawdopodobną i, jak to bywa u Christie, zagadkę niemożliwą do rozwiązania. Rozwiązanie zagadki morderstwa młodej tancerki zaskakuje. Mamy tu też bardzo dobrą kreację bohaterów i ich losów, bolączek i ewentualnych motywów zbrodni. Zdecydowanie polecam.

Było to moje pierwsze spotkanie z piórem Agathy Christie i niestety nieudane. Nie jestem nawet pewna, czy sięgnę po następną książkę autorki, ale może dam jej jeszcze szansę, gdy niesmak minie.

Przyznam, zapowiadało się ciekawie. Zwłoki znalezione w czyjejś bibliotece? Oczywiście sprawcą mógł być gospodarz, ale od początku wydawało się to za prostym rozwiązaniem, w które nie uwierzyłam. Pojawiło się mnóstwo postaci, mnóstwo typowania, próba ustalenia motywu.

No właśnie, mnóstwo postaci, z czego żadna nie została przedstawiona szczegółowo. Nawet panna Marple wydawała się postacią bezbarwną, złożoną tylko ze swojej "inteligencji detektywistycznej". Nie przywiązałam się do nikogo, nikogo nie polubiłam, bo w sumie nawet nie było czego lubić.

Czy było tu jakieś śledztwo? Na upartego można powiedzieć, że tak. Policjanci chodzili od jednego podejrzanego do drugiego i z nimi rozmawiali. Oprócz tego były tu też zwykłe rozmowy pomiędzy bohaterami zamieszanymi w sprawę. Tyle. W zasadzie książka składała się z samych dialogów. Nie było żadnego szukania śladów, żadnego budowania napięcia, żadnych konkretnych podejrzanych. Szukanie sprawcy skończyło się na rozmowach.

Panna Marple jest chyba geniuszem, bo nie mam zielonego pojęcia, jak ona dotarła do mordeców. Co prawda, pod koniec to tłumaczyła, ale i tak za wiele z tego nie zrozumiałam lub nie zapamiętałam. Panna Marple po prostu przyszła na miejsce zbrodni, pogadała z kilkoma osobami i już miała rozwiązaną zagadkę. Niestety czytelnik nie był świadkiem tego, jak ona odkryła prawdę. O tym dowiadujemy się dopiero na końcu.

Niestety też nie do końca zrozumiałam, w jakim sensie morderstwo Pameli Reeves było związane z morderstwem Ruby Keene.

Książka była krótka, zaledwie 200 stron i dużą czcionka, dlatego myślałam, że będzie to powieść na raz. W rezultacie męczyłam ją kilka dni. Już nawet nie obchodziło mnie, kto jest mordercą, chciałam ją po prostu skończyć.

Było to moje pierwsze spotkanie z piórem Agathy Christie i niestety nieudane. Nie jestem nawet pewna, czy sięgnę po następną książkę autorki, ale może dam jej jeszcze szansę, gdy niesmak minie.

Przyznam, zapowiadało się ciekawie. Zwłoki znalezione w czyjejś bibliotece? Oczywiście sprawcą mógł być gospodarz, ale od początku wydawało się to za prostym rozwiązaniem, w które...

"Noc w bibliotece" to moje pierwsze zetknięcie z tą autorką, mam przeczucie, że nie był to najlepszy wybór. Choć wybór to duże słowo, dostałem tę książkę w prezencie, a nie mam w swojej biblioteczce innych utworów tej autorki.

Pokrótce historia wygląda tak, że w bibliotece znaleziono trupa młodej kobiety, która jest nieznana właścicielom domu. Sprawie przyglądają się śledczy oraz Panna Marple, która zdaje się jest detektywem amatorem. To nie jedyna książka w której pojawia się ta postać.

To historia kryminalna bez polotu, nie dużo się w niej dzieje, nie miałem myśli, że nie mogę się doczekać co będzie dalej i muszę przerzucić kolejną stronę. Napisana według starej szkoły kryminału, co na plus, ale samo rozwiązanie nie było dla mnie ani zaskakujące ani angażujące.

Na luźny letni wieczór może być. Czyta się szybko, a i nie ma za wiele stron. Jednak na świecie jest wiele książek, które tylko czekają na przeczytanie.

PS. Te nowe wydania książek Christie wyglądają obłędnie.

Instagram: Mateusz o książkach

.

"Noc w bibliotece" to moje pierwsze zetknięcie z tą autorką, mam przeczucie, że nie był to najlepszy wybór. Choć wybór to duże słowo, dostałem tę książkę w prezencie, a nie mam w swojej biblioteczce innych utworów tej autorki.

Pokrótce historia wygląda tak, że w bibliotece znaleziono trupa młodej kobiety, która jest nieznana właścicielom domu. Sprawie przyglądają się...

Chyba nigdy się nie przekonam do Agathy Christie - czytało się miło i szybko, ale w ogóle nie potrafiłem się zaangażować w tę dość generyczną historię. No i wcale nie było tu żadnej nocy w bibliotece, co za nietrafiony polski tytuł!

Chyba nigdy się nie przekonam do Agathy Christie - czytało się miło i szybko, ale w ogóle nie potrafiłem się zaangażować w tę dość generyczną historię. No i wcale nie było tu żadnej nocy w bibliotece, co za nietrafiony polski tytuł!

Jak zawsze dobra intryga, małe wskazówki dla czytelnika przed rozwiązaniem zagadki. Zdecydowanie książki Agathy Christie trzymają wysoki poziom

Jak zawsze dobra intryga, małe wskazówki dla czytelnika przed rozwiązaniem zagadki. Zdecydowanie książki Agathy Christie trzymają wysoki poziom

Choć dopiero zaczynam swoją przygodę z książkami A. Christie, jestem przekonana, że seria z panną Marple będzie mi się podobać o wiele bardziej, niż ta z Herkulesem Poirot. Dziwi mnie średnia ocen tej konkretnej pozycji - w moim mniemaniu "Noc w bibliotece" była o wiele lepsza od "Tajemniczej historii w Styles". Już od pierwszych stron zaangażowałam się w powieść i byłam niezwykle ciekawa jej rozwiązania, choć uważam, że autorka pozostawia czytelnikowi niewiele wskazówek - w życiu nie domyśliłabym się tak zawiłej przyczyny zbrodni. W każdym razie była to przyjemna lektura, polecam :)

Choć dopiero zaczynam swoją przygodę z książkami A. Christie, jestem przekonana, że seria z panną Marple będzie mi się podobać o wiele bardziej, niż ta z Herkulesem Poirot. Dziwi mnie średnia ocen tej konkretnej pozycji - w moim mniemaniu "Noc w bibliotece" była o wiele lepsza od "Tajemniczej historii w Styles". Już od pierwszych stron zaangażowałam się w powieść i byłam...