Kolejny już tom serii o grupce przyjaciół, którzy kochają taniec. Uczęszczają do szkoły baletowej, która jest wymagająca, ale też jest ich spełnieniem marzeń i pasją. Zuzia czyta serię z zainteresowaniem od pierwszego tomu.

Kolejny już tom serii o grupce przyjaciół, którzy kochają taniec. Uczęszczają do szkoły baletowej, która jest wymagająca, ale też jest ich spełnieniem marzeń i pasją. Zuzia czyta serię z zainteresowaniem od pierwszego tomu.

"Mała buntowniczka" Elizabeth Barfety, seria "Baletnica"

Witajcie w świecie tańca, ale nie takiego zwyczajnego... witajcie w świecie BALETU! W szkole tego klasycznego tańca, który możecie poznać od podstaw, dzięki grupie nierozłącznych przyjaciół, uczniów pierwszego roku: Mai, Sofii, Zoi, Constance, Colina i Bruna.

Przedstawia perypetie młodych tancerzy, wśród których prym wiedzie i główną bohaterką jest Zoya. To dzięki jej pomysłom w szkole rozlegają się salwy śmiechu ale również odbywane są kary dyscyplinarne. Dzięki ogromnemu poczuciu humoru wpada w tarapaty tak często jak nikt! I jeszcze do tego nudzi ją matematyka.
Z drugiej strony jako najmłodsza uczennica szkoły, która dostała się do niej jako ośmiolatka potrafi zadziwić swoimi umiejętnościami i talentem.
Zoya czyli Ruda jest koleżeńska, miła i zadziwiająca. Potrafi zjednywać sobie przyjaciół i narozrabiać w jednej chwili. Ma nieokiełznany temperament, mnóstwo pomysłów i artystyczną duszę. Ale o tym musicie przeczytać już sami!
Pięknie wydana książka w twardej oprawie. Ozdobiona jest biało- czarnymi ilustracjami. Książka dla małych czytelniczek w wieku 6+

"Mała buntowniczka" Elizabeth Barfety, seria "Baletnica"

Witajcie w świecie tańca, ale nie takiego zwyczajnego... witajcie w świecie BALETU! W szkole tego klasycznego tańca, który możecie poznać od podstaw, dzięki grupie nierozłącznych przyjaciół, uczniów pierwszego roku: Mai, Sofii, Zoi, Constance, Colina i Bruna.

Przedstawia perypetie młodych tancerzy, wśród...

Baletnice. Mała buntowniczka Elizabeth Barfety

Publikacja ukazuje czytelnikowi losy grupy uczniów pierwszego roku szkoły baletowej w Paryżu. Każda z osób różni się od pozostałych, jednak wszystkich łączy miłość do tańca i przyjaźń. Żywiołowa Zoya, opiekuńcza Maya, sumienna Constance, odważny Brunon, tajemniczy Colin i nieśmiała Sofia uwielbiają swoje towarzystwo. Dzieci spędzają poranki ucząc się w szkole, a popołudnia chodząc na próby tańca. Nabór do baletu Paquita nadaje kolejnych rumieńców ich życiu. Kto zostanie wybrany? Jak będą przebiegać próby? Czy napięta sytuacja poróżni przyjaciół? Czy herszt bandy panuje nad swoimi emocjami? Jak puszka coli może zrujnować karierę tancerza? Jakie emocje towarzyszą młodym baletnicom i solistom baletu? Czy udział w balecie jest ważniejszy od przyjaźni? Czy w elitarnej szkole baletu ma się tylko jedną szansę na sukces?

Książka ma subtelną szatę graficzną. Okładka nie jest krzykliwa, lecz przyciąga wzrok młodego czytelnika. Wyraźna czcionka, ciepły kolor stron oraz lekkość publikacji uprzyjemniają miłośnikowi książek lekturę. Losy bohaterów poznaje się z wielkim zainteresowaniem. Nie ma tu nudy, zbędnych wątków. Czytelnik znajdzie tu masę emocji, które drzemią w młodych, pełnych pasji ludziach. Czytając kolejne strony wczuwamy się w życie tancerzy baletu, zastanawiamy się co tak naprawdę jest ważne w życiu młodego człowieka.

Lektura idealna dla małych dziewczynek… i nie tylko dla nich.

Gorąco polecam.

Baletnice. Mała buntowniczka Elizabeth Barfety

Publikacja ukazuje czytelnikowi losy grupy uczniów pierwszego roku szkoły baletowej w Paryżu. Każda z osób różni się od pozostałych, jednak wszystkich łączy miłość do tańca i przyjaźń. Żywiołowa Zoya, opiekuńcza Maya, sumienna Constance, odważny Brunon, tajemniczy Colin i nieśmiała Sofia uwielbiają swoje towarzystwo. Dzieci...

Przenosimy się na teren Szkoły Tańca Opery Paryskiej. Jest zima. Zoya jest uczennicą elitarnej szkoły, która pojawia się w marzeniach wielu dziewcząt i chłopców. Dziewczynka z kilkoma znajomymi tworzy paczkę przyjaciół – razem są na pierwszym roku szkoły tańca. 9- letniej dziewczynce nie jest łatwo. Do domu daleko, tęskni często za rodzicami, rocznym braciszkiem i ciepłą Korsyką. Zoyi trudno przystosować się do surowego regulaminu – jest przecież dzieckiem, które lubi robić kawały, ma marzenia, chce robić to, czego tylko dusza zapragnie. Zoya często rysuje na lekcjach, spóźnia się, czasem robi psikusy innym. Tymczasem w szkole jest dużo pracy, nauka na lekcjach (na przykład matematyce) zabiera dużo czasu i energii, potem trzeba wyciskać z siebie siódme poty na zajęciach tanecznych. Właśnie dotarła informacja, że Opera Garniera ma do obsadzenia 16 ról dla młodych artystów. Zoya ma talent, ale widząc swoje koleżanki i kolegów, czasem w niego wątpi. Ostatnimi czasy właśnie podpadła i nie wie, czy ma szansę na występ przed dużą publicznością. Na zajęciach prezentuje się ponoć przeciętnie w porównaniu z innymi, do tego niechcący zniszczyła strój kolegi. Czy uda jej się zrealizować marzenia?

Książka dla dzieci o marzeniach, które się udało zrealizować. Tak jest w przypadku Zoyi. Jednak dostanie się do Szkoły Tańca w Paryżu, tak elitarnego miejsca, jest dopiero początkiem długiej drogi. Dzieci widzą, że wszystkie wybory mają swoje plusy i minusy. Zoya decydując się na naukę w takim miejscu musiała po części zrezygnować z siebie, swoich innych przyzwyczajeń, zachowań, bycia z najbliższymi, których kocha. To dostosowanie się kosztują ją dużo wysiłku i wyrzeczeń. Robi to, co kocha, ale w głębi duszy tęskni za Korsyką i rodziną. Dzięki opowieści E. Barfety mali czytelnicy mają możliwość zobaczenia, jak wygląda rzeczywistość w internacie, w szkole baletowej. Może kogoś ta książka zainspiruje? Kto wie?

Przenosimy się na teren Szkoły Tańca Opery Paryskiej. Jest zima. Zoya jest uczennicą elitarnej szkoły, która pojawia się w marzeniach wielu dziewcząt i chłopców. Dziewczynka z kilkoma znajomymi tworzy paczkę przyjaciół – razem są na pierwszym roku szkoły tańca. 9- letniej dziewczynce nie jest łatwo. Do domu daleko, tęskni często za rodzicami, rocznym braciszkiem i ciepłą...

Pierwsze co rzuca się w oczy przy tej serii to wygląd. Książki są wydane w przepięknych pastelowych kolorach, które idealnie ze sobą współgrają, a złote napisy dopełniają całego efektu. Na półce prezentują się naprawdę dobrze, a ciekawa treść sprawia, że jest to seria, którą warto mieć w swojej biblioteczce. Baletnice dedykowane są dzieciom od 6 roku życia i z pewnością spodobają się młodym wielbicielom tańca.

W „Małej buntowniczce” główną bohaterką jest Ruda, czyli Zoya. Najmłodsza dziewczynka z wielkim talentem, której brakuje szaleństw, żartów i wygłupów. W bardzo młodym wieku dostała się do szkoły baletowej i nie ma w niej miejsca na niesubordynację. Należy się podporządkować i starannie wykonywać wszystkie zadania bo w przeciwnym razie, konsekwencje mogą być katastrofalne. Jednak Ruda wydaje się nie mieć żadnych granic i zahamowani. Na siłę chce rozśmieszać przyjaciół i wszystkich dookoła, przez co nie tylko ona wpada w poważne tarapaty. Nie potrafi powstrzymać się od wygłupów, które czasami śmieszą tylko i wyłącznie ją.

Dopiero kiedy robi coś naprawdę nieumyślnego i głupiego, coś co może zaważyć na jej dalszej karierze i pobycie w szkole baletowej, w jednym momencie wszystko do niej dochodzi. Zaczyna rozumieć swoje postępowanie, ale czy nie jest już za późno? Czy szkoła da dziewczynce kolejną szansę?

Szkoła zawsze jest stresująca, a rozłąka z rodziną i pobyt w obcym miejscu daleko od domu, na pewno potęguje wszystkie lęki i uczucia. Zoya nie jest jednak sama, ma rodzinę „zastępczą”, u której spędza weekendy, paczkę najlepszych przyjaciół i ojca chrzestnego wśród starszych dzieciaków i zawsze może liczyć na wsparcie. Zoya kocha taniec i nie wyobraża sobie życia bez niego, ale musi także zrozumieć, że szkoła to nie tylko jedne konkretne zajęcia, ale ogrom nauki, do której musi przywyknąć i uszanować.

Pierwsze co rzuca się w oczy przy tej serii to wygląd. Książki są wydane w przepięknych pastelowych kolorach, które idealnie ze sobą współgrają, a złote napisy dopełniają całego efektu. Na półce prezentują się naprawdę dobrze, a ciekawa treść sprawia, że jest to seria, którą warto mieć w swojej biblioteczce. Baletnice dedykowane są dzieciom od 6 roku życia i z pewnością...

Główną bohaterką czwartego tomu "Baletnic" jest rudowłosa Zoya pochodząca z Kostaryki. Dziewczynka jest najmłodszą uczennicą szkoły, bardzo utalentowaną, ale równie charakterną. Intensywny kolor włosów Zoi idealnie współgra z żywiołowym usposobieniem i głową pełną szalonych pomysłów. Dziewczynka często się spóźnia, uwielbia wygłupy sprawiając, że przyjaciele mają chwilę wytchnienia od codziennej rutyny. Zoya wprowadza w szkole nieco zamieszania i otrzymuje bolesną nauczkę, ale równocześnie pokazuje, co w życiu jest najważniejsze.

Bardzo miła lektura z przesłaniem dla małych czytelników. Polecam!

Główną bohaterką czwartego tomu "Baletnic" jest rudowłosa Zoya pochodząca z Kostaryki. Dziewczynka jest najmłodszą uczennicą szkoły, bardzo utalentowaną, ale równie charakterną. Intensywny kolor włosów Zoi idealnie współgra z żywiołowym usposobieniem i głową pełną szalonych pomysłów. Dziewczynka często się spóźnia, uwielbia wygłupy sprawiając, że przyjaciele mają chwilę...

#700 - Baletnice. Mała buntowniczka - Elizabeth Barféty - Wydawnictwo Znak Emotikon
#260/52/2021

Książka ma 160 stron. Swoją premierę miała dnia 02.08.2021 roku. Jest to czwarty tom cyklu Baletnice.

Podobnie ja w poprzednich częściach, także w tej autorka pokazuje jak radzić sobie z emocjami.

Czy wiesz, jak się zachować, aby nie ranić innych, ale jednocześnie dalej pozostać sobą i nie zranić siebie ?

Główną bohaterką tego tomu jest dziewięcioletnia Zoya. Pochodzi ona z Korsyki i jest niezwykle utalentowana.

Książka jest pięknie wydana i bardzo przyjemnie się ją czyta.

Bardzo dziękuję za ten egzemplarz do recenzji Wydawnictwo Znak Emotikon <3

https://www.facebook.com/zaczytanaeliza/photos/a.1656801191286441/2717427648557118/

#700 - Baletnice. Mała buntowniczka - Elizabeth Barféty - Wydawnictwo Znak Emotikon
#260/52/2021

Książka ma 160 stron. Swoją premierę miała dnia 02.08.2021 roku. Jest to czwarty tom cyklu Baletnice.

Podobnie ja w poprzednich częściach, także w tej autorka pokazuje jak radzić sobie z emocjami.

Czy wiesz, jak się zachować, aby nie ranić innych, ale jednocześnie dalej...

„Baletnice. Mała buntowniczka” to czwarty tom francuskiej serii „Baletnice”, w których bohaterami są dzieci uczące się baletu w szkole przy Operze Paryskiej. Choć książka skierowana jest do dzieci w wieku 6+, to jednak i ciut młodsi czytelnicy mogą się z nią zapoznać, szczególnie gdy interesują się baletem. Głównym tematem tej części jest odwieczny dylemat, dotyczący pozostania sobą, lub też dopasowania się do grupy. W związku z tym zostały ukazane perypetie dziewczynki o imieniu Zoya, w której naturze znajdują się psoty, śmiech i zawsze towarzysząca jej chęć nieposkromionej zasady. I tu pojawia się problematyczna kwestia, a mianowicie tak żywiołowa osobowość nie zawsze idealnie pasuje do dyscypliny, nonkonformizmu, i współpracy grupowej. Zatem, nie zdradzając zakończenia, główna bohaterka musi zadać sobie pytanie o to, co jest dla niej najważniejsze i cóż, ponieść konsekwencje swojego wyboru. Książka napisana językiem dostosowanym do młodszych dzieci i co ważne, na jej końcu znajduje się kilka ciekawostek, wyjaśniających być może zawiłe terminy. A jakie są moje wrażenia? Nie za długa i nie za krótka, więc nie znudzi małych czytelników, ciekawe ilustracje wzbogacają treść. Trochę zbyt moralizatorska i przypominająca baśnie, w których to dobre i grzeczne dziewczynki są nagradzane, a na te krnąbrne czeka sroga kara, ale nie można zapominać, że jest to książka pisana dla dzieci (więc musi spełniać zadania socjalizacyjne i wychowawcze). I cóż, tak jak to w życiu bywa, aby spełniać swoje marzenia, nieraz trzeba przeistoczyć się z małej buntowniczki w potulną owieczkę.

„Baletnice. Mała buntowniczka” to czwarty tom francuskiej serii „Baletnice”, w których bohaterami są dzieci uczące się baletu w szkole przy Operze Paryskiej. Choć książka skierowana jest do dzieci w wieku 6+, to jednak i ciut młodsi czytelnicy mogą się z nią zapoznać, szczególnie gdy interesują się baletem. Głównym tematem tej części jest odwieczny dylemat, dotyczący...

Ile razy zrobiłaś/- łeś coś żeby się dopasować?
Nie wróciłaś z brudnymi kolanami z meczu, bo tak nie wypada dziewczynkom?
Poszedłeś się siedzieć z chłopakami bawić się autami ze spojrzeniem tęsknie wpatrującym się w zabawkową kuchnię?
Oddałaś swoją ulubioną zabawkę, bo "trzeba się dzielić"?
Zrobiłeś coś dla zgrywy, a konsekwencje tego ponieśli także inni?

Ten gryzący sweter otula nas szczelnie z niemal każdej strony, zmusza nas do bycia szarym, przykładnym i miłym. Sprawia to czasami, że dziecko nie mogąc odnaleźć się w świecie z tak wysokimi murami, gubi się, nie radzi sobie, czasami się buntuje.

Zoya nie potrafi i nie chce być wzorową uczennicą z elitarnej paryskiej szkoły baletowej. Właśnie- elitarnej- czy jest więc w niej miejsce dla nieposkromionego rudzielca? Zoya to dusza towarzystwa, osoba nieustannie żartująca, wymyślająca coraz to nowe szalone pomysły nie myśląc o konsekwencjach. Dziewczyna nie zastanawia się nad skutkami swojego zachowania nawet wtedy, kiedy szansa spełnienia jej ogromnego marzenia jest na wyciągnięcie point... A przyjaciele przestrzegają ją przed zbliżającą się granicą, której przekroczenie może być dla rudowłosej dziewczyny dotkliwe.

Kiedy Zoi zdaje się, że wszyscy są przeciwko niej, nawet przyjaciele, którym zaczęło przeszkadzać jej buntownicze (czasami nawet błazeńskie) zachowanie, rodzi się w niej złość, z którą nie potrafi sobie poradzić i finalnie tak też się staje. Co z występem w Operze Garniera? Co z jej dalszym losem w Szkole Tańca Opery Paryskiej? I w końcu, co z jej paczką przyjaciół?

To książka o przyjaźni, o empatii, a także o podążaniu za marzeniami. Dopiero na końcu jest to dla mnie książka o balecie, wokół niego wszystko w tej książce oscyluje, wokół życia w szkole baletowej. Zaś przede wszystkim to książka o odwadze bycia sobą, tak jak zaznaczyłam na wstępie, ale także o poczuciu odpowiedzialności za swoje zachowanie, o przewidywaniu jego konsekwencji, w końcu o takim złotym środku. Czymś pomiędzy byciem stłamszonym a przekraczaniem granic, również granic innych osób. Ten środek to dla mnie dbanie o siebie jako jednostkę, pamiętając o tym, że jest się członkiem społeczeństwa, także poprzez poprzez dostrzeganie innych, empatię. Zatem choć ta historia rozgrywa się w paryskiej szkole baletowej przystaje do problemów dzieci w polskiej rzeczywistości, w polskiej szkole i codzienności.

Oprócz waloru edukacyjnego, jaki niezaprzeczalnie ta książka posiada, zwróciłam również uwagę na dużą czcionkę, która sprawia, iż lekturę dobrze będzie się czytało młodym czytelnikom. Całości dopełniają piękne czarno-białe ilustracje, czasem minimalistyczne acz pełne finezji.

Recenzja na profilu IG _ksiazkowanie_

Ile razy zrobiłaś/- łeś coś żeby się dopasować?
Nie wróciłaś z brudnymi kolanami z meczu, bo tak nie wypada dziewczynkom?
Poszedłeś się siedzieć z chłopakami bawić się autami ze spojrzeniem tęsknie wpatrującym się w zabawkową kuchnię?
Oddałaś swoją ulubioną zabawkę, bo "trzeba się dzielić"?
Zrobiłeś coś dla zgrywy, a konsekwencje tego ponieśli także inni?

Ten gryzący...

Kolejna książka z serii "Baletnice" rozprawia się z emocjami, które towarzyszą każdego dnia. "Mała buntowniczka" również nie zawodzi czytelnika. Tym razem - jak się zachować, żeby pozostać sobą a jednocześnie nie ranić innych? Nie ranić siebie? Dzięki temu, że brak tu moralizatorskich wstawek, jest przestrzeń do niewymuszonej rozmowy z dzieckiem o emocjach. Zaś wśród nakreślonych postaci bohaterów każde dziecko może odnaleźć kawałek siebie.

Kolejna książka z serii "Baletnice" rozprawia się z emocjami, które towarzyszą każdego dnia. "Mała buntowniczka" również nie zawodzi czytelnika. Tym razem - jak się zachować, żeby pozostać sobą a jednocześnie nie ranić innych? Nie ranić siebie? Dzięki temu, że brak tu moralizatorskich wstawek, jest przestrzeń do niewymuszonej rozmowy z dzieckiem o emocjach. Zaś wśród...