W konkursie na koszmarną okładkę ta książka zajmuje "zaszczytne pierwsze miejsce". W konkursie na beznadziejny tytuł też jest w czołówce. Tytuł oryginału brzmi lepiej i bardziej adekwatnie oddaje sens. A poza tym jest już tylko lepiej. Sebastien Japrisot świetnie w swojej książce oddaje relacje ofiary w stosunku do katów. Genialnie pokazuje co może się stać, gdy jeden człowiek drugiemu człowiekowi wyrządza krzywdę, że ścieżka tego, co później się wydarza może być skomplikowana i nieoczywista, a także to, że to, co dla jednego wydaje się błahostką, drugiemu może zniszczyć życie, może stać się traumą, której się nie zapomina, która zmienia człowieka, sprawia, że on sam wydaje się potem być potworem. Banał? Być może, ale opisany z taką wnikliwością, że trudno przejść obojętnie. Proza Japrisota niesie ze sobą wielkie emocje oraz pokazuje jak skomplikowane mogą być relacje międzyludzkie, motywacje i jak bardzo wpływa na to to wszystko, czego doświadczamy. To ważna lektura, do refleksji, pełna empatii i znajomości ludzkiej psyche.

W konkursie na koszmarną okładkę ta książka zajmuje "zaszczytne pierwsze miejsce". W konkursie na beznadziejny tytuł też jest w czołówce. Tytuł oryginału brzmi lepiej i bardziej adekwatnie oddaje sens. A poza tym jest już tylko lepiej. Sebastien Japrisot świetnie w swojej książce oddaje relacje ofiary w stosunku do katów. Genialnie pokazuje co może się stać, gdy jeden...

Książka mi się podobała. Czytało się dobrze.
Spodobał mi się ciekawy podział na rozdziały: Ofiara, Kat, Akt oskarżenia itp (jak dokumenty rozprawy sądowej ;)).
Napiszę kolejny raz skrótami myślowymi dla użytku własnego :)
Eliana jest bardzo atrakcyjną prawie 20-letnią kobietą. Wiąże się ze starszym od niej Pin-Ponem, poznają się na potańcówce, potem ona przychodzi do niego do warsztatu naprawić rower (specjalnie uszkodzony),spotykają się, najpierw baraszkują w stodole, potem przeprowadza się do domu rodzinnego Pin-Pona. Wymyśla ciążę, biorą ślub. Podoba się jej najmłodszy z braci Pin-Pona-Boubou (chociaż Mickey'em też by pewnie nie pogardziła). Tak na prawdę Jej całe zachowanie jest jak dla mnie jedną wielką intrygą. Wszystko zrobiła w celu zemsty na trzech mężczyznach, którzy zrobili krzywdę jej matce (zwanej Ewą Braun). Eliana, czy też Ona chce albo sama wymierzyć sprawiedliwość oprawcom, albo wykorzystać do tego celu męża. Wypytuje o szafę grającą, której właścicielem był nieżyjący ojciec Pin-Pona. Dowiaduje się kim byli mężczyźni, którzy zgwałcili jej matkę. Zmyśla historyjkę, że Ci mężczyźni ją skrzywdzili. Trafia do szpitala w złym stanie psychicznym (jakby zatrzymała się na etapie 7-latki, która chce do tatusia - którego najprawdopodobniej pobiła łopatą tak, że wylądował na wózku). Efekt jest taki, że Pin-Pon morduje agenta nieruchomości i jego szwagra (jak się potem okazuje niewinnych ludzi...)
Zakończenie mnie zaskoczyło. Ogólnie polecam.
N.

Książka mi się podobała. Czytało się dobrze.
Spodobał mi się ciekawy podział na rozdziały: Ofiara, Kat, Akt oskarżenia itp (jak dokumenty rozprawy sądowej ;)).
Napiszę kolejny raz skrótami myślowymi dla użytku własnego :)
Eliana jest bardzo atrakcyjną prawie 20-letnią kobietą. Wiąże się ze starszym od niej Pin-Ponem, poznają się na potańcówce, potem ona przychodzi do niego...

Tajemnica sprzed dwóch dekad, poczucie krzywdy pielęgnowane latami, pragnienie zemsty, odwet zaplanowany szczegółowo, pokrętna logika chorego umysłu- teoretycznie mamy w tej książce wszystko, co potrzebne, aby wciągnąć czytelnika w fabułę.
Niestety, z jakichś przyczyn cała historia została podana w tak ciężkostrawnym sosie, że niełatwo się przez nią przegryźć.
Książka obfituje w mnóstwo szczegółów, z których część okazuje się być krytyczna dla sprawy, inne w ogóle nie mają żadnego znaczenia i tylko pogłębiały uczucie znużenia, które towarzyszyło mi w trakcie czytania.
Zakończenie jest bez wątpienia najlepszą częścią książki, sęk w tym jednak, że trzeba dużego samozaparcia, żeby do niego dotrzeć. Bo niestety, ale z większości rozdziałów po prostu wieje nudą na kilometr. Lektura dla wytrwałych.

Tajemnica sprzed dwóch dekad, poczucie krzywdy pielęgnowane latami, pragnienie zemsty, odwet zaplanowany szczegółowo, pokrętna logika chorego umysłu- teoretycznie mamy w tej książce wszystko, co potrzebne, aby wciągnąć czytelnika w fabułę.
Niestety, z jakichś przyczyn cała historia została podana w tak ciężkostrawnym sosie, że niełatwo się przez nią przegryźć.
Książka...

Wiele lat temu, gdy czytałam tę powieść, to mocno mi się wryła w głowę z kilku powodów. I to nie chodzi o pozornie trywialną fabułę, w stylu "jest piękna cizia i wszyscy chcą ją bzykać...". Ja byłam wstrząśnięta portretem psychologicznym kobiety prostackiej i wulgarnej, ale posiadającej tajemnicę, która każe się zastanowić nad tym, że wcale pewne zachowania i to co nazywamy "osobowością" nie muszą być oczywiste oraz "wrodzone". Tu nasuwa mi się analogia pomiędzy zachowaniem Eliany do niektórych zachowań Halszki Opfer. Wnioskuję stąd, że autor ma wiedzę na temat pewnych dewiacyjnych reakcji. Może gdybym pierwszy raz przeczytała tę powieść obecnie, to może nie odebrałabym jej tak dobrze. Tak się jednak złożyło, że przypadła na mój "trudny wiek" i wtedy zrobiła na mnie duże wrażenie nieoczywistość bohaterki. Gigantyczną rolę odegrała, w tego typu percepcji postaci, konstrukcja powieści. Jest ona ciekawie ułożona, bo jako relacje wsteczne zdarzeń, i każdy rozdział ma innego narratora. Nawet momentami nie wie czytelnik, czy czyta zeznania na policji, czy czyjś pamiętnik. To pozwala na kapitalny zabieg (to też mnie ujęło),że widzimy, to samo zdarzenie z perspektywy wielu osób. Wydanie które miałam, było na pewno z lat 90. lub 80. i nie pamiętam kto tłumaczył. Natomiast na podstawie tej powieści nakręcono w 1983 roku całkiem udany film w reżyserii Jeana Becker'a pod tytułem "Mordercze lato" - polecam.

Wiele lat temu, gdy czytałam tę powieść, to mocno mi się wryła w głowę z kilku powodów. I to nie chodzi o pozornie trywialną fabułę, w stylu "jest piękna cizia i wszyscy chcą ją bzykać...". Ja byłam wstrząśnięta portretem psychologicznym kobiety prostackiej i wulgarnej, ale posiadającej tajemnicę, która każe się zastanowić nad tym, że wcale pewne zachowania i to co nazywamy...

Odradzam - książka zachęca streszczeniem z tyłu ale tak naprawdę to totalna beznadzieja - człowiek gubi się po paru kartkach!

Odradzam - książka zachęca streszczeniem z tyłu ale tak naprawdę to totalna beznadzieja - człowiek gubi się po paru kartkach!

Nie podobała mi się

Nie podobała mi się

Zaliczyłam tą książkę do przeczytanych tylko dlatego,że przeczytałam zaledwie kilkanaście stron i stwierdziłam,że nie ma sensu się dalej męczyć.Treść pisana jest nie zrozumiale dla czytelnika czyli takie masło maślane.Nie zachęca do dalszego czytania,lecz wręcz przeciwnie odpycha.Przynajmniej ja mam takie odczucia,być może inni mają o niej inne zdanie,ale według mnie jest to najgorsza książka jaką kiedykolwiek zdarzyło mi się pożyczyć.Po przeczytaniu recenzji zapowiadała się obiecująco,ale cóż nie spełniła moich oczekiwań.

Zaliczyłam tą książkę do przeczytanych tylko dlatego,że przeczytałam zaledwie kilkanaście stron i stwierdziłam,że nie ma sensu się dalej męczyć.Treść pisana jest nie zrozumiale dla czytelnika czyli takie masło maślane.Nie zachęca do dalszego czytania,lecz wręcz przeciwnie odpycha.Przynajmniej ja mam takie odczucia,być może inni mają o niej inne zdanie,ale według mnie jest...