1/10

Tak słabej książki to chyba jeszcze nie czytałam.
Wyobrażenie o fabule miałam całkiem inne, wnioskowałam je z opisu książki. Autorka jest z zawodu psychologiem, więc byłam przekonana, że wejdzie w głąb duszy i umysłu głównej bohaterki Joel.
A jak się okazało, to było o wszystkim i o niczym tak na prawdę. Historia, która miała ukazać schemat życia uczuciowego i erotycznego Joel. My jako czytelnicy dostawaliśmy tylko jakieś nędzne strzępki informacji. Nic konkretnego. Jestem bardzo zawiedziona tą pozycją. Spodziewałam się dużo więcej od Autorki.

Krótko o książce: Joel, pochodzenia żydowskiego wyjeżdża do Paryża na studia. Przy tym uciekając od swoich problematycznych rodziców. Wszędzie gdzie jest poznaje mężczyzn i uprawia z nimi seksu. Jednak w żaden sposób nie jest on ciekawie opisany. Parę suchych faktów, że miała taką sytuacją miejsce w książce.
Bohaterka sama nie wie czego chce, zakochana w Robercie, który otwarcie mówi, że jest podrywaczem i nie chce mieć tylko jednej kobiety. Ta jednak snuje wielkie plany miłosne. Totalny bełkot. Nawet nie wiem jak to opisać, tak źle to było. Wielka szkoda.

1/10

Tak słabej książki to chyba jeszcze nie czytałam.
Wyobrażenie o fabule miałam całkiem inne, wnioskowałam je z opisu książki. Autorka jest z zawodu psychologiem, więc byłam przekonana, że wejdzie w głąb duszy i umysłu głównej bohaterki Joel.
A jak się okazało, to było o wszystkim i o niczym tak na prawdę. Historia, która miała ukazać schemat życia uczuciowego i...

Ta książka sprawiła, że mogłabym napisać wszystkie myśli, które się zbierają w głowie na temat historii w niej opisanej ale na równi mam też pustkę. Tyle trudnych emocji zostało opisanych pięknym językiem. Autorka pokazała co dzieje się w psychice głównej bohaterki i jak jej dzieciństwo wpłynęło na obecne życie. Nie jest to łatwa książka, ale myślę, że może sprowokować do zastanowienia się nam wieloma sprawami w swoim życiu.

Ta książka sprawiła, że mogłabym napisać wszystkie myśli, które się zbierają w głowie na temat historii w niej opisanej ale na równi mam też pustkę. Tyle trudnych emocji zostało opisanych pięknym językiem. Autorka pokazała co dzieje się w psychice głównej bohaterki i jak jej dzieciństwo wpłynęło na obecne życie. Nie jest to łatwa książka, ale myślę, że może sprowokować do...

„Świat, który nie nosi na grzbiecie własnych historii. Chcę tu zostać. Nie pamiętać. Nie grzebać w genealogicznym śmietniku, w życiorysie ojca, matki, ciotek, babek, kuzynki. Chodzić nowymi ulicami po niczyich śladach”

Garderoba. Jagna Ambroziak

Czytając, grzebałam się w świecie głównej bohaterki tej książki, Joel próbującej ułożyć sobie na nowo życie w Paryżu. Jael ucieka od toksycznej rodziny i rodzinnych traum. I te części historii bardzo mi się podobały, refleksje i opowieści o konfliktach jakie nią targają, w większości konflikt między pragnieniem miłości a lękiem przed sobą, wiwisekcje kobiecości czy powrót do historii z domu rodzinnego. Ta historia kryje coś więcej. Drobiazgowe analizy, głębokie psychologiczne narracje kobiety, niuanse dotyczące relacji i wyrażenia własnych uczuć, poszukiwanie własnej tożsamości.

Autorka napisała o tym, że ubrania to często nie tylko rzeczy i mogą wyrażać to, co aktualnie czujemy.
"Kiedy się ubieram, wymyślam siebie na nowo. Rzeźbię kogoś lepszego niż ten, kogo znałam przed wejściem do garderoby.”
To właśnie dzięki garderobie Jael może być kimś innym jeśli tego zapragnie i w niej przechowuje wspomnienia i ślady przeszłości.

Sądząc po okładce, czułam że dostanę delikatną, wrażliwą, pełną zmysłowości, seksualności i kobiecości powieść. I tak, część historii taka jest lecz pomiędzy nimi są wiadomości SMS pomiędzy Joel i mężczyzną Robertem, który wymyka się spoza utartych przez Jael schematów mężczyzny. Fragmenty te niestety nie podobały mi się, jak dla mnie były zbyt wulgarne, pełne przemocy seksualnej i nie pasujące do bardzo dobrych pozostałych części powieści. Odpychały mnie od niej. Ale przeczytałam tę powieść do końca i uważam ten debiut za dość udany i będę czekała na inne książki autorki. Tym razem mam nadzieję, że autorka skupi się na głębokiej warstwie psychologicznej, bo tak pięknie i lekko potrafi dobierać słowa w tej sferze.

„Wiedziałam, że trudno o coś bardziej niebezpiecznego niż słowa rzucane bez zastanowienia. To, co ktoś ci zrobi, możesz zobaczyć, złapać za rękę, nazwać. A słowa? Można się ich wyprzeć. Powiedzieć, to tylko słowa. (…) Słowami krzywdzi się łatwiej”

„Świat, który nie nosi na grzbiecie własnych historii. Chcę tu zostać. Nie pamiętać. Nie grzebać w genealogicznym śmietniku, w życiorysie ojca, matki, ciotek, babek, kuzynki. Chodzić nowymi ulicami po niczyich śladach”

Garderoba. Jagna Ambroziak

Czytając, grzebałam się w świecie głównej bohaterki tej książki, Joel próbującej ułożyć sobie na nowo życie w Paryżu. Jael...

Bardzo dobry debiut, nie bez znaczenia jest tu profesja autorki (psycholog klinicznym i psychoterapeuta),co bardzo podniosło walory i prawdziwość historii dziewczyny, obciążonej trudnym dzieciństwem. Z wielkim kunsztem, przedstawiona zostaje nam postać młodej kobiety, pozornie niezależnej, a jednak wciąż borykającej się z traumami z przeszłości, które nie pozwalają na zbudowanie własnego “ja”. Jednocześnie książka jest przepełniona erotyzmem, bo w sferę miłości cielesnej ucieka nasza bohaterka i na tle relacji męsko - damskich pokazany jest jej dylemat, problem, uzależnienie, gra pozorów, brak poczucia własnej wartości i zagubienie.

Zadziwiające jest jakie piętno może odcisnąć na człowieku przeszłość, przeszłość która burzy pozornie stabilną teraźniejszość i przyszłość, poddaje wiele rzeczy w wątpliwość i nie pozwala żyć bez obciążenia.

Czytaj powoli, aby wyciągnąć wnioski, wyłapać przekaz i docenić subtelność przedstawionego problemu. Ciekawie napisana, polecam.

Bardzo dobry debiut, nie bez znaczenia jest tu profesja autorki (psycholog klinicznym i psychoterapeuta),co bardzo podniosło walory i prawdziwość historii dziewczyny, obciążonej trudnym dzieciństwem. Z wielkim kunsztem, przedstawiona zostaje nam postać młodej kobiety, pozornie niezależnej, a jednak wciąż borykającej się z traumami z przeszłości, które nie pozwalają na...

Muszę przyznać, że sięgając po tę książkę, w głowie miałam już pewne wyobrażenie co do tego, co może znaleźć się między stronami i kierunku, w jakim może „pójść” historia. Podchodziłam jednak do niej z pewnym dystansem: bo debiut – a o naprawdę dobry w takim klimacie ciężko; bo autorka jest psychologiem – bałam się, że mogę dostać zbyt wiele nic niewnoszących „głębokich” przemyśleń. A jednak już po kilku przeczytanych stronach byłam urzeczona, bo Jagna Ambroziak w dość wnikliwy, maksymalnie absorbujący, ale i „świeży” sposób przedstawiła historię Jael, kobiety pełnej niepewności, która dzięki pięknym strojom ukrywa swoje „prawdziwe ja”.

Składnia i sposób przedstawienia tej historii są wyjątkowe, i naprawdę – jest to jeden z lepszych debiutów, jakie przeczytałam w tym roku. To nie jest historia, w której niecierpliwie przewracamy strony w oczekiwaniu na szczęśliwe zakończenie. Postawa Joel i sposób bycia maskują jej samotność i wewnętrzny lęk, a autorce bardzo dobrze udało się uchwycić, a tym samym pokazać czytelnikowi, jak wielki wpływ na naszą psychikę ma otoczenie czy krzywdy, które zostały wyrządzone nam w przeszłości. Jak niektóre wydarzenia mogą doprowadzić do poczucia braku własnej wartości i jak przez to kształtowana jest nasza przyszłość. „Garderoba” jest historią, dzięki której wiele osób retrospektywnie zacznie myśleć o własnym życiu, o podejmowanych decyzjach i skutkach, jakie to za sobą niosło. To także historia, która stanowi idealny przykład na to, jak w codziennym życiu mnóstwo osób zakłada maski, starając się ukryć albo odwrotnie - „dopasować” do otoczenia. Trudno mi było na początku spojrzeć „pozytywnie” na Joel, ale to się zmieniło, kiedy tylko zaczęłam ją lepiej rozumieć. Jagna Ambroziak sprawiła, że czułam jakąś dziwną przynależność do tej historii, że doświadczałam tego, co bohaterka, czując jej ból i zwątpienie. „Garderoba” nie jest historią, którą mogłabym przypisać tylko do jednego gatunku, co stanowi o jej specyficzności. Być może nie każdemu przypadnie do gustu, ale ważne jest, by wejść w nią z otwartym umysłem, wtedy na pewno zrozumiecie, na czym polega jej wyjątkowość.

Muszę przyznać, że sięgając po tę książkę, w głowie miałam już pewne wyobrażenie co do tego, co może znaleźć się między stronami i kierunku, w jakim może „pójść” historia. Podchodziłam jednak do niej z pewnym dystansem: bo debiut – a o naprawdę dobry w takim klimacie ciężko; bo autorka jest psychologiem – bałam się, że mogę dostać zbyt wiele nic niewnoszących „głębokich”...

Na początku trochę Wam zaspojleruję moją opinię, bo wiem, że wiele z Was nie jest przekonanych do literatury erotycznej. Ja czasem też nie, bo zbyt wiele w życiu przeczytałam złych książek z tej kategorii. Muszę jednak przyznać, że ta jest po prostu świetna. Dodam tylko jeszcze, że Jagna Ambroziak od razu z najwyższej półki zadebiutowała na rynku wydawniczym.

"Garderoba" to historia o młodej, dwudziestoletniej żydówce Jael. Dziewczyna dzięki zamożnym rodzicom przeprowadza się z Tel Awiwu, by rozpocząć studia w Paryżu na kierunku historii sztuki. Jael pragnie wykreować nową siebie. Zaczyna nową kartę w życiu i chce zapomnieć o swojej przeszłości, ale nie o korzeniach.

By zrozumieć historię Jael należy cofnąć się do jej dzieciństwa. Wychowana w domu, gdzie ojciec był tyranem, profesorem na uniwersytecie, przekonanym o swojej wszechwiedzy. Na każdym kroku poniżał Eli, matkę Jael. Na wszelkich możliwych imprezach rodzinnych i towarzyskich poniżał kobietę, dając jej do zrozumienia jak mało wartościowym jest gównem. Nie boję się użyć tego słowa, w powieści znajdziecie o wiele gorsze epitety, którymi rzucał ojciec dziewczyny. Jej matka była znerwicowaną, ale piękną kobietą. Miała klasę i potrafiła wzbudzić zainteresowanie mężczyzn. Niestety kobieta była alkoholiczką a jej ciągłe pijaństwo doprowadzało do patologicznego traktowania córki. Prawdopodobnie dlatego, że była zbyt mocno podobna do swojej babki. Matka potrafiła w towarzystwie obrażać Jael, że ma tak samo szeroką dupę jak babka, a to był jeden z mniej drastycznych czynów wobec dziewczynki. Kobieta znęcała się nad córką, obwiniając ją o problemy w małżeństwie. Potrafiła nocą podczas upojenia alkoholowego wyciągnąć dziewczynkę z łóżka i spuścić jej lanie. Wieczna dezaprobata w oczach matki sprawiła, że Jael stała się zamkniętą i skrytą dziewczynką.

Przyjaciółką Jael stała się babcia Miriam, która jako jedyna rozumiała, co czuje dorastająca dziewczyna. To przed nią mogła się otworzyć, a babcia była wyjątkowo mądrą kobietą, która przekazła Jael wiele cennych rad. Wtedy ta mała dziewczynka nie wszystkie z nich rozumiała, teraz po latach przychodzą one we wspomnieniach i dają siłę, by stawić czoło samej sobie.

Jael to postać wyjątkowo barwna. Już od najmłodszych lat przejawiała poczucie dobrego stylu, umiała dopierać dodatki do strojów, czym próbowała zaimponować matce, zapatrzonej w własny wygląd. Namiętnie wycinała fragmenty "Vogue" i oglądała stylizacje.

Dziś Jael chce rozprawić sie z demonami przeszłości i uciec od problemów. Chce dać się poznać nowym znajomym, jako wartościowa osoba. Niestety na swojej drodze w Paryżu napotyka żydowskich znajomych rodziny, którzy skutecznie jej to utrudniają.

Na wernisażu dziewczyna poznaje bogatego i wpływowego mężczyznę Roberta. Pożądanie, które między nimi elektryzuje doprowadza do gorącego romansu. Jael jest kobietą świadomą swego ciała, doskonale wie, czego potrzebuje w łóżku a Robert z chęcią spełnia jej fantazje. Robert to jednak typowy bawidamek. Stawka jest wysoka, jeśli chcecie się przekonać, czy Jael wyjdzie z tego romansu cało, czy jednak demony przeszłości wezmą górę i znów ktoś skrzywdzi tę biedną, małą dziewczynkę, która w niej tkwi - musicie przeczytać tę powieść.

To nie jest typowy romans i erotyk, to elektryzująca powieść z fantastycznie ułożonymi wątkami, które retrospekcją przenikają przez świadomość dziewczyny. To wszystko dzieje się teraz tu w Paryżu, ale i w mieszkaniu w Tel Awiwe, gdzie domowa patologia depcze psychikę Jael.

W powieści znajdziecie wiele mistycznych przemyśleń i głębokich historii. Na duże uznanie zasługuje tu kreacja Miriam, babcia dziewczyny swą mądrością przebija na głowę tę małostkową rodzinę. Naprawdę ogromną część tej książki stanowi bardzo rozbudowana psychologicznie mapa, dzięki której możemy wniknąć w świadomość Jael. Ale też ogromną część książki stanowią erotyczne fantazje, więc dla wszystkich, którzy uwielbiają literaturę erotyczną z nutą pikanterii ale nie prostego wulgaryzmu, będzie to naprawdę perełka. Mnie bardzo przypadła do gustu ta powieść.

Jagna Ambroziak powieścią "Garderoba" zadebiutowała na rynku wydawniczym. Można spodziewać się, że kolejne jej książki będą równie udane. "Garderoba" to powieść o trudnym dzieciństwie, kulturze żydowskiej, o pragnieniu, które tkwi w nas, ale możemy je zrealizować dopiero, gdy przetniemy pępowinę, która łączy z toksycznymi rodzicami. Najlepsza książka z wątkiem erotycznym jaką udało mi się przeczytać!

Na początku trochę Wam zaspojleruję moją opinię, bo wiem, że wiele z Was nie jest przekonanych do literatury erotycznej. Ja czasem też nie, bo zbyt wiele w życiu przeczytałam złych książek z tej kategorii. Muszę jednak przyznać, że ta jest po prostu świetna. Dodam tylko jeszcze, że Jagna Ambroziak od razu z najwyższej półki zadebiutowała na rynku wydawniczym.

"Garderoba"...

Jagna Ambroziak "Garderoba",

Przyznam, że zaskoczyło mnie Wydawnictwo Agora przesyłką, bo wydawało mi się, że ta historia absolutnie nie będzie moją bajką. Tym bardziej, że okładka mogła zapowiadać lekturę, której bliżej jest do erotyku ("Garderoba" nim nie jest). Zwyciężyła jednak ciekawość, poparta krótkim, pięknie napisanym komentarzem autorki z wewnętrznej strony okładki. To książka, na ocenienie której duży wpływ mogą mieć osobiste doświadczenia, traumy z dzieciństwa bądź młodości, konsekwencją których jest nasze późniejsze życie, dokonywane wybory, umiejętność znalezienia sobie miejsca w świecie innych ludzi, nawiązywania i pielęgnowania relacji międzyludzkich, związki. To powoduje, że może uplasować się na dwóch przeciwległych biegunach, stając się niezwykle bliską albo wręcz niezrozumiałą. Tych różnorodnych obliczy może mieć dużo więcej.

Urodzona w Tel Awiwie i studiująca sztukę w Paryżu Jael, czując się gorszą kopią swoich, nienawidzących się z resztą rodziców, cały czas, od zawsze z resztą ucieka od kogoś bądź czegoś. Zamknięta w swoim wyimaginowanym, kreowanym na perfekcyjny, świecie, znajduje ukojenie w modzie. Ta pozwala na wchodzenie w nowe tożsamości, wcielanie się w coraz to inne osoby.

Takie same są również kolejne związki dziewczyny. Wybuchające nagle i tłumione w zarodku, niestałe, obsesyjne, samotne. Nie ma tu miejsca na szczęśliwą miłość, nie ma również na bezpieczną samotność. Jest natomiast chęć bycia perfekcyjną, nieustanna ucieczka przed sobą i lęki.

"Garderoba" ma jeden niezwykle mocny punkt. Jest nim cudownie nakreślone tło powieści. Dałam się porwać klimatycznemu, wypełnionemu sztuką, wystawami i młodzieńczym szaleństwem Paryżowi. Nie byłam w stanie oderwać wzroku od tętniącego życiem, kosmopolitycznego Tel Awiwu, w którym tradycja miesza się z nowoczesnością. Długo nie zapomnę również opisu mieszkania babci.

Szkoda, że tak niewiele dowiadujemy się o, będących drugim planem, relacjach rodzinnych Jael. Te zbudowane są raczej ze skrawków przemyśleń, komentarzy, wspomnień. Ojciec, matka, dwie babcie, to w końcu oni mieli największy wpływ na dzieciństwo i młodość dziewczyny. Zostali nieco zmarginalizowani, zepchnięci na dalszy plan, o nich, a nie o kolejnych kochankach czy efemerycznych związkach, miałam ochotę czytać więcej.

Napisana w pierwszoosobowej narracji stanowi intymny zapis przemyśleń i przeżyć Jael. Jesteśmy świadkami jej życia, jej lęków, pragnień, także wyrządzonej krzywdy. Poznajemy jej różnorodne oblicza, obserwujemy zakładane maski, zastanawiając się przy tym, ile prawdziwej twarzy kobiety jest na zewnątrz. Sensualna, kobieca proza, w której najwięcej chyba dzieje się w umyśle Jael, wypada naprawdę interesująco. Zmusza przy tym do refleksji. W dodatku od autorki tego debiutu otrzymujemy dużo swobody interpretacyjnej i mam wrażenie, że w zależności od naszych doświadczeń życiowych, każdy może znaleźć się w innej "Garderobie" odbierając ją na swój osobisty, intymny, uwarunkowany wspomnieniami z przeszłości, sposób. Autorka na co dzień jest psycholożką i psychoterapeutką.

Jagna Ambroziak "Garderoba",

Przyznam, że zaskoczyło mnie Wydawnictwo Agora przesyłką, bo wydawało mi się, że ta historia absolutnie nie będzie moją bajką. Tym bardziej, że okładka mogła zapowiadać lekturę, której bliżej jest do erotyku ("Garderoba" nim nie jest). Zwyciężyła jednak ciekawość, poparta krótkim, pięknie napisanym komentarzem autorki z wewnętrznej strony...

Czytając można odczuć, że pisała to ręka psychologa. Czy o takiej pozycji myślałem czytając pochlebne recenzje? W moim przypadku nie ale niech każdy przekona się na własne oczy.

Czytając można odczuć, że pisała to ręka psychologa. Czy o takiej pozycji myślałem czytając pochlebne recenzje? W moim przypadku nie ale niech każdy przekona się na własne oczy.

Strasznie nudne dialogi nie udało mi się przebrnąć

Strasznie nudne dialogi nie udało mi się przebrnąć

Ta lektura wymagała ode mnie zbyt wiele wysiłku, by dobrnąć do końca.
Jak na powieść psychologiczną, wyjątkowo nużąca.
Jak na powieść erotyczną, zadziwiająco pozbawiona namiętności.
Przeszłam obok niej zupełnie obojętnie.

Ta lektura wymagała ode mnie zbyt wiele wysiłku, by dobrnąć do końca.
Jak na powieść psychologiczną, wyjątkowo nużąca.
Jak na powieść erotyczną, zadziwiająco pozbawiona namiętności.
Przeszłam obok niej zupełnie obojętnie.